Δοκιμάζουμε τη Mercedes GLK

Με προϊστορία 30 ετών στο χώρο της τετρακίνησης, λόγω του πληθωρικού status symbol G-Wagen, αλλά και καταξίωση, χάρη στις 950.000 πωλήσεις που έχει σημειώσει τα τελευταία 10 χρόνια η Μ-Class, η Mercedes έρχεται να επισφραγίσει την παρουσία της στις off-road κατηγορίες με την άρτι αφιχθείσα GLK. Το μικρότερο τετρακίνητο της φίρμας μάλλον καλείται να φέρει εις πέρας και το δυσκολότερο έργο, αφού αλλιώς επιβάλλεται το αστέρι της Στουτγάρδης μεταξύ καθαρόαιμων πολυτελών μοντέλων, και άλλο Γολγοθά θα κληθεί να περάσει εδώ, όπου η πολυτέλεια παίζει σπουδαίο ρόλο, δεν αποτελεί όμως πανάκεια.

 

Η μεσαία κατηγορία SUV ακροβατεί μεταξύ πολυτέλειας και χρηστικότητας, μεταξύ επιδόσεων και άνεσης στην καθημερινή χρήση. Αυτοκίνητα σαν την BMW X3 έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στις τάξεις της κατηγορίας, κάποια άλλα, όπως το επερχόμενο Audi Q5, παίζουν το ρόλο του αμφισβητία πριν καλά καλά δουν τα φώτα της δημοσιότητας και κάποια ακόμα, για παράδειγμα το Land Rover Freelander II, καυχώνται για τα γονίδιά τους. Με αυτά ως δεδομένα η GLK καλείται να πολεμήσει, και ας δούμε παρακάτω τι έχει να αντιπαραθέσει στο δύσκολο πεδίο όπου εισέρχεται.

 

Η εμφάνιση εντός και εκτός, χωρίς υπερβολή, αποτελεί το ήμισυ του παντός για την πορεία ενός οχήματος του είδους. Εδώ η εταιρεία επέλεξε τον κλασικό δρόμο, αποφεύγοντας να σχεδιάσει κάτι φουτουριστικό ή εξεζητημένο, το οποίο αναμενόμενα θα ήθελε το χρόνο του μέχρι να συνηθιστεί. Οι έντονα γωνιώδεις γραμμές κυριαρχούν στο νέο αμάξωμα, το οποίο, αν δεν απείχε 201 χλστ. από το έδαφος, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι στέισον βάγκον, παρά τις αυξημένες διαστάσεις (4.528×1.840×1.689 χλστ.).

 

Σχεδιαστικά, κυρίως χάρη στη μεγάλη μάσκα με το ανάλογου μεγέθους εταιρικό έμβλημα, η φίρμα προβάλλεται με την πρώτη ματιά. Επί μέρους, αίσθηση προκαλούν τα φουσκωμένα και ταυτόχρονα ακονισμένα φτερά εμπρός, οι ευθείες και χαμηλές γραμμές στο πλάι, οι οποίες στην πράξη εξασφαλίζουν ό,τι καλύτερο από πλευράς ορατότητας σε οδηγό και επιβάτες, και η κατακόρυφη πέμπτη πόρτα, που σφραγίζει τον κατά τα άλλα μικρό χώρο αποσκευών (450 λίτρα).

 

Μάλλον η Mercedes έδωσε έμφαση στον αντικειμενικά μεγάλο χώρο επιβατών, αν αναλογιστεί κανείς πως με σχετικά μεγάλο μεταξόνιο (2.755 χλστ.) προέκυψε ο μικρότερος αποθηκευτικός χώρος στην κατηγορία. Με την αναδίπλωση των καθισμάτων, βέβαια, ο οδηγός έχει στη διάθεσή του 1.550 λίτρα επίπεδου χώρου φόρτωσης μήκους 1.674 χλστ.

 

Εκεί όπου η Mercedes κερδίζει με άνεση πόντους είναι στο εσωτερικό. Λιτές γραμμές, χρήση κορυφαίων -από πλευράς ποιότητας- υλικών και σχεδιασμός καθ’ όλα σύγχρονος συνθέτουν το χώρο των επιβατών. Ειδικά το ταμπλό με τον πίνακα των τριών στρογγυλών οργάνων παίρνει τα εύσημα. Οδηγοκεντρικό, ευανάγνωστο και ταυτόχρονα μίνιμαλ. Επιπλέον, ηχοσύστημα, κλιματισμός και οθόνη πολλαπλών ενδείξεων (ανάλογα με το επίπεδο εξοπλισμού η τελευταία) δένουν αρμονικά με το σύνολο.

 

Αν κάτι απαιτεί εξοικείωση, είναι ο διακόπτης του Command Aps (προαιρετικά), που όμως αργά ή γρήγορα γίνεται συνήθεια στον οδηγό, ο οποίος μπορεί να χειριστεί με αυτόν σχεδόν τα πάντα (υπολογιστή ταξιδίου, navigator system, ηχοσύστημα, λειτουργίες του αυτοκινήτου κ.ά.), ελέγχοντας την οθόνη των 7,5 ιντσών, που αποτελεί μέρος του συστήματος.

 

Το είχαμε επισημάνει με την έλευση της τελευταίας ML, το σημειώνουμε και σήμερα… Διαφωνούμε με την ύπαρξη ενός και μόνο χειριστηρίου για τις συνηθέστερες λειτουργίες (φλας, υαλοκαθαριστήρες κ.ά.), το οποίο συν τοις άλλοις βρίσκεται ασυνήθιστα χαμηλά τοποθετημένο αριστερά, με αποτέλεσμα ουκ ολίγες φορές άθελά του ο οδηγός να ενεργοποιεί το cruise control από το άλλο που βρίσκεται ακριβώς πιο πάνω.

 

Σημεία των καιρών τα ηλεκτρονικά και, φυσικά, δεν υπήρχε λόγος η Mercedes να στραφεί σε κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού για ένα αυτοκίνητο που θα περάσει τουλάχιστον το 95% της ζωής του στην άσφαλτο. Με δυο λόγια, για την κίνηση στους τέσσερις τροχούς σε αναλογία 45%-55% εμπρός-πίσω ανατρέξτε στο κλασικό πλέον σύστημα 4Matic με τρία διαφορικά, εκ των οποίων το κεντρικό περιορισμένης ολίσθησης (με δισκάκια), τη στιγμή που για την κατανομή της ροπής μεταξύ δεξιών και αριστερών τροχών φροντίζει το γνωστό σύστημα της Mercedes 4ETS.

 

Φυσικά, τα πάντα πλαισιώνονται από κάθε λογής ηλεκτρονικό, που στην πληρέστερη μορφή (προαιρετικά) εμφανίζεται ως Pre-Safe system (λαμβάνει πληροφορίες από τους αισθητήρες των ABS, BAS και ESP και επενεργεί, όταν προβλέψει ενδεχόμενο ατυχήματος).

 

Η δοκιμασμένη λύση του 7G-Tronic επελέγη και για την GLK, κάτι που μόνο θετικά σχόλια μπορεί να εισπράξει. Το 7άρι αυτόματο κιβώτιο παραμένει ό,τι πιο σύγχρονο στην κατηγορία, προσφέροντας και στο νέο γερμανικό SUV μια εξαιρετικά πολιτισμένη λειτουργία με προοδευτικές και ιδιαίτερα γρήγορες αλλαγές. Τα προγράμματά του παραμένουν τα γνωστά Comfort (προοδευτικές αλλαγές), Sport (ταχύτερα ανεβοκατεβάσματα προσαρμοσμένα στην οδήγηση) και Manual (χειροκίνητες αλλαγές, είτε από τον επιλογέα είτε από τα paddle που βρίσκονται πίσω από το τιμόνι). Αξίζει να πούμε ότι τα paddle της GLK είναι απόλυτα εύχρηστα – σε αντίθεση με τα αντίστοιχα της ML.

 

Ως προς τις διαθέσιμες επιλογές κινητήρων; Η Mercedes επέλεξε να ξεκινήσει από ψηλά, με τη βασική βενζινοκίνητη έκδοση (GLK 280) να φορά τον 3λιτρο 6κύλινδρο και σε διάταξη V κινητήρα των 231 ίππων, αφήνοντας ουσιαστικά στα αντίπαλα στρατόπεδα τις μικρότερες εκδοχές. Σωστό ή όχι, θα φανεί από την πορεία του μοντέλου, αν και οι πωλήσεις γενικότερα επιβεβαιώνουν πως το κοινό στρέφεται και σε πιο μικρά σύνολα. Την γκάμα συμπληρώνει η «350» με τους επιπλέον 41 ίππους καθώς και οι πετρελαιοκίνητες 220 CDI και 320 CDI.
 

Στην περίπτωσή μας, τη βασική βενζινοκίνητη έκδοση, μιλάμε για ένα σύνολο που χαρακτηρίζεται κυρίως από ομοιογένεια, ενώ πλασάρεται με αξιώσεις απέναντι στον υπάρχοντα ανταγωνισμό. Εξαρτάται, βέβαια, από το ποια πλευρά του νομίσματος κοιτάζει κανείς. Η GLK ακροβατεί λίγο πάνω από τις επιδόσεις χαμηλότερου κυβισμού ανταγωνιστών (Χ3 2.5 Si), ακολουθεί κατά πόδας μοντέλα με ίδιας χωρητικότητας κινητήρες, αλλά υπερέχει τιμολογιακά αυτών. Εν ολίγοις; Μπέρδεμα! Αποκλειστικά και μόνο μιλώντας για την ίδια, ο οδηγός έχει στη διάθεσή του ένα σύνολο απόλυτα φιλικό, χωρίς ξεσπάσματα ή αναπάντεχες αντιδράσεις.

 

Μεγάλο ατού το κιβώτιο, το οποίο καταφέρνει να «κρύψει» μια απροθυμία του κινητήρα μέχρι τις 2.500 σ.α.λ., κάτι που έτσι κι αλλιώς εξαλείφεται ψηλότερα και μέχρι το όριο περιστροφής. Σε κάθε περίπτωση, τα ηλεκτρονικά επεμβαίνουν με το γάντι και πρέπει να συμβεί κάτι απρόοπτο ώστε ο οδηγός να αισθανθεί ότι η GLK μπορεί να φύγει από τον έλεγχό του.

 

Αισθητή είναι και η παρουσία του Agility control, το οποίο ρυθμίζει αυτόματα την απόσβεση της ανάρτησης, κάνοντάς τη σκληρή στα πολλά χιλιόμετρα και αντίστοιχα πιο μαλακή εντός πόλης. Στο ίδιο μοτίβο κινείται η μεταβαλλόμενη υποβοήθηση του τιμονιού. Ειδικά για την ανάρτηση, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο πίσω άξονας ουκ ολίγες φορές θα αναπηδήσει σε εγκάρσιες ανωμαλίες, πράγμα που σαφώς ξενίζει σε ένα κατά τα άλλα καλοστημένο αυτοκίνητο.

 

Ακούραστα δείχνουν τα αεριζόμενα φρένα εμπρός/πίσω, που επιτυγχάνουν κορυφαίες τιμές επιβράδυνσης, όχι όμως και η αντλία της βενζίνης, η οποία υπό συνθήκες σβέλτης οδήγησης… ποτίζει τον V6 σε σημείο που η κατανάλωσή του να πλησιάζει τα 20 λίτρα/100 χλμ.

 

Για τους πιο ανήσυχους (σ.σ.: άραγε πόσοι είναι;) η Mercedes, όπως και στην ML, διαθέτει ένα πακέτο off-road. Πολύ πιο light βέβαια, αφού δε μιλάμε για κοντές σχέσεις και μπλοκέ διαφορικά, αλλά για επιπλέον προστατευτικά στους προφυλακτήρες, μικρότερης διάστασης ζάντες (17 ιντσών, αντί για 19), και άρα μεγαλύτερου προφίλ ελαστικά, και φυσικά έλεγχο της ευαισθησίας του ABS και του ESP καθώς και τροποποίηση του προγράμματος λειτουργίας του κιβωτίου, με το πάτημα του διακόπτη off-road, που αποτελεί μέρος προαιρετικού εξοπλισμού.

 

Στην πράξη και με το αυτοκίνητο της δοκιμής να μη διαθέτει κάτι από τα παραπάνω, παρά τροχούς των 19 ιντσών με 50άρι προφίλ εμπρός και 45άρι πίσω, η επαφή με το χώμα δεν προχώρησε… βαθιά στο δάσος. Εντυπωσιακές, παρ’ όλα αυτά, είναι η απορρόφηση των όποιων κραδασμών από το σύστημα διεύθυνσης αλλά και η αντίδραση της ανάρτησης, η οποία αντεπεξέρχεται πολύ καλά στο φιλτράρισμα των ανωμαλιών.

 

Αν έπρεπε να περιγράψουμε την GLK με μία λέξη, αυτή θα ήταν «πλήρης». Παρ’ ότι πρόκειται για το μικρότερο τετρακίνητο της φίρμας, καμία παραχώρηση δεν έχει γίνει ως προς τη φιλοσοφία «Mercedes». H ποιότητα είναι δεδομένη, το ίδιο η προσοχή στη λεπτομέρεια. Ο χαρακτήρας είναι σαφής, όπως και ο στόχος. Το πρόβλημα δεν είναι η ίδια η GLK, αλλά η κατηγορία στην οποία εισέρχεται.

 

Εκεί θα πρέπει να δοθεί και η μάχη, αφού οι προδιαγραφές έχουν «ξεφύγει», και νικητής κάθε φορά αναδεικνύεται αυτός με την περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια. Σήμερα, η GLK δείχνει έτοιμη να πάρει μια σημαντική θέση στην κατηγορία των πολυτελών μεσαίων SUV. Μπορεί όμως να υποσκελίσει έτσι απλά τις παλιές καραβάνες ή να σταθεί απέναντι στο νεοφώτιστο ανταγωνισμό;_ 4Τ