Ο αμερικάνικος αυτοκινητικός κολοσσός θέλει από εδώ και στο εξής να εστιάσει την προσοχή του σε δραστηριότητες και αγορές με περισσότερες ταμειακές προοπτικές.
Η απόφαση της GM και προσωπικά της ίδιας της CEO της, Mary Barra, να απαλλαγεί από το «ευρωπαϊκό σκέλος» των δραστηριοτήτων του πάλαι ποτέ πανίσχυρου αυτοκινητικού κολοσσού της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, αποτελεί, δίχως καμία αμφιβολία, ένα ακόμα σημείο καμπής στη νεότερη ιστορία της εταιρείας. Σε επίπεδο στρατηγικής, πίσω από την συντελούμενη «ανασύνταξη δυνάμεων» της GM και της επικείμενης πώλησης ενός πολύ σημαντικού περιουσιακού στοιχείου της στους Γάλλους του ομίλου PSA, δεν κρύβεται παρά η παγιωμένη εδώ και αρκετό καιρό απόφαση των αμερικανών να εστιάσουν την προσοχή τους από τούδε και στο εξής σε δραστηριότητες που εξασφαλίζουν άμεσο κέρδος και διαρκή ροή ζεστού χρήματος. Και αυτό είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν η εταιρεία απαλλαχθεί πλήρως από το… άγχος, αλλά και το υψηλό συγχρόνως κόστος, που συνεπάγεται το κυνήγι για διαρκή αύξηση του όγκου πωλήσεων σε «δύσκολα» αυτοκινητικά τερέν, όπως το ευρωπαϊκό.
Σίγουρα, το να εγκαταλείψει ένας αυτοκινητικός γίγαντας, όπως η GM, μια μεγάλη και σημαντική από πλευράς κύρους αγορά, όπως η ευρωπαϊκή, «χάνοντας» συγχρόνως από τις τάξεις της μια μάρκα με υψηλή τεχνογνωσία, όπως η Opel, αποτελεί μια κίνηση υψηλού ρίσκου. Το τίμημα μιας τέτοιας… απώλειας αυξάνεται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς πως όλα αυτά τα χρόνια οι Γερμανοί της Opel προσέφεραν, και μάλιστα απλόχερα, στους αμερικανούς της GM υψηλό «know-how» όσον αφορά στην κατασκευή οχημάτων της μικρής και μεσαίας κατηγορίας, τα οποία εν συνεχεία πωλούνταν στην εγχώρια αγορά αυτοκινήτου. Τεχνογνωσία που πλέον πρέπει να αναζητηθεί, όχι στην Ευρώπη, αλλά στην… Κίνα και συγκεκριμένα στο εγχώριο αυτοκινητικό «παίχτη» που ακούει στο όνομα Shanghai Automotive Industry Corp., ο οποίος από το 2009 αποτελεί στενό συνεργάτη της GM.
Παρ’ όλα αυτά, η γλώσσα των αριθμών αποδεικνύεται… αμείλικτη για την GM όσον αφορά στις δραστηριότητές της στη γηραιά ήπειρο: από το 2009, όταν η GM κατάφερε να αποφύγει τον ύφαλο της χρεοκοπίας, έως και σήμερα, οι ζημιές της στην Ευρώπη αγγίζουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, τα 9,1 δις δολάρια. Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κίνητρο για τους ανθρώπους της GM να απαλλαγούν, ύστερα από εννέα δεκαετίες, από το «βάρος» και την οικονομική πληγή που ακούει στο όνομα Opel.
Το μήνυμα και οι πιέσεις των μετόχων-επενδυτών της GM προς τους διοικούντες της είναι πλέον ξεκάθαρο: μεγαλύτερες ταμειακές ροές, αυξημένη κερδοφορία, υψηλότερες αποδόσεις στα επενδεδυμένα κεφάλαια και φυσικά οριστική… απομάκρυνση από αγορές υψηλού ρίσκου. Θυμίζουμε πως το 2013 η GM απέσυρε από την Ευρώπη την Chevrolet, ενώ το 2015 δε δίστασε να εγκαταλείψει τις αγορές της Ταϋλάνδης, της Ινδονησίας αλλά και της Ρωσίας δηλώνοντας… ευθαρσώς πως «οι επενδύσεις δεν είχαν την απαιτούμενη απόδοση».
Διαβάστε επίσης: Γιατί το Group PSA θέλει να αγοράσει την Opel
Στόχος, επομένως, της Mary Barra, είναι η GM να καταστεί πρωταγωνιστής, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε αναδυόμενες αγορές που εμφανίζουν για την ίδια υψηλότερες προοπτικές κερδοφορίας. Όπως είναι εκείνες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Και φυσικά, της Κίνας, στην οποία πέρσι η GM κατάφερε να πουλήσει 3,9 εκ. οχήματα (επιβατικά και φορτηγά). Και για να έχει κανείς ένα απτό μέτρο σύγκρισης, αξίζει να σημειώσουμε πως το 2015 η Opel, μαζί με το βρετανικό παρακλάδι της Vauxhall, κατάφεραν να ταξινομήσουν στη γηραιά ήπειρο 1,2 εκ. οχήματα._Χ.Α.
