DKW Monza -το coupe των ρεκόρ

Μετά από μια σειρά επιτυχιών στις κλάσεις των αυτοκινήτων κάτω του λίτρου για το DKW 3=6 Sonderklasse στα ευρωπαϊκά circuits και στα ράλλυ της περιόδου 1954-1955, οι οδηγοί Gunther Ahrens και Albrecht Mantzel πήραν ως βάση το συγκεκριμένο μοντέλο και ανέπτυξαν ένα αεροδυναμικό coupe, σχεδιασμένο ειδικά για να καταρρίψει μια σειρά από ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία του. Για να φέρουν σε πέρας το εγχείρημά τους απευθύνθηκαν στην εταιρεία Dannenhauer & Stauss από την Στουτγκάρδη, η οποία ανέλαβε τη διαμόρφωση του πλαστικού αμαξώματος. Τα πρώτα DKW αυτού του τύπου, που έφεραν την ονομασία του διασημότερου αυτοκινητοδρομίου της εποχής, ολοκληρώθηκαν εκεί. Στην κατασκευή των αυτοκινήτων ενεπλάκησαν στη συνέχεια και άλλες δύο εταιρείες, η Massholder από τη Χαϊδελβέργη και η Robert Schenk από τη Στουγκάρδη. Τον Δεκέμβριο του 1956 άνθρωποι και αυτοκίνητα μεταφέρθηκαν στην Ιταλία, στην πίστα της Μοnza, όπου το DKW θα επιχειρούσε την επίτευξη ορισμένων ρεκόρ ταχύτητας, πρακτική που συνηθιζόταν τότε από αρκετούς κατασκευαστές, καθώς είχε απήχηση σε ευρύτερο κοινό. Στο τέλος αυτής της προσπάθειας, στην οποία χρησιμοποιήθηκε και το κεκλιμένο επίπεδο του κλασικού αυτοκινητοδρομίου, το γερμανικό coupe είχε επιτύχει το στόχο του: Πέντε διεθνή ρεκόρ ταχύτητας είχαν γίνει δικά του και η DKW είχε κερδίσει τις εντυπώσεις για τις μεγάλες της δυνατότητες στις πανάλαφρες δίτροχες και τετράτροχες κατασκευές μικρού κυβισμού.

3=6

Το διακριτικό 3=6, που εκτός του Monza υποδήλωνε και όλη την υπόλοιπη γκάμα των τρικύλινδρων μοντέλων της, ήταν ένα λογοπαίγνιο της DKW που είχε στόχο να περάσει στην αγορά το μήνυμα είχαν πως οι δίχρονοι τρικύλινδροι κινητήρες της είχαν σε μικρογραφία την αποδοτικότητα ενός εξακύλινδρου της εποχής. Το coupe των 903 κ.εκ. ήταν ο πιο αεροδυναμικός εκπρόσωπος εκείνης της γενιάς, με τη μικρότερη δυνατή αντίσταση του αέρα στο εμπρός μέρος, λόγω των στρογγυλεμένων μετωπικών επιφανειών και του χαμηλού προφίλ. Με συμπαγές αμάξωμα, το Monza ήταν ελαφρύτερο κατά 115 κιλά από το τετράθυρο sedan, που αποτελούσε τον κοντινότερο συγγενή του. Εκείνο ανέπτυσσε τελική ταχύτητα 125 χλμ./ώρα, με τον ίδιο όμως κινητήρα το ειδικά προετοιμασμένο και περαιτέρω ελαφρωμένο coupe των ρεκόρ έφθασε τα 140 χλμ./ώρα, ενώ επιτάχυνε από τα 0-100 χλμ./ώρα αρκετά δευτερόλεπτα νωρίτερα από το sedan. Όμως, παρά τις υψηλές προδιαγραφές του, η έκδοση παραγωγής του coupe της Monza έμεινε στη γκάμα της εταιρείας μόνο δύο χρόνια, αφού με απόφαση του Fritz Wenk στις αρχές του 1958 επιλέχθηκε η διακοπή της, προκειμένου να προχωρήσει περαιτέρω το επίσης πανέμορφο δίθυρο Auto Union 1000 SP Coupe. Το αρκετά σύνθετο καθεστώς της παραγωγής του, αφού το τελικό προϊόν χρειαζόταν πρώτα να περάσει από τα χέρια δύο-τριών συνεργαζόμενων εταιρειών, ήταν μια τροχοπέδη για την ανάπτυξη του μοντέλου. Ένα από τα παρελκόμενα αυτής της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε τους ακριβείς αριθμούς παραγωγής του. Εκτιμάται από ορισμένους πως κατασκευάστηκαν λίγα περισσότερα από 200, άλλοι όμως τα υπολογίζουν σε περίπου 70-80. Σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν 40 έως 50 αυτοκίνητα αυτού του τύπου._Σπύρος Χατήρας. Φωτ: Audi

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Αμάξωμα: Διθέσιο hardtop coupe Kινητήρας: Δίχρονος τρικύλινδρος Κυβισμός: 903 κ.εκ.Διάμετρος x διαδρομή: 71 mm x 76 mm Σχέση συμπίεσης:6.5:1 Καρμπιρατέρ: Solex 40JCB Ισχύς: 38 ίπποι στις 4.200 σ.α.λ. Ροπή: 7,2 χλγμ. στις 3.000 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους εμπρός τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 128 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 25,7 δλ. Μέση κατανάλωση: 8,4 λτ./100 χλμ. Μήκος: 4.090 χλστ. Πλάτος: 1.610 χλστ. Ύψος: 1.350 χλστ. Μεταξόνιο: 2.350 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.190 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.250 χλστ. Βάρος: 780 κιλά

ΤΑ ΡΕΚΟΡ

4.000 μίλια με 140,839 χλμ./ώρα (προηγούμενο: 123,13 χλμ./ώρα)

5.000 μίλια με 138,656 χλμ./ώρα (προηγούμενο: 123,34 χλμ./ώρα)

10.000 χλμ. με 139,453 χλμ./ώρα (προηγούμενο: 123,14 χλμ./ώρα)

48 ώρες με 140,961 χλμ./ώρα (προηγούμενο: 124,83 χλμ./ώρα)

72 ώρες με 139,453 χλμ./ώρα (προηγούμενο: 123,89 χλμ./ώρα)