Στη γκάμα της Volvo από το 1966 έως το 1974, η επιτυχημένη σειρά 140 κατασκευάστηκε σε τετράθυρες, δίθυρες και estate εκδόσεις, καθορίζοντας συνάμα τη σχεδιαστική της ταυτότητα για τρεις σχεδόν δεκαετίες.
Το δίλημμα της Volvo κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της δεκαετίας του ’60 για την ανάπτυξη ενός εντελώς νέου μοντέλου, απαντήθηκε με επιτυχία τον Αύγουστο του 1966, όταν παρουσιάστηκε το 4θυρο 144. To αυτοκίνητο εξέφραζε μια νέα σχεδιαστική γλώσσα, που χαρακτηριζόταν από καθαρές γωνιακές γραμμές, περικλείοντας μια προηγμένη για τα δεδομένα της εποχής τεχνολογία ασφαλείας.
Μετά τη λήξη της παραγωγής του PV έπειτα από 21 χρόνια και τη δεκαετή κυριαρχία του Amazon, η σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία χρειαζόταν επειγόντως κάτι νέο και με μεγαλύτερες διαστάσεις. Η μαζική παραγωγή του 144 εγκρίθηκε άμεσα, ακολουθώντας την ίδια κατεύθυνση με τους προκατόχους του, δίνοντας έμφαση στην ασφάλεια, την ποιότητα και την οικονομία.
Όπως το Amazon ήταν ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα που είχε στο βασικό εξοπλισμό τις ζώνες ασφαλείας τριών σημείων, έτσι και το 144 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως που περιελάμβανε στον εξοπλισμό του το σύστημα φρένων διπλής διαδρομής. Το 144 μπορεί να είχε πολλά στοιχεία από το Amazon, όπως τον κινητήρα τοποθετημένο στο εμπρόσθιο τμήμα, τη μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς, τον τετρακύλινδρο κινητήρα Β18 των 85 ίππων που έφθανε τους 115 με το διπλό καρμπιρατέρ, ίδιο κιβώτιο ταχυτήτων και ανάρτηση, όμως κάτω από όλα αυτά υπήρχαν πολλά καινούργια τεχνικά στοιχεία, που εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά σε τέτοιου τύπου αυτοκίνητο εκείνη την εποχή. Το πλαίσιο και το αμάξωμα σχεδιάστηκαν με βάση την ασφάλεια των επιβατών. Ακόμα και η κολόνα του τιμονιού χωριζόταν σε περίπτωση ατυχήματος, ενώ τα δισκόφρενα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικά.
Στο δρόμο των επιτυχιών
Όπως και στην περίπτωση του Amazon, έτσι και το 144 -που αρχικά κωδικοποιήθηκε ως P1400- ήταν διαθέσιμο μόνο ως τετράθυρο. Το 1967 η γκάμα του εμπλουτίστηκε με τη δίθυρη έκδοση 142 και ένα χρόνο αργότερα παρουσιάστηκε η πεντάθυρη 145 estate. Τα αυτοκίνητα της σειράς αυτής ήταν τα πρώτα της εταιρείας που χρησιμοποίησαν το τριψήφιο σύστημα προσδιορισμού. Ο πρώτος αριθμός αντιπροσώπευε τη σειρά, ο δεύτερος τον αριθμό των κυλίνδρων του κινητήρα και ο τρίτος των αριθμό των θυρών.
Ιστορία παρόμοια με αυτή των PV και Amazon είχε και το μηχανικό σύνολο της σειράς 140. Ο Β18 αντικαταστάθηκε από τον δίλιτρο Β20, ο οποίος στην ισχυρότερη έκδοση (την 142 GT) απέδιδε τουλάχιστον 140 ίππους. Το 1974 ήταν η χρονιά που σταμάτησε η παραγωγή των αυτοκινήτων της σειράς 140, αλλά και των κινητήρων της, με το νέο 240 να είναι το επόμενο μοντέλο της Volvo. Συνολικά, η εταιρεία διέθεσε πάνω από ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα της σειράς 140. Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ των ετών 1966 και 1974 πουλήθηκαν 1.251.371 μονάδες των εκδόσεων 142, 144 και 145, αναδεικνύοντας την Volvo ως μια από τις κορυφαίες κατασκευάστριες εταιρείες διεθνώς.
VOLVO 144 S (1966) Αμάξωμα: 4θυρο sedan Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά Β18 Β Κυβισμός: 1.782 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 84.2 mm x 80 mm Σχέση συμπίεσης: 10:1 Καρμπιρατέρ: 2 SU Ισχύς: 103 ίπποι στις 5.600 σ.α.λ. Ροπή: 15 χλγμ. στις 3.800 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 148 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 14,1 δλ. Μήκος: 4.650 χλστ. Πλάτος: 1.727 χλστ. Ύψος: 1.448 χλστ. Μεταξόνιο: 2.590 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.346 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.346 χλστ. Βάρος: 1.240 κιλά
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
