Εφημερίδα
{ΣTO 5MEΛEΣ KΛAMΠ TΩN ANAΛΓHTΩN}
Δώσαμε, δώσαμε!
Η Ελλάδα στη λίστα των πέντε πλούσιων χωρών που δεν έδωσαν ούτε δραχμή για τους σεισμόπληκτους Πακιστανούς.
Ο αριθμός των νεκρών πλησιάζει τις 100.000 και των αστέγων τα 3.000.000. Ο τραγικός απολογισμός του σεισμού της 8ης του Οκτώβρη στο Πακιστάν, ωστόσο, δεν μπορεί να «συναγωνιστεί» την καταστροφή που άφησε πίσω του το τσουνάμι του περασμένου Δεκεμβρίου. Είναι ένα από τα στοιχεία της ανθρώπινης λογικής: η σύγκριση.
Εικάζουμε ότι οι πίνακες με τους «μεγαλύτερους σεισμούς στην ιστορία», «τους πιο καταστροφικούς κυκλώνες του 20ού αιώνα» κτλ. που συνοδεύουν τα σχετικά ρεπορτάζ τέτοιες μέρες όχι μόνο είναι «διαβαστεροί», αλλά, επίσης, βάζουν την είδηση και τη λογική μας σε άλλη διάσταση: «Α, καλά, αυτό δεν είναι τίποτα. Να δεις τι έγινε στην Κίνα το 1976. Στο Τανγκστάν έχασαν τη ζωή τους 500.000 άτομα. Το 1960 στη Χιλή η σεισμική δόνηση είχε ισχύ 9,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ»...
Εικάζουμε, επίσης, ότι οι αρμόδιοι φορείς της ελληνικής κυβέρνησης ασχολούνται πολύ με τους... πίνακες και αγνοούν την ουσία. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η παντελής έλλειψη ευαισθησίας και αντανακλαστικών που επέδειξαν στην έκκληση για βοήθεια των πληγέντων;
Σύμφωνα με την ανθρωπιστική οργάνωση OXFAM, η σεισμοπαθής Ελλάδα είναι η μια από τις μόλις πέντε χώρες που συγκαταλέγονται στα πλούσια κράτη που δεν έχουν δώσει ούτε ένα σεντ για τη βοήθεια των θυμάτων στο Πακιστάν.
Ισπανία, Πορτογαλία, Αυστρία και Φινλανδία είναι οι υπόλοιπες τέσσερις που συμπληρώνουν τη μαύρη λίστα των ανάλγητων κρατών. Στον αντίποδα βρίσκονται οι Σουηδία, Νορβηγία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο και Καναδάς. Οι υπολογισμοί έχουν γίνει σε σύγκριση με το κατά κεφαλήν εισόδημα για κάθε χώρα.
Ριάλιτι και το Μάπετ Σόου
Η δημοκρατία του τηλεθεατή (ή, αλλιώς, ο κόσμος των reality show) «αγκάλιασε» και την περίφημη οικογένεια του Μάπετ Σόου. Κατά τα πρότυπα του ριάλιτι «Super Idol», όπου ο τηλεθεατής ψηφίζει και αναδεικνύει το καλύτερο... idol (συνήθως στο χώρο του τραγουδιού), οι Aμερικανοί τηλεθεατές καλούνται να ψηφίσουν για την καλύτερη κούκλα που θα πρωταγωνιστήσει, δίπλα στον Κέρμιτ και τη Μις Πίγκι, στη νέα σειρά επεισοδίων του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου ABC. Τσάκας, Καλομοίρα και τώρα Μις Πίγκι. Ας είναι καλά τα SMS.
{ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΕΜΙΓΚΡΕΔΕΣ
Αφιλόξενος, πλέον, τόπος για τα αποδημητικά πουλιά ο πλανήτης Γη
Τελικά, η μοίρα του μετανάστη είναι η ίδια παντού – είτε πρόκειται για άνθρωπο είτε για πάπια. Ενοχοποιείται από την εξουσία και από τα ΜΜΕ. Καμιά φορά, και από τους επιστήμονες.
Εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά θανατώνονται σε όλον τον κόσμο, επειδή οι άνθρωποι εικάζουν ότι μεταδίδουν από ήπειρο σε ήπειρο τη γρίπη των πουλερικών. Αποτίοντας φόρο τιμής στα άτυχα πετούμενα, ο «Αντίλογος» διηγείται δύο ιστορίες από την αποδημητική ειδησεογραφία των ημερών. (Και εξηγεί γιατί πιθανότατα τη γρίπη τη μεταφέρουν οι άνθρωποι και όχι τα πουλιά...)
Αλάσκα: Πάπιες Xωρίς Όρια
¶ντεξαν επί Ρίγκαν, άντεξαν επί Κλίντον, άντεξαν τη γρίπη των πουλερικών, είναι, όμως, άγνωστο αν θα τα καταφέρουν να τα βάλουν με τον πρόεδρο Μπους.
Για 50.000 ως 90.000 αποδημητικά πουλιά, η Bόρεια Πλαγιά της Αλάσκας, 217.000 εκτάρια μεταξύ της Λίμνης Τεσεκπούκ και της Θάλασσας Μποφόρ, είναι το ιδανικό καταφύγιο τους καλοκαιρινούς μήνες. Για τις ανυπόμονες εταιρείες πετρελαίου ConocoPhillips και British Petroleum, η ίδια περιοχή είναι μια επενδυτική ευκαιρία άντλησης δισεκατομμυρίων βαρελιών αργού. Το πρόβλημα για τις εταιρείες είναι ότι η παραγωγή πετρελαίου στις περιοχές όπου επιτρέπεται η άντληση έχει αρχίσει να φθίνει και, συνεπώς, αναζητούνται νέα κοιτάσματα.
Το κακό ξεκίνησε το 2002, όταν γεωλόγοι του ομοσπονδιακού κράτους τετραπλασίασαν τις εκτιμήσεις τους σχετικά με τα αποθέματα πετρελαίου στην Αλάσκα. Από τότε, η κυβέρνηση Μπους πατρονάρει την παραχώρηση όλης της περιοχής στις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ο πρώτος που διαφωνεί σε κάτι τέτοιο είναι οι ντόπιοι. Οι Ινουπιάτ, Ινδιάνοι της Αλάσκας, υποστηρίζουν ότι ενδεχόμενη εκμετάλλευση της περιοχής δε θα απειλήσει μόνο τα πουλιά, αλλά και τους ανθρώπους. Πιθανότατα, το κυνήγι, βασικός τρόπος επιβίωσης των Ινουπιάτ, θα εκλείψει.
Οι πετρελαιάδες ισχυρίζονται ότι οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν τη συγκατοίκηση πετρελαιοπηγών και αποδημητικών, όμως η πείρα λέει πως οι υποσχέσεις για περιβαλλοντική προστασία σπανίως τηρούνται αφού δοθεί το πράσινο φως για την εκμετάλλευση.
Οι πάπιες έχουν κι έναν απρόσμενο σύμμαχο: την κυνηγετική οργάνωση Ducks Unlimited -Πάπιες Χωρίς Όρια (!)-, η οποία υποστηρίζει τον πρόεδρο Μπους (όπως ευρύτερα οι κυνηγοί στην Αμερική), αλλά κάνει σκληρό λόμπινγκ στο Kογκρέσο κατά των πετρελαιάδων. Η τελική απόφαση ανήκει στο Κογκρέσο και αναμένεται σύντομα.
Νέα Υόρκη: Oυρανοξύστες με ντίμερ
Υπάρχει και άλλος λόγος (εκτός από τη γρίπη και το πετρέλαιο) για τον οποίο τα αποδημητικά πουλιά χάνουν τη ζωή τους: 100 εκατομμύρια από αυτά τρακάρουν κάθε χρόνο πάνω σε γυάλινα κτίρια ή σε άλλες ανθρώπινες κατασκευές. Το «skyline» του Μανχάταν, η γραμμή του ορίζοντα που σχηματίζουν οι κορυφές των ουρανοξυστών, μπορεί να είναι ένα από τα ωραιότερα αξιοθέατα της Νέας Υόρκης, αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί δύο φορές το χρόνο παγίδα για τα 5 εκατομμύρια πουλιά που χρησιμοποιούν ως αεροδιάδρομο την περιοχή. Γιατί τα πουλιά την ημέρα δε διακρίνουν το γυαλί ως εμπόδιο και τη νύχτα μπερδεύονται από τα λαμπερά φώτα των κτιρίων.
Ύστερα από προσπάθειες ετών από τους περιβαλλοντολόγους της πόλης, τα διασημότερα κτίρια της Νέας Υόρκης (το Chrysler, το Rockfeller, το Citygroup, το κτίριο Morgan Stanley και το Παγκόσμιο Οικονομικό Κέντρο) δέχτηκαν να θυσιάσουν ένα μέρος της νυχτερινής λάμψης τους. Τα φώτα θα σβήνουν δύο φορές το χρόνο, κατά τις περιόδους αιχμής για τα αποδημητικά: Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, Απρίλιο και Μάιο. Είχαν προηγηθεί το Τορόντο, που χαμήλωσε τα φώτα το 1993, και το Σικάγο, το 1999, όπου διαπιστώθηκε 80% μείωση στους θανάτους των πουλιών. Όσο για το Empire State Building, ακολουθεί πολιτική προστασίας των πουλιών εδώ και 25 χρόνια. (Την ίδια ώρα, στην Αθήνα αποφασίσαμε, πίσω και ξωπίσω, να φωτίσουμε τον Εθνικό Κήπο, το Λυκαβηττό και την Ακρόπολη, στερώντας τον ύπνο από χιλιάδες ντόπια πουλιά.)
Φορείς οι άνθρωποι, όχι τα αποδημητικά
Τα δύστυχα τα πουλιά... Καθώς μεταναστεύουν από περιοχή σε περιοχή, οι επιστήμονες στήνουν ενέδρες για να εντοπίσουν ενδεχόμενα κρούσματα της γρίπης των πουλερικών.
Αν πράγματι η μεταφορά του ιού H5N1 γινόταν εναέρια, θα ’ταν ακόμα πιο δύσκολο να ελεγχθεί. Είναι, όμως, τα αποδημητικά οι φορείς που θα μεταδώσουν τη γρίπη των πουλερικών στη Δύση; Από την αρχή, κάποιοι επιστήμονες είχαν τις αμφιβολίες τους. Για παράδειγμα, αφού το στέλεχος του ιού Η5Ν1 είναι τόσο επικίνδυνο, πώς εξηγείται ότι δεν έχουν μολυνθεί και δεν έχουν πεθάνει περισσότερα αποδημητικά πουλιά; Οι αμφιβολίες ενισχύθηκαν τον Οκτώβριο, όταν βρέθηκαν πουλιά θετικά στον ιό H5N1 της γρίπης στην περιοχή Τούλα, στα νότια της Μόσχας, η οποία δε βρίσκεται στη διαδρομή των αποδημητικών πτηνών.
Το ίδιο συνέβη και με πολλά από τα επόμενα περιστατικά που εντοπίστηκαν -με πιο διάσημη την περίπτωση του παπαγάλου στη Βρετανία- σε περιοχές από τις οποίες δεν περνούν άγρια πουλιά. Τελικά, το φθινόπωρο (εποχή της μετανάστευσης προς δυσμάς) πέρασε, αλλά η γρίπη δεν εισέβαλε στις δυτικές χώρες.
Οι επιστήμονες μερικών από τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς φορείς, όπως το γαλλικό ινστιτούτο Afssa, κατέληξαν: τη γρίπη τη μεταφέρουν οι άνθρωποι (που μεταφέρουν οικόσιτα πουλιά). Και όχι τα πουλιά-μετανάστες...
(Πλαίσιο)
Ο «Αντίλογος» και τα παπαγαλάκια της γρίπης
Στο τεύχος του Απριλίου 2004, ο «Αντίλογος» είχε παρουσιάσει εκτενώς το θέμα της γρίπης των πουλερικών. Τότε, κανείς στην Ελλάδα δε μιλούσε γι’ αυτό. Κι όμως, τότε ήταν το σωστό τάιμινγκ: ήταν η εποχή που στη νοτιανατολική Ασία είχαν εντοπιστεί επιδημίες μεταξύ των πουλερικών. Και -το κυριότερο- δεκάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από τον ιό H5N1.
Μεσολάβησαν έξι μήνες μέχρι η γρίπη να γίνει πρώτο θέμα στην Ελλάδα, με τραγελαφική κατάληξη τη χαμένη γαλοπούλα των Οινουσσών. Κι όμως, σε ό,τι αφορά την ουσία του ζητήματος, από τον Απρίλιο τίποτα δεν είχε αλλάξει στα χαρακτηριστικά της γρίπης των πουλερικών και στις προειδοποιήσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας που να δικαιολογεί την όψιμη υστερία.
{ ANTI-SOCIAL BEHAVIOR ORDER }
O νόμος περί τεντιμποϊσμού ζει και βασιλεύει στη Μεγάλη Βρετανία!
Για να παρακάμψουν το «παρωχημένο» νομοθετικό πλαίσιο, οι αρχές εφαρμόζουν παραδικαστικές τιμωρίες για μη παράνομες συμπεριφορές, με τη συνδρομή γειτόνων και άλλων ανησυχούντων πολιτών.
Tη δεκαετία του ’50 είχαμε το νόμο περί τεντιμποϊσμού. Απαγορεύονταν τα μακριά μαλλιά, τα έξαλλα ρούχα, οι αναξιοπρεπείς φιγούρες χορού κτλ.
Στη νέα Βρετανία, αλλοτινή πατρίδα του φιλελευθερισμού, δε χρειάζεται να είναι κανείς «τρομοκράτης» για να μπλέξει. Μπορεί να ’ναι απλώς μπόμπιρας του δημοτικού ή αθυρόστομος παππούς. Όσο για την απαγόρευση κυκλοφορίας που σόκαρε στις ταραχές του Παρισιού, εφαρμόζεται ήδη σε παιδιά από... 10 ετών. Πρόκειται για τη «Διαταγή κατά της αντικοινωνικής συμπεριφοράς»: ASBO (Anti-Social Behaviour Order). Από το 1999, οπότε πρωτοεφαρμόστηκαν, έχουν εκδοθεί πάνω από 5.000 ASBO.
Το κίνητρο που οδήγησε στις ASBO ήταν απλό: πώς ξεμπερδεύεις με ανθρώπους που δεν παραβαίνουν το νόμο, αλλά... ενοχλούν τους γείτονες; Η φόρμουλα που βρέθηκε ήταν η ποινικοποίηση μη ποινικών συμπεριφορών, μέσα από ένα σύστημα λάιτ δικαιοσύνης: λάιτ στις ποινές, αλλά λάιτ και στην τήρηση των δικαιωμάτων του «κατηγορουμένου».
Σύμφωνα με τα επίσημα κείμενα, «οι εντολές ASBO θέτουν περιορισμούς στις πράξεις προσώπων των οποίων η συμπεριφορά προκαλεί ή, πιθανώς, θα προκαλέσει ενόχληση σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους που δεν είναι στο ίδιο νοικοκυριό με το δράστη».
Με άλλα λόγια, δεν είναι πλέον ο νόμος που αποφασίζει τι είναι αποδεκτό και τι όχι, αλλά οι... γείτονες. Ακριβώς επειδή η διαδικασία δε θεωρείται «ποινική», οι περισσότερες από τις αιτήσεις ASBO γίνονται δεκτές «αβλεπί»: από το Μάρτιο του 2003 και πέρα, καμία αίτηση δεν έχει απορριφθεί από τα δικαστήρια!
Αρχικά, οι ΑSBO στόχευαν στο να προστατέψουν τους «φιλήσυχους» πολίτες από ταραξίες όπως οι χούλιγκαν. Στην πορεία φάνηκε ότι ο στόχος ήταν άλλος. Ο Μαξ Ρόουλαντς γράφει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πολιτικών Ελευθεριών και Δημοκρατίας (ECLD): «Ποινικοποιούνται συμπεριφορές που είναι εξόφθαλμα μη παράνομες και στο στόχαστρο μπαίνουν οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως οι ζητιάνοι, οι άστεγοι και οι περιπλανώμενοι».
Το 50% των αποφάσεων αφορά ανηλίκους. Δε λείπουν καταδίκες παιδιών 12, 11 και 10 ετών. Δε γλιτώνουν ούτε παιδιά με νοητικά προβλήματα, τα οποία τιμωρούνται για συμπεριφορές όπως «το να κοιτάς μέσα από το φράκτη του γείτονα ή να χοροπηδάς σε τραμπολίνο»!
Οι ένοχοι όχι μόνο τιμωρούνται, αλλά και διαπομπεύονται. Οι αρχές διανέμουν με φυλλάδια ή δημοσιεύουν στον τοπικό Tύπο και στο Internet το όνομα και τη φωτογραφία του παραβάτη, ακολουθώντας την επίσημη πολιτική του «naming and shaming»: «να κατονομαστεί και να ντροπιαστεί» ο παραβάτης, ακόμα κι ο ανήλικος.
Μπορεί να θυμίζει καθεστώς στρατιωτικού νόμου, αλλά η απαγόρευση κυκλοφορίας αποτελεί συνηθισμένη ποινή. Βάσει του νόμου, έχουν χαρτογραφηθεί περισσότερες από 400 περιοχές όπου απαγορεύεται σε παιδιά η κυκλοφορία από τις 21:00 ως τις 06:00.
Το οργουελικό κράτος αναθέτει την παρακολούθηση στους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι ενθαρρύνονται (α) να πληροφορούν τις αρχές για κρούσματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και (β) να καρφώνουν όσους «καταδίκους» ASBO δεν τηρούν την ποινή τους! Είναι χαρακτηριστικό ότι η κρατική καμπάνια εξώθησης των πολιτών στο χαφιεδισμό έχει τον τίτλο «Together»: μαζί!
Στο Πίτερμπορο (κωμόπολη άγνωστων λοιπών στοιχείων), το δημοτικό συμβούλιο προμήθευσε τους πολίτες με κάμερες κλειστού κυκλώματος και μαγνητόφωνα, για να μπορούν να μαζεύουν αποδείξεις σε βάρος των γειτόνων τους!
Oι ASBO χρησιμοποιούνται και ως τέχνασμα για να παρατείνεται η τιμωρία των ήδη κρατουμένων. Ορισμένες φορές, όσοι αποφυλακίζονται υπόκεινται σε απόφαση ASBO που περιορίζει τη συμπεριφορά τους! Ποιος μίλησε για επανένταξη;
Θα ανέμενε κανείς, έπειτα από τόσα παραδείγματα νομικού σουρεαλισμού, οι αρχές και η κοινή γνώμη να είναι πιο επιφυλακτικές. Αντιθέτως: 82% των Βρετανών τάσσονται υπέρ. Όσο για τις αρχές, παίρνουν μέτρα σκλήρυνσης του θεσμού.
Το Νοέμβριο του 2004, με νόμο άρθηκε η υποχρέωση της ανωνυμίας ανήλικων παραβατών. Για να διευκολύνεται η... κατάδοση, προβλέπονται η μυστική κατάθεση και η κατάθεση με ηλεκτρονικό μέσο. Ένα χρόνο αργότερα, στις 3 Νοεμβρίου 2005, ο Τόνι Μπλερ εξήρε το Μάντσεστερ, πόλη με το μεγαλύτερο αριθμό εντολών ASBO, ως πρωτοπόρο στη μάχη κατά της κακής συμπεριφοράς. «Υπάρχουν, όμως, όπως ξέρουν όλοι, πολλά ακόμα να κάνουμε», κατέληξε ο... αριστερός πρωθυπουργός. Για όσους αναρωτιούνται ποια είναι αυτά, τα αποκάλυψε η εφημερίδα Sunday Telegraph: η κυβέρνηση σκέφτεται να επεκτείνει τη νομοθεσία των ASBO σε παιδιά κάτω των 10 ετών (!). Η καινοτομία έλαβε ήδη το παρατσούκλι «baby asbos».
Ως βασική πηγή για το άρθρο χρησιμοποιήθηκε η εξαιρετική βρετανική επιθεώρηση Statewatch, η οποία λειτουργεί και ως διαρκές παρατηρητήριο (monitoring) των ASBO.
Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Σουρεαλιστικά παραδείγματα του «νόμου για την αντικοινωνική συμπεριφορά».
Ο μπόμπιρας
Ράιαν Γουίλκινσον, ετών 10 (!) Του απαγορεύτηκε η κυκλοφορία σε τέσσερις περιοχές του Λιντς, καθώς και οποιαδήποτε επαφή με δεκαεπτά νεαρούς για τα επόμενα πέντε χρόνια. Επίσης, του απαγορεύτηκε η κυκλοφορία από τις 19:00 ως τις 07:30, εκτός αν συνοδεύεται από τους γονείς του (Φεβρουάριος 2005).
Ο ειρηνιστής
Λίντις Πέρσι, 63 ετών. Απειλήθηκε με ASBO, επειδή διαδήλωνε έξω από τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στο Μένγουορθ. Λόγω της δημοσιότητας που προέκυψε, ανήκει στο 1,4% των οποίων η καταδίκη σε ASBO απορρίφθηκε. Παρ’ όλα αυτά, του απαγορεύτηκε η κυκλοφορία τη νύχτα και είναι ο πρώτος ειρηνιστής στη Βρετανία που παρακολουθείται με ηλεκτρονικό τσιπ (Μάιος 2005).
Ο ζητιάνος
¶λαν Ράιλι, 70 ετών. Παρά τα κινητικά του προβλήματα, του απαγορεύτηκε να ζητιανεύει... για τα επόμενα πέντε χρόνια (Δεκέμβριος 2004).
Ο προπάππος
Αλεξάντερ Μουάτ, 87 ετών, κυριολεκτικά προπάππος! Του απαγορεύτηκε να είναι «σαρκαστικός» προς τους γείτονες. Προσήχθη σε δίκη στις 13 Νοεμβρίου, με την κατηγορία ότι παραβίασε τρις την εντολή ASBO.
Ο βρομόστομος
Τρέβορ Πετγκρέιβ, 32 ετών. Εκτίει φυλακή για ρατσιστική συμπεριφορά. Μετά την αποφυλάκισή του, του έχει απαγορευτεί η χρήση λέξεων όπως «Ταλιμπάν», «λευκή σκύλα» και «λευκό σκουπίδι», γραπτά ή προφορικά (Σεπτέμβριος 2005).
Ο ροκάς
Γουίλιαμ Πορτέους, 51 ετών. Εκτίει φυλάκιση 3 μηνών, επειδή παρέβη την εντολή ASBO «να μην παίζει δυνατά ροκ μουσική» (Ιούλιος 2005).
Η φιλόζωη
Αϊλίν Ντέιβις, 72 ετών. Απειλείται με ASBO, επειδή ταΐζει πουλιά στον κήπο της (Ιούλιος 2005).
Για περισσότερα παραδείγματα, http://www.statewatch.org/asbo/asbowatch-casestudies.html
{ STOP }
Το δουλεμπόριο ανθεί ακόμα
Μαύρη εργασία, σεξουαλική εκμετάλλευση, αγοραπωλησίες βρεφών και οργάνων. Η δουλεία στις σημερινές αποκρουστικές εκδοχές της.
Για πολλά χρόνια, όταν οι άνθρωποι άκουγαν για δουλεμπόριο, το μυαλό τους πήγαινε στο 18ο αιώνα και σε κλασικά βιβλία όπως Η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά.
Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί πως στο έμπα του 21ου αιώνα το δουλεμπόριο θα αποτελούσε πρόβλημα στις σύγχρονες κοινωνίες, και μάλιστα της Ευρώπης.
Τον περασμένο μήνα, το διεθνές ίδρυμα «Κέντρο Όλαφ Πάλμε» οργάνωσε στη Στοκχόλμη συνδιάσκεψη στην οποία καταγγέλθηκε πως κάθε χρόνο πάνω από 4.000.000 άνθρωποι πωλούνται, εξαναγκάζονται ή ξεγελιούνται ώστε ν’ αλλάξουν χώρα διαμονής (μετανάστες-μαύρη εργασία), οικογένεια (παράνομες υιοθετήσεις), να πουλήσουν μέλη του σώματός τους ή να υποχρεωθούν σε πράξεις που υποβιβάζουν την αξιοπρέπειά τους (πορνεία, παιδική πορνογραφία).
Θύματα του trafficking, φτωχοί άνθρωποι, κυρίως από την Ινδία, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές και το Νεπάλ. Θύτες, μεγάλες επιχειρήσεις, έμποροι λευκής σαρκός αλλά και εύποροι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και 500.000 άνθρωποι από φτωχές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης - πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Κεντρικός ομιλητής στη συνδιάσκεψη ήταν η πρόεδρος της οργάνωσης STOP (Stop Trafficking and Oppression of Children and Women), η Ινδή καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Νέου Δελχί Ρόμα Ντεμπαμπράτα, που έχει αναλάβει διεθνή εκστρατεία για την απάλειψη του δουλεμπορίου. ¶ρχισε τον αγώνα της το 1997, όταν οι αστυνομικές αρχές την κάλεσαν ως διερμηνέα μιας 10χρονης που είχε συλληφθεί για κλοπή. Εκεί έμαθε πως η μικρή δούλευε ήδη δύο χρόνια ως ιερόδουλη σε ξενοδοχείο όπου έμεναν πλούσιοι Eυρωπαίοι. Μάλιστα, την καταγγελία για κλοπή τής είχε κάνει Ευρωπαίος «πελάτης» της 10χρονης. Από εκείνη την ημέρα, η κ. Ντεμπαμπράτα εγκατέλειψε τα πάντα και αφοσιώθηκε στον αγώνα εναντίον του σύγχρονου δουλεμπορίου.
Η οργάνωσή της συνεργάζεται με διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΕΕ) και κυβερνήσεις χωρών, αλλά η ίδια πιστεύει πως δεν αρκούν νομοθεσίες και αστυνομικά μέτρα. Οι πολίτες των πλούσιων χωρών της Ευρώπης είναι αυτοί που πρέπει να ευαισθητοποιηθούν. «Εσείς που ζείτε σε προνομιακές κοινωνίες δεν πρέπει επουδενί να επιτρέπετε αυτήν την εκμετάλλευση», διακήρυξε από το βήμα της συνδιάσκεψης, απευθυνόμενη στους Eυρωπαίους πολίτες. «Οργανωθείτε και ασκείστε πίεση σε κυβερνήσεις και τοπικές κοινωνίες. Μην κάνετε “σεξουαλικό τουρισμό”, μην αγοράζετε προς υιοθέτηση μωρά φτωχών οικογενειών! Γιατροί, αρνηθείτε να μεταμοσχεύσετε μέλη σώματος που προέρχονται από αγοραπωλησίες. Εξοστρακίστε ηθικά από τις κοινωνίες σας αυτά τα άτομα».
{ GOOD NEWS }
Προς σεξουαλική ντιρεκτίβα
Ιδού, επιτέλους, ένας κοινωνικός τομέας όπου η Ελλάδα αποσπά διεθνώς εύσημα καλής πρακτικής.
Συνελεύσεις, συνδιασκέψεις και συνεντεύξεις Tύπου γίνονται καθημερινά στις Βρυξέλες, έδρα της Ενωμένης Ευρώπης. Η συνδιάσκεψη, όμως, της 15ης Οκτωβρίου δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο. Επί τρεις ημέρες, σε μια από τις επίσημες αίθουσες συνελεύσεων της ΕΕ, εργαζόμενοι στη «βιομηχανία του σεξ» από ολόκληρη την Ευρώπη συγκεντρώθηκαν, συνεδρίασαν μεταξύ τους και συνδιαλέχθηκαν με κορυφαία στελέχη της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου.
Θέμα της συνδιάσκεψης, η χάραξη ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής στο ζήτημα του... σεξ.
Γενικό συμπέρασμα της συνδιάσκεψης: οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες προχωρούν σε αυστηροποίηση της νομοθεσίας τους, όσον αφορά την αγορά του σεξ, με πρόσχημα το λεγόμενο trafficking, δηλαδή το εμπόριο λευκής σαρκός από τις ανατολικές χώρες προς τη Δύση.
Στις συζητήσεις επικρίθηκε κυρίως η Σουηδία, η οποία πριν από τρία χρόνια νομοθέτησε την τιμωρία και αυτών οι οποίοι αγοράζουν σεξ. Έπαινος, αντιθέτως, δόθηκε στις ελληνικές κυβερνήσεις! Σύμφωνα με τους ομιλητές, η Ελλάδα έχει την πιο φιλελεύθερη πολιτική όσον αφορά την πορνεία. Αναφέρθηκε, μάλιστα, πως πολλοί οίκοι ανοχής στεγάζονται σε κρατικές ιδιοκτησίες, ενώ δεν υπάρχουν περιορισμοί στην ίδρυση νέων οίκων ανοχής.
¶λλες χώρες που παίρνουν μέτρα προστασίας των ιεροδούλων είναι η Ολλανδία, η οποία αναγνώρισε ως επάγγελμα την πορνεία και οι λειτουργοί της ασφαλίζονται στα κοινωνικά ταμεία, και η Γερμανία, όπου από το 2002 η πλήρωση κενών θέσεων ιεροδούλων μπήκε στα κρατικά γραφεία εύρεσης εργασίας.
Στη συνδιάσκεψη αποφασίστηκε η ίδρυση γραφείου της Παγκόσμιας Επιτροπής για τα Δικαιώματα των Ιεροδούλων (ΙCRSE) στις Βρυξέλες, καθώς και η πραγματοποίηση συνεδρίου στο οποίο θα πάρουν μέρος οργανώσεις ιεροδούλων από ολόκληρο τον κόσμο.
{ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ }
You Fucking, me Condom!
Δύο χωριά ανακάλυψαν απότομα τη χάρη των ονομάτων τους.
Για εκατοντάδες χρόνια, οι κάτοικοι του χωριού Fucking της Αυστρίας δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει το όνομα του χωριού τους στα αγγλικά. Λίγοι οι ξενόγλωσσοι και ανύπαρκτοι οι τουρίστες.
Το πρόβλημα παρουσιάστηκε τα τελευταία χρόνια, όταν άρχισαν να εξαφανίζονται οι πινακίδες με το όνομα του χωριού στον αυτοκινητόδρομο που περνούσε μερικά χιλιόμετρα μακριά. Το θέμα συζητήθηκε και στο κοινοτικό συμβούλιο, τα μέλη του οποίου απορούσαν για το φαινόμενο. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να λάβουν την απόφαση να τοποθετήσουν πιο γερές πινακίδες, ώστε να μην μπορεί κανείς να τις αφαιρέσει. Τελικά, οι γλωσσομαθείς του χωριού πληροφόρησαν τους κοινοτικούς άρχοντες για το νόημα της λέξης και τους εξήγησαν ότι τις πινακίδες τις αφαιρούσαν οι τουρίστες για σουβενίρ.
Στην αρχή, οι τοπικοί ηγέτες σκέφτηκαν να εισηγηθούν στην κεντρική κυβέρνηση να αλλάξει η ονομασία του χωριού. Αντέδρασαν, όμως, οι περισσότεροι κάτοικοι, αφού το χωριό είχε πάρει το όνομά του τον 6ο αιώνα μ.Χ. από τον τοπικό ήρωα Focko. Ο καιρός περνούσε και οι τουρίστες, πλέον, δεν αρκούνταν να βλέπουν τις πινακίδες από μακριά. Σταματούσαν και κατευθύνονταν προς το χωριό.
Η συνέχεια; Σήμερα στο χωριό λειτουργεί κοινοτικό εργοστάσιο κατασκευής πινακίδων μόνο με το όνομα Fucking. Οι δουλειές πάνε πολύ καλά. Μόνο πέρυσι πουλήθηκαν 160.000 (!) πινακίδες σε τουρίστες που πέρασαν από το χωριό.
Το ίδιο συνέβη και σε ένα μικρό χωριό της νοτιοδυτικής Γαλλίας με το όνομα Condom. Το κοινοτικό συμβούλιο τοποθέτησε κάτω από τις πινακίδες αυτόματες συσκευές πώλησης προφυλακτικών, ενώ, παράλληλα, κατασκεύασε και Μουσείο Αντισύλληψης, με τη χορηγία μεγάλης εταιρείας προφυλακτικών. Τώρα οι τουρίστες κατακλύζουν το χωριό και η κοινότητα δωρίζει σε κάθε τουρίστα ένα πακέτο με προφυλακτικά, τα οποία κατασκευάζονται επίσης από τοπικό εργοστάσιο.
Τώρα που οι κάτοικοι συμφιλιώθηκαν με τα τοπωνύμια των δύο χωριών, ίσως θα ’πρεπε να σκεφτούν και την... αδελφοποίησή τους.
{ ΕΥΦΥΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ }
Το ντιζάιν στην υπηρεσία του αμερικανικού χριστιανικού φονταμενταλισμού
Οι συντηρητικοί στις ΗΠΑ βρήκαν τρόπο να πλασάρουν τις απόψεις της Βίβλου –«τα πάντα εν σοφία εποίησε»- με επιστημονικό αμπαλάζ.
Η εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου έχει κενά. Μάλιστα, τα κενά είναι τόσο πολλά, που πρέπει πλέον να αντιμετωπίσουμε με επιστημονικούς όρους και διάθεση ότι το σύμπαν είναι δημιούργημα μιας άγνωστης ανώτερης δύναμης.
Πρόκειται για την προτροπή ενός κινήματος που προέκυψε τα τελευταία χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες: το δίκτυο του «Ευφυούς Σχεδιασμού» (Intelligent Design).
«Το Intelligent Design Network είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ο οποίος προωθεί τη θεσμική αντικειμενικότητα στην εξέλιξη της επιστήμης» είναι το μότο στην κορυφή της ιστοσελίδας του (www.intelligentdesignnetwork.org). Στην πραγματικότητα, πρόκειται -αντιτείνονται οι εκπρόσωποι του επιστημονικού κόσμου και οι πιο ψύχραιμοι παρατηρητές- για μια νέα προσπάθεια, με ψευτοεπιστημονικό μανδύα, ανασύνταξης των χριστιανικών και νεοσυντηρητικών δυνάμεων των ΗΠΑ, οι οποίες δίνουν μια σκληρή, όσο και συστηματική, μάχη να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος και να εδραιώσουν το θρησκευτικό τους «πιστεύω» και στους... άλλους.
Το δίκτυο είναι καρπός μεθοδευμένων προσπαθειών ενός συντηρητικού χριστιανικού think tank, του Discovery Institute και του (δικού της) Center for Science and Culture (Κέντρο για την Επιστήμη και τον Πολιτισμό). Το Discovery Institute, με προϋπολογισμό 4 εκατ. δολάρια ετησίως, ζει και ανασαίνει με την οικονομική ενίσχυση που δέχεται από είκοσι δύο ιδρύματα, των οποίων τουλάχιστον τα δύο τρίτα δηλώνουν ότι έχουν «θρησκευτική αποστολή».
Τα τελευταία χρόνια, το Discovery Institute έχει ξεκινήσει μια οργανωμένη εκστρατεία να πείσει τους λειτουργούς των δημόσιων σχολείων στις ΗΠΑ να συμπεριλάβουν στη διδακτέα ύλη το μάθημα του Intelligent Design, ως μια επιστημονική πραγματικότητα/θεωρία.
Οι προσπάθειες άρχισαν να αποδίδουν καρπούς. Εκπαιδευτική επιτροπή στην Πενσιλβάνια ψήφισε πριν από λίγους μήνες υπέρ της εισαγωγής του μαθήματος του «Ευφυούς Σχεδιασμού» στη διδακτέα ύλη. Στο μνημειώδες σκεπτικό της απόφασης της σχολικής επιτροπής του Ντόβερ αναφερόταν ότι οι μαθητές θα έπρεπε να διδάσκονται περί του «Ευφυούς Σχεδιασμού», ως αναπόσπαστου μέρους του μαθήματος για την εξελικτική θεωρία. Στο σκεπτικό τονιζόταν ότι η πρόταση υπερψηφίστηκε, γιατί η θεωρία του Δαρβίνου «δεν αποτελεί τεκμηριωμένο γεγονός» και παρουσιάζει ανεξήγητα «κενά».
O πρώτος θρίαμβος «σκάλωσε» στην αντίδραση κάποιων γονέων της μικρής σχολικής κοινότητας του Χάρισμπουργκ της Πενσιλβάνια. Οκτώ οικογένειες προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, καταγγέλλοντας ότι η διδαχή της διδασκαλίας της θεωρίας του «Ευφυούς Σχεδιασμού» προάγει την άποψη της Βίβλου για τη Δημιουργία και, κατ’ επέκταση, παραβιάζει την αρχή του συνταγματικά κατοχυρωμένου διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας.
Η επίμονη σχολική επιτροπή εμφάνισε ως μάρτυρες υπεράσπισης ακόμα και κάποιους πανεπιστημιακούς. Ένας εξ αυτών, ο Bρετανός καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Ουόρικ Στιβ Φούλερ υποστήριξε ενώπιον του δικαστηρίου ότι η θεωρία του «Ευφυούς Σχεδιασμού» έχει επιστημονική βάση, γιατί έχει χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή και την εξήγηση βιολογικών φαινομένων.
Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες και η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί κάποια στιγμή τον Ιανουάριο.
Από έρευνα που διενήργησε η εταιρεία Gallup προέκυψε ότι το 45% των Αμερικανών πιστεύουν ότι ο Θεός έφτιαξε το σύμπαν κάποια στιγμή τα τελευταία 10.000.000 χρόνια. Μόνο το 15% πιστεύει ότι ο Θεός δεν... ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα. Κάπου στα ίδια επίπεδα είναι και το ποσοστό των ερωτηθέντων που δηλώνουν άθεοι.
Στο μεταξύ, η θεωρία του «Ευφυούς Σχεδιασμού» φαίνεται να κερδίζει έδαφος και εκτός Ηνωμένων Πολιτειών. Στην Αυστραλία ήδη έχει ανοίξει ο κοινωνικός διάλογος για το αν θα πρέπει το μάθημα να συμπεριληφθεί στη διδακτέα ύλη των σχολείων της χώρας.
{ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ }
Το Πατριαρχείο «στα ψιλά»
Τώρα που η υπόθεση με τα ιερά ακίνητα ξεκαθαρίζει, TV και πολιτικοί το περνούν στο ντούκου.
«Έπαιξε» ως είδηση στις πρώτες σελίδες των παλαιστινιακών εφημερίδων. Αλλά και των ισραηλινών. Λίγο, όμως, στις ελληνικές και καθόλου στην τηλεόραση. Κι όμως, η είδηση ήταν και ελληνική και σημαντική:
Ο νέος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, Θεόφιλος, κατηγορεί το Ισραήλ για εκβιασμό. Με προσφυγή του προς το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, αποκαλύπτει πως η χώρα τού έχει θέσει ως όρο για να τον αναγνωρίσει την επικύρωση των αμφισβητούμενων πωλήσεων γης προς εβραϊκές οργανώσεις που είχε κάνει ο πρώην Πατριάρχης, Ειρηναίος.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που όλη η Ελλάδα αγρυπνούσε στην αυλή του Πατριαρχείου, στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο Ειρηναίος, τελικά, «έπεσε» και μετά... σιωπή. Ξαφνικά, η απόσταση Αθήνας-Ιερουσαλήμ μεγάλωσε και πάλι!
Κι όμως, αυτά που αποκαλύπτονται στην προσφυγή του Θεόφιλου προς το δικαστήριο είναι πολύ σημαντικότερα από εκείνα τα οποία μονοπωλούσαν τα δελτία ειδήσεων και τα τοκ σόου επί μήνες...
Η προσφυγή του Πατριάρχη αποκαλύπτει:
Πρώτον, την πραγματικότητα γύρω από τις πωλήσεις γης στις οποίες προχώρησε ο οικονομικός διαχειριστής Νίκος Παπαδήμας, με ή χωρίς τη γνώση Ειρηναίου. Ο αγοραστής ήταν, εν τέλει, η Ateret Kohanim, οργάνωση ακραίων φονταμενταλιστών Εβραίων. Και το τίμημα σε σχέση με την πραγματική αξία των ακινήτων ήταν, σύμφωνα με το Θεόφιλο, κυριολεκτικά... σαν να κλέβεις εκκλησία.
Δεύτερον, ότι το Ισραήλ εκβιάζει το Θεόφιλο πως δε θα τον αναγνωρίσει, αν δεν επικυρώσει τις αμφισβητούμενες αγορές. Αγορές για τις οποίες μέχρι πρότινος το Ισραήλ δήλωνε άγνοια. Σύμφωνα με ανώνυμη πηγή στο Πατριαρχείο, η πίεση προς το Θεόφιλο ασκείται από τον Υπουργό Υποθέσεων της Ιερουσαλήμ, Τζάτσι Χανέγκμπι.
Τρίτον, την πραγματική οικονομική θέση του δήθεν πάμπλουτου Πατριαρχείου, το οποίο στην πραγματικότητα έχει χρέη πάνω από 10 εκατ. ευρώ.
Τέταρτον και κυριότερο: στην επίσημη αλληλογραφία προς το Πατριαρχείο, ο Γραμματέας της κυβέρνησης του Ισραήλ, Ισραέλ Μαϊμόν, αποκαλεί τον Ειρηναίο «Πατριάρχη» και το Θεόφιλο απλώς «Αρχιεπίσκοπο». Με άλλα λόγια, για το επίσημο Ισραήλ Πατριάρχης είναι ακόμα ο Ειρηναίος!
Ως γνωστόν, για να αναλάβει πλήρως τα καθήκοντά του ο Πατριάρχης, πρέπει να έχει λάβει προηγουμένως την αναγνώριση των κυβερνήσεων της Παλαιστινιακής Αρχής, της Ιορδανίας και του Ισραήλ. Χωρίς την αναγνώριση του Ισραήλ, το Πατριαρχείο είναι καταδικασμένο σε οικονομικό μαρασμό.
¶φαντοι ο κάποτε αεικίνητος υφυπουργός Εξωτερικών, Ι. Σκανδαλάκης, και ο λαλίστατος από τα τηλεοπτικά παράθυρα πρώην ομόλογός του, Ι. Μαγκριώτης, άφαντοι και οι ρεπόρτερ-ερευνητές της TV.
{ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ }
Το SMS της κοντέσας... Κουτσίκαινας
«Σεμνά και ταπεινά», η κυρία υπουργός θέλει δημοσιογραφική κάλυψη για τις νυχτερινές εξόδους της...
Η ώρα είναι 07:25 το βράδυ και οι συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Yπουργείου Παιδείας παίρνουν μήνυμα στο κινητό τους: «2-11 10.00. Η υπουργός θα παρακολουθήσει την παράσταση “Το μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας” στο θέατρο Κνωσού. Πατησίων και Κνωσού 195».
Αποστολέας, το νούμερο του υπουργείου Παιδείας 6948.073.895.
ΦΙΛΛΕΛΗΝ
{ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ }
Επίτροπος με άποψη
Φιλλέληνας ακτιβιστής σε νευραλγική θέση στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Ο Σουηδός δημοσιογράφος Τόμας Χάμαρμπεργκ αναλαμβάνει επικεφαλής της Επιτροπής για τα Aνθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρόκειται για τη σημαντικότερη θέση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ύστερα από αυτήν του Γενικού Γραμματέα.
Λίγοι όμως γνωρίζουν, ιδίως στην Ελλάδα, ότι αυτός ο Eυρωπαίος αξιωματούχος είναι μαχητικός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ενεργός φιλέλληνας.
Ο Τόμας Χάμαρμπεργκ εργαζόταν στο Συμβούλιο της Ευρώπης την περίοδο 1968-1969, όταν είχε συζητηθεί η προσφυγή κατά της ελληνικής χούντας. Είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην περίθαλψη και την παροχή ασύλου σε Έλληνες αντιχουντικούς.
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Σουηδικής Επιτροπής για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, αντιπρόεδρος του ΔΣ και υπεύθυνος για το Πληροφοριακό Δελτίο της Επιτροπής.
Οι Έλληνες της Σουηδίας τον θυμούνται πανταχού παρόντα σε όλες τις εκδηλώσεις κατά της χούντας να προσπαθεί να μιλήσει με τα λίγα ελληνικά του που είχε αρχίσει να μαθαίνει.
Σε περιόδους σαν τη σημερινή, με λεπτά θέματα που αφορούν τα δικαιώματα των πολιτών και των μειονοτήτων σε έξαρση, η ύπαρξη του Τόμας Χάμαρμπεργκ σ’ αυτήν τη θέση είναι σίγουρα θετική για τη χώρα μας και για την Ευρώπη.
{ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΙΡΑΚ }
Ποιος μετράει τους νεκρούς;
Ενώ οι νεκροί Αμερικανοί στο Ιράκ καταμετρούνται ακριβώς, οι Ιρακινοί νεκροί αυξομειώνεται ανάλογα με την πηγή.
Το όριο των 2.000 νεκρών Αμερικανών στο Ιράκ έχει ήδη ξεπεραστεί! Τώρα, ο πρόεδρος Μπους άλλαξε το τροπάριο και μιλά για νέο πλαφόν, τους 5.000 νεκρούς, για ν’ αρχίσει να αποσύρει τα στρατεύματά του.
Ένας αριθμός που δε θα αργήσει να συμπληρωθεί, αν υπολογίσει κανείς πως για την πρώτη χιλιάδα χρειάστηκαν 18 μήνες, ενώ για τη δεύτερη μόλις 12. Βέβαια, ο αριθμός είναι μικρός σε σχέση με τους 50.000 Αμερικανούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν στο Βιετνάμ, ενώ και η χειραγώγηση της κοινής γνώμης στις ΗΠΑ είναι σήμερα πολύ πιο αποτελεσματική. Σε αντίθεση με τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι φωτογραφίες νεκρών Aμερικανών στρατιωτών σε εφημερίδες και τηλεόραση είναι τώρα σπάνιο φαινόμενο. Παρ’ όλα αυτά, το ποσοστό των Αμερικανών που εμπιστεύονται την πολιτική του Μπους στο Ιράκ βρίσκεται ήδη κάτω από το 40%.
Από την άλλη πλευρά, του Ιράκ, δεν υπάρχει κανένα όριο, ούτε, άλλωστε, και ακριβής αριθμός των νεκρών Iρακινών. Σε αντίθεση με τη λεπτομερειακή καταγραφή των νεκρών Aμερικανών, κανείς δεν ξέρει πόσοι είναι οι Ιρακινοί που βρήκαν το θάνατο μετά την κατάληψη του Ιράκ. Μερικοί μιλούν για 100.000, άλλοι για 25.000. Από την αμερικανική πλευρά δε δίνονται νούμερα και οι ιρακινές αρχές δεν έχουν κανέναν έλεγχο. Μόνες πηγές πληροφόρησης, οργανώσεις εθελοντών, όπως η Iraq Body Count, από την οποία προέρχεται ο πίνακας με τις διαφορετικές εκτιμήσεις φορέων και οργανώσεων. Η απόσταση, χαώδης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, πάντως, ακόμη και όπου αναφέρονται αριθμοί, αυτό γίνεται χωρίς ονόματα. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται. Τον πρώτο χρόνο υπολογίζεται πως σκοτώνονταν 40 Ιρακινοί κάθε μέρα. Το δεύτερο χρόνο ο αριθμός αυξήθηκε σε 60.
Νεκροί Ιρακινοί μετά τον πόλεμο
Οργανώσεις προσκείμενες στον αμερικανικό στρατό Από 26.690 έως 30.051 νεκροί
- Tο 20% είναι γυναίκες και παιδιά
- Το 37% σκοτώθηκαν από τα αμερικανικά στρατεύματα
Ιατρικό περιοδικό Lancet 98.000 νεκροί (Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα του περιοδικού και από συνεντεύξεις 988 Ιρακινών.)
UNDP: Ανεξάρτητη οργάνωση του OHE 24.000 νεκροί (Εξακριβωμένες περιπτώσεις από μέλη οργανώσεων που προσφέρουν βοήθεια.)
RAF
{ ΝΙΡΕΜΒΕΡΓΗ Νο 2 }
Αξιωματικός στο RAF-ι
Έναν ακόμη πονοκέφαλο για την πολιτική στο Ιράκ αντιμετωπίζει ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ. Μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένεται ν’ αρχίσει η δίκη του Μάλκολμ Κένταλ-Σμιθ, αξιωματικού της Βασιλικής Βρετανικής Αεροπορίας (RAF), ο οποίος αρνήθηκε μετά το τέλος της άδειάς του να επιστρέψει στο Ιράκ, όπ