Ο Mikko Hirvonen, ανακοίνωσε και επίσημα ότι στο τέλος της φετινής χρονιάς θα αποσυρθεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, με το Ράλλυ Μ. Βρετανίας να είναι ο τελευταίος του αγώνας.
Μετά από δεκατρία ολόκληρα χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, ο Mikko Hirvonen αποφάσισε να αποσυρθεί από το θεσμό. Αυτό ήταν κάτι που είχε φανεί πιθανό στα μέσα του καλοκαιριού, όταν και είχε ξεκινήσει η σχετική φημολογία μετά τον αγώνα της πατρίδας του. Εν τέλει, οι φήμες έγινα πραγματικότητα, με τον ίδιο να το ανακοινώνει και επίσημα σήμερα. Σημαντικό ρόλο στην απόφαση του, έπαιξε η αγωνιστική του παρουσία τη φετινή χρονιά, αφού ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι δεν είναι ανταγωνιστικός σε επίπεδο κορυφής, παρά τη σχετικά μικρή του ηλικία, όντας μόλις 34 χρονών. Ο ίδιος, στη δήλωση του, υποστήριξε ότι ο βασικός λόγος αποχώρησης του είναι η οικογένεια του, στην οποία και θέλει πλέον να συγκεντρωθεί. “Μέσα από όλα αυτά της καριέρας μου στους αγώνες, είχα συγκεντρωθεί πολύ στον εαυτό μου. Οι αγώνες αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου και το πρόγραμμα των αγώνων συνέβαλε σε αυτό. Απόλαυσα κάθε λεπτό της καριέρας μου, και παρόλο που ακόμα λατρεύω τα Ράλλυ και την οδήγηση, πλέον θέλω να συγκεντρώσω την προσοχή μου σε άλλα πράγματα στη ζωή μου, όπως είναι τα παιδιά μου και η οικογένεια μου. Παράλληλα, υπάρχουν και άλλοι τομείς που θέλω να εξερευνήσω στη ζωή μου και θέλω να δοκιμάσω νέες εμπειρίες”.
Kάπως έτσι άρχισαν όλα, στο τιμόνι ενός Opel Astra το 1997
Με αυτό τον τρόπο, ο Φινλανδός άφησε ανοικτό παράθυρο εμπλοκής του σε κάποια άλλη μορφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού, όχι όμως σε επαγγελματικό επίπεδο. “Όπως όλοι εμείς που αγαπάμε το μηχανοκίνητο αθλητισμό, δεν είναι θαυμαστής μόνο των Ράλλυ. Πάντα μου άρεσε να βλέπω και άλλες μορφές αγώνων. Όμως, αν παρουσιαστεί μία ευκαιρία στο μέλλον, θα είναι μόνο για προσωπική μου ευχαρίστηση. Για πρώτη φορά θέλω να χαλαρώσω και με ηρεμία να εξετάσω τις πιθανότητες που μπορεί να υπάρξουν.” Αυτό, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, επαληθεύει το σενάριο που θέλει τον Φινλανδό να εξετάζει το ενδεχόμενο συμμετοχής του στο Rallycross. Ο Φινλανδός είχε αγωνιστεί με τα χρώματα των Subaru, Citroen, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ήταν με την Ford, με την οποία γνώρισε και τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του. “Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους, χωρίς τους οποίους δεν θα είχα καταφέρει αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τον συνοδηγμό μου τον Jarmo, τους χορηγούς μου, και φυσικά τις ομάδες με τις οποίες συνεργάστηκα. Και ποτέ δεν ξεχνάω όλους τους θεατές και θαυμαστές μου, οι οποίοι ήταν δίπλα στις καλές αλλά και τις κακές στιγμές, με την αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση τους.”
Πιτσιρικάς, όταν και έκανε τα πρώτα του βήματα οδηγώντας μάλιστα το 2002 έως και Renault Clio S1600.
Αναμφίβολα, με 15 νίκες στο WRC και τέσσερις φορές δεύτερος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, αφήνει τη σφραγίδα του φεύγοντας από το θεσμό. Όταν αρχικά, εμφανίστηκε στους αγώνες οι Φινλανδοί τον θεωρούσαν δικαίως ως ένα από τα σπουδαία ταλέντα τους. Ακόμα θυμόμαστε το Ράλλυ Φινλανδίας του 2003, όταν ο γνωστός Φινλανδός μάνατζερ Timo Joukhi είχε καταφέρει να βρει τρόπο να τρέξουν στον αγώνα της πατρίδας τους με Ford Focus RS WRC δύο πιτσιρικάδες. Οι Mikko Hirvonen και Jari Matti Latvala. Τότε, όλοι παραμιλούσαν με τον 17χρονο Jari Matti, αλλά ο σπουδαίος μάνατζερ μας έλεγε χαρακτηριστικά ότι ο Mikko θα είναι αυτός που θα διακριθεί άμεσα. Όπως και έγινε. Αρχικά, η καριέρα του δεν ήταν εύκολη, αφού στη Subaru τα βρήκε σκούρα, καταστρέφοντας ουκ ολίγα Impreza. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μείνει εκτός του 2005, με άμεσο κίνδυνο να μην ξαναβρεί εργοστασιακό μπάκετ. Όμως, συμπατριώτης του Jari Viita και ο Jouhki βρήκαν τρόπο να τρέξει με ιδιωτικό Focus σε επιλεκτικούς αγώνες. Αυτό ήταν και το σημείο κλειδί στην καριέρα του, αφού το 2006 ο Marcus Gronholm τον πήρε μαζί του στη Ford και δίπλα του μεταμορφώθηκε προς το καλύτερο.
Στο δικό μας Ακρόπολις, με το Focus WRC 02 της M-Sport, και συγκεκριμένα το 2003 πριν το άλμα στη Subaru.
Εκείνα τα χρόνια, ίσως να ήταν και στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του. Βλέπετε, δεν είναι λίγο να κερδίζεις στα ίσια τους κ.κ. Loeb και Gronholm, όπως έκανε ουκ ολίγες φορές. Όταν ο συμπατριώτης του αποσύρθηκε και πήρε το χρίσμα του πρώτου οδηγού, κατάφερε να ανταποκριθεί, έχοντας αποκτήσει παράλληλα και σημαντική αξιοπιστία, αποφεύγοντας τα λάθη συνδυάζοντας και ταχύτητα. Έτσι, φτάσαμε στην καλύτερη χρονιά της καριέρας του, το 2009, όταν και έχασε τον τίτλο από τον Sebastien Loeb μόλις για έναν βαθμό και έχοντας κερδίσει συνολικά τέσσερις φορές μέσα στη χρονιά. Εκείνο το σημείο αποδείχθηκε κομβικό για την καριέρα του. Από εκείνη τη χρονιά και έπειτα, έχασε τη νοοτροπία του νικητή που διέθετε μοιάζοντας σκιά του εαυτού του. Πλέον, θεωρούνταν αξιόπιστος και έμπειρος, έχοντας χάσει μέρος της ταχύτητας του. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τις επιδόσεις των κορυφαίων συνδυασμών, καταφέρνοντας όμως σχεδόν πάντα να τερματίζει στους βαθμούς και συχνά στο βάθρο, εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του. Κάπως έτσι έφτασε στη φετινή χρονιά, όπου μετά από μία μέτρια αγωνιστική σεζόν, ο ίδιος πήρε απόφαση να αποχωρήσει από το Πρωτάθλημα.
To 2004 μπορεί να αγωνίστηκε με τα χρώματα της Subaru, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα.
Έχοντας γνωρίσει τον Mikko Hirvonen, μπορείς να πεις ότι πρόκειται για προσιτό και ευχάριστο άνθρωπο. Δεν είναι η προσωπικότητα επιπέδου Gronholm, αλλά μήπως είναι ο Latvala; Σίγουρα, σε κερδίζει όντας χαμογελαστός και συζητήσιμος. Δεν αρνήθηκε ποτέ να απαντήσει σε ερώτηση, ενώ δεν θα έκρυβε τη δυσαρέσκεια του αν κάτι δεν του άρεσε. Σίγουρα, στη Ford πέρασε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του, αφού είχε δεθεί με τους ανθρώπους της ομάδας. Σίγουρα, η ψυχολογία ήταν πολύ σημαντικός παράγοντας για τον ίδιο και για αυτό επέλεξε να επιστρέψει στη Ford, αφού εκεί αισθανόταν σπίτι του. Θα λείψει ο Mikko από το θεσμό, τόσο για τα σχόλια του, το θέαμα που πρόσφερε στις ειδικές, αλλά και την παρουσία του. Mikko thanks for the memories!_Π.Τ.
Το 2005 με ιδιωτικό Focus WRC 03 κέρδισε τις εντυπώσεις, μία θέση στην εργοστασιακή Skoda για επιλεκτικούς αγώνες προς το τέλος της χρονιάς και εν τέλει ένα μπάκετ στη Ford το 2006.
Ο Mikko με αριθμούς
Εκκινήσεις: 162
Πρώτος αγώνας στο WRC: Φινλανδία 2002
Νίκες: 15
Δεύτερες θέσεις: 28
Τρίτες θέσεις: 25
Συνολικά πόντιουμ: 68
Τερματισμοί στους βαθμούς: 119
Συνολικοί βαθμοί: 1.192
Εγκαταλείψεις: 26
Νίκες σε ε.δ.: 259
Ο άνθρωπος που πίστεψε στο ταλέντο του και τον ήθελε στην Ford, ήταν ο Μarcus Gronholm. Με την βοήθεια του Φινλανδού μεταμορφώθηκε προς το καλύτερο.
Η πρώτη νίκη δεν άργησε να έρθει, αφού επικράτησε στο Ράλλυ Αυστραλίας το 2006.
Από το 2001 μέχρι και τον τελευταίο του αγώνα στη Μ.Βρετανία, ο Mikko είχα πάντα δίπλα του τον πανύψηλο Jarmo Lehtinen.
Με το Ford Focus WRC γνώρισε μερικές από τις σπουδαιότερες επιτυχίες της καριέρας του.
Από το 2008, ο Mikko δούλεψε στην Ford με τον συμπατριώτη του Jari Matti Latvala, με τον οποίο τον συνδέει στενή φιλία.
Το 2009 ήταν η κορυφαία χρονιά της καριέρας του, αφού κέρδισε αγώνες (εδώ στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στο δικό μας Ακρόπολις) και έχασε τον τίτλο στο τέλος μόλις για έναν βαθμό.
Από το Ράλλυ Μ. Βρετανίας, όταν και έχασε τον τίτλο από τον Loeb για έναν βαθμό, έχασε μέρος της ταχύτητας του.
Μετρ του σουηδικού Ράλλυ, εδώ με το Ford Fiesta WRC στην πρώτη νίκη του αυτοκινήτου στον εναρκτήριο αγώνα το 2011.
Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλει μεγάλο μέρος της επιτυχίας και της καριέρας του στο WRC, είναι ο Malcolm Wilson, που τον εμπιστεύθηκε από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή.
Τα συναισθήματα, όμως, ήταν ανέκαθαν αμοιβαία με τον Hirvonen να αισθάνεται στη Ford σαν στο σπίτι του.
Για δύο χρόνια στη Citroen μπορεί να μην κέρδισε τίτλο, αλλά σίγουρα αποτέλεσε ιδανικό δεύτερο οδηγό, σημειώνοντας το 2012 στη Σαρδηνία την τελευταία του νίκη στο WRC.
Mε τον Sebastien Loeb τους συνδέει αμοιβαίος σεβασμός, κάτι που αποδείχθηκε από την άψογη συνεργασία τους το 2012.
Πλέον, η προσοχή του θα στραφεί στην οικογένεια και τα παιδιά του.
Στο βάθρο της Ισπανίας πριν από μερικές εβδομάδες. Το τελευταίο; Ίσως, αν και δεν πρέπει να τον υποτιμήσει κανείς στη Μ. Βρετανία!
