80 χρόνια Traction Avant
Πρόσφατα συμπληρώθηκαν ογδόντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση της Citroen 7CV -που απέκτησε το παρατσούκλι «Traction Avant» λόγω της μετάδοσης κίνησης στους εμπρός τροχούς-, ενός από τα σημαντικότερα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν ποτέ.Η οικονομική κρίση στην αρχή της δεκαετίας του '30 έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα της Γαλλίας και, φυσικά, της Citroen. Σημαντική πτώση των πωλήσεων, χρέη και απεργίες προκαλούν πολλά προβλήματα στη γαλλική εταιρεία. Ωστόσο, ο Αντρέ Σιτροέν δε φαίνεται να πτοείται, και θέτει σε εφαρμογή το ριψοκίνδυνο σχέδιό του επένδυσης στο μέλλον. Κάτι που σήμερα θεωρείται δεδομένο για την αυτοκινητοβιομηχανία -η κρίση ξεπερνιέται με επένδυση σε νέες τεχνολογίες- ήταν ρηξικέλευθο για εκείνη την εποχή. Ο Σιτροέν δεν είναι, όμως, ένας συνηθισμένος επιχειρηματίας. Πρωτοπόρος της μαζικής παραγωγής και της διαφήμισης των προϊόντων του στην Ευρώπη, αλλά και παθιασμένος τζογαδόρος, παίζει τα... ρέστα του για τη σωτηρία της εταιρείας του.
Έχοντας εντρυφήσει στις πρωτοποριακές τεχνικές διαμόρφωσης μετάλλου που εφαρμόζονται στις ΗΠΑ, αποφασίζει να μεταφέρει αυτές τις νέες ιδέες στην πατρίδα του και να δημιουργήσει νέα λογική στη διαδικασία παραγωγής αυτοκινήτων, των οποίων τα αμαξώματα κατασκευάζονται ακόμη από ξύλο. Παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό του εργοστάσιου Quai de Javel, το 1933, προσλαμβάνει τον Αντρέ Λεφέβρ, έναν από τους ελάχιστους μηχανικούς που έχουν σχεδιάσει αυτοφερόμενο αμάξωμα, για λογαριασμό της Voisin (το C6). Το νέο αυτοκίνητο που χρειάζεται, όμως, ο Citroen πρέπει όχι μόνο να ξεχωρίζει στη μέθοδο παραγωγής, αλλά και να είναι πραγματικά καινοτόμο. ¶λλωστε, θα πρέπει να προκαλέσει τέτοια αίσθηση, ώστε να καταφέρει να πουληθεί σε τουλάχιστον 300.000 αντίτυπα για να αποσβέσει το κόστος των εργαλειομηχανών! Και πάλι ο Αντρέ Λεφέβρ είναι ο ιδανικός άνθρωπος, αφού έχει πρόσφατα απολυθεί από τη Renault, λόγω των ριζοσπαστικών ιδεών του: πιστεύει ακράδαντα πως τα αυτοκίνητα οφείλουν να έχουν κίνηση εμπρός!
Προς βοήθειά του επιστρατεύεται και ο σχεδιαστής Φλαμίνιο Μπερτόνι, ένας Ιταλός γλύπτης που έχει προσληφθεί στην εταιρεία από το 1932. Οι Ραούλ Κουινιέ, Ζουφρέ και Αλφόνς Φορσό, Μορίς Ζουλιέν και Μορίς Σεντουρά συμπληρώνουν την ομάδα που σε μόλις δώδεκα μήνες θα εξελίξει το πιο επαναστατικό αυτοκίνητο του κόσμου. Με ατσάλινο αυτοφερόμενο αμάξωμα, κίνηση εμπρός, ανεξάρτητη ανάρτηση με ράβδους στρέψης σε όλους τους τροχούς, υδραυλικά φρένα, εκκεντροφόρο επικεφαλής και αφαιρούμενα εμβολοχιτώνια, υδραυλικά αμορτισέρ, κρεμαγιέρα και αυτόματο κιβώτιο. Από όλα αυτά μόνο το τελευταίο δεν καταφέρνει να μπει στην παραγωγή: σε μια ιδιωτική παρουσίαση του πρωτοτύπου στα τέλη Φεβρουαρίου του '34 σε επιλεγμένους τραπεζίτες -που αποσκοπεί στην ανεύρεση πόρων, μιας και η εταιρεία βρίσκεται πλέον στο χείλος της οικονομικής καταστροφής-, το αυτόματο κιβώτιο του Nτιμιτρί Σενσό ντε Λαβό παραδίδει το πνεύμα, ακινητοποιώντας το αυτοκίνητο. Απογοητευμένος, ο Αντρέ Σιτροέν δίνει εντολή για την κατασκευή ενός τριτάχυτου, συγχρονιζέ χειροκίνητου κιβωτίου, πράγμα το οποίο η ομάδα εξέλιξης έχει ήδη πράξει, μιας και κανένας τους δεν πιστεύει στο αυτόματο κιβώτιο του Ντε Λαβό. Έτσι, με την οικονομική βοήθεια των εμπορικών αντιπροσώπων της εταιρείας η παραγωγή ξεκινά, και η 7Α παρουσιάζεται στους εκπροσώπους του Τύπου, στις 18 Απριλίου 1934. Την επόμενη ημέρα η L' Auto γράφει: «Είναι τόσο νέο, τόσο τολμηρό, τόσο γεμάτο με πρωτότυπες λύσεις και τόσο διαφορετικό, ώστε να αξίζει το επίθετο “συγκλονιστικό”».
Η μετάδοση της κίνησης στους εμπρός τροχούς δεν είναι κάτι νέο. Από τις αρχές του αιώνα ο Γουόλτερ Kρίστι βρήκε λογικό να τοποθετήσει το στροφαλοφόρο στο ίδιο επίπεδο με τους τροχούς, και μάλιστα έτρεξε με το πρωτότυπό του σε διάφορους αγώνες στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Vanderbilt Cup του 1906. Το Cord L-29 του 1929 ήταν αυτό που έτυχε σίγουρα μεγαλύτερης προσοχής, ενώ υπήρξαν και οι εκδόσεις FE και FD των Alvis 12/50 με κίνηση εμπρός, το τρίκυκλο της BSA και το δίχρονο DKW F1. Κανένα, όμως, δεν παρήχθη τόσο μαζικά και δεν κατάφερε να κάνει τη μετάδοση της κίνησης στους εμπρός τροχούς τόσο διάσημη. Η υιοθέτησή της σήμαινε την κατάργηση του άξονα μετάδοσης, που με τη σειρά του δημιούργησε επίπεδο δάπεδο και, σε συνδυασμό με τη μετατόπιση των πίσω τροχών στην άκρη του αμαξώματος, εξασφάλισε μεγαλύτερους χώρους για τους επιβάτες. Τόσο η θέση τους όσο και το κέντρο βάρους του αμαξώματος χαμήλωσαν (κατά 20 εκ. σε σχέση με την πισωκίνητη Rosalie), γεγονός που βελτίωσε την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Έτσι κι αλλιώς, η τάση προς υποστροφή της εμπρός κίνησης σε σχέση με τις υπερστροφικές διαθέσεις των πισωκίνητων αυτοκινήτων (πόσω δε μάλλον στα οδοστρώματα, με τα ελαστικά και τις αναρτήσεις της εποχής) αποτελούσε άλμα προόδου για τον μέσο οδηγό.
Στην αρχική της έκδοση, 7A, η πρωτοποριακή Citroen αποδίδει 32 ίππους από 4κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 1.303 κ.εκ. και έχει τελική ταχύτητα 95 χλμ./ώρα. Αντικαθίσταται τον Ιούνιο του 1934 από την 7Β των 1.529 κ.εκ., των 35 ίππων και των 100 χλμ./ώρα. Οι αναβαθμίσεις συνεχίζονται στην 23χρονη διάρκεια ζωής του μοντέλου που παράγεται σε τρεις βασικές εκδόσεις (7, 11 και 15 six, που αντλούν τα ονόματά τους από τη γαλλική κλίμακα φορολογήσιμων ίππων) και μια πληθώρα αμαξωμάτων. Κατασκευάζονται συνολικά 759.123 αντίτυπα στο Javel στο Παρίσι, αλλά και στα εργοστάσια της Βρετανίας, του Βελγίου και της Γερμανίας, που καταφέρνουν να εκτοξεύσουν τη φήμη της Citroen και να τη συνδυάσουν με την τεχνολογική καινοτομία. Ένα πράγμα μόνο δε θα καταφέρει η Traction Avant: να σώσει τη Citroen από την οικονομική καταστροφή. Πνιγμένος από τα χρέη, ο Αντρέ Σιτροέν αναγκάζεται να παραδώσει τα ηνία της εταιρείας του στις 21 Δεκεμβρίου 1934 στο μεγαλύτερο πιστωτή του, την οικογένεια Mισελέν. Ο ίδιος πεθαίνει μερικούς μήνες αργότερα (στις 3 Ιουλίου 1935), έχοντας όμως εμπνευστεί και κατασκευάσει ένα από τα σημαντικότερα αυτοκίνητα όλων των εποχών!_ Ν. Κ.