Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για ένα πολυεθνικό GT: Βρετανικό σασί, ιταλικό αμάξωμα και αμερικανικός κινητήρας συνέθεταν ένα συνδυασμό εκρηκτικών στοιχείων, που έκαναν το μοντέλο αληθινά ξεχωριστό.
Κάθε αυτοκίνητο αυτού του τύπου, προτού κυλήσει στους τροχούς του, είχε ήδη διανύσει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα ώσπου να ολοκληρωθεί. Το πλαίσιο ταξίδευε από τις εγκαταστάσεις της Auto Carriers Ltd (AC) στη Μεγάλη Βρετανία σε εκείνες του Pietro Frua στην Ιταλία, προκειμένου να γίνει η τελική διαμόρφωση του αμαξώματος και στη συνέχεια επέστρεφε στη Γηραιά Αλβιόνα, για την τοποθέτηση του κινητήρα που ερχόταν από τις ΗΠΑ. Συνέπεια αυτού του ακριβού σε κόστος πέρα-δώθε ήταν να φτάνει στον τελικό αγοραστή σε τιμή αρκετά υψηλότερη από μια Jaguar E-Type ή μια Aston Martin DB6. Εκτός από τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η βρετανική εταιρεία, αυτός μαζί με τη ζέστη που περνούσε στην καμπίνα των επιβατών από το θάλαμο του κινητήρα και την εμφάνιση σκουριάς στο περίπλοκα κατασκευασμένο (αν και σωληνωτό) πλαίσιο ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που το 428 (όπως είναι το επίσημο όνομά του) κατασκευάστηκε σε μόλις 81 μονάδες, στα οκτώ χρόνια που έμεινε στη γκάμα της AC. Από αυτές, 49 αρίθμησε η coupe έκδοση και 29 η convertible. Οι τρεις special κατασκευές που αναφέρονται στην επετηρίδα του στοιχειοθετούνται από το πρωτότυπο ενός τετράθυρου coupe και από δύο ακόμη αυτοκίνητα, με ηλεκτρικά αναδιπλούμενα φώτα, που προορίζονταν να προετοιμάσουν την αισθητική ανανέωση του μοντέλου, η οποία τελικά δεν δρομολογήθηκε λόγω έλλειψης χρημάτων.
Στον αντίποδα, το Auto Carriers Frua Coupe ήταν στην εποχή του ένα από τα ταχύτερα αυτοκίνητα παραγωγής στον κόσμο, που μπορούσε να ανταγωνιστεί ξεχωριστές βρετανικές δημιουργίες όπως οι Jensen και οι Aston Martin, αλλά και αντίστοιχες ιταλικές όπως οι Ferrari, οι Lamborghini και οι Maserati. Με το επτάλιτρο V8 μηχανικό σύνολο της Ford κάτω από το καπό (τον ίδιο που φορούσε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το διάσημο muscle-car Shelby Mustang GT 500), το coupe του Frua που κτίστηκε στο επιμηκυμένο κατά 150 χιλιοστά σασί του AC Cobra 427 Mark III, χάρις στην σχεδόν αστείρευτη ισχύ των 345 ίππων ανέπτυσσε τελική ταχύτητα 233 χλμ./ώρα και επιτάχυνε από στάση έως τα 100 χλμ./ώρα σε 5,4 δευτερόλεπτα. Ο οπωσδήποτε εκλεκτικός και ευκατάστατος αγοραστής του είχε δύο επιλογές κιβωτίων ταχυτήτων, αμφότερα επίσης της Ford, το χειροκίνητο Toploader των τεσσάρων σχέσεων και το αυτόματο C6 των τριών.
O Tορινέζος τεχνικός και στιλίστας Pietro Frua ξεκίνησε να δουλεύει μόνος αμέσως μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ειδικευμένος ήδη στις ξεχωριστές κατασκευές αμαξωμάτων από την θητεία του στο εργοστάσιο του Farina. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα η εταιρεία του απορροφήθηκε από την Ghia, όμως αυτό δεν εμπόδισε τον Pietro να βάλει την υπογραφή του στην δημιουργία των πρώτων τετράθυρων Maserati, των πανέμορφων «3500 GT», αλλά και της «Mistral». Ειδικά για την τελευταία, υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι την αντέγραψε, σχεδιάζοντας το coupe της AC. Όμως, ο περισσότερο προσεκτικός θα παρατηρήσει μερικές δευτερεύουσες ομοιότητες μόνο μεταξύ των δύο μοντέλων, που εστιάζονται στις χειρολαβές των θυρών και σε κάποιες λεπτομέρειες των παραθύρων.
AC 428 FRUA COUPE Kινητήρας: Ford FE 428 V8 Κυβισμός: 7.014 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 104.9 mm x 101.2 mm Σχέση συμπίεσης: 10.5:1 Ισχύς: 345 ίπποι στις 4.600 σ.α.λ. Ροπή: 65,4 χλγμ. στις 2.800 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο Ford Toploader 4 σχέσεων (αυτόματο Ford C6 3 σχέσεων) Ανώτατη ταχύτητα: 233 (αυτόματο 220) χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 5,4 (αυτόματο 5,7) δλ. Μέση κατανάλωση: 17,2 λτ./100 χλμ. Μήκος: 4.509 χλστ. Πλάτος: 1.702 χλστ. Ύψος: 1.257 χλστ. Μεταξόνιο: 2.438 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.397 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.422 χλστ. Φρένα: Girling Βάρος: 1.430 (αυτόματο 1.483) κιλά Περίοδος παραγωγής: 1965-1973 Μονάδες παραγωγής: 81 (49 coupes, 29 convertibles, 3 special)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
