Alfa Romeo 8C Competizione – ένα κλασικό supercar με το βλέμμα στο μέλλον

Στην αυγή της τρίτης χιλιετίας ο κόσμος του αυτοκινήτου στέκεται για μια στιγμή για να θαυμάσει το νέο κόσμημα της Alfa Romeo: «Το όνομα της είναι 8C και πιστεύω ότι είναι το πιο όμορφο αυτοκίνητο που έχει κατασκευαστεί ποτέ», ήταν η δήλωση του παρουσιαστή της εκπομπής Top Gear Jeremy Clarkson. Το όνομα εμπνεόταν από τα οκτακύλινδρα μοντέλα της εταιρείας τη δεκαετία του ’30 και την Competizione που είχε κατακτήσει τη δεκαετία του ’50 το Mille Miglia.

Η παράδοση της εταιρείας ήταν επίσης η έμπνευση και για το στιλ: η 8C είχε εντυπωσιακούς όγκους, καθαρές γραμμές και χαρακτηριστικά σχεδιαστικά γνωρίσματα της Alfa Romeo. Η 8C αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα μελλοντικά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων των Mito και Giulietta, ενώ είχε στενή σχέση και με την 4C, ένα συμπαγές, τεχνολογικά προηγμένο και γεμάτο πάθος supercar. Μια επιτυχία και παράλληλα ένα σημείο αναφοράς. Μέσα σε λίγες εβδομάδες η 8C πήρε 1.400 παραγγελίες και τα 500 αριθμημένα αντίτυπα εξαντλήθηκαν πολύ πριν καν ξεκινήσει η παραγωγή τους.

Στις αρχές του 2006, ο Sergio Marchionne, έδωσε το σήμα για το πέρασμα στην παραγωγή ενός πρωτότυπου που είχε αποτελέσει το επίκεντρο στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 2003. Ο επικεφαλής του Alfa Romeo Centro Stile, Wolfgang Egger, και η ομάδα του επαναπροσδιόρισαν το αρχικό σχέδιο μέσα σε μόλις 8 μήνες. Η 8C παρουσιάστηκε στην τελική της μορφή στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Παρίσι το 2006. Η ιστορία της 8C Competizione ξεκινά από το ίδιο το όνομα της. Το 8C αναφέρεται στα οκτακύλινδρα αυτοκίνητα που σχεδίασε ο Vittorio Jano και κέρδισαν αγώνες σε όλο τον κόσμο (4 νίκες στη σειρά στο Le Mans και 3 νίκες στη σειρά στο Mille Miglia). Το Competizione αναφέρεται στη 6C 2500, την οποία οδήγησε ο Juan Manuel Fangio στο Mille Miglia του 1950.

Κατασκευασμένη για να επαναφέρει την τελειότητα της Alfa Romeo, η 8C, εξέφραζε τεχνικές επιλογές που χαρακτήριζαν τη μάρκα από τη γέννηση της. Επιλογές όπως το χαμηλό βάρος που εξασφαλιζόταν από το διπλό πλαίσιο και τη χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, το τιτάνιο και τα συνθετικά υλικά. Επιλογές όπως η ιδανική κατανομή του βάρους μεταξύ των αξόνων που εξασφάλιζε η διάταξη transaxle (τοποθετημένος εμπρός και κατά το διαμήκη άξονα κινητήρας και τοποθετημένο στον πίσω άξονα κιβώτιο ταχυτήτων). Και τέλος επιλογές όπως η ακρίβεια των αντιδράσεων που εξασφάλιζε η ανάρτηση με διπλά εγκάρσια ψαλίδια και στους δύο άξονες.

Την 8C κινούσε ένα V8 σύνολο χωρητικότητας 4,7 λίτρων και απόδοσης 450 ίππων, αλλά το πιο σημαντικό ήταν η επιστροφή του κιβωτίου στον πίσω άξονα, επιλογή που είχε χαθεί από τη γκάμα της Alfa Romeo στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αυτοκίνητο με την ιδανική ισορροπία μεταξύ βάρους και δύναμης, το οποίο είχε την ικανότητα να επιταχύνει από στάση στα 100χλμ./ώρα σε μόλις 4,2 δλ. Κατά κάποιο τρόπο το σύνολο μοιάζει με κουίζ για την ιστορία της μάρκας. Τα «μάτια» της προέρχονται από την 33 Stradale, το πίσω μέρος από την Giulietta SZ του 1961, ενώ τα κυκλικά πίσω φωτιστικά σώματα έχουν σαφή αναφορά στην Giulia TZ, μια ακόμα βασίλισσα των αγώνων. Η 8C έπαιζε ένα παιχνίδι με το παρελθόν, σαν όλο το Alfa Romeo Centro Stile να είχε βάλει σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής σε όλη την ιστορία του σχεδιασμού αυτοκινήτων.

Κανείς δεν μπορεί να μπερδέψει την μπροστά όψη μιας Alfa Romeo. Όλοι αναγνωρίζουν άμεσα την κεντρική μάσκα και τις δύο οριζόντιες εισαγωγές αέρα που βρίσκονται εκατέρωθεν αυτής. Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός (πιθανά το πιο αναγνωρίσιμο «πρόσωπο» στο χώρο του αυτοκινήτου) ονομάζεται trilobo και «γεννήθηκε» τη δεκαετία του ’30. Το trilobo εξελίχθηκε σε σύμβολο της μάρκας με την 6C 2500 Freccia d’Oro. Όπως όλα τα σύμβολα εξελίχθηκε με τον καιρό, αλλά παρέμεινε μοναδικό. Ήταν μεγάλη και γεμάτη καμπύλες στην 1900 και πιο λεπτή στην Giulietta. Στην Giulia είχε αεροδυναμικό σχήμα, ενώ στις δεκαετίες του ’70 και ’80 ήταν γωνιώδης. Τη δεκαετία του ’90 είχε μινιμαλιστικό ύφος, αλλά με τις 156 και 8C επανέκτησε τον ηγετικό της ρόλο, ο οποίος έχει διατηρηθεί μέχρι και σήμερα. Δελτίο Τύπου