top icon
Μοντέλα

Mε Fiat 500 D και Lancia Fulvia Series I Coupé Rallye 1.3 στο Τορίνο

Αν κάποιες πόλεις «δικαιούνται» να θεωρούνται κοιτίδες της Αυτοκίνησης, το Τορίνο είναι μια από αυτές. Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί άλλωστε ο τόπος που γέννησε κάποια από τα μοντέλα που έμελλε να αποτελέσουν θεμέλια για την εξέλιξη των ειδών;

Το βάθος της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας ξεφεύγει από τη λογική και δε μετριάζεται από τη σημερινή της θέση στον παγκόσμιο χάρτη. Άλλωστε, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει, όπως λέγεται, και ποιος μπορεί να παραβλέψει πως οι Ιταλοί μηχανικοί, και δη αυτοί του Τορίνο, ήταν οι πρώτοι που ήδη από το 17ο αιώνα πρωτοπορούσαν στην κατασκευή ιππήλατων αμαξών (με εξελιγμένες αναρτήσεις, που αργότερα «μετουσιώθηκαν» στα γνωστά φύλλα σούστας, με συστήματα φρένων, ακόμη και χειρόφρενο). Επίσης, αυτοί για πρώτη φορά παρουσίασαν την καμπίνα των επιβατών επικαθήμενη σε μια άμαξα, που πήρε την ονομασία «berlina». Στην Αρσενάλε -επίσης στο Τορίνο- κατασκευαζόταν και ατμοκίνητο αυτοκίνητο ήδη από το 1852, 47 χρόνια πριν η οικογένεια Ανιέλι ιδρύσει τη Fiat – το κομβικότερο ίσως γεγονός στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας της χώρας. 

Μισό και πλέον αιώνα αργότερα, με τον κινητήρα εσωτερικής καύσης και αμέτρητες άλλες εξελίξεις να έχουν πάρει το δρόμο τους, η Fiat έρχεται να αντικαταστήσει το άκρως επιτυχημένο 500 Topolino με το «500αράκι», ή πιο σωστά με το 500 Nuova, ένα όχημα με πραγματικά λιλιπούτειες διαστάσεις και χαμηλή τιμή αγοράς, που ταυτόχρονα διέθετε «άποψη» για τη σύγχρονη ζωή στις πόλεις και ήταν ικανό να στέκει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. 

Fiat 500 Lancia Fulvia Coupe

Στο μεταξύ, πάλι με έδρα το Τορίνο, δραστηριοποιούνταν ακόμα μία εταιρεία, της οποίας τα αυτοκίνητα άλλοτε τα χαρακτηρίζουν οι σπορτίφ καταβολές τους, και συνήθως το απαράμιλλο στυλ τους. Φυσικά για τη Lancia o λόγος, που πολύ πριν περάσει στη Fiat, το 1969, πρόλαβε να γράψει στο παλμαρέ της καινοτομίες όπως τη δημιουργία του πρώτου V6 (στην Aurelia του 1950). 

Αέναα 

Με τη βοήθεια της ελληνικής αντιπροσωπείας της FCA, αλλά και του σχεδιαστή της Alfa Romeo και επικεφαλής σχεδιασμού της Tonale, Αλέξανδρου Λιώκη, όντας στο Τορίνο πετυχαίνουμε να συντονίσουμε την ταυτόχρονη άφιξη στην περιοχή της Σουπέργκα δύο… τορινέζικων «μνημείων» της αυτοκίνησης. Εκπρόσωποι δύο διαφορετικών σχολών, με χαρακτηριστικά όμως που τα κατατάσσουν στα «θέλω» των συλλεκτών, καταφέρνουν να παραμένουν στο προσκήνιο για πάνω από μισό αιώνα, και κάτι μας λέει πως ακόμη έχουν δρόμο μπροστά τους. 

Fiat 500 Lancia Fulvia Coupe

Έχοντας ανηφορίσει στο λόφο όπου δεσπόζει η Βασιλική της Σουπέργκα πριν από τους καλεσμένους μας, αναρωτιόμαστε πώς θα τα καταφέρει το «500» μέχρι την ψηλότερη κορυφή του Τορίνο με τις τρελά ανηφορικές κλίσεις. Πολύ σύντομα όμως η λευκή ιταλική μινιατούρα έρχεται να μας συναντήσει, αποστομώνοντάς μας ήδη λόγω της απίστευτης κατάστασης στην οποία φροντίζει να τη διατηρεί ο ιδιοκτήτης της, που έχει περάσει πολλά από τα επαγγελματικά του χρόνια στο εργοστάσιο του Μιραφιόρι. 

Πρόκειται για την έκδοση 500 D, που κυκλοφόρησε το 1960 και αποτέλεσε την αναβάθμιση του πρώτου «500», που λάνσαρε η Fiat στις 4 Ιουλίου του 1957. Το «D» διατηρούσε τις διαστάσεις του αρχικού μοντέλου, τις πόρτες που άνοιγαν με αντίθετη -από τη συμβατική- φορά (suicide doors) και τη βασική μηχανολογική αρχιτεκτονική, αλλά είχε δύο αλλαγές. Η σημαντικότερη αφορούσε την υιοθέτηση ενός ισχυρότερου κινητήρα με κυβισμό 499,5 κ.εκ., απόδοσης 17,5 ίππων στις 4.400 σ.α.λ. (479 κ.εκ. και 13 ίπποι στις 4.000 σ.α.λ. για το 500 Νuova). Ο νέος κινητήρας παρέμενε 2κύλινδρος και αερόψυκτος, αλλά είχε αυξημένη διάμετρο και ουσιαστικά αποτελούσε εξέλιξη του κινητήρα του 500 Sport, ενός μοντέλου που έμεινε στην παραγωγή για μόλις δύο χρόνια (1958-1960). Από εκεί και πέρα, το 500 D διέθετε κανονικό κάθισμα πίσω, αντί για τον πάγκο του προκατόχου του, και «φορούσε» νέα υφασμάτινη ανοιγόμενη οροφή, η οποία σε αντίθεση με το 500 Ν δεν έφτανε μέχρι το πίσω μέρος του αυτοκινήτου, αλλά άνοιγε μέχρι λίγο μετά τα κεφάλια των εμπρός επιβατών. 

Fiat 500 Lancia Fulvia Coupe

Με αυτή την οροφή ανοιχτή, περνάμε στο κάθισμα του οδηγού με την κόκκινη επένδυση για μια αναγνωριστική βόλτα, και αμέσως έρχεται η πρώτη… υπενθύμιση της πραγματικότητας του μοντέλου, αφού αναζητώντας τη ζώνη ασφαλείας με το αριστερό χέρι, απλώς ψηλαφίζουμε μια «γυμνή» μεταλλική κολόνα. Απαιτείται μόλις ένα στρίψιμο του κλειδιού στη μίζα για να ακούσουμε πίσω από την πλάτη μας τον χαρακτηριστικό ήχο του 2κύλινδρου συνόλου, και ταυτόχρονα, σχεδόν ακαριαία, να εισπνεύσουμε τη γνωστή μυρωδιά λαδιού κινητήρα. 

Το να ξεκινήσεις είναι πιο απλό από το να περάσεις από 1η σε 2η σχέση, αφού νωρίτερα ο Αντόνιο, ο κάτοχός του, μας έχει τονίσει να «περιμένουμε» το κιβώτιο στις αλλαγές, καθότι ασυγχρόνιστο. Και πάλι, βέβαια, δεν πρόκειται για πολύπλοκη διαδικασία. Περισσότερο χρειάζεται να εστιάζει κανείς την προσοχή του στο τεράστιας διαμέτρου, πανάλαφρο και ασαφές τιμόνι, αν και ό,τι κι αν λέμε, η συνολική αίσθηση είναι τέτοια, που μόνο χαμόγελο μπορεί να σου αφήσει. Με τις μακριές δύο μεσαίες σχέσεις (από τις συνολικά τέσσερις) μπορείς να παριστάνεις όλη μέρα τον «ψαγμένο», περιτριγυρίζοντας στο κέντρο οποιασδήποτε πόλης. Ακόμα και στους… κακοτράχαλους δρόμους του Τορίνο, η ανάρτηση σε συνδυασμό με τα ψηλοπρόφιλα 12άρια ελαστικά «βγάζουν» άνεση που σχεδόν δεν πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει σ’ αυτό το αυτοκίνητο, και μόνη παραφωνία αποδεικνύονται τα ανεπαρκή σε αίσθηση και απόδοση φρένα, για τα οποία ωστόσο ο ιδιοκτήτης μας δείχνει χαμογελώντας πως έχει βρει λύση: ένας σταυρός κρεμασμένος στον καθρέφτη… 

Στη θέα του άλλου μέλους της παρέας, «ανοίγεται» ένας διαφορετικός κόσμος μπροστά μας. «Τότε οι Lancia είχαν τη φήμη των αυτοκινήτων των κομψών και ευγενών οδηγών», σχολιάζει ο Βίκτορ, ιδιοκτήτης της πράσινης (Verde Ostenda) Fulvia Coupe, δείχνοντάς μας με περηφάνια το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο «Cavaleria Lancia». Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται κολλημένο στο πίσω παρμπρίζ για περισσότερο από πενήντα χρόνια, δείχνει σχεδόν αναλλοίωτο από το χρόνο. Όσο για το ίδιο το αυτοκίνητο; Αυτή την περίοδο βρίσκεται στο ξεκίνημα της διαδικασίας αναπαλαίωσης, οπότε, αν και σε καλή κατάσταση, τα έχει τα σημάδια του χρόνου, όπως και της χρήσης, όπως παρατηρούμε σε ένα τσάκισμα του καπό. «Στην πρώτη σειρά του μοντέλου, όπως είναι αυτό», συνεχίζει ο Βίκτορ, «οι πόρτες, το κάλυμμα του κινητήρα και η πόρτα του χώρου αποσκευών είναι κατασκευασμένα από Peraluman, ένα κράμα αλουμινίου που κάνει πολύ δύσκολη την επισκευή αυτών των τμημάτων». 

Fiat 500 Lancia Fulvia Coupe

Η Lancia σε όλη την ιστορία της ήταν γνωστή για τις γενναίες αποφάσεις της σε τεχνικό επίπεδο, και η Fulvia δεν αποτελούσε εξαίρεση στον κανόνα. Για την ακρίβεια, η συγκεκριμένη έκδοση είναι το τελευταίο αυτοκίνητο της μάρκας που εξελίχθηκε χωρίς την εμπλοκή της Fiat. Όπως το Fiat 500 D, έτσι και η συγκεκριμένη Fulvia έζησαν όλα αυτά τα χρόνια στη γενέτειρα πόλη τους και φέρουν τις αρχικές τους πινακίδες, στοιχείο που ανεβάζει σημαντικά τη συλλεκτική τους αξία. Σχεδιασμένη από τον Πιέρο Καστανιέρο, η Fulvia Coupe εφοδιαζόταν με έναν επαναστατικό 4κύλινδρο σε σχήμα V κινητήρα, ο οποίος ήταν τοποθετημένος κατά τον διαμήκη άξονα και σε γωνία 45 μοιρών. Ο μηχανικός Τζακόνε Μίνα επέλεξε μια πολύ μικρή περιεχόμενη γωνία, μόλις 12 μοιρών, στοιχείο που επέτρεψε η κεφαλή να κατασκευαστεί σε ένα κομμάτι και για τα δύο ζεύγη κυλίνδρων. Ο κινητήρας κατασκευάστηκε σε διάφορες εκδόσεις από πλευράς κυβισμού, με μία μάλιστα (1.199 κ.εκ.) να εφοδιάζει αποκλειστικά τις 4θυρες εκδόσεις του μοντέλου για την ελληνική αγορά! 

«Είναι σχετικά εύκολο να βρεις ακόμα και σήμερα ανταλλακτικά για αυτά τα αυτοκίνητα, αλλά οι τιμές είναι πάρα πολύ υψηλές. Μόνο για τα φρένα που χρειάστηκε να αλλάξουμε και στους τέσσερις τροχούς, απαιτήθηκαν περισσότερα από 1.000 ευρώ. Αν θέλεις να ανακατασκευάσεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο, σίγουρα θα χρειαστείς αρκετά χρήματα», καταλήγει ο Βίκτορ, ο οποίος ωστόσο φαίνεται να μην έχει μετανιώσει που μπήκε σε αυτή την περιπέτεια. 

Εδώ η κατάσταση είναι σαφώς πιο εκλεπτυσμένη. Μπορεί τα καμηλό δέρματα των καθισμάτων να είναι φθαρμένα, όμως τα αφρώδη υλικά στο εσωτερικό τους ενισχύουν την άνεση. Για να μπορέσεις να ακούσεις τον «V» σε λειτουργία, χρειάζεται και μια βοήθεια από το «τσοκ» που βρίσκεται στο πλάι του σκληρού χειροφρένου, ενώ την ακρίβεια του επιλογέα στο κούμπωμα ομολογούμε πως δεν την περιμέναμε. Το βάρος της κατασκευής συνολικά δεν ξεπερνάει τον τόνο, παρ’ όλα αυτά, έχοντας νωρίτερα οδηγήσει το «500», αισθάνεσαι σαν σε θωρηκτό. Σε αυτή την αίσθηση συνηγορεί και το τιμόνι, που κυριολεκτικά θέλει μπράτσα στις κλειστές στροφές, από τις οποίες η Fulvia περνά με μεγαλύτερες κλίσεις απ’ όσο ενδεχομένως προδιαθέτει με το σπορτίφ σχήμα της, και φυσικά με μία σχέση πάνω στο μακρύ 4άρι κιβώτιό της. 

Fiat 500 Lancia Fulvia Coupe

Για κάποιον που δεν είχε γεννηθεί τη χρονιά αυτής της Fulvia, είναι δύσκολο να καταλάβει γιατί ένα τέτοιο μοντέλο χαρακτηριζόταν σπορτίφ, αφού κάθε του προσέγγιση, είτε αυτό έχει να κάνει με το αργό στροφάρισμα του κινητήρα, είτε με τις μεγάλες διαδρομές της ανάρτησης, είτε ακόμα και με την απουσία κάποιου βρυχηθμού κάτω από το καπό του, κυρίως «δείχνει» προσανατολισμό στην πολυτέλεια. Αυτό όμως που δε χωράει συζήτηση, είναι πως παρά το σχετικά μικρό της μέγεθος, αυτή η Lancia καταφέρνει να έχει πληθωρική παρουσία. 

Χρονομηχανές 

Με το μύθο τόσο του «500», που αισίως έφτασε στον 21ο αιώνα και σε αμιγώς ηλεκτρική έκδοση, όσο και της Fulvia, που εξακολουθεί να «ζει» μόνο στην αυθεντική της μορφή να παραμένει άφθαρτος, κρατάμε πλέον ως ανάμνηση αυτή την επαφή με δύο αυτοκίνητα που αγαπήθηκαν όσο λίγα της εποχής τους. Και, όσο κι αν σε κάποιους δεν αρέσει το… αναμάσημα του παρελθόντος, τέτοιες περιπτώσεις είναι εδώ, μεταξύ άλλων, για να θυμίζουν από πού ξεκίνησαν πολλές από τις σημερινές εξελίξεις._ Ε. Ξ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: GIORGIO SABA

Fiat 500 D

Περίοδος παραγωγής :1960-1965 > Κινητήρας: 2κυλινδρος αερόψυκτος 499,5κ.εκ. (67,4χλστ. x 70χλστ.) Τροφοδοσία: μονό καρμπυρατέρ Μέγιστη ισχύς: 17,5 ίπποι στις 4.400 σ.α.λ. Κιβώτιο ταχυτήτων: 4 σχέσεων + όπισθεν Σύστημα πέδησης: υδραυλικό με ταμπούρα σε όλους τους τροχούς Διαστάσεις (μ. x π. x υ): 2.970×1.322×1.325 χλστ. Μεταξόνιο: 1.840 χλστ. Βάρος (κιλά): 820 Τελική ταχύτητα: 95 χλμ./ώρα Κατανάλωση: 4,8λίτρα/100χλμ.

LANCIA FULVIA SERIES I COUPE RALLYE 1.3

Περίοδος παραγωγής 1967-1969 Κινητήρας: V4 υδρόψυκτος 1.298κ.εκ. (77χλστ. x 69,7χλστ.) τοποθετημένος σε γωνία 45ο Τροφοδοσία: δύο καρμπυρατέρ Solex Μέγιστη ισχύς: 87 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. Κιβώτιο ταχυτήτων: 4 σχέσεων + όπισθεν Σύστημα πέδησης: Lancia Duplex υδραυλικό με δίσκους σε όλους τους τροχούς Διαστάσεις (μ. x π. x υ): 3.975×1.555×1.300 (χλστ.)  Μεταξόνιο: 2.330 χλστ. Βάρος (κιλά): 960 (απόβαρο) Τελική ταχύτητα: 168 χλμ./ώρα Κατανάλωση: 9,1λίτρα/100χλμ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ