Γ. Ευσταθιάδης
Έκθεση επίπλων«... η ουσία του περιεχομένου τους είναι, συνήθως, αντιστρόφως ανάλογη του διαμετρήματός τους...»
Αν ο πολιτικός λόγος είναι, ως είθισται να αποκαλείται, «ξύλινος» (υπάρχουν ευτυχώς αρκετές εξαιρέσεις), μπορούμε, περιπλανώμενοι στα κανάλια, να θαυμάσουμε μέσα από τα «παράθυρα» της TV τα νέα μοντέλα επίπλων που εκθέτουν οι λαλίστατοι τηλεοπτικοί εκπρόσωποι του πολιτικού μας κόσμου.
Το πιο συνηθισμένο μοντέλο που εκτίθεται είναι οι Βιτρίνες με λόγους δεξιοτεχνικούς προς επίδειξη και αναίτια φιγούρα. Δημοφιλής σειρά και οι Βιβλιοθήκες με λόγους που περιέχουν συνεχείς και ανακυκλούμενες τσιτατολογίες, με συνήθεις αναφoρές σε αρχαία ρητά και παροιμίες.
Ακολουθούν οι Ντουλάπες με λόγους ποικιλόμορφων εύσωμων ομιλητών, των οποίων η ουσία του περιεχομένου τους είναι, συνήθως, αντιστρόφως ανάλογη του διαμετρήματός τους.
Υποκατηγορία του επίπλου αυτού είναι τα Χρονοντούλαπα, ειδικότητα εξειδικευμένων παρελθοντολόγων, που ανασύρουν συνεχώς επιχειρήματα προς τρώσιν των αντιπάλων από τα πλούσια αρχεία του παρελθόντος.
Οι Καναπέδες αποτελούν άνετους λόγους άνευ αντιπαραθετικής διαθέσεως που δεν ενοχλούν κανέναν και κάνουν τους πάντες να αισθάνονται άνετα, ενώ οι Κρεβατοκάμαρες, εξαιτίας του μειωμένου ενδιαφέροντος και, κυρίως, της αργόρσυρτης και ομοιόμορφης εκφοράς τους, οδηγούν τους κουρασμένους τηλεθεατές «στα πιο βαθιά χασμουρητά».
Σπανίως απαντώνται και Θρόνοι με εξαπτέρυγες εξάρσεις νοσταλγών του τέως Βασιλέως. Διακρίνονται από πομπώδες, μεγαλειότατο στιλ, ενώ τα Τζάκια περιλαμβάνουν λόγους από πρόσωπα που κατάγονται από επιφανείς πολιτικές οικογένειες.
Ελάχιστα, ευτυχώς, κυκλοφορούν πλέον τα Παραβάν και οι Μπερντέδες που άνθισαν στο παρελθόν με υβριστικούς αγοραίους λόγους («Είσαι Καραγκιόζης» κτλ.).
Αντιθέτως, είναι πολύ της μόδας οι Καλόγηροι με χριστιανίζοντες λόγους νεορθόδοξων αποκλίσεων και οι Κρεμάστρες με λόγους που βρίθουν εσωκομματικών υπονοουμένων και συνήθως «κρεμάνε» τον αρχηγό του κόμματος του ομιλούντος.
Ασφαλώς, σημαντικά κομμάτια παραμένουν οι Ροτόντες, με πλήθος ερωτήσεων και βαθυστόχαστων αποριών, ενώ οι Κουνιστές καλύπτουν με χαριτωμένα μοντέλα ευρύτατο χώρο πέραν της πολιτικής.
Τα υλικά του ξύλινου λόγου είναι ποικίλα: συνήθως Καπλαμάς (που καλύπτει πενία περιεχομένου), Οξιά (για τοποθετήσεις επιθετικές), Νοβοπάν (το βασικό υλικό του λαϊκισμού), Δεσποτάκι (υλικό για ελληνοχριστιανικούς λόγους) και, βέβαια, Κόντρα-πλακέ για κόντρες που γίνονται για πλάκα!
Με τόση πολυμορφία -χτύπα ξύλο!-, οι συζητήσεις καλά κρατούν!_ Γ. E.