Γιάννης Ευσταθιάδης
¶ι στο διάλογο...»«... η διά παραλλήλων μονολόγων απόδειξη της ασυμφωνίας πάνω σε προειλημμένες αποφάσεις...»
Ο σύγχρονος πολιτισμός μας, μέσα από τις αντιφάσεις του και τις σκληρότατες αντιπαραθέσεις, μαζί με την πληθυσμιακή έκρηξη και το μιντιακό πολλαπλασιασμό, καταφεύγει -έστω και προσχηματικώς- στο διάλογο και τον θεοποιεί.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο διάλογος είναι προϋπόθεση και μέσο επικοινωνίας (για την ανταλλαγή κατανοήσεως). Θεμελιώδης αίρεση της ανθρώπινης συμβίωσης, αλλά και έσχατο μέσο ατομικής επιβίωσης.
Η συνήθης πρακτική, όμως, άλλα δηλώνει, καθώς μεταβάλλει το «διάλογο» σε ξύλινο υποκείμενο, ευτελίζοντας και την ουσία αλλά και την ίδια τη λέξη.
Ανθολογώ στην τύχη από αυτήν τη «συνήθη πρακτική»:
«Η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε διάλογο». Κοινωνικός διάλογος. Διαλογική συζήτηση. Ερωταπόκριση. Στιχομυθία. Ανταλλαγή υπαινιγμών. Διαξιφισμός. Λογομαχία. Κοζερί. Ανταλλαγή απόψεων. Εργοδοτικός διάλογος. Διάλογος με τις κοινωνικές τάξεις. Δέσμευση για διάλογο. Εθνικός διάλογος. Διάλογος με τα Σκόπια. Διάλογος με την Αλβανία. Διάλογος με τους εταίρους. Κουβέντα να γίνεται. Εν αρχή ην ο λόγος. Διάλογος των πνευστών με τα έγχορδα. Ερωτικός διάλογος. Διάλογος άνευ λόγου. Ενδοκοινωνικός διάλογος. Διακοινοτικός διάλογος. Απειλώ, για ν’ αρχίσει ο διάλογος. Αποχωρώ από το διάλογο. Φιλική κουβεντούλα. Διάλογος επισήμων. Διάλογος στη Γενεύη. Διάλογος στη ΔΑΣΕ. Διάλογος στη ΓΣΕΕ. Υπαινιγμός διά λόγου. Τράπεζα διαπραγματεύσεων. Διάλογος στρογγυλής τραπέζης. Διάλογος σε αμφιθέατρα. Διάλογος τετ-α-τετ. Το ιερό δικαίωμα του διαλόγου. Διατμηματικός διάλογος. Διάλογος ατόμων. Διάλογος ομάδων. Μίλα Μοσκιέ. Διάλογοι Καρμηλιτισσών. Θεατρικός διάλογος. Mise en scène. Όπου δεν πίπτει λόγος... Διάλογος με το ακροατήριο. Θα ακολουθήσει συζήτηση. Διάλογος Νεολαιών. Διάλογος με τα ΚΑΠΗ. Διάλογος με τους συνταξιούχους. Διάλογος κομμουνιστών-ριζοσπαστών. Διάλογος μέσα από τις στήλες των εφημερίδων. Ο λόγος στους αναγνώστες. Τηλεφωνικός διάλογος. Διάλογος για τα ναρκωτικά. Διάλογος για το AIDS. Τηλεοπτικός διάλογος. Talk shows. Ο διάλογος ως θέαμα. Διάλογος panavision. Διάλογος τηλεοπτικών παραθύρων. Διαλεκτική μέθοδος. Ιστορικός υλισμός. Ανιστόρητος εκφυλισμός. Λουκιανού Νεκρικοί Διάλογοι. Δε μιλά κανείς.
Σσστ...
Ουφ... «Διαλέγομαι, άρα υπάρχω», συλλογίζεται περιχαρής ο σύγχρονος πολίτης-«διαλογιστής», γνωρίζοντας κατά βάθος το φενακισμό: καμία ουσιαστική απόφαση δεν είναι επαχθής, αν προϋπάρχει τυπικός διάλογος.
Αυτή η διά παραλλήλων μονολόγων απόδειξη της ασυμφωνίας πάνω σε προειλημμένες αποφάσεις, οι οποίες έτσι αποκτούν έρεισμα, είναι -φευ!- η σύγχρονη εκδοχή του διαλόγου.
Εξ ου και η αποστροφή του γράφοντος: «¶ι στο διάλογο!»_ Γ. E.