Fiat Grande Punto 1.4 8V & 1.9 Multijet 130 PS
Στα συν του αυτοκινήτου συγκαταλέγονται τα κορυφαία σε αίσθηση φρένα και το σαφές σύστημα διεύθυνσης, το οποίο διαθέτει τη δέουσα δόση «ηλεκτρικής» υποβοήθησης.
Οριακός χαρακτηρίζεται ο 1.400άρης κινητήρας με την 8βάλβιδη κεφαλή και τον 1ΕΕΚ, αφού οι μόλις 77 ίπποι του, παρά τις κοντές σχέσεις μετάδοσης, δεν αρκούν ώστε να προσδώσουν στο αμάξωμα των 1.100+ κιλών την κατάλληλη σπιρτάδα.
Πραγματικό «ποιήμα» ο 1.900άρης Multijet. Εκτός από τους 130 ίππους που αποδίδει στην «καλή» του παραλλαγή, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του είναι η θηριώδης ροπή, η οποία αγγίζει τα 29 χλγμ. στις 2.000 σ.α.λ.
Χωρίς σχεδιαστικές ακρότητες, αλλά με ευχάριστες... νότες, όπως το βαμμένο αλουμίνιο στο ταμπλό και οι ποιοτικές επενδύσεις των καθισμάτων, το εσωτερικό του Grande Punto κερδίζει τις εντυπώσεις και σε επίπεδο συναρμογής, παρά τα σκληρά σε αφή πλαστικά του ταμπλό, τα οποία ομολογουμένως μετριάζουν την παραπάνω εικόνα.
Οι 15άρες ζάντες αλουμινίου είναι στάνταρντ στην πλουσιότερη έκδοση Emotion.
Τόσο για τον Έλληνα αγοραστή, ο οποίος στο εξής έχει στη διάθεσή του ένα από τα πιο ευρύχωρα, κομψά και, προπάντων, προσιτά «μικρά» του είδους, όσο και για την ίδια τη Fiat, η οποία με το Grande Punto έχει τη δυνατότητα να περάσει σε μια νέα και πιο ελπιδοφόρα για αυτήν εποχή.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΟΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
ΑΛΗΘΕΙΑ, ποια μορφή διαθέτει το αυτοκίνητο που μεμιας σας έρχεται στο μυαλό στο άκουσμα του ονόματος της Mercedes; Μα, φυσικά, θα απαντήσει κανείς, εκείνη ενός πολυτελούς και καθ’ όλα «αρχοντικού» σεντάν, με περίσσεια άνεσης σε όλους τους τομείς και πληθώρα τεχνολογικών γκάτζετ. Εάν, τώρα, ο ίδιος άνθρωπος σας ψιθυρίσει στο αυτί τη μαγική λέξη «Ferrari», ποιο λέτε να είναι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε; Μήπως ένα χαμηλό και, για την περίσταση, κόκκινο υπερ-αυτοκίνητο με «κουπε-οειδή» σιλουέτα, κορυφαία τεχνολογία, επιδόσεις-φωτιά και απόλυτο χαρακτήρα σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς; Πολύ σωστά και πάλι!
Στη συνέχεια, ας παίξουμε το ίδιο ακριβώς... παιχνίδι και με τη λέξη «Fiat». Αποκλείοντας, και μάλιστα χωρίς δεύτερη σκέψη, τα δύο παραπάνω «σενάρια», πολύ δύσκολα θα σταθεί κανείς σε κάποιο πολυμορφικό μοντέλο είτε, ενδεχομένως, σ’ ένα τυπικό οικογενειακό με τρεις ή πέντε πόρτες. Πόσο μάλλον σ’ ένα «ακριβό» και θηριώδες off road. Κακά τα ψέματα, στην προκειμένη περίπτωση, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί ο καθένας (ειδικός ή μη) είναι ένα μικρό και προσιτό, σε κόστος αλλά και φιλοσοφία κατασκευής, αυτοκίνητο της μικρής/μικρής-μεσαίας κατηγορίας, όπως ήταν, και είναι μέχρι τις μέρες μας, το Fiat Panda, το αξέχαστο «127» της δεκαετίας του ’70, και αρκετά χρόνια αργότερα τα επαναστατικά για την εποχή τους Uno και Cinquecento, τα οποία κυριολεκτικά χάραξαν τότε νέα μονοπάτια στην ευρύτερη συνομοταξία των μικρών αυτοκινήτων.
Ας μη γελιόμαστε, λοιπόν. Αυτό που η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία γνωρίζει πολύ καλά να κάνει, όπως ήδη έχει αποδείξει, άλλοτε αλλά και τώρα, είναι η δημιουργία έξυπνων και πρακτικών αυτοκινήτων που διακρίνονται για το στιλ, τον... οικονομικό τους χαρακτήρα και για την πολύ καλή εκμετάλλευση των εσωτερικών τους χώρων. Εδώ ακριβώς επικεντρώνεται η πρόσφατη χρονικά προσπάθεια της Fiat, η οποία σήμερα, ξεπερνώντας τα ατοπήματα του παρελθόντος, αλλά και τους όποιους οικονομικούς, διοικητικούς και... στρατηγικούς υφάλους την ταλάνιζαν έως τώρα, στοχεύει ξεκάθαρα στην ανάκτηση του πάλαι ποτέ πρωταγωνιστικού της ρόλου. Και μάλιστα, σε μια μαζική και διερυμένη, από πλευράς χαρακτήρα και αριθμού... παιχτών, κατηγορία οχημάτων με υψηλή δημοτικότητα σε ευρωπαϊκό –και όχι μόνο- επίπεδο. «¶ρμα» της προσπάθειας αυτής το νέο Punto ή, για να ακριβολογούμε, το νέο Grande Punto, ένα ολοκαίνουργιο από κάθε άποψη αυτοκίνητο και όχι απλώς ένα επιδερμικό «κόψε-ράψε» του υπάρχοντος μοντέλου, το οποίο, σημειωτέον, θα συνεχίσει να διατίθεται τουλάχιστον σε όλη τη διάρκεια του 2006. Σε πρώτη φάση, λοιπόν, και με αφορμή το επίσημο ντεμπούτο του ιταλικού μοντέλου στη χώρα μας, «αναλύουμε» αρχικά την 5θυρη έκδοση με τον 8βάλβιδο κινητήρα των 1.368 κ.εκ., η οποία, για την περίσταση, διαθέτει τη θεωρητική, για τα ελληνικά δυστυχώς δεδομένα, έκδοση ντίζελ με τον «καλό» Multijet κινητήρα των 1,9 λίτρων.
Ιταλικές νότες
Η συνταγή αλλά και οι εντολές των ιθυνόντων της ιταλικής εταιρείας προς... πάσα κατεύθυνση ήταν εξαιρετικά σαφείς ήδη από τα πρώτα στάδια εξέλιξης. Απαράμιλλο και αθλητικό στιλ, στα πρότυπα της πάλαι ποτέ κραταιάς σε αυτόν τον τομέα ιταλικής σχολής, αλλά και grande... διαστάσεις εντός και εκτός, σε συνδυασμό με κορυφαία αποτελέσματα στο τόσο νευραλγικό σήμερα ζήτημα της παθητικής ασφάλειας. Όπερ και εγένετο, λοιπόν! Σε σχέση με την καθοριστική, στη συγκεκριμένη και όχι μόνο κλάση, παράμετρο της σχεδίασης, κατά γενική ομολογία, το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει απόλυτα τις επιλογές του γνωστού μαέστρου του είδους, Τζουτζάρο, ο οποίος έβαλε την προσωπική του σφραγίδα, καταφέρνοντας για ακόμα μια φορά να προσδώσει στο νέο του «παιδί» ένα εξαιρετικά ελκυστικό προφίλ με έντονη προσωπικότητα. Και όλα αυτά χωρίς περιττές φλυαρίες ή... διχαστικές υπερβολές στους επιμέρους τομείς. Σημεία αναφοράς, κατ’ αρχάς στο εμπρός μέρος, αποτελούν η χαρακτηριστική μάσκα αλά Maserati, τα ψηλά τοποθετημένα φωτιστικά σώματα, αλλά και ο μεγάλος πρόβολος. Στο πλάι τις εντυπώσεις κλέβουν το τριγωνικό κρύσταλλο που δημιουργείται στο εμπρός τελείωμα της κολώνας και η θέση των εξωτερικών καθρεφτών, ενώ πίσω τα κάθετα τοποθετημένα φώτα - σήμα κατατεθέν όλων των Punto.
Σχετικά με τις διαστάσεις, όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει στο πρόσφατο παρελθόν, το Grande Punto είναι πράγματι... grande, χωρίς όμως να δείχνει ογκώδες ή χοντροκομμένο. Με συνολικό μήκος 4,03 μ., είναι το μακρύτερο της κατηγορίας (σ.σ.: οι αρχικές προδιαγραφές της Fiat το περιόριζαν στα 3,99 μ., ωστόσο, λόγω των υψηλών απαιτήσεων σε θέματα ασφάλειας, στο τέλος «προστέθηκαν» επιπλέον 40 χλστ.), όχι όμως και εκείνο με το μεγαλύτερο μεταξόνιο (2,51 μ.), παράμετρος όπου το νέο Clio κρατά τα σκήπτρα με διαφορά 65 χλστ. Για να έχετε ένα πιο απτό μέτρο σύγκρισης στο θέμα του... μεγέθους του, η διαφορά με θετικό πρόσημο όσον αφορά το μήκος, το πλάτος και το ύψος σε σύγκριση με το «απλό» Punto είναι της τάξης των 190, 27 και 10 χλστ., αντίστοιχα
Ποιος είναι, όμως, ο αντίστοιχος αντίκτυπος των παραπάνω στον τομέα των χώρων; Μην περιμένετε... θαύματα. ¶λλωστε, ας μη λησμονούμε ότι το υπάρχον μοντέλο, το αειθαλές Punto, παραμένει μέχρι σήμερα, σε όλες του τις παραλλαγές, ένα από τα κορυφαία αυτοκίνητα του είδους στο συγκεκριμένο τομέα. Βέβαια, όπως είναι φυσικό, στο Grande Punto η εικόνα είναι κατά τι καλύτερη, σχεδόν κορυφαία με άλλα λόγια, σε ό,τι αφορά το διαθέσιμο πλάτος εμπρός και πίσω και, οριακά, στον αέρα για τα πόδια των πίσω επιβατών, οι οποίοι με σχετική πλέον άνεση μπορούν να φτάσουν έως και τους τρεις. Εξαίρεση εδώ αποτελεί η πετρελαιοκίνητη έκδοση της δοκιμής μας (και όλες οι αντίστοιχες εκδόσεις στο επίπεδο εξοπλισμού Sporting), εξαιτίας της «διπλής» αποκλειστικά διαμόρφωσης του πίσω καθίσματος. Εξίσου μικρή είναι και η βελτίωση του, ούτως ή άλλως, ευμεγέθους χώρου αποσκευών (275 λίτρα έναντι των 264 λίτρων της 3θυρης έκδοσης του απλού Punto), ο οποίος, όπως και στο παρελθόν, έχει εκμεταλλεύσιμο σχήμα, χωρίς έντονες προεξοχές, και χαμηλό κατώφλι φόρτωσης.
Αντιθέτως, σχετικά με το γενικότερο θεαθήναι του εσωτερικού διακόσμου και το καθημερινό «ευ ζην» των επιβατών του νέου Grande Punto, τα αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας των Ιταλών, πάντα τηρουμένων των αναλογιών, δεν είναι αντίστοιχα ικανοποιητικό. Μπορεί το βαμμένο αλουμίνιο, το οποίο διατρέχει κατά μήκος το ταμπλό, αγκαλιάζοντας και την κεντρική κονσόλα, και η πολύ καλή ποιότητα των υφασμάτινων επενδύσεων των καθισμάτων να σε κερδίζουν από την πρώτη στιγμή κιόλας (ειδικά η δερματίνη των τύπου μπάκετ καθισμάτων του δικού μας 1.9 MJT), ωστόσο, δε συμβαίνει κάτι ανάλογο με τους περιορισμένους χώρους για μικροαντικείμενα (καμία σχέση με το «απλό» Punto, πόσο μάλλον με το κορυφαίο στον τομέα αυτό Yaris) και με την εικόνα που προσδίδουν τα σκληρά σε αφή πλαστικά μέρη του ταμπλό. Αποκορύφωμα, εδώ, το ογκώδες τμήμα που «σκεπάζει» τον πίνακα οργάνων, ο οποίος με τη σειρά του διατηρεί σχεδόν την ίδια αισθητική σε σχέση με την αντίστοιχη του γνωστού μας Punto. Βέβαια, η ποιότητα συναρμογής δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες, και σίγουρα αυτό είναι το πλέον ενθαρρυντικό στοιχείο, ενώ το λευκό φόντο τού πίνακα οργάνων της έκδοσης Sporting σε συνδυασμό με το δερμάτινο τιμόνι και την πιο παχιά στεφάνη του τελευταίου καταφέρνουν να προσδώσουν στο, κατά τ’ άλλα, λιτό και απέριττο εσωτερικό του αυτοκινήτου πιο νεανικό αέρα. Από εκεί και πέρα, και στις δύο περιπτώσεις δεν μπορεί παρά να εκτιμήσει κάποιος την πληρότητα που χαρακτηρίζει τον εξοπλισμό άνεσης και ασφάλειας (βλ. σχετική ενότητα), την προσεχτική δουλειά σε επίπεδο εργονομίας, την πολύ καλή ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις, την προσεγμένη σε όλες τις παραμέτρους της θέση οδήγησης (σ.σ.: το τιμόνι ρυθμίζεται σε όλες τις εκδόσεις πλην της βασικής Active), καθώς, βέβαια, και το έξυπνο σχεδιαστικό «τρικ» που αφορά το μεγάλο βάθος του ταμπλό, επιλογή που δημιουργεί, κυρίως στους εμπρός επιβάτες, μια απόλυτα καλοδεχούμενη αίσθηση ευρυχωρίας.
Ναι μεν, αλλά...
Πριν επεκταθούμε αναλυτικά στις οδηγικές αρετές των ιταλικών «μικρών» της δοκιμής μας, οφείλουμε να σταθούμε λίγο στις τεχνικές περγαμηνές που συνοδεύουν τις επιλογές στους επιμέρους τομείς. Αρχής γενομένης, βέβαια, από εκείνες του υπερτετράγωνου, για την περίσταση, κινητήρα της βενζινοκίνητης έκδοσης των 1.368 κ.εκ. (ο οποίος παρουσιάζει, όπως είναι φυσικό, και το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον στη χώρα μας), που σε πρώτη φάση σού προκαλεί κατάπληξη με την ξεπερασμένη πλέον λύση της 8βάλβιδης κυλινδροκεφαλής που υιοθετεί και τη σχετικά περιορισμένη απόδοσή του. Επί της ουσίας, το συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο αποδίδει επιπλέον 12 ίππους και μόλις 1,3 χλγμ. ροπή σε σχέση με τον αντίστοχο 1.200άρη (βλ. 77/6.000 σ.α.λ. και 11,7/3.000 σ.α.λ.) διαθέτοντας 1ΕΕΚ με μηχανικά ωστήρια βαλβίδων. Βέβαια, αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι μόλις σε δύο μήνες, την γκάμα θα συμπληρώσει η 16βάλβιδη και σαφώς πιο ανταγωνιστική εκδοχή του, η οποία αποδίδει, σύμφωνα με τη Fiat, 95 ίππους και θα συνδυάζεται με 6τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων. Στην αντίπερα όχθη, το κόκκινο Grande Punto φιλοξενεί κάτω από το εμπρός καπό του έναν κορυφαίο, από κάθε άποψη, πετρελαιοκινητήρα με χωρητικότητα 1.910 κ.εκ., σύστημα άμεσου ψεκασμού common rail και υπερτροφοδότη καυσαερίων μεταβλητής γεωμετρίας, αποδίδοντας όχι μόνο 130 ίππους στις 4.000 σ.α.λ., αλλά και την καθ’ όλα εντυπωσιακή ροπή των 28,5 χλγμ. στις 2.000 σ.α.λ.
Το αποτέλεσμα; Σχετικά με τον 1.4, τα σχόλιά μας είναι άμεσα συνυφασμένα με το εκάστοτε «πεδίο δράσης» του οχήματος. Εντός της πόλης, χάρη στην άμεση απόκρισή του, αλλά και την ικανοποιητική του ελαστικότητα στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, δεν προβληματίζει τον οδηγό, ανταποκρινόμενος άμεσα και πρόθυμα σε ό,τι κι αν του ζητήσεις. Σημαντικός αρωγός το 5τάχυτο κιβώτιο με το οποίο συνδυάζεται, που ναι μεν πληροί με το παραπάνω τις προϋποθέσεις με την πυκνή του διάταξη (σ.σ.: πιο κοντό ακόμα και σε σχέση με εκείνο του VW Polo 1.4 75 PS), όχι όμως και με τα γενικότερα χαρακτηριστικά λειτουργίας του αντίστοιχου επιλογέα, ο οποίος, σε αντίθεση με το παρελθόν, διαθέτει μεγάλες διαδρομές και «σκληρή» σχετικά αίσθηση. Από εκεί και πέρα, κάτω από τις συνθήκες αυτές, ο κινητήρας καταφέρνει να είναι και οικονομικός, απαιτώντας περί τα 8 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης για κάθε 100 αστικά χλμ. Στον ανοιχτό όμως δρόμο, και ιδιαίτερα στον επαρχιακό, το μείον της περιορισμένης του απόδοσης γίνεται αισθητό ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα. Στο συγκεκριμένο περιβάλλον, ο οδηγός αναγκάζεται να καταφεύγει συχνότερα στον επιλογέα, εξαντλώντας το εύρος περιστροφής του κινητήρα, προκειμένου να κινηθεί σβέλτα - πολύ περισσότερο δε για να προσπεράσει με ασφάλεια, με δεδομένο το βάρος του αμαξώματος, το οποίο αγγίζει στην έκδοση της δοκιμής μας τα 1.116 κιλά. Με τη γλώσσα των αριθμών, για το τυπικό «0-100» και την κάλυψη των πρώτων 400 μ. από στάση, το 8βάλβιδο Grande Punto 1.4 χρειάζεται 13,8 και 18,9 δλ., αντίστοιχα, όταν τα σχεδόν«ισοδύναμα» VW Polo 1.4 και Renault Clio 1.2 απαιτούν 14,3/19,3 και 15,1/19,5 δλ., αντίστοιχα.
Η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη στην περίπτωση του 1.9 MJT, καθώς η αστείρευτη ροπή του -ελέω υπερτροφοδότη φυσικά- καθιστά την κίνηση του αυτοκινήτου εξαιρετικά απολαυστική και απροβλημάτιστη σε κάθε είδους οδόστρωμα. Τα μόλις 9,6 και 17 δλ. που περνούν μέχρι την ολοκλήρωση των παραπάνω δοκιμασιών δεν αποτελούν παρά μια μικρή μόνο ένδειξη αναφορικά με τις αρετές του συγκεκριμένου -και όχι μόνο- πετρελαιοκινητήρα, ο οποίος, παρά την τεράστια διαφορά του σε επίπεδο απόδοσης από τον 1.4, αποδεικνύεται εξίσου ολιγαρκής στις απαιτήσεις του σε καύσιμο, καταναλώνοντας κατά μέσο όρο μόλις 8,2 λίτρα/100 χλμ.! Κρίμα που τέτοιοι κινητήρες εξακολουθούν να τοποθετούνται από την ελληνική πολιτεία στο «πυρ το εξώτερον» για την πλειονότητα των Ελλήνων οδηγών...
Υψηλές προσδοκίες
Έχοντας ως δεδομένο τον πρότερο... έντιμο βίο του μοντέλου, αλλά και την παράδοση της ιταλικής σχολής στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς, οι προσδοκίες όλων για τις αντίστοιχες δυνατότητες του Grande Punto δε θα μπορούσαν παρά να είναι υψηλές. Ακόμα και στην ταπεινή έκδοση βενζίνης της δοκιμής μας, η οποία μοιραία καλείται να περάσει το μεγαλύτερο μέρος της «ζωής» της κινούμενη στην πόλη και στα πέριξ αυτής. Οι πρώτες θετικές εντυπώσεις δημιουργούνται με το που θα καθίσει κανείς στο αριστερό εμπρός κάθισμα, γυρνώντας, εν συνεχεία, το κλειδί εκκίνησης του κινητήρα που βρίσκεται στη «συνηθισμένη» θέση (σ.σ.: τόσο οι πλέον γνωστές κάρτες όσο και τα αντίστοιχα μπουτόν εκκίνησης δεν έχουν προβλεφθεί σε καμία από τις διαθέσιμες εκδόσεις του μοντέλου). Το σύστημα διεύθυνσης, παρ’ ότι «ηλεκτρικό», σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή, όντας πολύ καλό σε αίσθηση, αλλά και όσο βαρύ πρέπει, με δεδομένο το χαρακτήρα της κατασκευής. Για το ασθενές -και όχι μόνο φύλο- το πρόγραμμα «City», το οποίο αυξάνει το βαθμό υποβοήθησης, είναι και εδώ παρόν, παρέχοντας πολύτιμες υπηρεσίες κατά τη διαδικασία της στάθμευσης.
Και αν το τιμόνι αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις «με το καλημέρα», τότε τι μπορεί να πει κανείς για την αντίστοιχη αίσθηση του συστήματος πέδησης; Σημειώστε, λοιπόν, μεταξύ άλλων, την άμεση απόκριση ακόμα και στο παραμικρό «άγγιγμα» του μεσαίου πεντάλ, την ανύπαρκτη νεκρή διαδρομή του, καθώς και την πέρα για πέρα ικανοποιητική αντοχή του συστήματος στη σκληρή χρήση, το οποίο περιλαμβάνει και ABS σε όλες τις εκδόσεις. Αναφορικά με την αποτελεσματικότητα, τα 62,7 μ. που απαιτούνται για το τυπικό φρενάρισμα πανικού από τα 120 χλμ./ώρα κρίνονται ως ικανοποιητικά (όχι κορυφαία, βέβαια), με δεδομένη την ύπαρξη ταμπούρων στον πίσω άξονα όλων των βενζινοκίνητων εκδόσεων, πλην της επερχόμενης 1.4 16V Sporting και της πετρελαιοκίνητης έκδοσης της δοκιμής μας, η οποία, χάρη και στα φαρδιά της ελαστικά, διαστάσεων 205/45 R17, ολοκληρώνει την παραπάνω δοκιμασία μόλις σε 58,5 μ. Εύγε, λοιπόν, στους Ιταλούς μηχανικούς, οι οποίοι στους συγκεκριμένους δύο τομείς πέτυχαν... διάνα το στόχο τους.
Αφήνοντας πίσω μας την πόλη και τους... χαλαρούς ρυθμούς κίνησης, το «μεγάλο» Punto αφήνει στον οδηγό του εξίσου θετικές εντυπώσεις, αν και η γενικότερη συμπεριφορά του σίγουρα δε θα ενθουσιάσει τον... ενθουσιώδη. Πόσο μάλλον, το φανατικό οπαδό της «παραδοσιακής» ιταλικής σχολής. Βασική αιτία γι’ αυτό -τι άλλο;- οι περιορισμένες δυνατότητες του 1.400άρη κινητήρα, ο οποίος αντικειμενικά αποδεικνύεται λίγος σε σχέση με τις αρετές του ολοκαίνουργιου πλαισίου στο οποίο φιλοξενείται. Με άλλα λόγια, όσο άπειρος κι αν είναι κανείς και όσο κι αν υπερβάλλει με το γκάζι ή το τιμόνι, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να φέρει σε δύσκολη θέση είτε τους εμπρός είτε και τους πίσω τροχούς του αυτοκινήτου. Ακόμα και υπό οριακές συνθήκες, οι σχετικά μαλακές ρυθμίσεις της ανάρτησης, οι οποίες αποτελούνται από γόνατα ΜακΦέρσον εμπρός και ημιάκαμπτο άξονα πίσω, εξασφαλίζουν ουδέτερα χαρακτηριστικά με σχεδόν ανεπαίσθητες τάσεις υποστροφής σε ολισθηρές επιφάνειες. Διαφορετική και, αναμφίβολα, πολύ πιο σπορτίφ είναι η εικόνα στην έκδοση 1.9 MJT, η οποία, όπως αναφέραμε προηγουμένως, πατά σε μεγαλύτερους τροχούς, διαθέτοντας συγχρόνως πιο σφιχτή σε ρύθμιση ανάρτηση (συγκεκριμένα, σκληρότερα ελατήρια εμπρός και πίσω). Όσον αφορά την άνεση της τελευταίας στην έκδοση 1.4, και συγκεκριμένα στα «κατσαρά» κομμάτια του αστικού και επαρχιακού δικτύου, η συνολική εικόνα παραμένει θετική, παρά την έλλειψη ραφιναρίσματος από τα επιμέρους τμήματά της.
Γκολ από τα... αποδυτήρια;
Χωρίς να φέρνει τα πάνω κάτω, όπως συνέβη το 1994 με το μοντέλο της πρώτης γενιάς, η νεότερη εκδοχή του ιταλικού «σουπερίνι» αναμφισβήτητα καταφέρνει να τοποθετηθεί με αξιώσεις στην... αφρόκρεμα της κατηγορίας, με δεδομένο το ισχυρό ατού της προσιτής τιμής του (βλ. Το Xρώμα του Xρήματος), και μάλιστα σε όλες τις διαθέσιμες εκδόσεις του, σε συνδυασμό με τις κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητες αρετές του στους τομείς της οδικής συμπεριφοράς, της παθητικής ασφάλειας, των διαθέσιμων χώρων στο εσωτερικό και –γιατί όχι- της αισθητικής. Και αυτό, παρά τα ομολογουμένως ανάμικτα συναισθήματα που σου αφήνει ο 8βάλβιδος βενζινοκινητήρας των 1,4 λίτρων, ο οποίος, πρακτικά, «αστικοποιεί» το χαρακτήρα της συγκεκριμένης έκδοσης του μοντέλου. Βέβαια, για τους απαιτητικούς, αλλά και για όσους διαθέτουν τη δέουσα... υπομονή, αξίζει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι μόλις σε δύο μήνες από σήμερα την γκάμα του Grande Punto θα συμπληρώσει η 16βάλβιδη παραλλαγή του εν λόγω συνόλου, η οποία θα αποδίδει 95 ίππους, ενώ, από τις αρχές περίπου του 2007, το ντεμπούτο της αναμένεται να πραγματοποιήσει η υπερτροφοδοτούμενη των 1,6 λίτρων, που, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, θα αγγίζει σε απόδοση του 200 ίππους!_ 4Τ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Έπειτα και από την πρόσφατη ανακοίνωση των τσουχτερών τιμών πώλησης των επίσης νέων Renault Clio και Toyota Yaris, είχαμε αρχίσει και εμείς με τη σειρά μας να πιστεύουμε ότι στο εξής θα πρέπει να ξεχάσουμε την έννοια του «προσιτού σουπερμίνι». Προς τέρψη όμως των απανταχού οπαδών του είδους, το Grande Punto έρχεται να βάλει τα πράγματα στη... θέση του, αντιστεκόμενο στην τάση «ανωτατοποίησης» του κόστους, που, καλώς ή κακώς, φαίνεται να χαρακτηρίζει σήμερα όλο και περισσότερες προτάσεις του είδους. Μάλιστα, την απόλυτα προσγειωμένη τιμολογιακή πολιτική της Fiat Auto Hellas έρχεται να πλαισιώσει ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό επίπεδο εξοπλισμού σε καθεμία από τις διαθέσιμες εκδόσεις του ιταλικού μοντέλου. Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, η 8βάλβιδη έκδοση των 1,4 λίτρων έχει ως αφετηρία κόστους το ποσό των 11.590 ευρώ (Active 3d), διαθέτοντας, μεταξύ άλλων, σημαντικά στοιχεία εξοπλισμού, όπως είναι οι δύο μετωπικοί αερόσακοι, το ABS με EBD, το air condition, ο υπολογιστής ταξιδίου, το υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης, καθώς και οι καθιερωμένοι ηλεκτρομηχανισμοί για το κλείδωμα των θυρών και τη λειτουργία των εμπρός παραθύρων. Από εκεί και πέρα, η πιο πλούσια έκδοση Dynamic, η οποία τιμολογείται στα 12.490 ευρώ, διαθέτει επιπλέον πλευρικούς αερόσακους σε συνδυασμό με αερόσακους τύπου κουρτίνας, τηλεχειρισμό για το κλείσιμο των θυρών, ηχοσύστημα με ραδιοCD, ρυθμιζόμενο τιμόνι και αναδιπλούμενα πίσω καθίσματα. Η κορυφαία έκδοση Emotion (13.690 ευρώ) είναι εφοδιασμένη, με τη σειρά της, με διζωνικού τύπου κλιματισμό, προβολείς ομίχλης και 15άρες ζάντες αλουμινίου. Σε κάθε περίπτωση, η αγορά οποιασδήποτε 5θυρης παραλλαγής των παραπάνω εκδόσεων θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό σας με το ποσό μόλις των 350 ευρώ.
Για τους ενδιαφερομένους, αξίζει, με την ευκαιρία, να σημειώσουμε ότι οι δύο διαθέσιμες εκδόσεις του νέου Grande Punto στα 1,2 λίτρα (Active και Dynamic) κοστίζουν 10.990 και 11.890 ευρώ, αντίστοιχα, ενώ οι Dynamic, Emotion και Sporting της επερχόμενης, περί τις αρχές Μαρτίου, 16βάλβιδης παραλλαγής του 1.400άρη κινητήρα, 13.390, 14.590 και 14.190 ευρώ, αντίστοιχα. Δυστυχώς, η διάθεση στη χώρα μας της πετρελαιοκίνητης έκδοσης 1.9 MJT της δοκιμής μας δεν έχει προβλεφθεί, σε αντίθεση με τις μικρότερες των 1,3 λίτρων, με 75 και 90 ίππους, οι οποίες ήδη είναι διαθέσιμες στους διαμένοντες εκτός των δύο μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας μας. Εν προκειμένω, για όσους πιστούς, οι τιμές ξεκινούν από τα 13.390 και 15.590 ευρώ, αντίστοιχα.
ΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ
- ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ Η 8ΒΑΛΒΙΔΗ ΕΚΔΟΣΗ 1.4 ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΟΦHΣΕΙ ΤΟ 50% ΤΩΝ ΣΥΝΟΛΙΚΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ.
- Η 16ΒΑΛΒΙΔΗ ΤΩΝ 1.400 Κ.ΕΚ. ΔΕ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ 30% ΤΩΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΕΩΝ ΤΟΥ.
- 6 ΣΤΟΥΣ 10 ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ GRANDE PUNTO ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΟΥΝ ΣΤΙΣ 5ΘΥΡΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ.
- Ο ΣΤΟΧΟΣ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΤΟΥ GRANDE PUNTO ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 2006 ΚΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΙΣ 8.500 ΜΟΝΑΔΕΣ.
ΕΠΙΚΡOΤΟΥΜΕ...
- ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΕ ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
- ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΕΝΙΟ ΚΑΙ ΒΑΜΜΕΝΟ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ «ΦΙΛΕΤΟ» ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΠΟΥ ΚΟΣΜΕΙ ΤΟ ΤΑΜΠΛΟ
- ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΦΑΣΜΑΤΙΝΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ
- ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΚΑΙ «ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ» ΛΟΓΟΤΥΠΟ
ΚΡΙΜΑ...
- ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΑΡΑΛΛΑΧΤΟ ΣΕ ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΠΙΝΑΚΑ ΟΡΓΑΝΩΝ
- ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΜΠΟΥΤΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑΣ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
• ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΤΑΜΠΛΟ
• Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «CITY» ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
• ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΣΕ ΥΦΗ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΤΑΜΠΛΟ
• ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΣΕ ΔΙΑΜΕΤΡΟ ΠΟΤΗΡΟΘΗΚΕΣ ΕΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΕΑ
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ...
• ΕΝΑ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ, ΤΥΠΟΥ DSG, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΙΝΗΤΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΙΣΧΥ ΓΙΑ ΤΟΝ 1.400ΑΡΗ ΒΕΝΖΙΝΟΚΙΝΗΤΗΡΑ
ΥΠΕΡ/ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
/ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ (1.9 MJT)
/ΑΙΣΘΗΣΗ ΦΡΕΝΩΝ
/ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΙΜΟΝΙΟΥ (1.4 8V)
/ΧΩΡΟΙ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
/ΤΙΜΗ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ (1.4 8V)
ΚΑΤΑ/ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ (1.4 8V)
/ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΕΑ
«Το Grande Punto είναι ένα ολοκαίνουργιο από κάθε άποψη αυτοκίνητο και όχι ένα επιδερμικό “κόψε-ράψε” του υπάρχοντος μοντέλου.»