Albar Jet – ένας «σκαραβαίος» από την Ελβετία

H ελβετική εταιρεία «Albar», με έδρα το ειδυλλιακό Buochs στις όχθες της λίμνης της Λουκέρνης, ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60. «Ψυχή» της ήταν ο Alois Barmettler, που ασχολήθηκε αρχικά με την εμπορία και την πώληση εξαρτημάτων του VW Beetle. Αργότερα αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του στην κατασκευή οχημάτων αναψυχής, χρησιμοποιώντας τη μηχανική βάση και το πλαίσιο του Σκαραβαίου, με τους γνωστούς κινητήρες των 1.2, 1.3 και 1.5 λίτρων που συνόδευαν το δημοφιλές γερμανικό μοντέλο. Το 1972 στη γκάμα της εταιρείας του προστέθηκε το «Buggy Dune Albar», ένα όχημα ελεύθερου χρόνου βασισμένο στο «Σκαθάρι», με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και ορισμένα στοιχεία πολυτέλειας. Η επιτυχία εκείνου του buggy στην τοπική αγορά, ώθησε τον Barmettler να ανέβει επίπεδο, παρουσιάζοντας και ανεξάρτητα μοντέλα ολιγάριθμης παραγωγής για το δρόμο.

Το Albar Jet παρουσιάστηκε στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης το 1977. Ήταν ένα όμορφο, δίθυρο coupe, με αμάξωμα από fiberglass (GRP) που διαμορφωνόταν στην Αυστρία. Το Σκαθάρι της Volkswagen έπαιξε κυρίαρχο ρόλο και σε αυτό το αυτοκίνητο, αφού του δάνεισε το πλαίσιό του, συνοδευμένο με πλήθος μηχανικών εξαρτημάτων. Ο κινητήρας του ήταν φυσικά τοποθετημένος στο πίσω μέρος και συνεργαζόταν με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων των τεσσάρων σχέσεων. Η χωρητικότητά του κυμαινόταν από 1.2 έως 1.6 λίτρα, ανάλογα με την έκδοση, με τα μηχανικά του σύνολα να προέρχονται πάντα από το Beetle. Προς το τέλος της σταδιοδρομίας του, που συνεχίστηκε μέχρι το 1985, το Albar Jet φιλοξένησε επίσης κάτω από το καπό του κινητήρες της Ford και του Renault 25 (σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα της εποχής, η ισχυρότερη έκδοσή του φορούσε έναν τετρακύλινδρο σε σειρά της Ford και απέδιδε 94 ίππους). Με βάρος 620 κιλών, το ελβετικό δίθυρο coupe έφτανε σε τελική ταχύτητα τα 160 χιλιόμετρα την ώρα, επίδοση διόλου ευκαταφρόνητη για την κατηγορία του.

Από εμπορικής πλευράς, το Albar Jet δεν τα κατάφερε άσχημα, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι η παραγωγή του είχε ουσιαστικά βιοτεχνικό χαρακτήρα και ήταν μικρή σε αριθμούς. Βασικές αγορές του ήταν ασφαλώς η Ελβετία και η Αυστρία, όπου κυκλοφόρησε με το όνομα «Strato», ενώ είχε αποδοχή και στο δύσκολο κοινό του Ηνωμένου Βασιλείου (μήκος: 4.360 χλστ. πλάτος: 1.680 χλστ., ύψος: 1.200 χλστ. μεταξόνιο: 2.400 χλστ).