top icon
Blog

Με Hyundai i20 στο Ράλλυ Πορτογαλίας

Ταξιδεύουμε στην Πορτογαλία με την τελευταία γενιά του Hyundai i20, ακολουθώντας τους σύγχρονους θεούς του WRC σε διαδρομές όπου έγραψαν ιστορία θρύλοι του παρελθόντος…

 

ΠΩΣ γράφεται η ιστορία; Με ποιο τρόπο άνθρωποι, περιοχές και, φυσικά, στιγμές ή καταστάσεις αποκτούν ιδιαίτερο βάρος ώστε να γίνονται αξιομνημόνευτα στο πέρασμα του χρόνου και να μεταφέρονται από γενιά σε γενιά; Αναμφίβολα, από τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα που τα χαρακτηρίζει. Μία εικόνα ή ένα γεγονός είναι πολλές φορές αρκετά για να χτίσουν ένα μύθο και, όπως λέει και η σχετική διαφήμιση, παντού υπάρχει ένας!

Κάπως έτσι και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Πρόσωπα, κατασκευές, ηρωικές στιγμές αλλά και αγώνες. Ράλλυ που, στο άκουσμά τους και μόνο, αυτομάτως ξυπνούν εικόνες που σήμερα οι περισσότεροι εύκολα μπορούν να βρουν στο Διαδίκτυο. Φυσικά, κάτι τέτοιο δε θα συμβεί αν αναφέρουμε ράλλυ όπως της Σαρδηνίας, της Πολωνίας, του Μεξικού ή της Γερμανίας. Είμαστε όμως σίγουροι ότι, στο άκουσμα του Ράλλυ Μόντε Κάρλο, ακόμα και οι λιγότερο μυημένοι θα… ανασύρουν στο μυαλό τους την εικόνα ενός αγωνιστικού να στρίβει στη χιονισμένη Τουρινί. Αντίστοιχα, με την αναφορά στη Φινλανδία, αμέσως θα σκεφτείτε ένα αυτοκίνητο να ίπταται έπειτα από ένα άλμα στην Ουνιπόγια.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 20-24 MΑΪΟΥ

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: HYUNDAI i20 1.1D

ΟΔΗΓΟΙ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΑΔΡΟΜΗ: ΑΘΗΝΑ – ΛΙΣΑΒΟΝΑ – ΠΟΡΤΟ – ΜΑΤΟΣΙΝΟΣ

ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 1.250

Στο ίδιο πνεύμα, όταν η κουβέντα καταλήγει στο Ράλλυ Πορτογαλίας, αμέσως θα έρθει στο νου ένα Group B να απογειώνεται στο διάσημο άλμα της Fafe, με τον κόσμο αριστερά και δεξιά να οριοθετεί το δρόμο. Ο πορτογαλικός αγώνας έχει τεράστια ιστορία, ενώ πλέον αποτελεί έναν από τους λίγους κλασικούς που παραμένουν στο καλαντάρι του θεσμού. Η απόφαση να παρακολουθήσουμε τη φετινή του εκδοχή ελήφθη σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της απόφασης της οργανωτικής επιτροπής του αγώνα για την επαναφορά του στα… ιερά εδάφη του Βορρά. Ποια καλύτερη ευκαιρία, άλλωστε, να ταξιδέψουμε μέχρι το τελευταίο ευρωπαϊκό όριο πριν από την Αμερική από το να συνδυάσουμε το ταξίδι με την παρακολούθηση του θρυλικού Ράλλυ; Η ελληνική αντιπροσωπεία της Hyundai μας εξασφάλισε ένα ολοκαίνουργιο i20 και επί τέσσερις ημέρες βιώσαμε και, εντέλει, διαπιστώσαμε ότι το ανθρώπινο στοιχείο είναι αυτό που κάνει τη διαφορά.

Ένα… βήμα πριν την Αμερική!

Την τελευταία φορά που είχαμε ταξιδέψει στο δυτικότερο άκρο της ευρωπαϊκής ηπείρου, ο αρχικός προορισμός ήταν ο ίδιος. Η πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, η Λισαβόνα. Μόνο που τώρα ο προορισμός δεν ήταν ο Νότος, αλλά ο Βορράς, και συγκεκριμένα η πόλη Ματοσίνος, που ουσιαστικά ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Πόρτο. Για να μιλήσουμε λίγο με ιστορικά στοιχεία, ο πορτογαλικός αγώνας αποτέλεσε έναν από αυτούς που συνέθεσαν τον «κορμό» του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος από το 1973, όταν και πρωτοσυστάθηκε. Για πολλά χρόνια επίκεντρο ήταν η περιοχή Σίντρα, για να περάσει στη συνέχεια στην Αργκανίλ και γενικότερα βόρεια, ανάμεσα από Λισαβόνα και Πόρτο, γράφοντας ιστορία σε μικτές επιφάνειες.

Δεν ήταν, όμως, τόσο οι ειδικές διαδρομές που έχτισαν το θρύλο γύρω από το Ράλλυ Πορτογαλίας. Αυτός δημιουργήθηκε από τους θεατές, που συνέρρεαν κατά χιλιάδες και πλημμύριζαν τις ειδικές διαδρομές. Για την ακρίβεια, εκατοντάδες χιλιάδες! Δεν είναι τυχαίο ότι τη χρυσή εποχή του Group B ο Τίμο Σάλονεν είχε δηλώσει ότι «τρομοκρατείται» στην ιδέα να ξεκινάει πρώτος στο δρόμο, την ώρα που ο Βάλτερ Ρερλ ήταν πιο κυνικός, λέγοντας ότι απλώς πρέπει να βλέπεις τους θεατές ως τοίχο που δεν κάνει να ακουμπήσεις. Και αυτή ήταν η πραγματικότητα! Οι περισσότεροι από τους οδηγούς ανέφεραν ότι στην Πορτογαλία ποτέ δεν προσπαθούσαν να οδηγήσουν στο όριο, αλλά απλώς να φτάσουν στον τερματισμό χωρίς να τραυματίσουν κάποιον…

Βέβαια, το πρόβλημα με τους Πορτογάλους θεατές δεν ήταν μόνο η απείθαρχη συμπεριφορά τους, αλλά και το γεγονός ότι προσπαθούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα στους οδηγούς πετώντας πέτρες(!) στα αγωνιστικά ή τοποθετώντας εμπόδια, προς τέρψιν της προσωπικής τους διεστραμμένης -κακά τα ψέματα- διασκέδασης. Φυσικά, το κακό δεν άργησε να έρθει, και το 1986 ο Ζοακίμ Σάντος έχασε τον έλεγχο του Ford RS200 πέφτοντας στον κόσμο, με αποτέλεσμα τρεις να χάσουν τη ζωή τους και μία… ντουζίνα να τραυματιστούν. Αυτό αποτέλεσε και την αρχή του τέλους για τα «τέρατα» του Group B, την ώρα που η ασφάλεια άρχισε να αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τη FIA. Τα μέτρα έγιναν πιο αυστηρά, ενώ οι Πορτογάλοι άρχισαν να συμμορφώνονται. Παρ' όλα αυτά, το 2001 μία θεομηνία ήταν αρκετή για να δώσει στην Παγκόσμια Ομοσπονδία το «πάτημα» που ήθελε και να τους πετάξει εκτός θεσμού. Μερικά χρόνια αργότερα, ωστόσο, οι Πορτογάλοι επέστρεψαν με νέο επίκεντρο, μακριά από τους «τρελούς» του Βορρά. Ο αγώνας, όμως, δεν είχε το χρώμα του παρελθόντος, και η επιστροφή στα «ιερά εδάφη» θεωρήθηκε επιβεβλημένη.

Κάπως έτσι ξεκίνησε και το δικό μας ταξίδι, παραλαμβάνοντας από τη Λισαβόνα την τελευταία γενιά του Hyundai i20. Ίδιο με αυτό που είχαμε στη διάθεσή μας στην Ελλάδα με τον πετρελαιοκινητήρα των 1.100 κ.εκ., τη σχετική δοκιμή του οποίου μπορείτε να διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν. Εκ πρώτης όψεως μας έκανε εντύπωση η σχεδίασή του, που χάρη στις σύγχρονες γραμμές ξεφεύγει από τα δεδομένα της κορεατικής εταιρείας. Η αύξηση στις διαστάσεις του αμαξώματος έχει παίξει το ρόλο της στην αισθητική, αλλά και στους διαθέσιμους εσωτερικούς χώρους. Χαράς ευαγγέλια για εμάς, αφού αποσκευές και σύνεργα της δουλειάς τοποθετούνται με ευκολία στο χώρο αποσκευών, την ώρα που η πληθώρα θέσεων για μικροαντικείμενα του προσδίδει αυτόματα τα χαρακτηριστικά αυτού που εμείς ονομάζουμε «αυτοκίνητο αγώνων»! Κάτι που μεταφράζεται σε αυτοκίνητο που χωράει ό,τι απαραίτητο κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας αποστολής.

Από εκεί και πέρα, στον αυτοκινητόδρομο με προορισμό το Πόρτο η ανάρτηση λειτουργεί ιδανικά παρέχοντας άνεση, ενώ πολύ καλή είναι και η ποιότητα κύλισης, χωρίς το αυτοκίνητο να είναι τόσο μαλακό όσο η προηγούμενη γενιά, γεγονός που έχει σαφή αντίκτυπο στην οδική συμπεριφορά. Βέβαια, ο κινητήρας των 1.100 κ.εκ. μπορεί να είναι ελαστικός και γραμμικός, αλλά η έλλειψη ισχύος είναι φανερή. Τόσο στον αυτοκινητόδρομο, όπου και έπρεπε να επιλέξουμε μικρότερη σχέση στο κιβώτιο όταν ο δρόμος ήταν ανηφορικός, όσο και όταν χρειάστηκε να «πιέσουμε» για να… προλάβουμε κάποια ειδική. Αναμενόμενα αυτό επηρεάζει και την κατανάλωση, αφού, όσο κινείσαι στις μεσαίες στροφές ταξιδεύοντας, η μέση τιμή είναι κοντά στα 6 λίτρα/100 χλμ., αλλά, αν ο χρόνος σε πιέζει, εύκολα ξεπερνάει τα 7.

Φτάνοντας στο Πόρτο καταλήγουμε στο Ματοσίνος, που αποτελεί το επίκεντρο του αγώνα. Μια πόλη που ουσιαστικά ανήκει στο Πόρτο και ζει από την αλιεία, το διεθνές λιμάνι που εδρεύει εκεί καθώς και από τα διυλιστήρια της πετρελαιοβιομηχανίας Galp. Αν μας άρεσε; Πώς είναι δυνατόν να μη σου αρέσει μια πόλη που εκτείνεται δίπλα σε μια απέραντη ακτογραμμή, με μια παραλία που ξεπερνάει τα 200 μέτρα σε φάρδος, τη στιγμή που δε βλέπεις την άκρη της με γυμνό μάτι; Απλώς απολαμβάνεις τη θέα και φυσικά καταλαβαίνεις τι… της βρίσκουν οι εκατοντάδες Πορτογάλοι που με ακουστικά στα αυτιά απολαμβάνουν το τρέξιμο στο ηλιοβασίλεμα (σ.σ.: συγγνώμη, αλλά έτσι θα άρχιζα κι εγώ το τζόκινγκ!). Μαγικό τοπίο, και ακόμα καλύτερο όταν ακολουθήσεις τον παραλιακό δρόμο από το Ματοσίνος προς το Πόρτο, όπου ουσιαστικά βρίσκεσαι στις εκβολές του ποταμού Ντούρο. Ο συγκεκριμένος, που καταλήγει στον Ατλαντικό, βρίσκεται ακριβώς στις παρυφές του Πόρτο, όπου και η ιστορική πόλη Γκαΐα, που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Τα κτίρια μοιάζουν βγαλμένα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, ενώ το βράδυ και οι δύο όχθες του ποταμού σφύζουν από κόσμο και ζωή.

Βέβαια, δεν ταξιδέψαμε εκεί για την κοσμική ζωή και για διασκέδαση, αλλά για ένα γεγονός που θα έφερνε χιλιάδες κόσμου στα βουνά της Πορτογαλίας. Ακόμα και αν είχαμε τις αμφιβολίες μας, όλες εξανεμίστηκαν μόλις βρεθήκαμε στη σούπερ ειδική της Λουσάντα, το βράδυ πριν από τη μάχη των ειδικών διαδρομών. Είχαμε δει εικόνες από τη δεκαετία του '90, με το Escort Cosworth του Φρανσουά Ντελεκούρ ή το Subaru Impreza WRC του Kόλιν ΜακΡέι να πλαγιολισθαίνει μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες θεατές, αλλά είναι τελείως διαφορετικό να το αντικρίζεις με τα ίδια σου τα μάτια. Μία πίστα Ράλλυκρος γεμάτη κόσμο, που σύμφωνα με τους ανθρώπους της οργάνωσης ήταν κοντά στους 40.000, συνθέτει εικόνα που δεν περιγράφεται, αλλά μόνο αποτυπώνεται μέσα από το φακό. Το εντυπωσιακό στοιχείο, που διαπιστώσαμε και στις ειδικές διαδρομές, δεν είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που απλώς παρευρίσκονται σε ένα γεγονός. Σχεδόν όλοι τους γνωρίζουν πού έχουν έρθει! Αναγνωρίζουν ένα καλό πέρασμα και το επικροτούν ή, αντίστοιχα, το κατακρίνουν, ενώ, ακούγοντας τις μεταξύ τους συζητήσεις, διαπιστώνεις ότι σχολιάζουν τον αγώνα! Πού φρέναρε, πού «το γύρισε» ο κάθε οδηγός… Δεν πρόκειται για ευκαιριακούς θεατές, αλλά για παθιασμένους φαν του σπορ, σε… ποσότητα που υπερβαίνει κάθε αντίστοιχη σε οποιονδήποτε άλλον ευρωπαϊκό αγώνα. Δε σας κρύβουμε ότι αισθανθήκαμε πιο οικεία από ποτέ σε αυτό το περιβάλλον.

Αντάξιοι των περιστάσεων

Παρ' όλα αυτά, όσο μοναδική και αν είναι η ατμόσφαιρα, αν οι πρωταγωνιστές δεν προσφέρουν αντίστοιχο θέαμα, η μαγεία κινδυνεύει να χαθεί. Όπως ο κόσμος, έτσι και οι οδηγοί στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, προσφέροντας ωραίες μάχες, που κρίθηκαν στο τέλος. Μπορεί για ακόμα μία φορά η VW να έκανε το «1-2-3», αλλά τουλάχιστον τόσο η νίκη όσο και η 3η θέση κρίθηκαν στο νήμα. Ο Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα έδιωξε από πάνω του το άγχος των τελευταίων τριών καταστροφικών εμφανίσεων και έδωσε μια απάντηση στους επικριτές του, επικρατώντας επί του Σεμπαστιάν Οζιέ – και μάλιστα την ώρα που ο δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής είχε πλησιάσει μόλις 10 δευτερόλεπτα πίσω του την τελευταία ημέρα, ασκώντας του πίεση.

Αυτή ήταν η πρώτη φετινή νίκη του Φινλανδού και, όπως δήλωσε ο ίδιος, η απάντησή του σε αυτούς που βιάστηκαν να τον ξεγράψουν. Ο Οζιέ, από την πλευρά του, είχε μειονέκτημα, ανοίγοντας το δρόμο τις δύο πρώτες ημέρες του αγώνα. Εντούτοις, τη δεύτερη μέρα ήταν «αλλού» σε επίπεδο χρόνων. Στο τέλος, όμως, και ουσιαστικά κάτω από τις ίδιες συνθήκες, έχασε στα ίσια από τον Λάτβαλα. Σε κάθε περίπτωση, με τις δηλώσεις και τις δικαιολογίες του περί της σειράς εκκίνησης στον τερματισμό, το μόνο που καταφέρνει είναι να μεγαλώνει ακόμα περισσότερο τη λίστα όσων τον αντιπαθούν. Η όποια γκρίνια του είναι αχρείαστη, αφού θα μπορούσε απλώς να δώσει συγχαρητήρια στον ομόσταβλό του, ώστε να μη χρειαστεί μία ημέρα αργότερα να δώσει διευκρινίσεις μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook… για τα -αντικειμενικά- πικρόχολα σχόλιά του.

Πίσω στο αγωνιστικό μέρος, ενδιαφέρουσα ήταν και η μάχη για την τελευταία θέση στο βάθρο, με τον Αντρέας Μίκελσεν στην πρώτη του με το Polo προδιαγραφών 2015 να συνεχίζει το σερί του, αφήνοντας εκτός τον Κρις Μικ. Ο Βρετανός ήταν και ο μοναδικός που προσπάθησε και κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό των VW, αλλά μία σπασμένη αντιστρεπτική την τελευταία ημέρα στο αναβαθμισμένο DS3 WRC δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει έστω και στο τέλος τη γεύση της σαμπάνιας του 3ου. Πιο πίσω είδαμε τον Οτ Τάνακ να σημειώνει εξαιρετικές επιδόσεις με το νέο κατά 80% Ford Fiesta WRC, την ώρα που ο Ντάνι Σόρντο κράτησε ψηλά τη σημαία για τη Hyundai τερματίζοντας 6ος. Το πρώτο όνομα της ομάδας, ο Τιερί Νεβίλ, ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ενδεχομένως και επηρεασμένος από τη μεταγραφολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από το όνομά του. Η οποία, με επιδόσεις όπως αυτές σε Αργεντινή και Πορτογαλία, μάλλον θα τελειώσει… από μόνη της, για αυτό καλά θα κάνει να επιστρέψει στην πραγματικότητα και να συγκεντρωθεί στην οδήγηση!

Είναι τυχαίο, λοιπόν, που ένας κλασικός αγώνας είχε συναγωνισμό και ενδιαφέρον; Δεν μπορούμε να απαντήσουμε με σιγουριά, αλλά αναμφίβολα η ιστορία του του προσδίδει το κάτι παραπάνω σε αίγλη, και όχι μόνο. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ έχει ξεφύγει τα τελευταία χρόνια από τις ρίζες του. Μπορεί να δεχτούμε ότι το ένα και μοναδικό service park μειώνει το κόστος. Ότι οι επαναλαμβανόμενες ειδικές χαμηλώνουν τον προϋπολογισμό της οργάνωσης και ότι, εντέλει, οι αγώνες ράλλυ σήμερα είναι κατά κάποιον τρόπο σπριντ. Όμως, τόσο αυτοί όσο και οι χώρες που ο θεσμός επισκέπτεται κάνουν τη διαφορά. Και ράλλυ όπως το Μόντε Κάρλο, η Πορτογαλία, η Φινλανδία, η Μεγάλη Βρετανία αλλά και η Κορσική προσδίδουν κύρος, διαφορετικότητα και μοναδικότητα.

Σε αυτήν ακριβώς τη… συνομοταξία βρίσκεται και το δικό μας Ακρόπολις. Ανάμεσα σε αυτήν την ξεχωριστή, ιδιαίτερη «λίγκα» αγώνων, που κανείς δεν πρέπει να αγγίζει – να αποτελούν τη βάση του κορμού του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Κάποια στιγμή τα χρήματα πρέπει να μπουν στην άκρη, και το ποιος πληρώνει τα περισσότερα και «μπροστά» να μην αποτελεί κριτήριο. Τι απαιτείται; Εικόνες όπως αυτή της σούπερ ειδικής Λουσάντα, με τις χιλιάδες θεατών ως background, που τόσο απλά αποτυπώνουν την τρέλα και το πάθος για ένα μοναδικό σπορ, όπως είναι οι αγώνες ράλλυ._ Π. Τ.

Το ξέρετε ότι…

… η Πορτογαλία έχει έκταση 92.090 τ.χλμ.

… στην Πορτογαλία ανήκουν οι Αζόρες και τα νησιά Μαδέιρα.

… ότι η γραμμή της ακτής της φτάνει τα 1.793 χλμ.

… είναι το δυτικότερο σημείο της Ευρώπης.

… ο πληθυσμός ανέρχεται στους 10.813.834 κατοίκους.

… το 54% είναι ηλικίας 25-45 ετών.

… τα πορτογαλικά είναι επίσημη γλώσσα σε εννέα χώρες!

… περισσότερο από το 50% του φελλού παγκοσμίως παράγεται στην Πορτογαλία.

… η γέφυρα Βάσκο Ντε Γκάμα στη Λισαβόνα είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης, με μήκος 17 χλμ.

ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

16 ε.δ.: 352,09 χλμ. > Συνολικά: 1.529,43 > Εκκίνησαν/Τερμάτισαν: 94/69

1 Λάτβαλα-Αντίλα VW Polo R WRC '15 RC1 3:30:35.3

2 Oζιέ-Ινγκρασία VW Polo R WRC '15 RC1 3:30:43.5

3 Μίκελσεν-Φλοένε VW Polo R WRC '15 RC1 3:31:03.9

4 Μικ-Ναγκλ Citroen DS3 WRC '15 RC1 3:31:24.0

5 Τάνακ-Σικ Ford Fiesta RS WRC '15 RC1 3:32:32.1

6 Σόρντο-Μαρτί Hyundai i20 WRC RC1 3:33:03.2

7 Όστμπεργκ-Άντερσον Citroen DS3 WRC '15 RC1 3:33:07.5

8 Πάντον-Κέναρντ Hyundai i20 WRC RC1 3:33:29.6

9 Κούμπιτσα-Σεπάνιακ Ford Fiesta RS WRC '15 RC1 3:35:14.4

10 Πρόκοπ-Τόμανεκ Ford Fiesta RS WRC '15 RC1 3:38:06.5

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ

Κέτομα-Λίντστρομ (Ford Fiesta R5) 14η Έξοδος

ΕΠΙΚΕΦΑΛHΣ ΑΝΑ Ε.Δ.

1η Μίκελσεν, 2η Σόρντο, 3η Μίκελσεν, 4η-16η Λάτβαλα

ΤΑΧΥΤΕΡΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΣΕ Ε.Δ.

Οζιέ 6, Λάτβαλα 3, Μικ 2, Μίκελσεν 2, Όστμπεργκ 1, Σόρντο 1

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ

Οδηγών: Οζιέ 105, Μίκελσεν 63, Όστμπεργκ 57, Μικ 47, Λάτβαλα 46, Έβανς 41, Σόρντο 38, Νεβίλ 35, Πρόκοπ 27, Τάνακ 23

Κατασκευαστών: VW Motorsport 146, Citroen Total 103, Hyundai Motorsport 94, M-Sport WRT 81, Jipocar Czech WRT 34

WRC-2: Kέτομα 55, Αλ Ατίγια 50, Αλ Κουβάρι 45, Λεφέβρ 35, Τίντεμαντ 25

WRC-3: Βέιμπι 50, Ζιλμπέρ 50, Ρίντεμαν 18, Τεμπεστίνι 18, Λουμπέ 18

JWRC: Ζιλμπέρ 50, Βέιμπι 25, Τεμπεστίνι 20, Ρίντεμαν 18, Λουμπέ 18

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ