Αφιέρωμα στην Alfa Romeo Giulietta πρώτης γενιάς, που υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα μοντέλα μαζικής παραγωγής στην ιστορία της ιταλικής εταιρείας
Η Sprint -το τρίθυρο μοντέλο της σειράς Giulietta- εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση αυτοκινήτου του Τορίνο, την άνοιξη του 1954. Εκεί η Alfa Romeo παρουσίασε ένα μικρό, κομψό κουπέ 2+2 θέσεων, το οποίο προσέφερε για πρώτη φορά επιδόσεις στην μικρή κατηγορία. Το αυτοκίνητο ήταν σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε και παρά το μικρό του μέγεθος (3980 χλστ. μήκος) είχε μια πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση, κυρίως χάρη στις καθαρές, αεροδυναμικές γραμμές του αμαξώματός του. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας της, χωρητικότητας 1290 κ.εκ., ήταν επαναστατικός για την εποχή και για την κατηγορία: Απέδιδε 65 ίππους/6000 σ.α.λ. και εξασφάλιζε στη Giulietta Sprint τελική ταχύτητα 165 χλμ./ώρα. Είχε γίνει ευρεία χρήση αλουμινίου στην κατασκευή του και ήταν σχεδιασμένος από τον χαρισματικό μηχανικό Τζιουζέπε Μπούσο, ο οποίος στο παρελθόν ήταν σχεδιαστής αεροπορικών κινητήρων. Αυτός ο τετρακύλινδρος κινητήρας αποτέλεσε την βάση για όλους τους κινητήρες που χρησιμοποίησαν οι οπισθοκίνητες Alfa Romeo, μέχρι και στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Η Giulietta Sprint έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1962, αφού εξελίχθηκε αρκετά. Το 1956, η Alfa παρουσίασε την Giulietta Sprint Veloce η οποία δεν διέφερε τόσο οπτικά, όσο μηχανολογικά. Ο κινητήρας της ήταν ισχυρότερος μετά την προσθήκη δύο καρμπιρατέρ Weber που βελτίωσαν την ισχύ του, η οποία έφτασε στους 80 ίππους. Παράλληλα, το βάρος του αυτοκινήτου μειώθηκε στα 780 κιλά, χάρη στην χρήση αλουμινένιων τμημάτων στο αμάξωμα, ενώ το πίσω παρμπρίζ και τα πλευρικά παράθυρα δεν ήταν πλέον γυάλινα, αλλά πλαστικά. Η Giulietta Sprint Veloce ήταν φτιαγμένη για τους απαιτητικούς οδηγούς που θα ήθελαν να αγωνιστούν με αυτήν. Πραγματικά, η Giulietta Sprint Veloce έλαβε μέρος στους σημαντικότερους αγώνες της δεκαετίας του 1950 (όπως το Mille Miglia, το Targa Florio, το Tour de France).
Τον Απρίλιο του 1955, εμφανίστηκε στην αγορά η τετράθυρη Giulietta και το αποτέλεσμα ήταν ν’ αποκτήσει την προσωνυμία «το οικογενειακό αυτοκίνητο που κερδίζει αγώνες». Το αυτοκίνητο βασιζόταν στο πάτωμα της Sprint, αλλά με λίγο κοντύτερο μεταξόνιο, και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία στις Η.Π.Α. Το 1957 παρουσιάστηκε μία ακόμα ενδιαφέρουσα έκδοση, η Giulietta Sprint Speciale. Επρόκειτο για ένα διαφορετικό κουπέ, με λίγο μεγαλύτερο μήκος (4120 χλστ.), σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε μετά από εκτεταμένη αεροδυναμική έρευνα και με τον 1300άρη κινητήρα του αναβαθμισμένο ώστε να αποδίδει 100 ίππους/6500 σ.α.λ., με μέγιστη ταχύτητα 189 χλμ./ώρα. Η ιστορία της πρώτης γενιάς Giulietta τελειώνει τον Ιούνιο του 1964. Σύμφωνα με εκτίμηση της Alfa Romeo, με στοιχεία από το αρχείο ταξινομήσεών της στην Ιταλία, βρέθηκε πως το 70% των Giulietta που κατασκευάστηκαν στο διάστημα 1954-1965 βρίσκονται σε λειτουργική κατάσταση και χρησιμοποιούνται τακτικά.
