Γερμανία-Αυστρία-Ιταλία-Ελλάδα με VW Polo 1.2 TSI DSG7
Στο Ανόβερο παραλάβαμε, Ίνσμπρουκ και Ρίμινι μείναμε και, έχοντας ως τερματικό σταθμό την Αθήνα, επιστρέψαμε με το νέο VW Polo 1.2 TSI μετάδοσης... DSG7!- «Μπορείτε να το παραλάβετε την Παρασκευή το πρωί από το αεροδρόμιο του Ανόβερου. Θα είναι 3θυρο, σε κόκκινο χρώμα και με DSG.»
- «Ερχόμαστε!»
Ο διάλογος ήταν σύντομος και η απόφαση ακαριαία. Δύο αεροπορικά εισιτήρια για Αθήνα-Ανόβερο μέσω Μονάχου εξασφαλίστηκαν μέσα στα επόμενα δέκα λεπτά, ενώ η επιστροφή μας στα πάτρια εδάφη θα γινόταν οδικώς, έπειτα από 1.600+ χλμ. Ό,τι καλύτερο για ασφαλή συμπεράσματα από ένα μοντέλο που -στη συγκεκριμένη εκδοχή- αποτελεί αναμφισβήτητα την κορυφαία επιλογή σουπερμίνι της εποχής μας.
Στο παρελθόν ο υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας και το ημιαυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, και μάλιστα 7 σχέσεων, αφορούσαν μοντέλα μεγαλύτερων και πλουσιότερων κατηγοριών. Σήμερα, όμως, οι Γερμανοί της VW διδάσκουν ότι αυτά τα πλεονεκτήματα μπορεί να τα έχει και ο οδηγός ενός σουπερμίνι, ειδικά αν αυτό έχει θέσει ως αποκλειστικό στόχο την κορυφή της κατηγορίας του.
Στο πλαίσιο της ψηφοφορίας για το Car of the Year 2010, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να παραλάβουμε και να φέρουμε αποκλειστικά στην Ελλάδα το νέο Polo TSI. Η αποστολή μας, βέβαια, δεν ήταν και τόσο απλή, αφού έπρεπε να διανύσουμε μαζί του σε σύντομο χρονικό διάστημα τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία και, έπειτα από 21 ώρες στο πλοίο από Αγκόνα για Πάτρα, να φτάσουμε στη χώρα μας. Ποιο ήταν το δυσκολότερο σημείο όλου του εγχειρήματος; Θέλει και ερώτημα; Μα, φυσικά, τα 200 χλμ. της Ε.Ο. Πάτρας-Αθήνας...
Το ταξίδι ξεκινά
Από το σχεδόν καλοκαιρινό καιρό της Αθήνας, το Ανόβερο μας υποδέχθηκε με 5ο C. Υπογραφές στα σχετικά έγραφα, ορισμός του λιμανιού της Αγκόνα -στο εργοστασιακό Navigation του Polo αλλά και στο πάντα πιστό TomTom, για σιγουριά- ως τελικού προορισμού της διαδρομής, οι αποσκευές μας στα 280 λίτρα του πορτ μπαγκάζ και ο Γ.Α. με τη φωτογραφική του ανά χείρας, αφού το οδοιπορικό μας είχε ήδη ξεκινήσει. Παρέα μας η μουσική, βασικό συστατικό ενός καλού ταξιδιού, και ευτυχώς είχαμε προνοήσει να έχουμε μαζί το καλώδιο USB από το MP3, το οποίο συνδέσαμε στην υποδοχή που βρήκαμε μέσα στο ντουλαπάκι, γιατί πολύ απλά δε θα αντέχαμε τα επόμενα 1.420 χλμ. να ακούμε αποκλειστικά τους τοπικούς σταθμούς των τριών χωρών που είχαμε να διανύσουμε, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για τις γενέτειρες μερικών από τους μεγαλύτερους μουσικούς που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Εμείς εκεί, σταθεροί στις μουσικές μας επιλογές, αφού τα χιλιόμετρα μπροστά μας ήταν πολλά και έπρεπε να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας. Φυσικά, σε αυτό βοήθησε με το «καλημέρα» και το Polo, με το σωστό και φιλόξενο εσωτερικό του. Εργονομία, ποιότητα, απλότητα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό που περιμένει κανείς από ένα σύγχρονο VW.
Εντός έδρας, λοιπόν, στους άψογους αυτοκινητοδρόμους της Γερμανίας, εκεί όπου οι σωστοί δρόμοι θεωρούνται φυσικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη, και γι’ αυτό δεν υπάρχουν διόδια πουθενά, το σουπερμίνι θύμιζε -ακόμα περισσότερο και από ό,τι με την εξωτερική εμφάνισή του- το μεγαλύτερο Golf. Σεμνό και σοβαρό, όπως πρέπει, δεχόταν τις φιλοφρονήσεις και το θαυμασμό των «συμπολιτών» του, οι οποίοι κατάλαβαν αμέσως ότι βρισκόμασταν μέσα στην κορυφαία έκδοση του μοντέλου, και άρχισαν να το χαζεύουν για πολλά χιλιόμετρα, συνοδεύοντάς το μέχρι να αποφασίσουν να πατήσουν λίγο περισσότερο το γκάζι στα -πετρελαιοκίνητα και στέισον βάγκον, συνήθως- αυτοκίνητά τους και να εξαφανιστούν στην απέραντη γερμανική αούτομπαν. Όχι, δεν ξεχωρίζει στην εμφάνιση από τα υπόλοιπα Polo, αλλά έχει αυτά τα τρία γραμματάκια στο πίσω μέρος πάνω από το δεξί φανάρι που έχουν αλλάξει την ιστορία των σύγχρονων προτάσεων του γκρουπ VW, συμβολίζοντας ίσως την πλέον επιτυχημένη επιλογή κινητήριας δύναμης της εποχής μας...
... TSI
Όπου και να τα έχουμε συναντήσει, σε όποιο μοντέλο και αν τα έχουν βάλει οι Γερμανοί, αυτά, καθώς και το έτερο ακρωνύμιο «DSG», έχουν τη μαεστρία να προσθέτουν μια διαφορετική αύρα, που κάνει τον ανταγωνισμό να τους κοιτάει με ζήλια. Στην προκειμένη περίπτωση, η συνταγή περιλαμβάνει το δοκιμασμένο και από τα Fabia και Ibiza δάπεδο με έναν ολοκαίνουργιο κινητήρα. Ο TSI των 1,2 λίτρων διαθέτει κορυφαία σχέση απόδοσης (105 PS στις 5.000 σ.α.λ. και 17,8 χλγμ./1.500-3.000 σ.α.λ.) και κατανάλωσης (5,5 λίτρα/100 χλμ. στο μικτό κύκλο), με εκπομπές 129 γρ. CO2/χλμ., δηλαδή στα επίπεδα του ατμοσφαιρικού 1.2 με τους 60 ίππους! Βέβαια, σε κανονικές συνθήκες ταξιδιού και με -την οικονομική- 7η σχέση στο κιβώτιο, τα 7,1 λίτρα είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε μιλάμε για μια απόλυτα οικονομική και οικολογική πρόταση αυτοκινήτου πόλης. Το συγκεκριμένο μοτέρ, το οποίο σαφώς και θεωρούμε ιδανικό για το αυτοκίνητο, συνδυάζεται με ημιαυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη (DSG) 7 σχέσεων, όπως εκείνο της δοκιμής μας, ή με χειροκίνητο 6 σχέσεων. Θυμίζουμε ότι το 7άρι τοποθετείται, επίσης, στον ατμοσφαιρικό 1.4 των 85 ίππων (δοκιμή τεύχους 470) και στον τουρμποντίζελ 1.6 των 90 ίππων.
Το Polo ξαναγεννήθηκε μέσα από τις σωστές βάσεις που είχε, όπως ακριβώς και η χώρα στην οποία βρισκόμασταν. Η Γερμανία άφησε πίσω της πολύ γρήγορα τα δύσκολα χρόνια του πολέμου, και σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη εθνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως, ενώ η ευημερία ανά κάτοικο εκτιμάται ως η 5η μεγαλύτερη στον κόσμο, ύστερα από Ελβετία, Δανία, Σουηδία και ΗΠΑ.
Πού πάνε αυτοί με τα σκι;
Είχε βραδιάσει πολλή ώρα και, ύστερα από περίπου 800 χλμ. (μαζί με αυτά που κάναμε για χάρη του φωτογραφικού φακού), είχαμε αφήσει πίσω μας τη Γερμανία για την ψυχρή Αυστρία. Η θερμοκρασία στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με το θερμόμετρο του Polo, ενώ όσο περνούσε η ώρα όλο και έπεφτε πιο πολύ. Η πόλη που θα μας φιλοξενούσε εκείνο το βράδυ ήταν το Ίνσμπρουκ, στα δυτικά της χώρας, πρωτεύουσα του ομοσπονδιακού κρατιδίου του Τιρόλου. Χτισμένη στην ευρεία κοιλάδα μεταξύ των ψηλών βουνών Νόρντκετε (Χάφελεκαρ, 2.334 μ.) στο βορρά και Πάτσερκαφελ (2.246 μ.) και Ζέρλες (2.718 μ.) στο νότο, αποτελεί διεθνώς διάσημο κέντρο χειμερινού αθλητισμού. Στη μητροπολιτική περιοχή μένουν 190.000 μόνιμοι κάτοικοι και περίπου 30.000 φοιτητές, ενώ είχε την τιμή να διοργανώσει δύο φορές χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες, το 1964 και το 1976. Και ενώ εμείς, λοιπόν, ψάχναμε πού θα κοιμηθούμε, πολλές παρέες επέστρεφαν από τα γύρω βουνά με τα πέδιλα του σκι ανά χείρας! ¶λλος κόσμος, άλλες συνήθειες, άλλο κλίμα, βλέπετε, την ώρα που τα τηλεφωνικά νέα από την Αθήνα μιλούσαν για μια ζεστή φθινοπωρινή βραδιά.
Φαγητό και ποτό στο Ίνσμπρουκ
Υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη για φαγητό στην περιοχή. Οι τιμές είναι αρκετά τσιμπημένες - υπολογίστε κοντά στα 30 ευρώ το άτομο. Τα περισσότερα εστιατόρια βρίσκονται στον κεντρικό δρόμο Herzog-Friedrich, ειδικά αυτά που εκπροσωπούν την παραδοσιακή κουζίνα των Αυστριακών με τα πιο χαρακτηριστικά τοπικά πιάτα, λουκάνικα, σνίτσελ και γκούλας. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλά συμπαθητικά καφέ και αρκετά μπαράκια στην παλιά πόλη. Ξεκινήστε με ένα χαλαρό ποτό στο Zappa (κοντά στο πανεπιστήμιο, μαζεύει πολλούς φοιτητές) και, αν έχετε όρεξη, συνεχίστε στο Blue Chip (στη Herzog-Friedric) με πολύ καλή ντίσκο χορευτική μουσική. Γενικά, το Ίνσμπρουκ είναι ένα πολύ όμορφο μέρος, και δίκαια θεωρείται ένας από τους καλύτερους χειμερινούς προορισμούς στην Ευρώπη. Αν δε σκοπεύετε να κάνετε σκι, τρεις με τέσσερις ημέρες είναι αρκετές για να το γνωρίσετε. Το ιδανικό είναι να το συνδυάσετε με κάποιον άλλο προορισμό στην Αυστρία, όπως τη Βιέννη και το Ζάλτσμπουρκ.
Τελική στην αουτοστράντα
Το επόμενο πρωινό, ξεκούραστοι πλέον, αφήνουμε το χιονισμένο τοπίο της Αυστρίας και, όσο κατεβαίνουμε προς το νότο, αρχίζει σιγά σιγά να ανεβαίνει η θερμοκρασία. Μαζί ανεβαίνει ο ρυθμός της οδήγησής μας, για να διαπιστώσουμε πόσο σπορτίφ είναι το συγκεκριμένο Polo. Είμαστε σίγουροι πλέον ότι είναι πιο σφικτό και δεμένο από το Ibiza, χωρίς μάλιστα να υστερεί σε άνεση. Οι Γερμανοί έχουν δουλέψει πολύ με το τιμόνι και την ανάρτηση, στοχεύοντας σε ένα τεράστιο εύρος οδηγών και επιβατών που συνειδητοποιημένα θέλουν όχημα εντός και εκτός πόλης που να διαθέτει άποψη και στιλ. Ο κινητήρας δεν έχει καμία σχέση με τον ατμοσφαιρικό 1.4 των 85 ίππων, ούτε όμως είναι ολόιδιος στη λειτουργία του με τον 1.4 TSI των 125 ίππων, θυμίζοντας περισσότερο ένα συμβατικό 1.6 γεμάτο σε όλη του την καμπύλη. Για το κιβώτιο τα έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, είναι ό,τι πιο προηγμένο έχει να προσφέρει η αυτοκινητοβιομηχανία και αποτελεί ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι διατίθεται ακόμα και με ένα 1.200άρι σουπερμίνι. Η πρόταση θα ήταν ακόμα πιο ολοκληρωμένη, αν συνδυαζόταν και με paddle στο τιμόνι.
Στην αουτοστράντα μάς δόθηκε η δυνατότητα να επιβεβαιώσουμε την εργοστασιακή τελική ταχύτητα των 190 χλμ./ώρα, που επιτυγχάνεται με 6η σχέση και επιλεγμένη την ένδειξη S στο DSG, το στροφόμετρο στις 5.000 σ.α.λ. και την 7η να μην μπαίνει ποτέ, αφού λειτουργεί αποκλειστικά ως overdrive. Με τέτοιες ταχύτητες, σε τέτοιους -κορυφαίους- δρόμους τα χιλιόμετρα φεύγουν εύκολα. Έτσι, χωρίς καν να το καταλάβουμε, φτάσαμε σε απόσταση μίας ώρας από την Αγκόνα. Οπότε, για εκείνο το βράδυ, το πρόγραμμα έλεγε ξεκούραση και διαμονή στο Ρίμινι, τη «μινιατούρα της Ιταλίας»!
Italia in miniature
Δεν έχετε αρκετό χρόνο στη διάθεσή σας για να γυρίσετε όλη την Ιταλία και θέλετε να επισκεφτείτε μόνο μία πόλη, για να πάρετε μια... αντιπροσωπευτική μυρωδιά από τη γειτονική μας χώρα; Στο παραθαλάσσιο Ρίμινι, εκτός από ωραίες παραλίες και πολλά μαγαζιά για φαγητό και ποτό, βρίσκεται ό,τι πρέπει να δείτε από την Ιταλία σε μικρογραφίες στο θεματικό πάρκο Italia in Miniature, το οποίο φιλοξενεί όλα τα τουριστικά αξιοθέατα αυτής της χώρας καθώς και πολλά άλλα της Ευρώπης σε 270 μινιατούρες κλίμακας 1:25 ή 1:50. Η ομοιότητα της αντιγραφής είναι αδιαμφισβήτητη, ενώ σου δίνεται η δυνατότητα να παρατηρήσεις λεπτομέρειες που διαφορετικά δε θα μπορούσες. Όλα αυτά είναι τοποθετημένα σε ένα χώρο 85 στρεμμάτων που έχει σχήμα μπότας, χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ιταλίας!
Περισσότερες πληροφορίες: http://www.italiainminiatura.com
Ελλάς, το μεγαλείο σου...
Είναι απίστευτη αυτή η χώρα μας. Κάναμε τόσα χιλιόμετρα διασχίζοντας τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ιταλία και σταματήσαμε μόλις δύο φορές σε διόδια, μία από έξω από το Ίνσμπρουκ (8 ευρώ) και άλλη μία πριν μπούμε στην Αγκόνα (33,20 ευρώ), όταν για τα 200 χλμ. της επικίνδυνης διαδρομής από Πάτρα για Αθήνα σταματήσαμε τρεις φορές, σε Πάτρα, Κόρινθο και Αττική Οδό. Την ίδια στιγμή, στα «ευρωπαϊκά» 1.420 χλμ. καθώς και στις 21 ώρες του πλοίου δεν ανησυχήσαμε τόσο (παρά τα 9 μποφόρ...) όσο σε κάθε χιλιόμετρο της χειρότερης εθνικής οδού της χώρας μας. Το μοναδικό χαρμόσυνο μήνυμα έρχεται από την πορεία των έργων, τα οποία, όταν με το καλό ολοκληρωθούν, θα αλλάξουν εντελώς τα δεδομένα της διαδρομής, από άποψη οδικής ασφάλειας και χρόνου. Όσο για το Polo, μας φάνηκε να μην πτοείται καθόλου από την ασυνήθιστα κακή -για τα δικά του δεδομένα- άσφαλτο, και πλέον παρελαύνει και στη χώρα μας. Εντός έδρας, πλέον, θα χρειαστεί να μας αποδείξει πολλές φορές ακόμα (μέσα από συγκριτικές δοκιμές) ότι είναι ο βασιλιάς της κατηγορίας του, αν και από τα μέχρι τώρα δεδομένα έχουμε καταλάβει ότι δε θα δυσκολευτεί και πολύ στο να μας πείσει..._ Μ. Σαλ.
«Στους άψογους αυτοκινητοδρόμους της Γερμανίας, εκεί όπου οι σωστοί δρόμοι θεωρούνται φυσικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη, και γι’ αυτό δεν υπάρχουν διόδια πουθενά...»