WRC-Ράλλυ Πορτογαλίας: Με μια ματιά

Ο θίασος του WRC επέστρεψε στην Ευρώπη και μετά το συγκλονιστικό αγώνα της Νέας Ζηλανδίας, όλοι είναι έτοιμοι για το Ράλλυ Πορτογαλίας, το οποίο πιθανότατα θα έχει την ίδια εξέλιξη.

 

Ο συγκεκριμένος αγώνας είναι ένας από τους πλέον ιστορικούς του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, και από το 1973 μέχρι το 2001 αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του και ζωντανό μέρος της ιστορίας του θεσμού. Όμως, το 2001 οι εξαιρετικά κακές καιρικές συνθήκες που επικράτησαν στον αγώνα τότε, αλλά και τα προβλήματα που προκλήθηκαν από αυτό το γεγονός, έδωσαν την ευκαιρία στη FIA να «πετάξει» τον αγώνα από το καλεντάρι για χάρη του Ράλλυ Γερμανίας. Βέβαια, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που είχε ο αγώνας ήταν η παρουσία του κόσμου, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν ανεξέλεγκτος, με αποτέλεσμα να υφίστανται σημαντικά θέματα ασφαλείας. Βέβαια, μέχρι και σήμερα, η εικόνα των αυτοκινήτων που περνούν μέσα από τον κόσμο, ο οποίος στις άκρες του δρόμου είχε δημιουργήσει ανθρώπινη μπαριέρα, έχει μείνει χαραγμένη στην ιστορία και συνοδεύει τα περισσότερα αφιερώματα στους αγώνες της εποχής.

 

Όμως, οι άνθρωποι της οργανωτικής επιτροπής του αγώνα δεν το έβαλαν κάτω και προσπάθησαν να επαναφέρουν τον αγώνα στο καλεντάρι του θεσμού. Κάτι που συνέβη με επιτυχία το 2007. Την αμέσως επόμενη ο αγώνας έμεινε και πάλι εκτός, για να επιστρέψει το 2009, διατηρώντας τη θέση του φέτος, αλλά και το 2011. Αρχικά, ο αγώνας διεξαγόταν σε μικτές επιφάνειες, με τις περισσότερες ειδικές να βρίσκονται στην περιοχή Sintra, πολύ κοντά στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, τη Λισαβόνα. Αυτό, είχε σαν αποτέλεσμα ο κόσμος να ξεπερνάει τις χιλιάδες στις ειδικές διαδρομές, και μάλιστα να διακρίνεται για το τεράστιο πάθος του, παραμένοντας σε απόσταση αναπνοής από τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Όμως, το 1986 ο τοπικός Joaquim Santos με Ford RS 200, βγήκε από το δρόμο, έπεσε στον κόσμο και σκότωσε τρεις θεατές. Αυτό ήταν η αρχή του τέλους για τα αυτοκίνητα του Group B, αλλά και η αυγή μίας νέας εποχής για τα στάνταρ ασφαλείας. Βλέπετε, η συμπεριφορά των Πορτογάλων θεατών ήταν πάντα ένα πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι όπως οι θεατές στο Μόντε Κάρλο πέταγαν χιόνι στο δρόμο, οι Πορτογάλοι θεατές είχαν σαν αγαπημένο τους χόμπι να πετάνε πέτρες στα αυτοκίνητα!

 

Η επιστροφή του αγώνα στο πρόγραμμα του θεσμού το 2007, αποτέλεσε και τη νέα μέρα του Ράλλυ Πορτογαλίας, το οποίο και άλλαξε επίκεντρο, και μεταφέρθηκε στο Algarve και την ευρύτερη περιοχή του Faro. Αξίζει να σημειώσουμε, για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του ενδιαφέροντος των θεατών στην Πορτογαλία για τους αγώνες Ράλλυ, ότι την Κυριακή οι πρωταγωνιστές του WRC έδωσαν ένα show στους δρόμους του Oporto και συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 40.000 φίλοι του σπορ για να δουν από κοντά τα αγαπημένα τους αυτοκίνητα! Φέτος, ο αγώνας δεν έχει σημαντικές αλλαγές σε σχέση με την περσινή εκδοχή του και η αυλαία θα ανοίξει την Πέμπτη με την τέλεση της σούπερ ειδικής στο Στάδιο του Algarve. Με τον Sebastien Loeb να έχει ήδη δημιουργήσει μία διαφορά ασφαλείας, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στρέφεται στη μάχη των Κατασκευαστών, όπου Citroen και Ford χωρίζονται μόλις από πέντε βαθμούς. Ποιος είναι ο επικρατέστερος για να κερδίσει; Αναμφίβολα ο έξι φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, ο οποίος στη Νέα Ζηλανδία απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι όλα εξαρτώνται από τον ίδιο._Π.Τ. [email protected]

 

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
Συνολικά: 75
Εργοστασιακές: 9
FIA 2: 5
SWRC: 11
PWRC: 6
JWRC: 10

ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Συνολικά χλμ.: 1.223,07
Αριθμός ε.δ.: 18
Συνολικά χλμ. ε.δ.: 355,32
Μεγαλύτερη Ε.Δ.: 8η – 11η Almodovar 1-2 (26,20 χλμ.)
Μικρότερη Ε.Δ.: 1η – 18η SSS Estadio Algarve domain (1,5 χλμ.)
Μέση Ωριαία Ταχύτητα 2009: 92,97 χλμ./ώρα Λεμπ – Ελενά (Citroen C4 WRC)
Mεγαλύτερη Μέση Ωραία Ταχύτητα: 2009 – 92,97 χλμ./ώρα Λεμπ – Ελενά (Citroen C4 WRC)
Νίκες Οδηγών: Άλεν 5, Μπιαζιόν 3, Μίκολα 3
Νίκες Κατασκευαστών: Fiat 6, Lancia 6, Audi 3, Ford 3, Subaru 3
Επιφάνεια: Χώμα
Service Park: Ένα, Stadio Algarve

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ
1990 Biazion – Siviero (Lancia Delta HF Integrale 16V – 86,39 χλμ.)
1991 Sainz – Moya (Toyota Celica GT-4 ST165 – 85,97 χλμ.)
1992 Kankkunen-Piironen (Lancia Delta HF Integrale – 90,06 χλμ.)
1993 Delecour – Grataloup (Ford Escort RS Cosworth – 88,60 χλμ.)
1994 Kankkunen- Grist (Toyota Celica GT4-ST185 – 90,05 χλμ.)
1995 Sainz – Moya (Subaru Impreza 555 – 84,25 χλμ.)
1997 Makkinen-Harjane (Mitsubishi Lancer EVO IV – 86,90 χλμ.)
1998 McRae – Grist (Subaru Impreza WRC ‘98 – 87,41 χλμ.)
1999 McRae – Grist (Ford Focus WRC – 87,63 χλμ.)
2000 Burns – Reid (Subaru Impreza WRC P2000 – 87,23 χλμ.)
2001 Makkinen – Mannisenmaki (Mitsubishi Lancer EVO 6,5 – 79,63 χλμ.)
2007 Loeb – Elena (Citroen C4 WRC – 91,74 χλμ.)
2009 Loeb – Elena (Citroen C4 WRC – 92,97 χλμ.)