Νεκροταφείο αυτοκινήτων στο απέραντο γαλάζιο...
Στο χαντάκι...KEIMENO: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΟΤΣΙΝΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΛΗΑΜΠΕΛΟΣ
ΑΡΑΓΕ τι σχέση μπορεί να έχει ένα αυτοκίνητο με τη θάλασσα; Η απάντηση δεν είναι καθόλου προφανής, καθώς οι περισσότεροι δυσκολεύονται να φανταστούν ένα τετράτροχο μακριά από το φυσικό του περιβάλλον, τη στεριά. Και τι δουλειά μπορεί να έχουν οι 4ΤPOXOI στο βυθό της θάλασσας; Ύστερα από τις πτήσεις του Κώστα Καββαθά στους αιθέρες και τις «χαμηλές πτήσεις» των συντακτών του περιοδικού σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, το μόνο επίγειο «προπύργιο» που δεν είχαμε καταφέρει να «αλώσουμε» ήταν το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Και η αφορμή βρέθηκε...
Στο βυθό της θάλασσας, στο ύψος του 59ου χιλιομέτρου της παραλιακής λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου, μακριά από τα μάτια των περαστικών, κρύβεται ένα ασυνήθιστο θέαμα. Αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας του Σαρωνικού κείτονται παραμορφωμένα περισσότερα από δεκαπέντε αυτοκίνητα, αναπόσπαστο πλέον κομμάτι του βυθού, που σχηματίζουν έναν τεχνητό ύφαλο καλυμμένο από τη θαλάσσια ζωή.
Ξεκινώντας από τα 16 μ. βάθος και φτάνοντας έως τα 35 με 40 μ., κουφάρια επιβατικών αυτοκινήτων, φορτηγών, ακόμη και τρέιλερ με σκάφη θάλασσας δημιουργούν μια σουρεαλιστική εικόνα. Κιβώτια ταχυτήτων, κινητήρες, διαφορικά, άξονες, τροχοί, ζάντες και κάθε λογής άλλα μηχανικά εξαρτήματα βρίσκονται διάσπαρτα στο βυθό, σκουριασμένα και καλυμμένα από θαλάσσιους οργανισμούς. Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό μέσα στην απόλυτη ησυχία αφορά τα πολλά τραγικά ατυχήματα που οδήγησαν τις παραμορφωμένες μάζες από σίδερα στο βυθό. Μόλις, όμως, κανείς συνέλθει από το σοκ του αναπάντεχου θεάματος του υποβρύχιου νεκροταφείου αυτοκινήτων, αναρωτιέται: «Μα, πραγματικά, πώς βρέθηκαν όλα αυτά εδώ;»
Ακόμη και όσοι δεν είχαν την ευκαιρία ως αυτοδύτες να αντικρίσουν με τα μάτια τους την εικόνα αυτή, ίσως να έχουν ακούσει ιστορίες για το πώς τα αυτοκίνητα βρέθηκαν εκεί. Κάποιοι θεωρούν υπεύθυνη την επικίνδυνη στροφή του δρόμου που βρίσκεται σε ύψος 50-60 μ. πάνω από τη θάλασσα και η οποία μέχρι το 2003 δε διέθετε ισχυρή προστατευτική μπαριέρα. Εκτιμούν ότι τα αυτοκίνητα κατέληξαν στο βυθό εξαιτίας μοιραίου οδηγικού λάθους σε κάποιους από τους αυτοσχέδιους αγώνες που οργανώνονται συχνά πυκνά στην περιοχή. Ορισμένοι διηγούνται ιστορίες για κινηματογραφικά τροχαία ατυχήματα που σκηνοθετήθηκαν στο συγκεκριμένο σημείο προτού καταλήξουν στη μεγάλη οθόνη τη δεκαετία του ’60 και του ’70. Οι ιστορίες γίνονται ακόμη πιο μυστήριες και σκοτεινές, καθώς άλλοι έχουν ακούσει ότι υπεύθυνος για τα... ναυάγια είναι ο υπόκοσμος και το οργανωμένο έγκλημα.
Κάπου ανάμεσα σε όλες αυτές τις μυθοπλασίες κρύβεται και η αλήθεια. Σύμφωνα με τις αρχές του Λιμεναρχείου Φωκαίας και της Aστυνομίας Αναβύσσου, δεν υπάρχει επίσημα καταγεγραμμένο ατύχημα που να προκάλεσε πτώση οχήματος στο νερό. Επίσης, δεν υπήρχε καμία πληροφορία για ταινία σχετική με τροχαία ατυχήματα.
Αφορμή για να πλησιάσει κανείς την αλήθεια υπήρξε το μοναδικό προσβάσιμο απομεινάρι αυτοκινήτου, το οποίο βρίσκεται από το 2003 σκαλωμένο στη μήκους 100 μ. πλαγιά που οδηγεί στη θάλασσα. Η έρευνα των αρμόδιων αρχών έφερε στο φως το σενάριο μιας ιδιότυπης κομπίνας εξαφάνισης αυτοκινήτων, με στόχο την είσπραξη του ποσού της ασφάλειας κλοπής. Δεν αρκεί να δηλωθεί ότι ένα αυτοκίνητο κλάπηκε, θα πρέπει υποχρεωτικά και να μη βρεθεί εντός διαστήματος έξι μηνών, προκειμένου ο ιδιοκτήτης του να εισπράξει το ποσό της ασφάλισης. Αν, όμως, βρεθεί, ακόμη και κατεστραμμένο, ο ιδιοκτήτης εισπράττει μόνο το ποσό που αναλογεί στις ζημιές.
Ίσως κάπως έτσι να εξηγείται και η περιπέτεια του αυτοκινήτου που ατυχώς (;) για τον ιδιοκτήτη του κόλλησε στην πλαγιά και δεν κατέληξε στο νερό. Η αύξηση του ποσού της ασφάλειας του αυτοκινήτου αυτού, μόλις λίγες ημέρες πριν από τη δήλωση της κλοπής του, μόνο ως «σύμπτωση» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί... Όσο για τα υπόλοιπα αυτοκίνητα που βρίσκονται στο βυθό, αν αναζητήσει κανείς τους αριθμούς του πλαισίου τους, θα δυσκολευτεί πολύ να τους εντοπίσει, καθώς είτε είναι καλυμμένοι με πολλές στρώσεις θαλάσσιων οργανισμών είτε έχουν αλλοιωθεί από ανθρώπινο χέρι.
Το ευτυχές, όμως, της σκοτεινής αυτής υπόθεσης είναι ότι, παρά τις όποιες εικασίες και τα σενάρια για εγκληματικές πράξεις, έχει δημιουργηθεί στο σημείο εκείνο ένα άτυπο καταδυτικό πάρκο, το οποίο προσφέρεται για ναυαγιοκατάδυση και κατακλύζεται από αυτοδύτες κυρίως κάθε σαββατοκύριακο. Η εικόνα των τεχνητών υφάλων, που έχουν δημιουργηθεί πλέον από τα αυτοκίνητα, προσφέρει μια εντελώς διαφορετική διέξοδο αναψυχής και δίνει τη δυνατότητα στις τοπικές αρχές να εκμεταλλευτούν τουριστικά το μέρος, αφού το θέαμα είναι μοναδικό και ήδη πολλοί ξένοι τουρίστες το επισκέπτονται._ Γ. Γ.
• Θερμές ευχαριστίες στην Ελένη Σιάτρα και στον Ντέιβιντ Γουάιτ του Acqua Divers Club στην Ανάβυσσο για την πολύτιμη βοήθειά τους στην υλοποίηση του ρεπορτάζ.