WRC: Analyze this!

Το Ράλλυ Μόντε Κάρλο, εναρκτήριος αγώνας του WRC για το 2017, ανήκει ήδη στο παρελθόν, και σήμερα, που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι ομάδες βρίσκονται ήδη στη Σουηδία και δοκιμάζουν τη νέα γενιά των WRCars σε χιονισμένες επιφάνειες. Όπως είχαμε αναφέρει και πριν από την αυλαία του θεσμού, οι πρώτοι αγώνες δεν προσφέρονται για ασφαλή συμπεράσματα. Το Μόντε είναι ιδιαίτερο Ράλλυ, στο οποίο η εμπειρία αλλά και η τύχη παίζουν σημαντικό ρόλο, ενώ στο σουηδικό που ακολουθεί οι σπεσιαλίστες του είδους, οι Σκανδιναβοί, έχουν συνήθως σαφές πλεονέκτημα.

Στη Γαλλία, λοιπόν, το κλίμα ήταν κυριολεκτικά πανηγυρικό και ο κόσμος προκάλεσε το αδιαχώρητο στις ειδικές διαδρομές αλλά και στο service park! Και στις δύο περιπτώσεις, προσπαθώντας να παρακολουθήσεις είτε τα αγωνιστικά στο βουνό είτε τις προσπάθειες των μηχανικών στο service, είχες την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στριμωγμένος σε κάποιο νυχτερινό κέντρο της Αθήνας Σάββατο βράδυ. Ακόμα και από απόσταση, εύκολα μπορούσες να διαπιστώσεις το ενδιαφέρον που δημιουργήθηκε γύρω από το WRC, τόσο με τις δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο όσο και από τα social media. Και, εντέλει, από την πρώτη στιγμή που τα αντικρίζεις έστω και σταθμευμένα στο service park, καταλαβαίνεις ότι ο ντόρος είναι δικαιολογημένος…

«Διαστημόπλοια» σε… υπερδίνη!

Πριν ακόμη δούμε τη νέα γενιά των WRCars στο shakedown του αγώνα, μαγευτήκαμε από την εικόνα τους στο service park. Το μεγαλύτερο επιτρεπόμενο πλάτος και η ελευθερία στα αεροδυναμικά βοηθήματα, λογικά, φέρνουν στο μυαλό τις κατασκευές του Group B της δεκαετίας του '80. Για όσους νεότερους και πιο παρατηρητικούς, οι ομοιότητες είναι έντονες με τα αυτοκίνητα Τουρισμού, όπως στο DTM. Εξάλλου, μόνο τυχαία δε μας ανέφερε μηχανικός της Toyota ότι στη Citroen έχει χρησιμοποιήσει λύσεις από την εμπλοκή τους στο WTCC. Και αν είναι εντυπωσιακά σε όψη, αρκεί ένα πέρασμα σε αγωνιστικούς ρυθμούς για να ξεχάσεις ό,τι ήξερες μέχρι σήμερα. Αρκεί να σας αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με τεχνικούς της Citroen, η νέα γενιά αυτοκινήτων ήταν στις περισσότερες των περιπτώσεων ταχύτερη κατά 1,34 δλ./χλμ., ενώ σε κάποιες ειδικές είδαν στην τηλεμετρία ταχύτητες που ξεπέρασαν τα 210 χλμ./ώρα!

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ακόμα και στην πλειονότητα των στενών και φιδωτών διαδρομών του Μόντε Κάρλο, η μέση ωριαία ταχύτητα των αυτοκίνητων ξεπέρασε τα 90 χλμ., αριθμός άκρως εντυπωσιακός. Η ταχύτητα είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού.

Είτε τα παρακολουθήσεις σε κλειστό είτε σε γρήγορο κομμάτι. Πλέον, οι μικρές ευθείες ανάμεσα σε φουρκέτες δεν υφίστανται, και είναι δεδομένο ότι οι συνοδηγοί μάλλον δε «διαβάζουν» καν μέτρα! Το ενεργό διαφορικό προσφέρει τη μέγιστη δυνατή πρόσφυση στην έξοδο της στροφής, ενώ οι νέοι κατά 80 ίππους (θεωρητικά) ισχυρότεροι κινητήρες αναλαμβάνουν να εκτοξεύσουν το αυτοκίνητο μέχρι την είσοδο της επόμενης στροφής. Και όλα αυτά με ηχητική πανδαισία των εξατμίσεων -ως επί το πλείστον πλέον στο κέντρο του πίσω προφυλακτήρα, με εξαίρεση το Hyundai-, όπου, αν και ο ήχος παραμένει γνώριμος, είναι σαφώς πιο έντονος και ισχυρός.

Εκεί βέβαια που ξεφεύγουν από τα όρια της λογικής είναι στα πιο γρήγορα κομμάτια, όπου ο συνδυασμός διαφορικού και αεροδυναμικής παίζει το ρόλο του, και τα περιθώρια της πρόσφυσης έχουν ανέβει δραματικά. Παράλληλα, όμως, έχουν ανέβει επικίνδυνα και τα χιλιόμετρα με τα οποία κινούνται τα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός να είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακός. Με κάθε ειλικρίνεια, θέλουμε να δούμε τον τρόπο που θα στρίβουν και τη μέση ωριαία που θα έχουν στο σουηδικό αγώνα. Μέχρι τότε, και πίσω στο Μόντε, δεν είναι μυστικό ότι οι οδηγοί ακόμη ψάχνονται. Ειδικά στο shakedown μπορούσες εύκολα να διακρίνεις τη διστακτικότητά τους στον τρόπο με τον οποίο θα πατήσουν το γκάζι, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να ακολουθούν λογική πίστας, με φρένα νωρίς, υπομονή στο apex και τέρμα γκάζι στην έξοδο. Τακτική που, λόγω της ισχύος των κινητήρων αλλά και των γλιστερών επιφανειών, προσέφερε θέαμα. Σε κάθε περίπτωση, το θέαμα που παρέχουν είναι εξασφαλισμένο για τον αμύητο, και απαράμιλλο για τον γνώστη.

M-Sport WRT

Χαράς ευαγγέλια! Ονειρικό και μόνο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το ντεμπούτο του Sebastien Ogier με την ομάδα του Malcolm Wilson. Ο Βρετανός μάνατζερ έκανε υπέρβαση για να φέρει τον Γάλλο 4άκις Παγκόσμιο Πρωταθλητή στις τάξεις της ομάδας του και, φυσιολογικά, δικαιώθηκε. Ο Ogier δεν ήταν o ταχύτερος οδηγός του αγώνα, τίτλος που ανήκει δικαιωματικά στον Thierry Neuville. Φυσικά και ήταν ανταγωνιστικός, αφού τόσο η ταχύτητα όσο και η εμπειρία του είναι στοιχεία που κανείς άλλος δε συνδυάζει σε τόσο μεγάλο βαθμό σήμερα. Αλλά ήταν φανερό ότι του έλειπαν τα αγωνιστικά χιλιόμετρα στο τιμόνι του Fiesta. Μόλις δύο ημέρες δεν ήταν αρκετές για να προσαρμοστεί με το νέο του όπλο. Περισσότερες δεν ήταν δυνατό να κάνει, αφού με το ίδιο αυτοκίνητο έκαναν δοκιμές στη συνέχεια και οι Ott Tanak και Elfyn Evans. Είναι χαρακτηριστικό ότι την πρώτη ημέρα αναλώθηκε σε μεγάλο βαθμό σε αλλαγές της ανάρτησης του Fiesta, ενώ στο ενδιάμεσο δε μας έκρυψε τον εκνευρισμό του όταν και δεν μπορούσε να συνηθίσει το χειρόφρενο! Ο Γάλλος είναι δεδομένο ότι θα φέρει το Fiesta στα μέτρα του, και αυτό που απομένει να δούμε είναι κατά πόσο η M-Sport θα καταφέρει να τον υποστηρίξει κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Η εξέλιξη των αυτοκινήτων συνεχίζεται μέσα στη διάρκεια της σεζόν, κάτι που μεταφράζεται σε κόστος. Είναι γνωστό ότι η M-Sport δεν έχει τον προϋπολογισμό των εργοστασιακών Hyundai, Citroen και Toyota.

Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον σήμερα που μιλάμε το Fiesta είναι άκρως ανταγωνιστικό, και αυτό αποδεικνύεται από τις επιδόσεις τόσο του Ott Tanak όσο και του Elfyn Evans. Ο Εσθονός ήταν για κάποιους ο άνθρωπος του αγώνα. Όχι τόσο για τις επιδόσεις του, που ήταν εξαιρετικές, ειδικά αν αναλογιστούμε τη γενικότερη εμπειρία του στην άσφαλτο, όσο για τον ηρωικό τρόπο που τερμάτισε τον αγώνα, εξασφαλίζοντας την 3η θέση, την ώρα που το Fiesta του λειτουργούσε με 3 κυλίνδρους. Ο Εσθονός δείχνει ώριμος στην τρίτη του χρονιά εμπλοκής, και η πρώτη του νίκη σε αγώνες που γνωρίζει καλά και του ταιριάζουν, όπως είναι η Φινλανδία και η Πολωνία, δε θα αργήσει να έρθει. Ακόμα ένα ιδιαίτερα ενθαρρυντικό στοιχείο αναφορικά με τις επιδόσεις του Fiesta είναι ο χρόνοι του Elfyn Evans. Όπου τα ελαστικά της Dmack δούλεψαν, δηλαδή σε ειδικές χωρίς πολύ χιόνι και πάγο, ο Βρετανός όχι απλώς ήταν ανταγωνιστικός, αλλά και κέρδισε ειδικές! Έπειτα από ένα χρόνο στη μικρή κατηγορία (WRC-2), o Evans ουσιαστικά «εξέθεσε» τον Wilson για την επιλογή του να δώσει εργοστασιακό μπάκετ το 2016 στον Erik Camilli. Το πλέον θετικό για την M-Sport και τον Wilson είναι το ξαφνικό ενδιαφέρον της Ford για το πρόγραμμα του WRC. Τόσο η πρόσληψη του Ogier όσο, φυσικά, και η πρώτη νίκη έπειτα από πέντε χρόνια αλλά και η προβολή που πήρε η εταιρεία δεν έχουν αφήσει αδιάφορη τη Ford, που εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο επιστροφής της με εργοστασιακή εμπλοκή. Κάτι που σας είχαμε αναφέρει μέσα από τη σελίδα μας από τα τέλη Δεκεμβρίου…

Toyota Gazoo Racing WRC

Η μεγάλη έκπληξη! Ποιος περίμενε, έπειτα από όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί για τον Tommi Makinen και τη φινλανδική παρέα του, ότι στο ντεμπούτο του το Yaris WRC θα τερμάτιζε στη 2η θέση της Γενικής; Μάλλον ούτε οι ίδιοι! Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται ψυχραιμία αναφορικά με την ιαπωνική ομάδα. Κατ' αρχάς, αρκεί να έβλεπε κανείς τις εγκαταστάσεις και το motorhome της στην Γκαπ για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της εμπλοκής. Η Toyota είναι κολοσσός, και δεν ήρθε στο WRC για να μείνει στη σκιά των Hyundai, Citroen και -πόσω μάλλον- M-Sport. Ήρθε για να κερδίσει, όσο και αν παραξένεψε αρκετούς η… ανάθεση του έργου στον Makinen. Ο Φινλανδός έχει πάρει μία σειρά από περίεργες και αντισυμβατικές για κάποιους αποφάσεις, αλλά στο Μόντε Κάρλο δικαιώθηκε. Όχι τόσο για τις επιδόσεις, όσο για το τελικό αποτέλεσμα. Ο Jari-Matti Latvala μπορεί να μην ακολούθησε το ρυθμό των Neuville, Ogier, Tanak και Evans, αλλά έκανε έναν από τους πλέον ώριμους αγώνες της καριέρας του. Δε ρίσκαρε σε κανένα σημείο, και απλώς περίμενε υπομονετικά τα λάθη των αντιπάλων του. Και εντέλει δικαιώθηκε. Ο Φινλανδός δείχνει να αισθάνεται πολύ άνετα στην ομάδα της Toyota, αφού δεν είναι μόνο η παρουσία των συμπατριωτών του που συμβάλλει σε αυτό, όσο το γεγονός ότι δεν έχει πλέον το άγχος να αποδείξει, όπως στη VW. Δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος δήλωσε ότι στις τάξεις της Toyota νιώθει όπως την περίοδο της Ford. Την καλύτερη της καριέρας του.

Την ίδια ώρα, ο Juho Hanninen «έριξε» το πυροτέχνημά του στην αρχή του αγώνα, όντας 3ος, αλλά στη συνέχεια πνίγηκε στο άγχος του να αποδείξει ότι μπορεί ακόμα καλύτερα. Ο Φινλανδός έχει σαφώς μεγαλύτερο άγχος και πίεση από τον συμπατριώτη του, αφού αρκετοί έχουν κατακρίνει τον Makinen για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, την ώρα που σύντομα στο τρίτο Yaris θα βρεθεί και ο Esapekka Lappi, και ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα φουντώσει για τα καλά. Σε κάθε περίπτωση, το Yaris WRC δείχνει ανταγωνιστικό, ενώ στο service park στις κουβέντες των μηχανικών αναφέρεται ότι ο ιαπωνικός κινητήρας μαζί με αυτόν του Fiesta είναι οι ισχυρότεροι μέχρι στιγμής! Στην Toyota θέλει προσοχή και στο πώς θα διαχειριστούν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ήδη ο Makinen ξεθάρρεψε και οι χαμηλοί τόνοι μετατράπηκαν σε υποσχέσεις νίκης στο άμεσο μέλλον. Εφικτό; Φυσικά, ναι! Αφού, στο Μόντε τερμάτισαν 2οι με τους Latvala και Hanninen, που δεν είναι μετρ του είδους, τότε στη Σουηδία τι ακριβώς μπορούν να καταφέρουν; Το καλύτερο – αλλά και το χειρότερο, θα συμπληρώσουμε εμείς.

Hyundai Motorsport

Όλο το χειμώνα οι Κορεάτες της Hyundai ακούστηκαν λιγότερο από κάθε άλλη ομάδα. Σχεδόν αθόρυβα σχεδίασαν-δοκίμασαν το 3θυρο i20 WRC, την ώρα που παράλληλα εξέλισσαν και το i20 με το οποίο συμμετείχαν στο θεσμό το 2016. Πολλοί θεώρησαν ότι αυτό το στοιχείο δε θα τους επιτρέψει να είναι ανταγωνιστικοί από τον πρώτο αγώνα, αλλά ο Michel Nandan και η ομάδα του τους διέψευσαν. Ο συνδυασμός Thierry Neuville και i20 Coupe WRC ήταν αδιαμφισβήτητα ο ταχύτερος του αγώνα. Ο Βέλγος, που πέρυσι τερμάτισε 2ος και φέτος θέλει να τελειώσει τη χρονιά ένα σκαλί ψηλότερα, κινήθηκε πολύ γρήγορα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως είχε απάντηση σε ό,τι και αν δοκίμασε ο Ogier για να τον πλησιάσει. Ας όψεται το τσιμεντένιο τοιχίο στην άκρη του δρόμου, που ξερίζωσε την ανάρτηση του i20 και δεν του επέτρεψε να πανηγυρίσει μια ομολογουμένως δίκαιη νίκη. Με τα «ίσως», όμως, νίκες και τίτλοι δεν έρχονται. Και για αυτό στη Hyundai, λίγες ημέρες μετά τον τερματισμό του Μόντε, βρέθηκαν στη Σουηδία για να προετοιμαστούν ιδανικά για το δεύτερο γύρο του θεσμού.

Είναι φανερό ότι οι Κορεάτες είναι ισχυρή δύναμη πλέον στο WRC. Αυτή είναι η τέταρτη χρονιά πλήρους εμπλοκής τους, και πλέον η εμπειρία που έχουν αποκτήσει είναι σημαντική και φανερή. Το i20 δείχνει και είναι εντυπωσιακά γρήγορο στις ειδικές, ενώ ο συνδυασμός των οδηγών τούς επιτρέπει να κάνουν όνειρα για τίτλο. Ο Dani Sordo μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από τις μικτές συνθήκες του αγώνα και να μην ήταν ανταγωνιστικός, χωρίς να κρύβει στο τέλος την απογοήτευσή του για τον εαυτό του και τις επιδόσεις. Παρ' όλα αυτά τερμάτισε 4ος, και είναι δεδομένο ότι σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς θα προσφέρει πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του. Όσο για τον Hayden Paddon, οι προσδοκίες είναι πολύ υψηλές, αλλά η έξοδός του και ό,τι ακολούθησε δεν επιτρέπουν αυτήν τη στιγμή περαιτέρω σχόλια. Από τη Σουηδία και έπειτα!

Citroen Total Abu Dhabi WRT

Απογοήτευση; Προβληματισμός; Και όχι μόνο! Οι Γάλλοι στην επιστροφή τους στο WRC φρόντισαν να μας εκπλήξουν όλους δυσάρεστα. Μέχρι σήμερα, η παράδοση έλεγε ότι όταν η Citroen εμπλεκόταν στο θεσμό έμπαινε με τον τίτλο του φαβορί. Όπως με τις Xsara, τις C4 και το DS3 έμειναν μία χρονιά εκτός, έτσι και φέτος εξέλιξαν αποκλειστικά και χωρίς περιορισμούς σε μέρες δοκιμών το νέο C3 WRC και ξεκίνησαν το Μόντε ως το ακλόνητο φαβορί. Το μέγεθος, σε συνδυασμό με την παράδοση, αλλά και το γεγονός ότι το 2016 ο Kris Meeke είχε διεκδικήσει τη νίκη, είχαν δημιουργήσει το σχετικό κλίμα. Σαν να μην έφτανε αυτό, το γεγονός ότι οι Γάλλοι είχαν έτοιμο και εξελιγμένο κινητήρα, με τρία χρόνια παρουσίας στο WTCC με τις C-Elysee (οι προδιαγραφές είναι ίδιες πλέον), έγερναν φανερά την πλάστιγγα υπέρ τους. Τα πρώτα ερωτηματικά, ή καλύτερα βλέμματα απορίας, δημιουργήθηκαν στο shakedown, όταν τα C3 έδειχναν να υπολειτουργούν. Η εξήγηση ήρθε από την επιλογή των ελαστικών, αφού χρησιμοποίησαν σλικ. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ιδιαίτερα διαφορετική. Ο Kris Meeke, στην προσπάθειά του να κυνηγήσει τους πρώτους, βγήκε από το δρόμο, ενώ όταν επέστρεψε οι επιδόσεις του δεν ήταν σε καμία περίπτωση αντίστοιχες με των κορυφαίων συνδυασμών. Εκεί που πέρυσι έδειχνε το δρόμο με το DS3, φέτος ήταν μακριά από τους κορυφαίους χρόνους. Η εγκατάλειψή του έπειτα από σύγκρουση με αυτοκίνητο θεατή ήταν το κερασάκι στην τούρτα για τον καταστροφικό του αγώνα.

Βέβαια, μη νομίζετε ότι ο Stephane Lefebvre είχε καλύτερη τύχη. Ο 25χρονος, πλέον, Γάλλος προβληματίστηκε από τις μικτές συνθήκες, και το μόνο που κατάφερε ήταν να κερδίσει μία ειδική στο τέλος, σημειώνοντας παράλληλα το 2ο χρόνο στην Power Stage. Στις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν πιο αργός από τον Craig Breen με το DS3 WRC, με τον Ιρλανδό να αποτελεί όαση για την ομάδα της Citroen. Στο Ράλλυ Σουηδίας θα πάρει τη θέση του Lefebvre στο εργοστασιακό C3, την ώρα που ο Γάλλος θα βρεθεί στο μπάκετ του DS3, και απομένει να δούμε αν θα είναι το ίδιο ανταγωνιστικός. Στη Citroen, όσο και να θέλουν το κρύψουν, έχουν προβληματιστεί από τον πρώτο αγώνα της χρονιάς, και αυτό ήταν φανερό από το γεγονός πως αναζητούσαν συνεχώς δικαιολογίες. Για παράδειγμα, ότι δεν είχαν κάνει αρκετές δοκιμές σε χιόνι και πάγο, και αυτό τους στοίχισε. Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα τους στο Μόντε δε θύμιζε σε τίποτα την κραταιά ομάδα προηγούμενων εποχών. Και το ερώτημα είναι ποιος φταίει για αυτό. Το αυτοκίνητο ή οι οδηγοί; Διότι, αν είναι θέμα οδηγών, αυτό λύνεται εύκολα, αφού στην αγορά κυκλοφορεί ένας «τύπος» από τη Νορβηγία που το όνομά του είναι «Andreas» και έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει σε κάθε είδους επιφάνεια.

Υπομονή!

Αυτό είναι το στοιχείο που πρέπει να μας χαρακτηρίζει για τη συνέχεια του θεσμού. Η Σουηδία δεν είναι ενδεικτική για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων αναφορικά με τη συνέχεια του Πρωταθλήματος. Μιλώντας με τεχνικούς στο service park, αυτό που περιμένουν οι περισσότεροι να δουν στις πολύ γρήγορες σουηδικές ειδικές διαδρομές είναι οι διαφορές στους κινητήρες. Για πολλούς, το σουηδικό ράλλυ θα είναι «δυναμόμετρο» για τα αυτοκίνητα, και ουσιαστικά οι ισχυρότεροι θα φανούν. Από εκεί και πέρα, όπως σας αναφέραμε και αρχικά, οι μετρ του είδους θα κάνουν τη διαφορά. Η Toyota διαθέτει από τους κορυφαίους, ενώ ο Οgier δεδομένα είναι ο ταχύτερος μη Σκανδιναβός στις χιονισμένες επιφάνειες. Στη Hyundai θέλουν να αποδείξουν ότι το Μόντε δεν ήταν πυροτέχνημα, ενώ στο στρατόπεδο της Citroen υπάρχει τεράστια επιθυμία να αφήσουν πίσω το «Βατερλό» της αυλαίας και να ανοίξουν ένα καινούργιο κεφάλαιο. Όπως και να έχει, κερδισμένοι από αυτήν την ιστορία είναι οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού, που βλέπουμε το WRC να γιγαντώνεται και επιτέλους να αποκτά με σταθερά βήματα το μέγεθος που του αρμόζει._ Π. Τ.