Πρωταγωνιστές (Γρηγόρης Νιώρας)
Είκοσι χρόνια στους ελληνικούς αγώνες, ο Γρηγόρης Νιώρας αφοπλίζει αντιπάλους -και όχι μόνο- εντός και εκτός ειδικών διαδρομών.
KΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΟΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
ΤΟ Γρηγόρη Nιώρα τον γνωρίσαμε μέσα από τους αγώνες. Πρόκειται για έναν από τους ανθρώπους χαμηλών τόνων εκτός μπάκετ, αλλά με... γερό στομάχι όταν έχουν το τιμόνι στα χέρια τους. Στοιχείο που πάντα κάνει τη διαφορά, δίχως όμως να είναι και το μοναδικό που διαφοροποιεί τον πολύπειρο οδηγό (είκοσι χρόνια είναι αυτά) από τους υπολοίπους. Βλέπετε, όταν δε φοράει την αγωνιστική φόρμα του, ντύνεται με τη στολή της ελληνικής αστυνομίας, καθώς είναι βασικό στέλεχος στο τμήμα μετεκπαίδευσης της ΕΛ.ΑΣ. Αυτήν τη φορά, ο Γρηγόρης Νιώρας ίσως να έζησε ακόμα μια... ανάκριση, και μάλιστα την πιο δύσκολη, αφού ο ρόλος του ήταν διαφορετικός.
Όταν ξεκίνησε η περιπέτειά του στο χώρο των αγώνων το 1986, η σχέση του με την Ελληνική Αστυνομία ήταν καθαρά επαγγελματική, γεγονός που στη συνέχεια άλλαξε. «Όταν ξεκίνησα τους αγώνες, η αστυνομία δε γνώριζε τίποτα. Όταν το 1988 έκανα το πρώτο μου Ακρόπολις, ενημέρωσα την ¶μεση Δράση και βάλαμε ορισμένα αυτοκόλλητα στο αυτοκίνητο. Από εκεί και πέρα, σε συνεργασία με την Αστυνομία Αττικής, πήραμε αρχικά προφορική έγκριση και στη συνέχεια επίσημη για την υποστήριξη της ομάδας. Όλα αυτά μέχρι το 1995, όταν με προεδρικό διάταγμα ιδρύθηκε η αγωνιστική ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. μαζί με το τμήμα μετεκπαίδευσης οδηγών. Από τότε και μέχρι σήμερα εκπροσωπώ την αγωνιστική ομάδα της Αστυνομίας». Όμως, πόσο εύκολο ήταν μέσω υπουργείων και γραφειοκρατίας να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα; «Είχα ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν την προσπάθεια και χρειάστηκαν τεράστιοι κόποι για την ίδρυση της ομάδας. Αν δεν υπήρχε ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Σήφης Βαλυράκης, δε θα τα είχαμε καταφέρει. Όταν αποχώρησε από τη θέση του υπουργού, έπρεπε πάλι να εξηγήσω τι ήταν αυτό που κάναμε και τι ανάγκες είχαμε για το πρωτάθλημα». Tο γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε και προέκυψε η αγωνιστική ομάδα είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση. «Σίγουρα, στη δική μας προσπάθεια μέτρησαν τα καλά αποτελέσματα και το γεγονός ότι είχαμε θετική προβολή από τα ΜΜΕ. Να ξέρετε ότι στην Αστυνομία αρέσουν οι αγώνες και, γενικότερα, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Απλώς, είναι πολύ δύσκολο να καλύψει όλους τους οδηγούς και να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κονδύλια». Ο Γρηγόρης Νιώρας δεν είναι ο μοναδικός επίσημος οδηγός της ΕΛ.ΑΣ. «Το κακό είναι ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια κοινή ομάδα. Υπάρχει ο Γιάννης Πλάγος, ο οποίος είναι πολύ καλός οδηγός και τον βοηθάμε όσο μπορούμε, αλλά και ο Θανάσης Γκουμάνης. Παντού, όμως, υπάρχει μια τάση μείωσης των εξόδων, οπότε είναι πολύ δύσκολο να πείσεις την Αστυνομία να φτιάξει αυτοκίνητα που θα την εκπροσωπούν στους αγώνες». Πάντως, στα λόγια του Γρηγόρη Νιώρα φαίνεται τόσο η ευαισθησία της Αστυνομίας όσο και του ιδίου για τους αγώνες. Σε προσωπικό επίπεδο, η χρονιά για τον «αστυνομικό των αγώνων» δεν ήταν εύκολη: νέο αυτοκίνητο, εξελιγμένο στην Ελλάδα, και εγκατάλειψη στο Ράλλυ Ακρόπολις, στον αγώνα στον οποίο έχει ιδιαίτερη αδυναμία. «Το αυτοκίνητο φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα από Έλληνες μηχανικούς, με κάποια ανταλλακτικά που ήρθαν από το εξωτερικό. Tο γεγονός ότι υστερούσαμε σε τεχνογνωσία ήταν αυτό που δε μας επέτρεψε να μπούμε στον ανταγωνισμό. Στο Ακρόπολις κάναμε μια καλή εμφάνιση, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε· δεν κάναμε ό,τι μπορούσαμε». Βέβαια, δεν ήταν αυτές οι μοναδικές δυσκολίες για τον Έλληνα οδηγό. «Γενικά, ήταν μια δύσκολη χρονιά. Βλέπετε, το αυτοκίνητο είναι χορηγία της Subaru Παπαστάθης, οπότε, ελέω της έλλειψης επιπλέον χορηγών, υπήρχε μεγάλο άγχος για να μη γίνει κάποια έξοδος και, γενικότερα, να μην υπάρξει ζημιά. Ήταν, λοιπόν, περισσότερο θέμα ψυχολογικό. Ουσιαστικά, αυτό που θέλαμε ήταν να ικανοποιήσουμε τους χορηγούς μας και να ευχαριστηθούμε κι εμείς οι ίδιοι». Όμως, μόνο αυτό έλειψε από την ομάδα και δεν είχε τα αποτελέσματα που επιθυμούσε; «Είναι πολύ σημαντικό το μέγεθος της οικονομικής υποδομής. Όταν οι αντίπλαοι σου στις ε.δ. έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο και τα κορυφαία ελαστικά, είναι πολύ δύσκολο να μπεις και να τους συναγωνιστείς». Ως λάτρης των αγώνων τα τελευταία χρόνια ακολουθεί το Mικτό Πρωτάθλημα και σίγουρα έχει μια εμπεριστατωμένη άποψη για το θεσμό. «Kαταρχάς, συμφωνώ με την ιδέα του Μικτού. Ο πρωταθλητής πρέπει να είναι ολοκληρωμένος και ταχύς και στις δύο επιφάνειες. Απλώς, όπως ξεκαθαρίστηκε για τα αυτοκίνητα που μπορούν να βαθμολογούνται, έτσι πρέπει να γίνει και με τους οδηγούς. Στην αρχή της χρονιάς, αυτοί που πρόκειται να ακολουθήσουν το Mικτό πρέπει να το δηλώνουν, ώστε να μην εμφανίζεται το φαινόμενο εκείνων που, συμμετέχοντας σε μεμονωμένους αγώνες, κόβουν βαθμούς από αυτούς που ακολουθούν το πρωτάθλημα. Όταν κάποιος συμμετέχει σε όλους τους αγώνες, φθείροντας τον εαυτό και το αυτοκίνητό του, δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση με κάποιον που δεν ακολουθεί όλο το θεσμό». Παρ’ όλα αυτά, οι αγώνες του αυτοκινήτου είναι η... αγάπη του Γρηγόρη Νιώρα, αφού αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του για είκοσι χρόνια. «Πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσεις αυτό που αγαπάς. Πρέπει να γίνει κάτι πολύ σοβαρό, έτσι ώστε να πω ότι κάποια στιγμή θα σταματήσω. Όταν φοράς τα γάντια, το κράνος και μαζί με τον συνοδηγό ξεκινάς την ε.δ., ξεχνάς τα πάντα. Εάν κάποια στιγμή ξεκινούσε το πρωτάθλημα και δεν ήμουν στο μπάκετ, θα τρελαινόμουν!». Έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια, ο Γρηγόρης έχει κάποια όνειρα που δεν έγιναν πραγματικότητα, αλλά και κάποια που ακόμα έχει στο μυαλό του. «Όνειρο υπήρξε η συμφωνία με την Toyota Ελλάς, με την οποία θα συμμετείχαμε το 1996 ως επίσημη ΕΛ.ΑΣ. (Toyota Ελλάς με Celica GT Four). Είχαμε συμφωνήσει να γίνει η ομάδα, συγκεκριμένα με τον κ. Αθανασόπουλο (τον τότε πρόεδρο της Toyota Ελλάς) είχαμε φτάσει μέχρι τον υπουργό, αλλά όλα χάλασαν, όταν το 1995 “πέταξαν” την Toyota από το WRC. Κάποια άλλη στιγμή, ο ¶ρης Βωβός μού ζήτησε να τρέξω με ένα από τα Impreza που είχε, προκειμένου να μη διαλύσει την ομάδα του, κάτι που, βέβαια, δεν έγινε ποτέ, αφού τα αγόρασε ο Γιάννης Παπαδημητρίου. Πλέον, το... όνειρο που μου απομένει και θα ήθελα να πραγματοποιήσω τα επόμενα χρόνια είναι ένα αυτοκίνητο της κατηγορίας Ν, με το οποίο να είμαι μέσα στο συναγωνισμό, έτσι ώστε, ακόμα και αν χάσω, να πω ότι δε μου φταίει το αυτοκίνητο, αλλά εγώ»._ Π. Τ.
Ταυτότητα ομάδας
Αγωνιστική Ομάδα Αυτοκινήτου ΕΛ.ΑΣ.
Πλήρωμα: Νιώρας-Γουσέτης
Αυτοκίνητο: Subaru Impreza N10
Χορηγοί: Subaru Παπαστάθης, Υδρόγειος Ασφαλιστική, Hankook, Apple, Κατσέλης
Αρχηγός: Αστυνόμος Α΄ Ρήγας Αναστάσιος
Υπεύθυνος ομάδας: Αρχιφύλακας Τροχάτος Γεώργιος
Αρχιμηχανικός: Αχιλλέας Κυπαρρίσης
Μηχανικοί: Λέος Γεώργιος, Μωραΐτης Ευάγγελος, Αρχιφύλακας Νιώρας Αλέξανδρος, Αρχιφύλακας Πανηγυράκης Δημήτριος
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Γεννήθηκε: 8 Μαρτίου 1962, στην Αθήνα
Επάγγελμα: Ανθυπαστυνόμος, εκπαιδευτής οδηγών ΕΛ.ΑΣ.
1ος αγώνας: 1986, Ράλλυ Βοιωτίας
Σημαντικότερες επιτυχίες: 1993, 1994, 1995 Kυπελλούχος Α/5, 1997 3ος F2, 2004 3ος στο Παν.Π.Ρ.