Eco Driving Toyota Prius
Στην πράσινη ΕυρώπηΈνα οδοιπορικό στις χαρακτηρισμένες ως «περιβαλλοντικές ζώνες» πόλεις της Γερμανίας και μια γεύση από την Ιταλία του Βορρά και την Αυστρία της δυτικής πλευράς, με τον πρεσβευτή της πράσινης αυτοκίνησης.
10 ημέρες
3.150 χλμ.
4,9 λίτρα/100 χλμ.
«Υβρίδιο» σημαίνει το αποτέλεσμα διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων. Στην καθομιλουμένη μιλάμε απλώς για νόθες καταστάσεις, για να αποφύγουμε και τα χειρότερα της νεοελληνικής αργκό. Εάν ταξιδέψουμε ανάστροφα στη ροή του χρόνου, από το σύγχρονο «hybrid» της αγγλικής γλώσσας περνάμε στο λατινικό όρο «hybrid», που χαρακτηρίζει το γόνο διασταύρωσης ετερογενών ζώων ή φυτών, για να καταλήξουμε στην αρχαιοελληνική «ύβρι»!
Αφού, λοιπόν, μπήκαν όλα στη σειρά τους από πλευράς αναδόχων, ας εστιάσουμε στο πάντρεμα ενός βενζινοκινητήρα και ενός ηλεκτροκινητήρα, με την υποχρεωτική παρουσία συσσωρευτών και τη δαιμονική επέμβαση των υπολογιστών διαχείρισης της θερμοηλεκτρικο-μηχανικής ενέργειας. Αντιλαμβανόμενοι την πλημμυρίδα των μηχανολογικών εκφραστών της αυτοκίνησης, θελήσαμε με ένα Toyota Prius, τρίτης γενιάς και τελευταίας κοπής, να ζήσουμε εκ των έσω ένα σύντομο ταξίδι στην κεντρική Ευρώπη. Και, εάν «Prius» σημαίνει στα λατινικά πρόδρομος, τότε ήδη το μέλλον αγγίζει το παρόν...
Απόπλους
Μεσάνυχτα στο λιμάνι της Πάτρας. Έπειτα από 32,5 ώρες φτάνουμε στη Βενετία. Μια πανσπερμία πλωτών μέσων παντού, από γιγάντια κρουαζιερόπλοια μέχρι ταχύπλοα και γόνδολες, και ολοταχώς για τη μεγάλη γέφυρα, οδική και σιδηροδρομική, που μας βγάζει σε 4 χλμ. στη χερσαία Ιταλία. Αφήνοντας το προάστιο της Βενετίας, το Μέστρε, μπαίνουμε στην περιοχή Μίρα. Υπέροχα παλιά σπίτια δίπλα στο πεντακάθαρο κανάλι με τις λουλουδιασμένες όχθες, πραγματικά ένα ωραίο καλωσόρισμα στο δρόμο μας για Πάντοβα. Αριστερά και δεξιά του δρόμου παλιές βίλες, αγάλματα παντού, ενώ ακόμα και οι μάντρες είναι πραγματικά κομψοτεχνήματα. Σκοπός μας είναι να μην κινηθούμε σε εθνικό οδικό δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας, και έτσι περνάμε από Πάντοβα και ανεβαίνουμε για Μπασάνο και Τρέντο από εσωτερικούς δρόμους. Τα νερά πάμπολλα, τα βουνά δείχνουν την αγριάδα τους, καμπαναριά ξεφυτρώνουν και τρυπάνε τον ουρανό, όπως φυσικά και οι γεωγίγαντες, εδώ στις άκρες των Δολομιτών.
Στο «ενεργειακό μόνιτορ» χαίρεσαι τον ηλεκτροκινητήρα να δίνει κίνηση και απολαμβάνεις τη ροή ενέργειας από το θερμικό κινητήρα, για μηχανική ενέργεια και φόρτιση της πολυκύψελης μπαταρίας Li-Μ. Κινούμαστε, λοιπόν, φιλικά προς το περιβάλλον, και με ξεχωριστή συμπάθεια προς την κινητή μας τράπεζα... Ανεβαίνοντας για Μπρένερο και ιταλοαυστριακά σύνορα, το αντίθετο ρεύμα είναι εντυπωσιακό στην κυκλοφοριακή του συμφόρηση...
Στα ερυθρόλευκα τώρα, αφού βρισκόμαστε σε αυστριακό έδαφος, από τις σημαίες μέχρι και τις αγελάδες-αγάλματα στις καταπράσινες πλαγιές, που διαφημίζουν το ντόπιο γάλα. Ένα σκηνικό που θυμίζει το Cow Parade της Αθήνας πριν από λίγα χρόνια, αλλά εδώ η εικαστική έμπνευση έχει πιο φυσικό σκηνικό. Στο κατακαλόκαιρο η περιοχή του Τιρόλο επιφυλάσσει εκπλήξεις με καταιγίδες και ομίχλες, οπότε τα LEDάκια του Prius στο πίσω μέρος, φουλ κατακόκκινα, έχουν τη δική τους αποστολή.
Στο Ίνσμπρουκ βρέχει πολύ, όμως στο γνωστό πεζόδρομο η «χρυσή στέγη» είναι λαμπρή, το αεροδρόμιο είναι πνιγμένο στο πράσινο, και βέβαια στη σκέψη μας τριγυρίζει η απόλυτη καρτ ποστάλ από το κέντρο των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Ιγκλς, όπου ο σκιέρ του άλματος έχει εκτοξευθεί από το ski jumping tower και η πρωτεύουσα του Τιρόλο είναι στα πόδια του! Θα μπορούσαμε τώρα να κινηθούμε από το γρήγορο δρόμο που οδηγεί προς Στουτγάρδη και Φρανκφούρτη, αλλά προτιμούμε να περάσουμε από Ίνσμπρουκ για Σίφιλντ και Γκάρμις, στην ανάσα των Βαυαρικών ¶λπεων. Επιθυμία μας να δούμε πώς ανταποκρίνεται το Prius στο Eco Mode και στο Power Mode, όσον αφορά τις επιδόσεις κατανάλωσης καυσίμου και τη δυνατότητα επιτάχυνσης στις μεγάλες κλίσεις του δρόμου, με τις πολλές εξόδους ανηφορικής διαφυγής, όταν μείνεις από φρένα!
Ο Mr Hyde γίνεται Dr Jekyll με το πάτημα του Power Mode, και το μαγικό κουμπί εκτινάσσει το αυτοκίνητο σε πρόσω πορεία, όπως φυσικά εκτινάσσει τα ντεσιμπέλ, την ταχύτητα και την κατανάλωση. Ωστόσο, στην κατηφόρα και στα φρένα το καθεστώς επαναγένεσης ηλεκτρικής ενέργειας προβάλλεται σε απόλυτα πραγματικό χρόνο στην οθόνη, γεμίζοντάς σε ευτυχία, αφού γλιτώνεις ζέστη, τακάκια, καύσιμο και περιβάλλον. Πανέμορφη η διαδρομή, καθώς διασχίζουμε ένα απίθανο δάσος και, μετά το Γκάρμις-Παρτενκίρχεν, φτάνουμε στο Μόναχο. Το αυτοκίνητό μας είναι καινούργιο, με 800 χλμ. Το φουλάραμε βενζίνη στην Ηλιούπολη και... επανερχόμαστε σε βενζινάδικο κάπου στο Μόναχο - βέβαια, βοήθησε και λίγο η ΑΝΕΚ Lines, που μας πήγε μέχρι τη Βενετία...
Γνωρίζουμε πολύ καλά για τα σήματα περιβαλλοντικής διαπίστευσης που πρέπει να έχουν κολλημένα στο παρμπρίζ τα οχήματα που θα μπουν στις λεγόμενες «πράσινες πόλεις» της Γερμανίας. Ωστόσο, παρόλο που όλοι οι σωρειτομελανίες της γης, τα καταιγιδοφόρα νέφη cumulonimbus, έχουν καλύψει την κεντρική Ευρώπη, o καθαρός ουρανός του Prius... αστραπές δε φοβάται! Τι κάνουμε, λοιπόν; Μπαίνουμε στο κέντρο του Μονάχου, ακολουθούμε ταχέως την ασπροπράσινη BMW της Polizei και, μόλις αυτή σταματά στο Τμήμα, παρκάρουμε δίπλα και οδηγούμε το νεαρό ζευγάρι των αστυνομικών στο Prius. Τους το παρουσιάζουμε σε χρόνο dt και τους ζητάμε να μας πουν πώς θα προμηθευτούμε το μαγικό free pass αυτοκόλλητο! Γελούν αυθόρμητα, μας θυμίζουν ότι είναι Σάββατο και μας παραπέμπουν σε ένα οποιοδήποτε ΚΤΕΟ, αλλά από Δευτέρα! Χαιρόμαστε πραγματικά την αμοιβαία άνεση. Ο άκαμπτος χαρακτήρας του Γερμανού, όπως θα διαπιστώσουμε πολλές φορές και στη συνέχεια, έχει δώσει τη θέση του στο μοντέλο της ουσίας, της κουλτούρας.
Βρισκόμαστε τώρα στο Μόναχο, στην «πράσινη» καρδιά της Βαυαρίας, και στη Μαρίενπλατς, την πιο φημισμένη πλατεία στην καρδιά της πόλης, με το Neues Rathaus, το Νέο Δημαρχείο νεογοτθικού ρυθμού, να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Μονάχου. Στη Γλυπτοθήκη, το παλαιότερο μουσείο του Μονάχου, όπου εκτίθενται ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά, αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και Ρωμαίοι αυτοκράτορες μας καλούν σε ένα ταξίδι με τη σφραγίδα της πατρίδας μας. Το Deutsches Museum, το κορυφαίο μουσείο θετικών επιστημών και τεχνολογίας στον κόσμο, είναι τεράστιο και ορθώνεται σε μια νησίδα καταμεσής του ποταμού Ίζαρ. Οι αδελφοί Μονγκολφιέ είναι εδώ, και ο Sputnik 1 με το ονειρικό του μπιπ-μπιπ δίνει τη σκυτάλη στο διαστημικό σταθμό της «ειρήνης», τον Mir... Αξίζει ακόμα να θαυμάσει κανείς το Ολυμπιακό Πάρκο, με τον πανύψηλο πύργο του Μονάχου, το Ολυμπιακό Στάδιο, τις τεχνητές λίμνες, τα οικιστικά συγκροτήματα και τη ναυαρχίδα της βαυαρικής αυτοκινητοβιομηχανίας, στο μουσείο και στην έκθεση-κόσμημα της BMW. Επίσης, το Allianz Arena, το εκπληκτικής τεχνολογίας και αρχιτεκτονικής στάδιο, που συγχρηματοδότησαν οι ποδοσφαιρικές ομάδες FC Bayern και TSV 1860 Munchen.
Και, εάν δεν πετύχαμε ένα Οκτόμπερφεστ, πήραμε μια μικρή γεύση σε κάποια μπιραρία και, βέβαια, ζήσαμε αυτήν την υπέροχη εορταστική ατμόσφαιρα της κεντρικής Ευρώπης, όπου τα βαλς χορεύονται ακόμα και στους πεζόδρομους...
Keep on going
Από το Μόναχο συνεχίζουμε για Νιρεμβέργη, και στην ¶ουτομπαν τα πράγματα είναι ζόρικα, αφού έχουν ανοίξει πάλι οι ουρανοί και από πλευράς ορατότητας νομίζεις ότι προσπαθείς για slipstreaming στο βρεγμένο! Εκτός, λοιπόν, από το ότι δε βλέπεις, πρέπει και να κινείσαι καταμεσής στο κονβόι με 120 χλμ./ώρα. Περνάμε έξω από το Ίγκολσταντ και, αφού σουρουπώνει, λέμε να διανυκτερεύσουμε σε κάποιο χωριό. Ακολουθούμε την έξοδο για Γκρέντινγκ, η σχετική πινακίδα για την ιστορικότητα του τόπου μας τραβά το ενδιαφέρον και πραγματικά σε λίγο βρισκόμαστε σε έναν περιτειχισμένο οικισμό με πυργίσκους στις γωνίες και με πύλες εισόδου. Στη φάση της ανίχνευσης η πινακίδα «ATHENUS» στο κομψό ελληνικό ρεστoράν λειτουργεί μαγνητικά και καταλήγει σε ένα απρόσμενο ραντεβού με τον Δημήτρη Θεοδώρου.
- Δημήτρη, πώς βρέθηκες εδώ;
- Ξεκίνησα το ’81, 18 χρόνων, και ήρθα να σπουδάσω στη Γερμανία πληροφορική. Σπούδασα μέχρι το ’87, γύρισα στην Ελλάδα και πήγα φαντάρος. Μετά ξαναγύρισα, γιατί είχα γνωρίσει μια Γερμανίδα, παντρεύτηκα, και από το ’92 είμαι εδώ, σ’ αυτό το μαγαζί, 17 χρόνια και με ένα γιο, τον Νικόλαο.
Χαιρετάμε με χαρά τον Δημήτρη, έναν πραγματικό πρεσβευτή για τη χώρα μας, με τον τρόπο του, την καλοσύνη του, την ποιότητα των προϊόντων του, τις ελληνικές εικόνες που υπάρχουν παντού στο μαγαζί του.
Η Νιρεμβέργη από το 10ο μ.Χ. αιώνα διαγράφει την ιστορική πορεία της, με το φρουριακό ανάκτορο του κάιζερ να σφραγίζει τη μεσαιωνική παλιά πόλη. Για τους ναζί έγινε το εθνικιστικό κέντρο, όπου οργάνωναν τα διαβόητα ετήσια συνέδριά τους. Από τη Νιρεμβέργη, πάντα με υγρό καιρό, ανεβαίνουμε για Βίρτσμπουργκ, την πύλη για τη «ρομαντική οδό» των Γερμανών. Εδώ συναντάμε τον πλωτό ποταμό Μάιν, τους αμπελώνες, το καστροανάκτορο του Μαρίενμπουργκ και το φημισμένο πανεπιστήμιο, όπου μπορεί κανείς να δει την πρώτη κατά λάθος ακτινογραφία του κόσμου με το χέρι του πατέρα των «ακτίνων Χ», Κόνραντ Ρέντγκεν. Επίσης, το Residenz Palace, χωροσημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, και το πανεπιστημιακό μουσείο Martin von Wagner, που μάλιστα φιλοξενεί μόνιμα και 5.000 αγγεία της Αρχαίας Ελλάδας! Τους βγάζεις, όμως, το καπέλο, αφού η ποιότητα ζωής των πολιτών τους απέχει πολύ από την αντίστοιχη δική μας...
Το ταξίδι μας πραγματοποιείται στο διάστημα από 16 έως 26 Ιουλίου, και συναντάμε απίστευτα μποτιλιαρίσματα, αφού Σκανδιναβοί, Γερμανοί και Ολλανδοί ανεβοκατεβαίνουν τη Γερμανία. Βέβαια, ακόμα και για τα μέτρα του Prius, η ένδειξη της κατανάλωσης μπορεί να ανεβαίνει αξιοπρόσεκτα, αλλά στην ακινησία ή στη μέτρο-μέτρο κίνηση, όταν οι άλλοι παλεύουν με το συμπλέκτη ή -όσοι έχουν αυτόματη μετάδοση- υπερκαταναλώνουν, εμείς απλώς γλιστράμε αθόρυβα μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα! Βάζουμε βενζίνη στο χωριό Γκάμπαχ με τα ωραία αγροτόσπιτα, τις μεγάλες αυλές και τις τεράστιες αυλόπορτες. Έπειτα στο ¶σλαρ, στο συνεργείο-φανοποιείο του Αλέκου Σεϊδαρίδη από το Κιλκίς, οι συνεργάτες του, ελληνόπουλα και αυτά, μια χαρά παιδιά, μας εξηγούν πώς θα πάρουμε το περιβόητο πράσινο αυτοκόλλητο. Ολοταχώς, λοιπόν, για το Βέτσλαρ, όπου βρίσκονται το Κέντρο Τεχνικού Ελέγχου και η τοπική αντιπροσώπευση του πολυεθνικού κολοσσού TUV. Εδώ συναντάμε το μηχανολόγο κ. Σαράντη Τριανταφυλλάκη, που είναι ο διαπιστευμένος εκπρόσωπος της TUV Hessen! Ο Σαράντης κατάγεται από την Ορεστιάδα του Έβρου. Οι γονείς του ήρθαν εδώ, όπως και τόσοι άλλοι Έλληνες, με σκοπό να μείνουν δύο, τρία χρόνια, αλλά, όπως μας είπε και ο ίδιος, μετρούν ήδη σαράντα... Τι να πούμε, όταν η καθολική αποδοχή και η απόλυτη εκτίμηση στο πρόσωπό του από τους νυν συμπολίτες του βάζει τη νοσταλγία στην άκρη;
Το ¶σλαρ είναι το βορειότερο σημείο του οδοιπορικού μας. Κινούμενοι σε χαμηλές ταχύτητες με το ηλεκτρικό μοτέρ μόνο, ένα θρόισμα ακούγεται και μια πνοή από τα αερονημάτια, που διαχέουν την έκπληξη σε πεζούς και ποδηλάτες τριγύρω. Στο δρόμο μας τώρα η Καρλσρούη, άλλη μία πεντακάθαρη γερμανική πόλη με το ιστορικό της πανεπιστήμιο, την ήρεμη ατμόσφαιρα και τους φοιτητές που απολαμβάνουν το ρόλο τους. Εντύπωση προκαλεί η απουσία οποιασδήποτε μορφής ρύπανσης. Εδώ, βλέπετε, δεν υπάρχουν τριτοκοσμικοί φανατισμοί και πολιτικοί πολυδιχασμοί σε βάρος της νεολαίας και του μέλλοντος της κοινωνίας τους. «Karlsruhe» σημαίνει «Karls Ruhe», κάτι που παραπέμπει στην εξωσυζυγική ησυχία εις τας εξοχάς του θεμελιωτή της το 1715, Καρόλου! Εδώ, όμως, γεννήθηκε ο πιονιέρος της αυτοκινητοβιομηχανίας, Karl Benz, και, εάν έχετε ακούσει τον όρο «ερτζιανά» για τα ραδιοφωνικά κύματα, αυτός έχει να κάνει με τον φυσικό Χάινριχ Χερτζ, που ως καθηγητής στο εδώ πανεπιστήμιο ανακάλυψε τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
Στα του Prius πάλι και στην κεντρική οθόνη, όπου έχεις την πλήρη εικόνα λειτουργίας του υβριδικού συστήματος. Πατάς γκάζι, και μια οριζόντια ζώνη αυξάνει το μήκος της, δείχνοντάς σου την περιοχή βέλτιστης κατανάλωσης για τις κρατούσες συνθήκες και τις επιδιώξεις σου. Στη συνέχεια παρακάμπτουμε τη Στουτγάρδη με προορισμό την Ουλμ. ¶λλη μία προστατευόμενη από εκπομπές αερίων ρύπων πόλη, δίδυμη όμως, αφού η Νέα Ουλμ αναπτύσσεται στην απέναντι όχθη του Δούναβη, εκεί όπου κάποτε είχαν τους κήπους τους οι πολίτες κατά το Μεσαίωνα. Σημείο αναφοράς ο καθεδρικός ναός με το γοτθικό χαρακτήρα και τον υψηλότερο πύργο στον κόσμο, ύψους 162 μ. Εδώ γεννήθηκε ο ¶λμπερτ Αϊνστάιν, ενώ τα παλιά και πνιγμένα στα λουλούδια σπίτια στο κανάλι του Δούναβη είναι η απόλυτη ομορφιά, με κάποια από αυτά να παρεκκλίνουν εμφανέστατα από την κατακόρυφο. Εκείνος, όμως, που δεν παρεξέκλινε από το δρόμο της αναζήτησης νέων ορίων ήταν ο θρυλικός «ράφτης της Ουλμ», ένας πιονιέρος της αεροπορικής ιδέας πριν από δύο αιώνες και ίσως ο πρώτος παγκοσμίως σε απόπειρες πτήσεων με αιωρόπτερο!
Κάνει ζέστη, αν και κεντρική Ευρώπη... Μεγάλες οι γυάλινες επιφάνειες του Prius, για ενεργητική ασφάλεια και οπτική απολαβή.
Κατηφορικά
Περνάμε στην Αυστρία, στο ύψος του Λιντς, και εδώ μας κάνουν εντύπωση τα πολλά αγροτόσπιτα με τα φωτοβολταϊκά στις στέγες. Ακόμα και στα πρανή της εθνικής οδού βλέπουμε τεράστιες επιφάνειες που μετατρέπουν το οπωσδήποτε φτωχότερο ηλιακό δυναμικό, αν το συγκρίνουμε με το δικό μας, σε ηλεκτρική ενέργεια. ¶ραγε οι πολίτες πλουσιότερων χωρών από εμάς είναι απόγονοι του θείου Σκρουτζ;
Περνάμε από το Σαν Βαλεντίν με τον κομβικό σιδηροδρομικό σταθμό και την απίστευτη, εικοσιτετράωρη κίνηση τρένων. Κινούμαστε από επαρχιακό οδικό δίκτυο προς το Στάγιερ, αρχίζοντας το κατέβασμα της Αυστρίας σε καταπληκτικά τοπία. Πράσινο και γαλάζιο παντού, ουρανός και φύση και ευγενέστατοι άνθρωποι. Η Γερμανία διακρίνεται για την απόλυτη τάξη και την υψηλή ποιότητα στα πάντα, ενώ η Αυστρία έχει έναν τόνο πιο ελεύθερο και ίσως πιο χαρωπό. Κατεβαίνουμε την ¶ουτομπαν για Γκρατς και στρίβουμε για Κλάγκενφουρτ, μια μικρή πόλη και πρωτεύουσα της Καρίνθια, κουκλίστικη, με τα μνημεία της, τον όμορφο κόσμο της, απίστευτα παγωτά και πίτσες και πολλά λουλούδια παντού.
Στη συνέχεια περνάμε από το Βέλντεν, όπου οι λίμνες στις όχθες είναι γεμάτες από κόσμο που απολαμβάνει τον ήλιο και το νερό. Χαρακτηριστικά κτίσματα, από βίλες έως και καλυβάκια, όλα ξύλινα, πανέμορφα, με τη δική τους ιδιόκτητη όχθη. Μπορεί ο καθένας να νοικιάσει δωμάτιο, έως και ολόκληρη έπαυλη, και να χαρεί τις διακοπές του εδώ στο ρυθμό των Αυστριακών. Ψηλότερα στο βουνό οι φάρμες σε ορεινό σκηνικό ίσως είναι πιο ελκυστικές στη γαλήνη τους, και εμείς διανυκτερεύουμε στο Λεντενίτζεν, με τους φιλόξενους Αυστριακούς και την υπέροχη πανσιόν. Φως, καθαρός αέρας, ψηλά βουνά και φυσικό γκαζόν σε χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Μετά το Βίλαχ, την τελευταία πόλη της Αυστρίας στα σύνορα με Σλοβενία και Ιταλία, περνάμε στην Αουτοστράντα, για να θυμηθούμε ότι στην Ιταλία τα φώτα πορείας ακόμα και στο καταμεσήμερο του καλοκαιριού είναι υποχρεωτικά.
Τα πρόσφατα δυσάρεστα νέα στις ειδήσεις της γερμανικής τηλεόρασης και του κόσμου ολόκληρου από τις ισχυρές και διαρκείας βροχοπτώσεις, με το μισό χωριό να έχει εξαφανιστεί στη λάσπη και τα υπόλοιπα σπίτια να στέκουν στο χάος, ίσως ήταν προβλέψιμα. Εδώ, λοιπόν, στα ιταλικά χωριά που βρίσκονται στη βάση τεράστιων βραχοπλαγιών, με τις σάρες να διαγράφονται από πάνω τους, η ανθρώπινη μέριμνα έχει διαμορφώσει το τελείωμα της σάρας σε πετρόκτιστη κοίτη, για να καθοδηγηθούν τα πρόσκαιρα ορμητικά νερά.
Η ανάρτηση του Prius είναι all round εξαιρετική, αφού σε κομμάτια τσιμεντοστρωμένα στην ¶ουτομπαν οι αρμοί διαστολής και τα διαδοχικά gap περνούν με τον πλέον ανώδυνο τρόπο. Από την άλλη πλευρά, οι ανοιχτές καμπύλες διαρκείας, με την ταχύτητα να παίζει γύρω στα 150 χλμ./ώρα, δίνουν μια κλίση στο αμάξωμα, που όμως δεν είναι ενοχλητική ούτε σε βάζει σε ανησυχίες.
Σχετικά, τώρα, με το απόλυτα ζητούμενο, δηλαδή τις εκπομπές ρύπων και την κατανάλωση καυσίμων: Κατά την καύση των υδρογονανθράκων, τα προϊόντα είναι νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Το νερό το αντιλαμβανόμαστε το χειμώνα, που στάζει από την παγωμένη εξάτμιση, μέχρι φυσικά αυτή να ζεσταθεί. Το CO2, όμως, αν και αέριο της ανθρώπινης εκπνοής, ευθύνεται στο μέγιστο ποσοστό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και για τις κλιματικές αλλαγές. Και σκεφθείτε ότι ένα αυτοκίνητο σε 10.000 διανυθέντα χλμ. παράγει CO2 όσο περίπου το βάρος του! Για να υπάρξει τυποποίηση των μετρήσεων κατανάλωσης καυσίμων από τους κατασκευαστές, και άρα αντικειμενικότερη πληροφόρηση του κόσμου, έχουν θεσπιστεί οι παρακάτω διαδικασίες.
Αριθμητικά
Ένα αυτοκίνητο από κάθε μοντέλο ροντάρεται για τουλάχιστον 3.000 χλμ. και οδηγείται επάνω σε κυλιόμενο διάδρομο με θερμοκρασία περιβάλλοντος 20-30ο C. Ο «αστικός κύκλος» αποτελείται από σειρά επιταχύνσεων, επιβραδύνσεων, σταθερών ταχυτήτων και ρελαντί, με μέγιστη ταχύτητα 50 χλμ./ώρα, μέση 19 χλμ./ώρα και διανυόμενη απόσταση 7 χλμ. Ο «υπεραστικός κύκλος» διενεργείται αμέσως μετά σε άλλη τόση απόσταση, αλλά η μισή με σταθερή ταχύτητα και η υπόλοιπη σε ανάλογη ποικιλία, όπως στην πρώτη φάση. Εδώ, όμως, η μέγιστη ταχύτητα είναι 120 χλμ./ώρα και η μέση 63 χλμ./ώρα, κι έτσι στην περίπτωση αυτήν έχουμε και τις όποιες διαφορές. Οι αποκλίσεις μεταξύ των χιλιάδων ίδιων μοντέλων, έστω και μικρές, υπάρχουν. Τα καύσιμα φυσικά διαφέρουν, οι τριβές στο δρόμο και το οδηγικό στιλ περιπλέκουν την κατάσταση αλλά και ο αεροδυναμικός συντελεστής παραμένει έξω από το παιχνίδι!
Εμείς, για 3.150 διανυθέντα χλμ. σε όλες τις συνθήκες και με μέση ταχύτητα 57 χλμ./ώρα, βγάλαμε πραγματική τιμή 4,91 λτ./100 χλμ. Συμπερασματικά, λίγη τετρακίνηση(!) στα ίδια χρήματα και λίγο ύψος παραπάνω από το έδαφος, και θα είχαμε το απόλυτο και επιβαλλόμενο «volkswagen» της μεσοαστικής μετακοινωνίας μας._ Α. Τσ.
Καθεστώς κυκλοφορίας στις «πράσινες πόλεις» της Γερμανίας
Από τον Ιανουάριο του 2008 εφαρμόστηκαν σε πολλές πόλεις της Γερμανίας οι πιστοποιήσεις κυκλοφορίας των αυτοκινήτων εντός των λεγόμενων «περιβαλλοντικών πράσινων ζωνών». Από το Βερολίνο, την Κολονία και το Ανόβερο η σκυτάλη περνά στη Στουτγάρδη, στη Φρανκφούρτη, στο Μόναχο και στη Νιρεμβέργη, για να συνεχιστεί ο χορός των πόλεων που στις εισόδους τους έχουν την απαγορευτική πινακίδα να δείχνει ότι επιτρέπεται η κίνηση μόνο σε όσα αυτοκίνητα έχουν το κόκκινο, κίτρινο, ή πράσινο στίκερ στην κάτω δεξιά γωνία του παρμπρίζ. Αν και η κυκλοφορία στις ¶ουτομπαν θα επιτρέπεται, η μη κατοχή του pass για τις πράσινες πόλεις ίσως σας περιθωριοποιήσει κοινωνικά ή σας κάνει να γυρνάτε σαν το λύκο γύρω από το κλουβί!
Είναι μια διαδικασία που, αν κάποιος επιθυμεί να την τελειώσει από την πατρίδα του προκειμένου να ταξιδέψει με το αυτοκίνητό του, θα πρέπει να στείλει φωτοτυπίες της άδειας και των τεχνικών χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου στο γερμανικό site www.umwelt-plakette.de. Το κόστος κυμαίνεται από 40 έως 50 ευρώ, με τη διαδικασία να απαιτεί χρονικό διάστημα περίπου ενός μηνός. Το μαγικό αυτοκόλλητο εγγυάται, εκτός φυσικά από τη συμμετοχή του οχήματός σας στην προσπάθεια για ένα καθαρότερο περιβάλλον, την αποφυγή τσουχτερών προστίμων, που ξεκινούν από τα 40 ευρώ, και της συλλογής βαθμών ποινής. Αναλυτικότερα, τώρα, τα νέας κυκλοφορίας αυτοκίνητα δικαιούνται το πράσινο σήμα για την προσδοκώμενη ζωή τους, φυσικά και με τους επιβαλλόμενους περιοδικούς τεχνικούς ελέγχους, ενώ το κίτρινο σήμα δίνει μόνο δύο χρόνια ελεύθερης εισόδου και το κόκκινο ένα χρόνο και τέλος οριστικό!