WRC: Ο ταλαντούχος κύριος Ott

Η διαδρομή του Ott Tanak από την Εσθονία μέχρι το ψηλότερο σκαλί του βάθρου του Ράλλυ Σαρδηνίας μόνο εύκολη δεν ήταν, και σε καμία περίπτωση στρωμένη με ροδοπέταλα. Μπορεί οι αγώνες να ήταν στο αίμα του, αφού ο πατέρας του αγωνιζόταν στο Εσθονικό Πρωτάθλημα από το 1998 έως το 2003, αλλά η οικονομική του άνεση δεν ήταν αντίστοιχη με εκείνη άλλων οδηγών, ώστε να του επιτρέψει να «αγοράσει» τη θέση του στο WRC. Ο άνθρωπος που πίστεψε στο ταλέντο του και τον έφερε στην αφρόκρεμα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ ήταν ο Markko Martin, τον οποίο και χαρακτηρίζει μέντορά του. Ο πρώην εργοστασιακός οδηγός των Subaru, Ford και Peugeot πίστεψε στο ταλέντο του Tanak και τον στήριξε σε όλη του τη διαδρομή μέχρι σήμερα. Από το 2004, όταν και από τους αγώνες του Rallycross έκανε τη μετάβαση στα ράλλυ, κατακτώντας το 2008 και το 2009 το Πρωτάθλημα Εσθονίας, για λογαριασμό της ομάδας του Martin.

Η κρίσιμη καμπή για τον Tanak ήρθε το 2009, όταν κέρδισε το διαγωνισμό Pirelli Star Driver της ιταλικής φίρμας ελαστικών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα πρόγραμμα έξι αγώνων με Lancer EVO X της κατηγορίας Ν στο Πρωτάθλημα του PWRC. Οι νίκες του σε Φινλανδία και Βρετανία έστρεψαν τα βλέμματα επάνω του, με αποτέλεσμα το 2011 να βρεθεί στο τιμόνι ενός Ford Fiesta S2000 στην κατηγορία του SWRC. Ο Malcolm Wilson και η M-Sport είχαν ήδη εντοπίσει το ταλέντο του και ο Tanak τους δικαίωσε κερδίζοντας τρεις αγώνες σε Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία, αλλά χωρίς να καταφέρει να εξασφαλίσει το σχετικό τίτλο στην Ισπανία.

Ο Wilson, πιστός στην παράδοση που τον θέλει να εμπιστεύεται νεαρούς οδηγούς, του προσέφερε την ευκαιρία να οδηγήσει το Ford Fiesta WRC για λογαριασμό της M-Sport. Με ελάχιστη εμπειρία και μοναδικό του όπλο το ταλέντο του, ο Tanak δεν άντεξε το βάρος της εργοστασιακής ομάδας. Λάθη και εγκαταλείψεις -και μάλιστα ως επί το πλείστον έπειτα από εξόδους, που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή αρκετών αυτοκινήτων- ανάγκασαν τον Wilson να του δείξει στο τέλος της χρονιάς την πόρτα της εξόδου. Η επόμενη χρονιά τον βρήκε χωρίς χρήματα, χωρίς ομάδα και απογοητευμένο, πίσω στην Εσθονία. Για να παραμείνει ενεργός, κατάφερε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα της πατρίδας του, κερδίζοντας τον τίτλο στην κατηγορία Ν. Και ενώ όλα έδειχναν ότι το WRC είχε ξεχάσει τον Εσθονό και ο ίδιος έβλεπε το όνειρό του να απομακρύνεται, παρουσιάστηκε η ευκαιρία της Dmack. Η εταιρεία ελαστικών ήθελε έναν οδηγό που θα πραγματοποιούσε καλούς χρόνους για να αναδείξει τα ελαστικά της, την ώρα που ο Malcolm Wilson έδωσε τη συγκατάθεσή του, πιστεύοντας ακόμη ότι ο Εσθονός είχε την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο του. Με τον παραγκωνισμό του να έχει λειτουργήσει ευεργετικά, ο Tanak το 2014 αγωνίστηκε με τα χρώματα της Dmack σε τρεις αγώνες με Fiesta WRC, καταφέρνοντας να τερματίσει 5ος στη Σουηδία και 7ος στη Μ. Βρετανία. Την ίδια ώρα, κέρδισε την κατηγορία WRC-2 με το Fiesta R5 στην Πολωνία και γενικότερα εντυπωσίασε με τους χρόνους του.

Ο Malcolm Wilson αποφάσισε να του δώσει ακόμα μία ευκαιρία, και τον έφερε πίσω στην M-Sport για δεύτερη φορά το 2015. Για ακόμα μία φορά, όμως, ο Tanak δεν τον δικαίωσε. Αρκετές εγκαταλείψεις, ένα Fiesta σε μια λίμνη του Μεξικού και μία 3η θέση στην Πολωνία ως το καλύτερο αποτέλεσμα ανάγκασαν τον Wilson να του δείξει και πάλι την πόρτα της εξόδου. Και ενώ όλα έδειχναν ότι αυτή η χρονιά θα ήταν η ταφόπλακα στα όνειρα του Tanak, εμφανίστηκε και πάλι η Dmack για να σώσει την καριέρα του. Του προσέφερε ένα πλήρες πρόγραμμα για το 2016 με ένα Fiesta WRC, και ο Εσθονός εμφανίστηκε πιο ώριμος από ποτέ. Οι χρόνοι του ήταν εξαιρετικοί, ειδικά αν αναλογιστούμε τη διαφορά σε επίπεδο απόδοσης ανάμεσα σε Dmack και Michelin, ενώ οι 2ες θέσεις σε Πολωνία και Μ. Βρετανία προκάλεσαν εξαιρετικές εντυπώσεις στον κόσμο του WRC. Κάπου εκεί, ο Wilson αποφάσισε να του δώσει ακόμα μία ευκαιρία στην πρώτη ομάδα της M-Sport. Συνυπολογίζοντας την πολύ καλή χρονιά που έκανε το 2016, την ωριμότητά του, όντας πλέον τριάντα ετών, αλλά και τις εξαιρετικές του σχέσεις με τον Sebastien Ogier, του έδειξε για ακόμα μία φορά εμπιστοσύνη.

Αυτήν τη φορά ήταν η σειρά του Tanak να τον δικαιώσει. Από την αρχή της χρονιάς είχε σημειώσει μία σειρά από εξαιρετικές επιδόσεις, και μάλιστα σε επιφάνειες όπου δε συνήθιζε στο παρελθόν, όπως στο Μόντε Κάρλο, και η νίκη του στη Σαρδηνία ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών του. Όλοι περιμέναμε ότι αυτή θα έρθει στην Πολωνία, αλλά εντέλει το κατάφερε νωρίτερα.

Απόμακρος και γενικά ψυχρός, δεν εκφράζεται συχνά, όπως και οι περισσότεροι συμπατριώτες του. Το ταλέντο δεν του λείπει, και αυτό είναι κάτι που γνώριζαν οι περισσότεροι από την πρώτη φορά που τον είδαν να απογειώνει το κίτρινο Lancer EVO με τα χρώματα της Pirelli. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα για τον Εσθονό, και κάπου στην πορεία έχασε αυτοσυγκέντρωση και λογική, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι έχει μία θέση στο θεσμό. Σήμερα αυτό το έχει κερδίσει με την αξία του. Μπορεί να κόστισε αρκετές «καρότσες» στον Malcolm Wilson και αρκετές απογοητεύσεις στον Εσθονό, αλλά σήμερα το αποτέλεσμα δικαιώνει και τους δύο. Τον Βρετανό για την επιμονή του στο ταλέντο του και τον Εσθονό για την υπομονή του. Αν συνδυάσει την ωριμότητα με την αδιαμφισβήτητη ταχύτητα που τον διακρίνει, αυτή θα είναι η πρώτη από αρκετές ακόμα που θα ακολουθήσουν στο μέλλον._ Π. Τ.