Εφημερίδα

Από το μαιευτήριο
Σεσημασμένοι!

Δακτυλικά αποτυπώματα και ψηφιακή φωτογραφία θα λαμβάνονται από τα νεογέννητα στην ΕΕ.
― Σε τι κόσμο φέρνουμε τα παιδιά μας, Νίκο;
― ΣΆ έναν κόσμο όπου κάθε νεογέννητο θα υποχρεώνεται να δώσει δακτυλικά αποτυπώματα και ψηφιακή φωτογραφία. Φακέλωμα -και μάλιστα ηλεκτρονικό- από το μαιευτήριο...
Το έγγραφο 9403/106 της ΕΕ (πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ιούνιος 2006) αφήνει μικρά περιθώρια: «Το σκανάρισμα των δακτυλικών αποτυπωμάτων μέχρι την ηλικία των 12 ετών είναι επιτρεπτό, εφόσον το ορίζει η εθνική νομοθεσία. Από ηλικία 12 ετών: υποχρεωτικό» (η υπογράμμιση στο πρωτότυπο). Ανάλογα είναι όσα ορίζει για την ψηφιακή φωτογράφιση προσώπου...
Τελευταία φορά που το ζήτημα των δακτυλικών αποτυπωμάτων είχε συζητηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο ήταν το 2000 και αφορούσε μόνο τα παιδιά προσφύγων. Τότε ορίστηκαν ως κατώτατη ηλικία τα 14 χρόνια, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις. Τώρα, που το ζήτημα αφορά τους ίδιους τους πολίτες της ΕΕ και η κατώτατη ηλικία έφτασε το... 0, κανείς (ή σχεδόν) δε λέει κουβέντα.
Σύμφωνα με την επιθεώρηση για τις ατομικές ελευθερίες Statewatch, που πρώτη έφερε στο φως την υπόθεση, «οι αποφάσεις λαμβάνονται σε μυστικές συναντήσεις και βασίζονται σε μυστικά έγγραφα».
Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση στο συμβούλιο αφορούσε κυρίως την τεχνική -και όχι την ηθική- πλευρά. Το πρόβλημά τους δεν ήταν αν πρέπει να φακελώνει κανείς τα βρέφη, αλλά κατά πόσον αυτό είναι εφικτό... Αν, για παράδειγμα, το παιδικό πρόσωπο αλλάζει με τα χρόνια, δεν έχει νόημα να το φωτογραφίζεις από νωρίς... (Συζητείται, παρΆ όλα αυτά, ανάπτυξη ειδικών λογισμικών που θα ξεπερνούν τα τεχνικά εμπόδια...)
Πολλοί από τους εκπροσώπους των «25» πήραν ήδη θέση, όχι για να καταψηφίσουν, αλλά για να εγκρίνουν την πρόταση, με μικρές αποκλίσεις ως προς την κατώτατη ηλικία. Η Ισπανία, μάλιστα, δήλωσε πως ήδη «λαμβάνει και τα δύο βιομετρικά μέσα εξακρίβωσης από τη γέννηση του παιδιού». Αγνοείται η τοποθέτηση της ελληνικής πλευράς...

Αγκυλωτή Βίβλος
Μαθητές ενός σχολείου της γερμανικής πόλης ¶ιζεναχ, ψάχνοντας στοιχεία για την ιστορία της πόλης τους, ξεσκεπάζουν μια επαίσχυντη υπόθεση της γερμανικής εκκλησίας. Με εντολή του Χίτλερ, το 1939 ιδρύθηκε το Ινστιτούτο Αποϊουδαϊσμού. Οι προτεστάντες κληρικοί υποχρεώθηκαν να στύψουν το μυαλό τους για να απαλλάξουν τη χριστιανική θρησκεία από οποιαδήποτε ιουδαϊκό στοιχείο. Έτσι, ο Χριστός εμφανίστηκε να προέρχεται από οικογένεια που είχε μεταναστεύσει στο Ισραήλ από τον Καύκασο, άρα δεν είχε βεβαρυμένο ιουδαϊκό DNA, ενώ από τους ψαλμούς και τα τσιτάτα της Βίβλου εξαφανίστηκε οποιαδήποτε εβραϊκή λέξη, συμπεριλαμβανομένου του... «αλληλούια».

ΝΟΝΟΣ Νο 4
Ο τελευταίος των Νονών της Κόζα Νόστρα πούλαγε προστασία, έπασχε από... προστάτη.
Στο έργο «Ο Nονός», ο Ντον Κορλεόνε ήταν πάντοτε ντυμένος στην τρίχα.
Στην πράξη φαίνεται ότι οι Νονοί είναι πιο... νεγκλιζέ. Tουλάχιστον, αυτό έδειξε η πρόσφατη σύλληψη του Μπερνάρντο Προβεντσάνο, 73 ετών, που ξάφνιασε αστυνομικούς, εισαγγελέα και κοινή γνώμη. Μα, αυτό το καλοσυνάτο γεροντάκι με τα καστανά χαμογελαστά μάτια, με ύψος γύρω στο 1,64 μ. και παντόφλες στα πόδια, αυτή η φαινομενικά ακίνδυνη φυσιογνωμία, είναι δυνατόν να είναι ο αρχηγός της σικελικής μαφίας, της Κόζα Νόστρα, που ευθύνεται για σωρεία εγκλημάτων και διακίνηση δισεκατομμυρίων; Είναι δυνατόν.
Ο Προβεντσάνο γεννήθηκε στο Κορλεόνε στις 31 Ιανουαρίου του 1933. Γιος αγρότη, φοίτησε σε σχολείο μόνο μία χρονιά, ενώ στα είκοσί του μπήκε στη μαφία. Ενεπλάκη στις εσωτερικές διαμάχες της και από το 1995 έχει τον πλήρη έλεγχο της οργάνωσης. Καταζητούνταν εδώ και 45 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ζούσε ως φυγάς. Τα περισσότερα τα έζησε γύρω από το Παλέρμο, με εξαίρεση ένα ταξίδι στη Γαλλία, το 2003, όπου χειρουργήθηκε από γιατρό της εμπιστοσύνης του για προστάτη. Εντοπίστηκε εξαιτίας μιας σακούλας με καθαρά ρούχα που του είχε πλύνει η αγαπημένη του.
Τα ιταλικά του, σπαστά. Mιλά μόνο την τοπική διάλεκτο - τι να μάθει με μόνο ένα χρόνο σχολείο; Στα νιάτα του τον αποκαλούσαν Τρακτέρ, για τον άγριο και αδίστακτο τρόπο με τον οποίο δολοφονούσε. Τα τελευταία, όμως, δέκα χρόνια, όταν έγινε αρχηγός των αρχηγών, έγινε... ρεβιζιονιστής. Η «γραμμή» του ήταν χαμηλοί τόνοι, προσήλωση στην επιχειρηματική δραστηριότητα, χωρίς άσκοπες αιματοχυσίες, ξέπλυμα των δισεκατομμυρίων από τα ναρκωτικά και την παροχή «προστασίας» σε νόμιμες επενδύσεις και, προπαντός, καλλιέργεια πολιτικών επαφών. Χωρίς τις πολιτικές επαφές, ο Προβεντσάνο δε θα μπορούσε να επιβιώσει όλα αυτά τα χρόνια και η πολιτική συγκυρία με Μπερλουσκόνι και Σία ήταν πρόσφορη.
Μέσα από το κελί της απομόνωσης, εξέφρασε δύο επιθυμίες: πρώτον, να παντρευτεί την αγαπημένη του, Σαβέρια Μπενεντέτα, 65 ετών, και, δεύτερον, να του επιστραφεί η Βίβλος του. «Γιατί όχι;», θα σκεφτόταν κανείς, «ας ασχοληθεί με την άφεση αμαρτιών του, που είναι, άλλωστε, ουκ ολίγες». Ωστόσο, οι ανακριτικές αρχές αρνήθηκαν κατηγορηματικά να του παραδώσουν το δικό του αντίτυπο της Βίβλου. Ευχαρίστως να του δώσουν άλλα αντίτυπα, όχι όμως το δικό του, διότι αυτήν τη στιγμή ακριβώς αυτό εξετάζουν και πιστεύουν ότι από την έρευνά τους θα προκύψουν χρήσιμα στοιχεία. Κάτω από το λόγο του Θεού φαίνεται ότι βρίσκεται κωδικοποιημένος ο... λόγος του Νονού.
Αυτό προκύπτει και από σωρεία σημειωμάτων που βρέθηκαν στην κρυψώνα του Προβεντσάνο, που όλα τους καταλήγουν με φράσεις του τύπου «ο Θεός μαζί σας» και άλλα παρεμφερή. Από τα σημειώματα αυτά προκύπτει, επίσης, ότι ο Προβεντσάνο ήταν το νούμερο ένα στην ιεραρχία κι ότι οι άμεσοι συνεργάτες του ανέρχονται στους 163. Βρέθηκαν και ονόματα, ακολούθησαν και πολλές άλλες συλλήψεις, δεν είναι, όμως, γνωστή η θέση που ο καθένας τους έχει στην ιεραρχία της Κόζα Νόστρα.
Όσο για τον Προβεντσάνο, υπήρξε λακωνικότατος. Το μόνο που είπε ήταν «καταστράφηκα», συν κάτι ευχές θρησκευτικού χαρακτήρα, όπως «ο Θεός ας μας ευλογήσει», που εικάζεται ότι αποτελεί κωδικοποιημένο μήνυμα προς τους έξω.
Κατά τη σύλληψή του, πάντως, υπήρξε τζέντλεμαν. Έδωσε το χέρι του στους αστυνομικούς και τους συγχάρηκε, επειδή έκαναν πολύ καλή δουλειά. Στο μεταξύ, από ό,τι φαίνεται, έξω μαίνεται η μάχη για τη διαδοχή ανάμεσα σε δύο οικογένειες: αυτήν του Τράπανι κι εκείνη του Παλέρμο.

Ο ανύπαρκτος Γκασπάρ Τρόια
Στα ίχνη του Νονού οδήγησαν, εκτός από τη σακούλα με τα καθαρά ασπρόρουχα, και η περιπέτεια της υγείας του.
Χρειάστηκε άμεση χειρουργική επέμβαση και μεταφέρθηκε κρυφά σε κλινική της Ομπάν, έξω από τη Μασσαλία, με το ψευδώνυμο Γκασπάρ Τρόια. Εν συνεχεία, από το Δημόσιο Ταμείο καταβλήθηκαν στον ανύπαρκτο κύριο Τρόια τα έξοδα για την εγχείρηση! Όσο για το γιατρό που τον χειρούργησε, το δόκτορα Μάνκα, βρέθηκε περιέργως νεκρός, από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Προφανώς, υπήρξε λιγότερο διακριτικός απΆ όσο απαιτούσε η περίσταση.
Μέσω της ανάλυσης του DNA, αποδείχθηκε ότι ο ασθενής κύριος Τρόια του γαλλικού νοσοκομείου και ο Μπερνάρντο Προβεντσάνο ήταν ένα και το αυτό πρόσωπο.

KYRIAKOU FOR PRESIDENT
Μίνως ο σπρίντερ
Φαβορί για τη θέση του προέδρου της IAAF θεωρείται από διεθνή ΜΜΕ ο Μίνως Κυριακού.
Ο τίτλος της εφημερίδας Guardian ήταν αινιγματικός: «Ο ΚΟΟΥ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΣΠΡΙΝΤΕΡ». Αν λάβουμε υπόψη ότι ο Σεμπάστιαν Κόου ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών, με δύο χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς του Ά80 και του Ά84 στα 1.500 μέτρα, ποιος μπορεί να είναι ο Έλληνας σπρίντερ που τον αφήνει πίσω; Όχι ο Κεντέρης, αλλά ο Μίνως Κυριακού, καναλάρχης του ΑΝΤ1 και πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
Το δημοσίευμα υπογράφει ο δημοσιογράφος Ντάνκαν Μακέι, γνωστός από την έρευνά του για την εμπλοκή του προπονητή Χρήστου Τζέκου στο σκάνδαλο ντόπινγκ της Balco στις ΗΠΑ.
Ο κ. Κυριακού στη νεότητά του ήταν πράγματι σπρίντερ. Αλλά η κούρσα στην οποία μετέχει αυτήν τη φορά είναι για την προεδρία της IAAF, της Διεθνούς Ομοσπονδίας Στίβου. Το πόστο θεωρείται το τρίτο σημαντικότερο στον παγκόσμιο αθλητισμό (μετά την προεδρία της ΔΟΕ και της FIFA) και μόνο συμβολικό δεν είναι, καθώς από εκεί εκπορεύεται εξουσία πολιτική και οικονομική, όπως δίδαξε ο αλήστου μνήμης Ιταλός μεγαλοπαράγοντας Πρίμο Νεμπιόλο, που παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το θάνατό του, το 1998... Στα χνάρια του Νεμπιόλο, ο τωρινός πρόεδρος, ο Σενεγαλέζος Λαμίν Ντιάκ, είναι γνωστός με το παρατσούκλι Πάπα-Ντιάκ (λόγω του ότι έχει μεταφέρει την εξαιρετικά πολυάριθμη οικογένειά του στα αυτοκρατορικού τύπου διαμερίσματα της ΙΑAF στο Μόντε Κάρλο).
Σύμφωνα με τον Guardian, ο Κόου φιλοδοξούσε να διεκδικήσει τον επόμενο χρόνο την προεδρία της IAAF. ΌλΆ αυτά, μέχρι να μπει στην κούρσα ο κ. Κυριακού, «δισεκατομμυριούχος της ναυτιλίας και των ΜΜΕ».
Πώς εξηγείται αυτό; Ο -λόρδος- Κόου απολαμβάνει υψηλότατου κύρους στη Βρετανία, καθώς θεωρείται ο βασικός συντελεστής της ανάληψης από το Λονδίνο των Ολυμπιακών του 2012. Διαθέτει, επίσης, ερείσματα στις ομοσπονδίες της Ασίας και της Αφρικής.
Απάντηση στο αίνιγμα επιχειρούσε να δώσει η εφημερίδα Scotsman τον περασμένο Μάιο, σε ένα δημοσίευμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δυσφημιστικό: «Αμερικανοσπουδασμένος και πολύγλωσσος, ο Κυριακού διαθέτει τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή στον κόσμο ναζιστικών αναμνηστικών και εκδίδει την ελληνική έκδοση του περιοδικού Penthouse. Όταν ο Κυριακού διεκδικούσε την προεδρία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, η ΔΟΕ αναγκάστηκε να στείλει επίσημο παρατηρητή, ύστερα από διαμαρτυρίες για τη διαδικασία της εκλογής».
Σύμφωνα με τον Scotsman, «o Κυριακού χρησιμοποιεί τις ισχυρές διασυνδέσεις του στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ απευθύνθηκε για βοήθεια και στον ¶ντι Νόρμαν». ¶γνωστος στη χώρα μας, αλλά με κάκιστη φήμη στη Βρετανία, ο Νόρμαν διώχθηκε από τη υψηλή θέση του στην ιεραρχία του βρετανικού αθλητισμού το 1994, όταν κατηγορήθηκε ότι οδήγησε στην αυτοκτονία το δημοσιογράφο Κλιφ Τεμπλ. Από τότε δουλεύει, «ως μισθοφόρος στην υπηρεσία όποιου δώσει τα περισσότερα» αυτήν τη φορά, σύμφωνα με τον Scotsman, στην υπηρεσία του προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής...

Ιπτάμενο ταξί
Φθινόπωρο. Επιστροφή στα ατέλειωτα μποτιλιαρίσματα. Και ποιος δεν ονειρεύτηκε να μπορούσε να πετάξει για να φτάσει γρήγορα στον προορισμό του;
Η βρετανική εταιρεία Avcen σκοπεύει να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Την άνοιξη του 2007 θα παρουσιάσει ένα τζετ που θα λειτουργεί ως... ιπτάμενο ταξί. Θα έχει ειδικά διαμορφωμένα φτερά, θα πετά περίπου 200 μ. πάνω από το έδαφος με ταχύτητα 550 χλμ./ώρα και με μειωμένο θόρυβο σε σχέση με τα κλασικά τζετ, ενώ για την απογείωση και την προσγείωσή του θα αρκεί ένας διάδρομος μήκους 125 μ. Όσο για το εισιτήριο, θα είναι προσιτό, καθώς κάθε τζετ θα μπορεί να κάνει 50 διαδρομές την ημέρα με 7 επιβάτες σε κάθε πτήση.
Το ενδιαφέρον του κοινού είναι δεδομένο, ενώ η ιστοσελίδα της εταιρείας με τη συγκεκριμένη πληροφορία είχε 45.000.000 επισκέψεις τις τρεις πρώτες ημέρες. Η Avcen σχεδιάζει να κατασκευάσει 7.000 αεροσκάφη μέχρι το 2011. Υπομονή.

ΜΠΕΤΙΝΑ ΡΕΛ
Η μάνα μου η τρομοκράτισσα
Στις αρχές της δεκαετίας το Ά70, η δράση της περίφημης οργάνωσης «Φράξια-Κόκκινος Στρατός» (περισσότερο γνωστή ως ομάδα Μπάαντερ-Μάινχοφ) είχε επισκιάσει ακόμα κι αυτόν τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Πολλά έχουν γραφεί, πολλά έχουν ειπωθεί, κυρίως για τους τέσσερις ηγέτες της οργάνωσης, προκειμένου να δοθεί ερμηνεία στο φαινόμενο. Για τους τρεις, λίγο-πολύ τα πράγματα έχουν ξεκαθαρίσει. Ο Ανδρέας Μπάαντερ αποτελούσε μάλλον ψυχιατρική περίπτωση. Η Γκούντρουν Έσλιν τα έκανε όλα λόγω της εξάρτησής της, σωματικής και ψυχολογικής, από αυτόν, ενώ ο Καρλ Ράσπε ήταν άτομο χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς.
Για το τέταρτο μέλος, την Ούλρικε Μάινχοφ, το αίνιγμα εξακολουθεί να υπάρχει. Πώς μια γυναίκα με τις δικές της προϋποθέσεις (κόρη παπά, μητέρα δύο παιδιών, αστέρι της γερμανικής δημοσιογραφίας) κατέληξε σΆ αυτόν τον πολιτικό παραλογισμό;
Η κόρη της, Μπετίνα Ρελ, που φαίνεται να κληρονόμησε από τη μητέρα της το δημοσιογραφικό ταλέντο, έγραψε ένα βιβλίο, στην προσπάθειά της να προσεγγίσει την προσωπικότητα της μητέρας της. Τα στοιχεία που παραθέτει στηρίζονται στις αναμνήσεις της, καθώς και σε συνεντεύξεις και μελέτες που κράτησαν δέκα χρόνια. Το βιβλίο με τίτλο «So macht kommunismus spass!» θεωρείται μοναδική συνεισφορά στο θέμα.

Το αρχαιότερο προφυλακτικό
Σε μουσείο του Τιρόλο της Αυστρίας εκτίθεται ένα κάπως ασυνήθιστο αντικείμενο. Πρόκειται για ένα προφυλακτικό που βρέθηκε στη Λουντ της Σουηδίας και θεωρείται το αρχαιότερο του κόσμου.
Είναι κατασκευασμένο περί το 1640 από χοιρινό δέρμα. Σε εγχειρίδιο που βρέθηκε μαζί με το προφυλακτικό, υπάρχουν οδηγίες χρήσης γραμμένες στα λατινικά. Σύμφωνα με αυτές, συνιστάται στον κάτοχο, πριν από τη χρήση, να το τοποθετεί σε ζεστό γάλα, για να αποφεύγονται τυχόν ασθένειες.
Το πρωτότυπο αυτό εύρημα εκτίθεται μαζί με 250 άλλα σεξουαλικά αντικείμενα που θεωρήθηκαν ιστορικής αξίας.

Ο Internet, o mores
Η Σαράχ Ντι Μούρα μεγάλωσε με αυστηρές χριστιανικές αρχές. Οι σχέσεις της με το άλλο φύλο υπήρξαν πάντοτε επιφυλακτικές: περιορίστηκαν σε κάποιο φιλί, κι αυτό μετά τα 23 της χρόνια.
Σήμερα, όμως, που πλησιάζει τα 30, αποφάσισε ότι η παρθενιά αποτελεί βάρος και βιάζεται να απαλλαγεί απΆ αυτήν πριν από τα γενέθλιά της. Κατέφυγε, λοιπόν, σε ανάλογη αγγελία στο Internet!
Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, σπανίως, όμως, τέτοιες αγγελίες εμφανίζονται με αληθινή φωτογραφία και ονοματεπώνυμο.

ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ
H «Φωνή της Αμερικής» εκπέμπει... PCB
Ένας «αθώος» διαγωνισμός αποκαλύπτει σκάνδαλο περιβαλλοντικής μόλυνσης από τον αμερικανικό σταθμό στην Καβάλα.
Ο σταθμός αναμετάδοσης της «Φωνής της Αμερικής» (Voice of America) στην Καβάλα είναι μολυσμένος από τη χημική ουσία PCB. H αποκάλυψη αυτή, που πέρασε στο ντούκου, προέρχεται από το δελτίο πληροφόρησης «Ο Αναρχικός» (Ιούνιος 2006). Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος με τον οποίο αποκαλύφθηκε το θέμα.
Στις 10/4/2006, το Διεθνές Γραφείο Εκπομπών των ΗΠΑ δημοσίευσε προκήρυξη μειοδοτικού διαγωνισμού για επισκευές στο σταθμό αναμετάδοσης της Καβάλας. Αντικείμενο του έργου είναι «η αλλαγή συσκευών που περιέχουν διηλεκτρικό υγρό τύπου PCB, εργασίες απολύμανσης, αφαίρεσης του μολυσμένου υγρού και επαναγόμωση των συσκευών με διηλεκτρικό υγρό που δε θα περιέχει PCB».
Το PCB δε χρειάζεται πολλές συστάσεις. Πρόκειται για το «πολυχλωριωμένο διαφαινύλιο», οργανική ένωση που προκαλεί σοβαρές βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και στο περιβάλλον. Πρωτοκυκλοφόρησε στην αμερικανική αγορά τη δεκαετία του Ά30, όταν η χημεία θεωρήθηκε πανάκεια για τη λύση κάθε τεχνικού προβλήματος. Η Monsanto, γίγαντας των μεταλλαγμένων, το χρησιμοποιούσε στα ζιζανιοκτόνα, ενώ η General Electric σε πυκνωτές, μπαταρίες και μετασχηματιστές. ΠαρΆ ότι στις ανεπτυγμένες χώρες έχει απαγορευτεί, χρησιμοποιείται ακόμα σε δεκάδες εφαρμογές - από μπογιές μέχρι αντιγραφικά χαρτιά.
Ο σταθμός αναμετάδοσης της Καβάλας άρχισε να λειτουργεί το 1972, κατόπιν συμφωνίας με τη χούντα. Στις αρχές του 2006, δημοσιεύματα -αμερικανικών κυρίως- εφημερίδων μιλούν για επικείμενο κλείσιμο του σταθμού. Όμως, από τον Οκτώβριο του 2005, το State Department (σύμφωνα και πάλι με δημοσίευμα του Αναρχικού) προκήρυξε διαγωνισμό για την ένοπλη φύλαξη αμερικανικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων και της Καβάλας. Η φύλαξη άρχισε την 1/6/2006...
Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι το PCB χρησιμοποιήθηκε επί δεκαετίες και στην Ελλάδα - η «Φωνή της Αμερικής» είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι, υπό το ισχύον καθεστώς λειτουργίας τους, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τις εγκαταστάσεις αυτές. Ο «Αναρχικός», πέραν της ζημιάς από τη συσσώρευση του PCB επί 24 έτη, θέτει άλλο ένα ερώτημα: καθώς οι τρόποι απολύμανσης του PCB θεωρούνται διεθνώς επικίνδυνοι, ποιος θα εγγυηθεί ότι το νέο έργο δε θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι θα λύσει;

20 χρόνια «Αναρχικός»
Τεύχος 282. «8 Ιούνη 1986 - 8 Ιούνη 2006. Ο Αναρχικός συμπληρώνει 20 χρόνια κυκλοφορίας... και, φυσικά, ευχαριστεί όλους εκείνους που τον βοήθησαν να συνεχίσει». Στην προμετωπίδα του επετειακού τεύχους διαβάζουμε: «Στους τρεις πρόσφατους και σΆ όλους τους προηγούμενους δραπέτες ευχόμαστε: καλό δρόμο προς την ελευθερία!»
Τι είναι ο «Αναρχικός», απΆ όπου ο «Αντίλογος» άντλησε τη σημαντική αποκάλυψη για τη «Φωνή της Αμερικής»; Αυτοπροσδιορίζεται ως «δελτίο πληροφόρησης». Αντιγράφουμε από την ταυτότητα του εντύπου: «O “Αναρχικός” δεν είναι όργανο καμιάς συγκεκριμένης αναρχικής ομάδας. Όσοι συμμετέχουν στην έκδοσή του αγωνίζονται για μιαν ελεύθερη, αυτοδιαχειριζόμενη κοινωνία, απαλλαγμένη από κάθε μoρφής εξουσία και εμπορικούς - κερδοσκοπικούς “νόμους”. Στο παραπάνω πλαίσιο δεν απαιτείται η καταβολή κανενός είδους αντιτίμου για την απόκτηση του τεύχους. Οικονομική και κάθε άλλη ενίσχυση (συνεργασίες, υποδείξεις, ειδήσεις) είναι ευπρόσδεκτη από όσους συμφωνούν με τις παραπάνω αρχές μας. Η αναπαραγωγή όλης ή μέρους της ύλης όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά και αποτελεί επιδίωξή μας. Η αξιοπρέπειά -και μόνο- επιβάλλει την αναφορά της πηγής των αναδημοσιευμάτων.»

ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ
Αν φοράς κράνος, πώς θα φαίνεσαι στην προεκλογική φωτογραφία;
Οι νόμοι και ο ΚΟΚ είναι για τους κοινούς θνητούς. Οι πολιτικοί υπόκεινται -μέρες που Άναι- μονάχα στους νόμους του πολιτικού μάρκετινγκ.
Δεν πάνε τρεις μήνες που ο υποψήφιος, τότε, δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης κίνησε για επίσκεψη στη ΓΑΔΑ, επιλέγοντας ως μεταφορικό μέσο μια μοτοσικλέτα. Την επομένη, η φωτογραφία του «μηχανόβιου» υποψηφίου απλωνόταν με χάρη στο σύνολο του Τύπου. Ο Νικήτας είναι cool.
Δεν πάνε δύο μήνες που ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, επιβαίνων σε μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, κίνησε... για πού δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η εικόνα του υπουργού πάνω στη μηχανή μεγάλου κυβισμού την επομένη στις εφημερίδες. Ο θρίαμβος του PR.
Δεν πάει ένας χρόνος που ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, κ. Γιώργος Βουλγαράκης, επιβαίνων σε μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού απαθανατίστηκε από τους παπαράτσι της δύστυχης ελληνικής πολιτικής ζωής, οδεύων -αν θυμάμαι καλά- προς το κοινοβούλιο.
Αυτό δεν είναι κόμμα, είναι οι HellΆs Angels. Οι ¶γγελοι του Διαβόλου, η συμμορία-ομάδα μοτοσικλετιστών που αλωνίζει τα αμερικανικά highways.
Το θέμα θα μπορούσε να τεθεί και υπό μορφή κουίζ: τι κοινό είχαν οι κύριοι Βουλγαράκης, Κακλαμάνης και Πολύδωρας;
Απάντηση: και οι τρεις επέβαιναν σε μοτοσικλέτα χωρίς να φορούν το υποχρεωτικό από το νόμο κράνος.
Το γελοίο του πράγματος γίνεται ακόμα πιο τραβηγμένο, αν συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι οι δύο (Πολύδωρας, Βουλγαράκης) παρέβαιναν τον ΚΟΚ, όντας οι κατεξοχήν υπεύθυνοι για την εφαρμογή του, ενώ ο τρίτος (Κακλαμάνης) πήγαινε επίσκεψη στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών!
Στην Ελλάδα λέμε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ότι οι νόμοι φτιάχτηκαν για να καταπατούνται. Αυτό ίσως να ισχύει για τους κοινούς θνητούς. Οι πολιτικοί μας δε χρειάζεται να τους καταπατούν. Είναι υπεράνω. Και πώς θα φαίνονταν, εξάλλου, στις φωτογραφίες, άμα φορούσαν κράνος;
Στον πολιτισμένο κόσμο, οι πολιτικοί είναι υποχρεωμένοι να υπακούουν στους νόμους, ακόμα και στον ΚΟΚ. Όταν αυτό δε συμβαίνει, υφίστανται τις συνέπειες.
Όπως τις υπέστη η Kάρολιν Nτόροθι Xιρς. H Xιρς ήταν βουλευτής του κυβερνώντος Εργατικού Kόμματος, όταν το Σεπτέμβριο του 2004 μπλόκο της αστυνομίας τη σταμάτησε με το αυτοκίνητό της για αλκοτέστ. Η Xιρς υπάκουσε (το «ξέρεις ποια είμαι εγώ, ρε;» φαίνεται ότι δεν περνάει εκεί...) και το τεστ έδειξε ότι ήταν μεθυσμένη.
Οι Εργατικοί την απέπεμψαν, για να επανέλθει στις τάξεις τους το Νοέμβριο του 2005. Ωστόσο, το βράδυ της 23ης Ιουνίου 2006, η «ατυχία» την ξαναχτύπησε. Νέος έλεγχος, ξανά μεθυσμένη, αφαίρεση διπλώματος για δώδεκα μήνες. Αυτήν τη φορά, το Εργατικό Kόμμα προχώρησε στην οριστική διαγραφή της. «Η μεγάλη ντροπή της Kάρολιν Nτόροθι Xιρς» έγραφαν τα πρωτοσέλιδα των αυστραλιανών εφημερίδων.
Η Αυστραλία είναι παράξενη χώρα. Προς τα τέλη της δεκαετίας του Ά80, ο τότε πρωθυπουργός Μπομπ Χόουκ παραχωρούσε τηλεοπτική συνέντευξη από το πίσω κάθισμα του πρωθυπουργικού αυτοκινήτου. Το άλλο πρωί, το θέμα που μονοπώλησε το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης δεν ήταν το περιεχόμενο της συνέντευξης, αλλά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δε φορούσε ζώνη! Ζήτησε δημοσίως συγγνώμη, πλήρωσε και το πρόστιμο.
Τα σχετικά παραδείγματα που η ελληνική πραγματικότητα συστηματικά αποφεύγει να μιμηθεί είναι πολλά.
Τον περασμένο Μάρτιο, ο «πράσινος» βουλευτής της Σουηδίας Περ Γκάρτον δικαιώθηκε από δικαστήριο της χώρας στον αγώνα του να «σβήσει» από τη συνείδηση των πολιτών το στίγμα ότι σε αλκοτέστ στο οποίο υποβλήθηκε το Μάιο του 2005 είχε «κοπεί». Το δικαστήριο τον δικαίωσε, επειδή ο αστυνομικός που του έκανε το τεστ «δεν είχε αρμοδιότητα».
Στις ΗΠA και στον Καναδά το φαινόμενο είναι σύνηθες. Πολιτικοί υποκύπτουν σε παραβάσεις του ΚΟΚ - και το πληρώνουν.
Κάνοντας μια μικρή έρευνα, πέσαμε πάνω σε τουλάχιστον 30 περιπτώσεις πολιτικών στις ΗΠΑ οι οποίοι το διάστημα 2000-2002 είχαν παραβιάσει τον ΚΟΚ και βρέθηκαν αντιμέτωποι με το νόμο. Από υπερβολική εκπομπή ρύπων, μέχρι παραβίαση του ορίου ταχύτητας και κυκλοφορία μη ελεγμένου οχήματος.
Ειδικά σε ό,τι έχει σχέση με το αλκοόλ, στην ευαισθητοποιημένη Δύση οι πολιτικοί κινδυνεύουν να γκρεμιστεί ολόκληρη η καριέρα τους. Όπως δε συνέβη με το βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστα Καραμηνά, ο οποίος είχε υποπέσει σε τροχαίο ατύχημα στην οδό Υμηττού, με αποτέλεσμα να βρει το θάνατο η 25χρονη δασκάλα Έλλη Πηλίδου, που επέβαινε στο όχημα. Ο κ. Καραμηνάς τέθηκε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά σήμερα είναι υποψήφιος δήμαρχος στο Βαθύ Σάμου.

Πρόεδρος με παρελθόν
Το 1976, σε κάποιο δρόμο του Mέιν, αστυνομικός εν υπηρεσία παρατήρησε ένα αυτοκίνητο να ξεφεύγει από την πορεία του, να βγαίνει από το δρόμο και να επανέρχεται στη λωρίδα του. Το όχημα ακινητοποιήθηκε και ο οδηγός υποβλήθηκε σε αλκοτέστ. Το αποτέλεσμα ήταν σκέτη απελπισία. Ο 30χρονος οδηγός είχε ξεφύγει τελείως. Ήταν τύφλα στο μεθύσι. Το όνομα του ασυνείδητου οδηγού ήταν Τζορτζ Μπους.
Ο σημερινός πλανητάρχης μας επί χρόνια προσπαθούσε να αποκρύψει το γεγονός (όπως προσπάθησε να αποκρύψει ότι για κάποια χρόνια ήταν χρήστης ναρκωτικών). Πέρασε πολύς καιρός ώσπου να ομολογήσει κάτι που δεν μπορούσε πλέον να κρύψει. Ότι, δηλαδή, στα νιάτα του ήταν αλκοολικός. Στα 40 του, κατά δήλωσή του, το έκοψε, γιατί κατάλαβε ότι είχε πρόβλημα...

ΜΠΕΡΓΚΟΛΟ
Ρεκόρ υποψηφιοτήτων
Για τους κατοίκους του Μπέργκολο στην Ιταλία, ο «Καποδίστριας» δεν έφτασε ως εκεί. Ευτυχώς, γιατί το όνειρο να γίνουν οι άρχοντες του χωριού παρέμεινε ολοζώντανο. Το πρόβλημα ήταν -και μάλλον παραμένει- ότι το ίδιο όνειρο μοιράζεται η συντριπτική πλειονότητα του μικρού χωριού που βρίσκεται στην επαρχία του Πιεμόντε.
Στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου, στο Μπέργκολο κατεγράφη ένα μοναδικό ρεκόρ. Οι 63 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα σε 40 υποψηφίους για το ύπατο δημοτικό αξίωμα και τις εννέα θέσεις στο δημοτικό συμβούλιο του χωριού!
«Σχεδόν όλοι και ο καθένας ξεχωριστά έχει το δικό του όραμα για το πώς πρέπει να διοικείται το Μπιέργκολο», σχολίασε ο Ρομάνο Βιόλα, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος του χωριού επί 30 χρόνια. Μάλλον θα ήταν πολύτεκνος και είχε καμιά δεκαριά ψήφους εξασφαλισμένες. Με τόσες υποψηφιότητες, δέκα ψήφοι μπορεί και να χαρίζουν άνετη πλειοψηφία στο τόσο κοντινό μας Μπέργκολο.

ΙΑΠΩΝΙΑ 2006
Οι γκέισες κάνουν ουρά
«Γνωστός οίκος okiya αναζητά νέες που επιθυμούν να γίνουν γκέισες». Κάπως έτσι ήταν οι διαφημίσεις που καταχωρήθηκαν στο Internet για την εξεύρεση υποψήφιων γκεϊσών στo Κιότο. Η διαφήμιση «έπιασε» και ο θεσμός της γκέισας αναβιώνει έπειτα από μακρά περίοδο παρακμής.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο «κόσμος του λουλουδιού και του willow» των τεϊοποτείων του Κιότο ήταν ο φυσικός χώρος περίπου χιλίων maiko και geiko. Maiko είναι η μαθητευόμενη και geiko η «πιστοποιημένη» γκέισα. Στα μέσα του 20ού αιώνα, είχαν μειωθεί στις 500 (οι 200 εκ των οποίων ήταν maiko), ενώ πριν από δύο χρόνια μετά βίας υπήρχαν 58 μαθητευόμενες.
Στην απελπισία τους, οι okiya (οι οίκοι όπου εκπαιδεύονται και ζουν οι γκέισες) στράφηκαν στο Internet και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Αυτήν τη στιγμή, εκπαιδεύονται πάνω από 80 maiko και η ειδησεογραφία από την ¶πω Aνατολή αναφέρει ότι η προσφορά είναι τόσο μεγάλη, που, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια, τα τεϊοποτεία δείχνουν την πόρτα της εξόδου στις ενδιαφερόμενες υποψήφιες.

ΑντιΤΑΞΙΔΙ / Στην κοιλάδα Μπεκάα...
«Και συ στης Μπεκάα τη θέρμη τραγουδάς το ανείπωτο»*
Αναρωτιέται κανείς τι να Άναι αυτό το «ανείπωτο» σε μια περιοχή που το άκουσμά της φέρνει στο νου τέσσερα πράγματα: χασίς και στρατόπεδα ανταρτών (άλλοτε), Χεζμπολά και ισραηλινές βόμβες (σήμερα). Αλλά και αρχαίους πολιτισμούς, γαστρονομία, καλό κρασί, μουσική...
Λίγες ώρες ΠΡΙΝ αρχίσει ο πόλεμος στο Λίβανο, στη Μπααλμπέκ, την «πρωτεύουσα» της Χεζμπολά στην κοιλάδα Μπεκάα, 6.000 άνθρωποι παρακολούθησαν την πρόβα τζενεράλε της μουσικής κωμωδίας «Sah el Nom» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Μπααλμπέκ.
Λίγες ώρες ΑΦΟΥ τελείωσε ο πόλεμος, σε μιαν άλλη άκρη της κοιλάδας Μπεκάα, οι αγρότες των αμπελώνων Ξαρά και Κεφράγια ξεμύτιζαν από τα υποστατικά για να μαζέψουν τον τρύγο...
Γεωγραφικά η Μπεκάα είναι ένα «σάντουιτς» ανάμεσα σε δύο βουνά, το Λίβανο και τον Αντιλίβανο. Ανήκει στο Λίβανο, αλλά επί πολλά χρόνια ελεγχόταν από τη Συρία, με την οποία συνορεύει. (¶λλωστε, η Δαμασκός είναι δυο βήματα...)
Στη δεκαετία του Ά70, η Μπεκάα ήταν γνωστή κυρίως για την καλλιέργεια χασίς και την εκπαίδευση ανταρτών - ανάμεσά τους και Eλλήνων, από οργανώσεις όπως το ΠΑΚ και η Δημοκρατική ¶μυνα. Μετά το τέλος του λιβανέζικου εμφυλίου, ο Λίβανος παραδόθηκε -με τη συναίνεση των ΗΠΑ- στην αγκαλιά της Συρίας. Τη θέση των χασισοφυτειών πήραν οι αμπελώνες και εκείνη των διεθνών ανταρτών οι οπαδοί της Χεζμπολά... Μέχρι να ενσκήψουν και πάλι οι ισραηλινές βόμβες...

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ / Hotel Palmyra, Μπααλμπέκ
Ένα από τα πιο μυθικά ξενοδοχεία της Μέσης Ανατολής, κλασικό δείγμα της αποικιοκρατίας, έστω κι αν πλέον βρίσκεται σε παρακμή. Yπάρχει και ελληνικός δάκτυλος: το Palmyra το ίδρυσε ένας Έλληνας από την Κωνσταντινούπολη, το 1875. Εκείνους τους καιρούς αποτελούσε τον ιδανικό ενδιάμεσο σταθμό των ταξιδιωτών από τη Βηρυτό προς τη Δαμασκό, κυρίως προσκυνητών με προορισμό τους Αγίους Τόπους. Στη σάλα της εισόδου, φωτογραφίες των πιο διάσημων πελατών, από τον Κάιζερ και την Αυτοκράτειρα της Αβησσυνίας έως τον Ντε Γκολ, τη Ρίτα (Χέιγουορθ) και τον Κοκτό... Το φαγητό είναι μέτριο, το δήθεν αραβικό τσάι που σερβίρεται είναι... Λίπτον και τα έπιπλα πεπαλαιωμένα και σκονισμένα, αλλά αυτή «η γοτθική ατμόσφαιρα τρόμου» (οδηγός Lonely Planet) παραμένει μοναδική. Εκπληκτική θέα από τα δωμάτια στα αρχαιολογικά ερείπια: κοιμάσαι το βράδυ και νομίζεις πως βρίσκεσαι στο φωτισμένο ναό του Βάκχου...

ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ / Ηλιούπολις και Ααντζάρ
«Ηλιόπολις» τότε, «Παγκόσμιο Μνημείο της Ουνέσκο» σήμερα. Η Μπααλμπέκ είναι το άντρο της Χεζμπολά, αλλά στο παρελθόν από δω πέρασαν Έλληνες, Ρωμαίοι, Μαμελούκοι και Σία. Πρόκειται για έναν καταπληκτικό αρχαιολογικό περίπατο στους μεγαλύτερους και καλύτερα διατηρημένους ρωμαϊκούς ναούς εκτός Ιταλίας. Οι πιο παρατηρητικοί θα εντοπίσουν μέσα στο ναό του Βάκχου πολλά χαράγματα στα ελληνικά, κυρίως από ορθόδοξους ιερωμένους που επισκέφτηκαν το χώρο τον προ-προηγούμενο αιώνα. Αν σας αρέσουν αυτά, πηγαίνετε και στην Ααντζάρ, μια αρχαία πόλη των Ουμαγιάδ, της αραβικής δυναστείας που έδωσε στο Ισλάμ τη μεγαλύτερη αίγλη του.

ΤΙ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ / Οι κάβες της Ξαρά
Όταν παλιά έλεγαν με νόημα πως η κοιλάδα Μπεκάα ήταν «εύφορη», το υπονοούμενο αφορούσε τις καλλιέργειες χασίς. Ο τζίρος έφτανε τα 5 δισ. δολάρια το χρόνο. Βαθμιαία οι χασισοφυτείες ξεριζώθηκαν (όχι όλες, τα λεφτά είναι πολλά!) κι ένα μέρος τους αντικαταστάθηκε με αμπελώνες, αφού βοηθά το υψόμετρο (1.000 μ.) και ο καιρός (μακρά καλοκαίρια, βροχεροί χειμώνες). Εδώ το κρασί φτιαχνόταν από την εποχή των Φοινίκων. Η παράδοση αναβιώνει στους αμπελώνες Ξαρά, τους οποίους επισκέπτονται 40.000 άνθρωποι το χρόνο. Μπορείτε να περπατήσετε ανάμεσά τους, να μάθετε από ειδικούς για την παραγωγή του κρασιού, να δοκιμάσετε τα καλύτερα Ξαρά και -το καλύτερο- να περιπλανηθείτε στις υπόγειες κάβες. Το οινοποιείο το έφτιαξαν Ιησουίτες το 1857, αλλά πιστεύεται ότι οι καταπληκτικές, σαν κατακόμβες στοές χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή.

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ / Τα «καζίνα» της Ζαχλέ
Τουριστικά, η Ζαχλέ προμοτάρεται ως «η πόλη της ποίησης και του κρασιού». Εκτός από τους αμπελώνες (βλ. ΤΙ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ), από εδώ όντως κατάγονται πολλοί Λιβανέζοι συγγραφείς, με πιο γνωστό σήμερα τον Αμίν Μααλούφ. Εδώ διαπράχθηκε κι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του εμφύλιου πολέμου, όταν, το 1981, ύστερα από πολιορκία μηνών, οι Σύροι στρατιώτες μακέλεψαν τους χριστιανούς... Σε συνθήκες ειρήνης, τα καλοκαίρια έρχονται ακόμα και από μακριά οικογένειες για να φάνε στα ξακουστά «καζίνα», υπαίθρια εστιατόρια στις όχθες του ποταμού Μπαρντούνι. Τραπεζάκια έξω και καλή σκιά, λιβανέζικοι μεζέδες και αραβικός καφές. Αν εξαιρέσει κανείς τους ναργιλέδες, θυμίζει τις δικές μας παλιές οικογενειακές Κυριακές στις κοσμικές ταβέρνες...

ΝΑΪΤΛΑΪΦ / Διεθνές Φεστιβάλ Μπααλμπέκ
Τζαζ στη Μπεκάα; Μέχρι πριν από δύο μήνες, το Φεστιβάλ της Μπααλμπέκ ήταν ένα από τα καλύτερα μουσικά ραντεβού της Μέσης Ανατολής. Δεν ήταν μόνο το καταπληκτικό τοπίο -καλοκαιρινές βραδιές με φόντο τους αρχαίους ναούς- αλλά και η ποιότητα και η ποικιλία των μουσικών επιλογών. Από το 1956 έως το 1975 (οπότε το φεστιβάλ διακόπηκε, λόγω του εμφυλίου), είχαν εμφανιστεί εδώ ο Μάιλς Ντέιβις, η Έλα Φιτζέραλντ, η Ουμ Καλσούμ, ο Νουρέγιεφ και η Φοντέν... Το φεστιβάλ γίνεται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Eφέτος θα γιόρταζε μισό αιώνα ζωής, αλλά...

ΤΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ / Αναμνηστικά Χεζμπολά
ΣΆ αυτήν την ενότητα οι ταξιδιωτικοί οδηγοί συνήθως προτείνουν τοπικά προϊόντα. Αλλά, κατά τη γνώμη μας, το πιο φολκλόρ αναμνηστικό της κοιλάδας Μπεκάα είναι η Χεζμπολά. Θα βρείτε μικροπωλητές, ιδίως στη Μπααλμπέκ (στην είσοδο, μάλιστα, του αρχαιολογικού χώρου, αλλά και σε πιο ψαγμένα μαγαζιά μέσα στην πόλη) Τ-shirt με το σεΐχη Νασράλα (αλλά και με τον... Αχμαντινετζάντ), σημαίες με τα επίσημα εμβλήματα της οργάνωσης, βιβλία διαφώτισης (και αγγλόφωνα...), μπρελόκ, κομπολόγια κ.ά...

* Στίχος του Θανάση Παπακωνσταντίνου από το τραγούδι «Φεϊρούζ».

Πριν και μετά το θρίαμβο!
Ελλάδα-Αμερική: 101-85. Ίσως η μεγαλύτερη νίκη που πέτυχε ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός. «Θεοί μιας μυθικής Εθνικής», κραύγαζε το πρώτο θέμα της εφημερίδας ΦΩΣ. Τι έλεγαν, όμως, οι αθλητικές εφημερίδες ΠΡΙΝ το θρίαμβο;
Από τις δέκα εφημερίδες, οι πέντε επέλεξαν άλλο πρώτο θέμα ως πιο σημαντικό εκείνης της ημέρας:
DERBY: «Το 4-4-2 του Μπάκε»
SCORE: «Το πιο γρήγορο πιστόλι» (για παίκτη της ΑΕΚ που «έριξε 4 γκολ στο διπλό»!)
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ: «Ρόμβος Κούπας»
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ: «Ο Ρίμπο είναι... ο φόβος μας»
ΦΩΣ: «Πού θα την πατήσει ο Ολυμπιακός» (τη... Βαλένθια)
Δεν πρόκειται για εμπάθεια εναντίον του μπάσκετ, όπως θα βιαζόταν να συμπεράνει κανείς, αλλά για την αποθέωση του οπαδισμού σε βάρος των σπορ. Τα ίδια ακριβώς είχαν παρατηρηθεί και πρόπερσι, την παραμονή της έναρξης του Euro.

ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ
Ο ¶ρης δεν πλησίασε
Μια φάρσα που διακινήθηκε με e-mail παραπλάνησε δημοσιογράφους αλλά και αστρονόμους.
Πριν από μισό και παραπάνω αιώνα, ο Όρσον Ουέλς έβγαλε στο δρόμο τους Αμερικανούς, μεταδίδοντας ραδιοφωνικά πως Αρειανοί είχαν προσγειωθεί στη Γη.
Στην Ελλάδα του 2006, παραλίγο να προσγειωθούν όχι Αρειανοί, αλλά ο ίδιος ο πλανήτης ¶ρης.
Η αρχή έγινε με ένα αγγλόφωνο e-mail που έκανε το γύρο του κόσμου και έλεγε ότι στις 27 Αυγούστου ο ¶ρης θα πλησίαζε πολύ κοντά στη Γη, προκαλώντας στον ουρανό ένα θέαμα που -σε συνδυασμό με τη Σελήνη- θα έμοιαζε με δύο φεγγάρια. Το ηλεκτρονικό μήνυμα μεταφράστηκε και στα ελληνικά, κυκλοφόρησε από mail σε mail, «έπαιξε» πολύ στις μουσικές ραδιοφωνικές εκπομπές και, εν ολίγοις, πολλές μέρες προτού φτάσει η 27/8, απέκτησε την αξιοπιστία είδησης, παρΆ ότι κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν το είχε μεταδώσει γραπτώς. Πρόκειται για σοβαρή ένδειξη σχετικά με τη δύναμη που αποκτά σιγά σιγά το Internet (αλλά και τους κινδύνους που αυτό το γεγονός περικλείει).
Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για μια φάρσα που πρωτοέγινε πέρυσι. Μόνο που το ελληνικό κοινό, για άγνωστο λόγο, την υπέστη φέτος...
Τελευταία φορά που ο ¶ρης πλησίασε κοντά στη Γη ήταν το 2003 (στα... 38 εκατ. χλμ.) και επόμενη φορά που η προφητεία θα εκπληρωθεί θα είναι το 2287!
Μια εφημερίδα (η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία) εντόπισε τη φάρσα και την εξήγησε στους αναγνώστες της, ανήμερα του δήθεν θεάματος. Μια άλλη εφημερίδα, τα ΝΕΑ του Σαββατοκύριακου, ακριβώς την προηγούμενη μέρα, σε μικρό δημοσίευμα, αναπαρήγαγε τις πληροφορίες του mail σαν να ήταν ακριβείς. Και, το πιο καταπληκτικό, φιλοξένησε δηλώσεις Έλληνα αστρονόμου, ο οποίος εξηγούσε με καταπληκτική επιστημοσύνη το φαινόμενο. (Υποθέτουμε πως θα του τηλεφώνησαν, αυτός, αιφνιδιασμένος, ντράπηκε να πει ότι δεν έχει ακούσει τίποτα σχετικό και αρκέστηκε απλώς να επιβεβαιώσει την «πληροφορία»).
Στις 27 Αυγούστου,