Στο Ιαπωνικό GP, η Ferrari και ο Sebastian Vettel αποχαιρέτησαν ουσιαστικά τον φετινό τίτλο της F1.
Φέτος, ήταν η πρώτη φορά από το 2012 που η Ferrari είχε βάσιμες βλέψεις για τίτλο. Η πορεία στην αρχή της σεζόν έδειχνε ότι η κατάσταση ήταν καλύτερη απ’ ότι στις προσπάθειες του Fernando Alonso με τη Scuderia το 2010 και το 2012. Σε αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι η Mercedes διέθετε ένα δύστροπο μονοθέσιο με πολύ μικρό εύρος στησίματος, εκτός του οποίου δεν απέδιδε σωστά.
Ο Vettel είχε καταφέρει να απομακρυνθεί 25 βαθμούς από τον Hamilton το Μάιο, έπειτα από τη νίκη στο Μονακό, όπου η Ferrari επέλεξε την ιδανική στρατηγική για τον Γερμανό, για να τον φέρει εμπρός από τον Raikkonen. Έπειτα από το GP του πριγκιπάτου, η Ferrari έκανε δύο μήνες να ξαναδεί νίκη, όταν στα τέλη Ιουλίου, στην Ουγγαρία, όπου ο Vettel κατάφερε να απομακρυνθεί και πάλι βαθμολογικά από τον Hamilton, καθώς ο Βρετανός τον είχε πλησιάσει στον ένα βαθμό στον αγώνα της πατρίδας του, όπου οι Ferrari είχαν πιέσει τα ελαστικά τους πέραν του ορίου.
Έπειτα από το καλοκαιρινό διάλειμμα, πέραν της μάχης Vettel-Hamilton για τη νίκη στο Spa-Francorchamps, όπου η πιο αποδοτική διαχείριση του ERS στη μεγάλη ευθεία της πίστας του Βελγίου -σε συνδυασμό με την οδήγηση του Βρετανού- έδωσε τη νίκη στην Mercedes, τα πράγματα πήραν την κατιούσα για τη Ferrari.
Πρώτα, με την ισοπεδωτική ήττα σε πάτριο έδαφος, στη Monza, όπου ο Hamilton τέθηκε για πρώτη φορά φέτος επικεφαλής της βαθμολογίας και ο Vettel τερμάτισε μισό λεπτό πίσω από τα ασημί βέλη. Η Σιγκαπούρη αποτελούσε ιδανικό έδαφος για την αντεπίθεση της Scuderia. Η Mercedes αντιμετώπιζε να συνήθη προβλήματα απόδοσης με τα μαλακά ελαστικά στους δρόμους της Marina Bay και η Ferrari είχε το πάνω χέρι. O Vettel όμως δημιούργησε την καραμπόλα της εκκίνησης, οδηγώντας αμφότερες τις Ferrari στην εγκατάλειψη στον πρώτο γύρο, για πρώτη φορά στην ιστορία της F1… Όπως και στο Αζερμπαϊτζάν, η έλλειψη ψυχραιμίας του Γερμανού κόστισε αδρά. Αλλά υπήρχαν ακόμη πιθανότητες ανάκαμψης.
Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών στη Μαλαισία, η Mercedes αντιμετώπιζε και πάλι δυσκολίες. Η Red Bull ήταν ταχύτερη από τα ασημί βέλη στη Sepang. Με τη Ferrari να υπερισχύει της Red Bull στις περισσότερες πίστες φέτος, είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν κάποιο από τα κόκκινα μονοθέσια είχε εκκινήσει από τις πρώτες θέσεις, θα είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει τη νίκη. Εντούτοις, ένα ελαττωματικό εξάρτημα που παρείχε αέρα από το συμπιεστή στους κυλίνδρους του V6, που αποκαλύφθηκε στις κατατακτήριες δοκιμές στο μονοθέσιο του Vettel, έστειλε τον Γερμανό στην τελευταία θέση του grid, ενώ ο Raikkonen δεν κατάφερε καν να εκκινήσει, λόγω του ίδιου προβλήματος.
Η Suzuka αποτελούσε την τελευταία ευκαιρία της Scuderia. Παρ’ ότι η ιαπωνική πίστα ευνοούσε τα πλεονεκτήματα της Mercedes, με ένα καλό αποτέλεσμα, Vettel και Ferrari μπορούσαν να διατηρήσουν ανοιχτή τη μάχη του τίτλου. Και τότε εμφανίστηκε το ελαττωματικό μπουζί της NGK, στην καρδιά του V6 στην πλάτη του Γερμανού, σημαίνοντας το game over. Ειρωνική σύμπτωση: το γεγονός ότι η ιαπωνική NGK εδρεύει μόλις 77 χλμ. μακριά από την πίστα της Suzuka…
Η φετινή κατρακύλα της Ferrari είναι γνώριμη. Είναι ένας από βασικούς τους λόγους για τους οποίους η σχέση του Alonso με την ιταλική ομάδα έφτασε στο τέλος της. Οι τίτλοι του 2010 και 2012 χάθηκαν λόγω λάθος χειρισμών. Είναι πολύ πιθανό το ίδιο να συνέβη και φέτος. Πέραν των δύο νικών που χάθηκαν λόγω της έλλειψης ψυχραιμίας του Vettel, τα προβλήματα που οδήγησαν στην απώλεια του φετινού τίτλου αφορούν τη μονάδα ισχύος της Ferrari. Κατά πόσο έχει συμβάλλει στην κατάσταση αυτή η απομάκρυνση του επικεφαλής σχεδιασμού των μονάδων ισχύος του Maranello, Lorenzo Sassi, τον Ιούλιο, ελάχιστοι μπορούν να γνωρίζουν με βεβαιότητα. Η Ferrari δεν έδωσε ποτέ ικανοποιητικές εξηγήσεις για την “μετάθεση” του 49χρονου Ιταλού.
Ωστόσο, τα προβλήματα για τη Ferrari ξεκίνησαν αφότου ο Sassi έφυγε. Ίσως πρόκειται για κάτι περισσότερο από σύμπτωση. Μέχρι το καλοκαίρι, η Ferrari είχε βρει αρκετούς έξυπνους τρόπους για να παρακάμψει τους περιορισμούς της FIA όσον αφορά την καύση λαδιού για τη βελτίωση της απόδοσης. Ωστόσο, η Ferrari δέχθηκε γκολ σε αυτό τον τομέα κατά την επιστροφή από το καλοκαιρινό διάλειμμα, όταν η Mercedes, παρουσιάζοντας καινούργια μονάδα πριν από το Ιταλικό GP, όπου εφαρμόστηκαν περαιτέρω περιορισμοί από την FIA, κατάφερε να εξασφαλίσει πλεονέκτημα στην ποσότητα κατανάλωσης λαδιού. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν προβλήματα αξιοπιστίας σε εξαρτήματα του ιταλικού V6 που παρείχαν εξωτερικοί προμηθευτές σε δύο συνεχόμενους αγώνες, αποφασίζοντας την έκβαση του τίτλου.
Αν κάποιος ρωτούσε τον Alonso, πιθανότατα η απάντηση του Ισπανού να ήταν ότι τα φαινόμενα αυτά δεν τον εκπλήσσουν. Τα βίωσε και ο ίδιος από πρώτο χέρι στη θητεία του στη Scuderia, η οποία έληξε με σοβαρές ανακατατάξεις στην ανώτερη ιεραρχία του Maranello. Κατά ένα τρόπο όμως, ο τρόπος λειτουργίας της Ferrari έχει παραμείνει αρκετά ίδιος. Ιστορικά, αυτή αποτελούσε πάντοτε την αχίλλειο πτέρνα της Scuderia, από τη δεκαετία του 1960, υπό τις εντολές του Commendatore Enzo Ferrari.
H μόνη περίοδος στην οποία εξαλείφθηκαν τέτοιου είδους προβλήματα από το Maranello ήταν τα χρυσά χρόνια του Michael Schumacher, όταν ο Jean Todt λειτουργούσε εν λευκώ, χτίζοντας μια πανίσχυρη Ferrari. Κάποιοι αναφέρουν ότι η εποχή Todt ήρθε στο τέλος της όταν ο Sergio Marchionne, ως CEO της Fiat τότε, ζήτησε να περιοριστεί η ισχύς που είχε ο Todt κυρίως όσον αφορά το budget της ομάδας της F1. Σύντομα, ο Γάλλος αποχώρησε από το Maranello, για να χρηστεί στη συνέχεια πρόεδρος της FIA. O Marchionne ανέλαβε τη διοίκηση της Ferrari μερικά χρόνια αργότερα και παρ’ ότι η προσέγγισή του είναι διαφορετική από αυτήν του Luca Montezemolo, κάποια πράγματα έχουν παραμείνει τα ίδια στο Maranello. Υφίστανται ακόμη άτομα που εκπαραθυρώνονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι για υστερήματα της ομάδας.
Στην περίπτωση του Aldo Costa π.χ., νυν τεχνικού διευθυντή της Mercedes, είναι φανερό ότι το ταλέντο του Ιταλού τεχνικού έχει εκτιμηθεί και τεθεί σε καλύτερη χρήση από την ομάδα του Brackley. Άλλωστε, εκεί τον είχε φέρει ένας παλιός γνώριμος του Maranello, ο Ross Brawn, στον οποίο δεν είχαν δοθεί το 2007 οι αρμοδιότητες που θα ήθελε -και άξιζε- ο Βρετανός, που αντ’ αυτού προετοίμασε το έδαφος για να μετατραπεί η Mercedes σε αυτό που είναι, η κορυφαία ομάδα του grid. Δεν είναι δεδομένο ότι η απομάκρυνση του Sassi οδήγησε στα προβλήματα της Ferrari στο δεύτερο μισό της σεζόν. Η χρονολογία των γεγονότων όμως δείχνει ότι δεν πρέπει να πρόκειται για σύμπτωση. Άλλωστε, στην F1 αυτές σπανίζουν. Κάθε κατάσταση προκύπτει από παράγοντες που έχουν προηγηθεί και οδηγούν σε αυτή. Ίσως αυτό να βλέπουμε και στην προκειμένη περίπτωση._Φ.Λ.
