Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας: 6ος γύρος
ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ
Επιτέλους, μετά από πολύχρονες περιπέτειες, οι ελληνικοί
αγώνες ταχύτητας βρήκαν το σπίτι τους. Με τον τελευταίο αγώνα
της χρονιάς που φιλοξενήθηκε, όπως και οι άλλοι, στο
στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης, ένα ακόμη πρωτάθλημα
ταχύτητας με καλές και κακές στιγμές πέρασε στην ιστορία, και
ένα νέο φαίνεται να ξεκινά στο ίδιο μέρος.
H Ε.Λ.Π.Α. κράτησε γιά τον εαυτό της τον επίλογο του
πρωταθλήματος αναλαμβάνοντας η ίδια την τέλεση του έκτου και
τελευταίου αγώνα. Μοιράζοντας τις διοργανώσεις με την πιστή
Π.Α.Λ.Α.Σ. δείχνει να ελέγχει -παρά τους κλυδωνισμούς στον
Πύργο- το παιχνίδι, κρατώντας ακόμη μακριά τις ανήσυχες λέσχες
και υποσχόμενη ταυτόχρονα καλύτερες μέρες στους οδηγούς. H νέα
περίοδος ξεκινά με πολλά ερωτηματικά, δεδομένου ότι η πίτα του
αγωνιστικού προγράμματος δεν έχει κοπεί ακόμη, ενώ η Εθνική
μας λέσχη κρατά πεισματικά το μαχαίρι.
Πρωτομηνιά και η χειμωνιάτικη Κυριακή κράτησε μακριά τους
φίλους των αγώνων αυτοκινήτου που δεν αψήφησαν το κρύο και
έλαμψαν με την απουσία τους. Στα πιτς όμως επικρατούσε
συνωστισμός, καθώς πολλοί θεατές είχαν καταφέρει να
εισχωρήσουν μέσα γιά να δουν από κοντά τα _αγωνιστικά_ και
τους... ήρωές τους. Έτσι ήταν αδύνατον να εργασθούν τα σέρβις
των αυτοκινήτων, ενώ πολλούς κινδύνους εγκυμονούσε η γρήγορη
είσοδος και έξοδος των οδηγών κατά τη διάρκεια του αγώνα. Κάτι
πολύ επικίνδυνο επίσης, ήταν η νέα είσοδος των πιτς, στην
περιοχή επιτάχυνσης των αυτοκινήτων μετά το K11 και χωρίς να
υπάρχει διάδρομος επιβράδυνσης. Έτσι, οι οδηγοί που έμπαιναν
μέσα ήταν αναγκασμένοι να επιβραδύνουν στην πίστα, στο σημείο
που οι επερχόμενοι οδηγοί αναγκαστικά ανοίγονταν _κρεμασμένοι_
στο γκάζι. Ελπίζουμε ότι τέτοιο σφάλμα δεν θα δούμε στην
υποσχόμενη νέα χάραξη της πίστας.
Στην κατηγορία Ενιαίου, με αυτοκίνητα Σιτροέν AX, ο
συναγωνισμός και οι στενές επαφές άρχισαν από τον πρώτο γύρο.
Σύντομα, οι Ζιάκας, Πρασόπουλος και Ζιάρκας ξεχώρισαν δίνοντας
τη δική τους μάχη γιά τη νίκη, μία μάχη που δόθηκε κατόπιν στά
χαρτιά, καθώς οι ενστάσεις κατά των Πρασόπουλου και Ζιάρκα
είχαν σαν αποτέλεσμα να... μην υπάρχουν αποτελέσματα τη στιγμή
που γράφονται αυτές οι γραμμές. Πάντως, όταν η καρό σημαία
έπεσε ο Πρασόπουλος που έκανε και τον ταχύτερο γύρο (1.13.18)
ήταν μπροστά από τον Ζιάρκα, καθώς ο Ζιάκας εγκατέλειψε. H
επική μάχη μεταξύ των Αστέρη και Αντουάν έληξε με νικητή τον
πρώτο, όταν ο δεύτερος μπήκε στα πιτς.
Όπως και να έχει όμως, το Ενιαίο, το παιδί του Σ.Ο.Α.Α.
εξακολουθεί ακόμη να δουλεύει σαν _μήτρα_ οδηγών και οι αγώνες
χρωστούν πολλά στην ιδέα. Πρέπει όμως, το επαναλαμβάνουμε, οι
κανονισμοί να αναμορφωθούν γιά να σταματήσουν οι παρασκηνιακές
διαμάχες και ο πόλεμος των ενστάσεων μεταξύ των οδηγών. Θα
μπορούσε άραγε να δουλέψει κάποτε ο αυτεπάγγελτος έλεγχος των
αυτοκινήτων των τριών πρώτων σε κάθε αγώνα;
Στην ομάδα N ο Βαγγέλης Αρβανιτάκης με το κόκκινο Σιέρα
Κόσγουερθ RS μπήκε μπροστά στην εκκίνηση και παρέμεινε εκεί
μέχρι το τέλος (κάνοντας και τον ταχύτερο γύρο με 1.04.24),
παρά την προσπάθεια του Νίκου Αγγλούπα (Νισάν Σκαϊλάιν) που
ακολούθησε χωρίς ποτέ να απειλήσει τον νικητή. Οδηγώντας πολύ
σωστά, ο Κέμα έφερε το BMW M3 στην τρίτη θέση κερδίζοντας στην
κλάση του. O Γιάννης Κωνσταντακάτος ακολούθησε κατά πόδας
δίνοντας παράσταση με το τετράθυρο Φορντ Σιέρα RS, κρατώντας
το μπροστά από το BMW M3 του Θανάση Σκούλικα που μετά από πολύ
καλές εμφανίσεις όλο τον χρόνο κερδίζει άξια τη δεύτερη θέση
στην κατάταξη του Πρωταθλήματος. O οδηγός της Βουδούρης-Μ3
κέρδισε και το Τρόφεο της EKKA. Αμέσως μετά, πρώτος στην κλάση
1300 και έκτος στο Πρωτάθλημα, τερμάτισε ο Σπύρος Τσιγκούνης
με Σιτροέν AX δίνοντας επική μάχη με το βετεράνο Παύλο Βαλεντή
που οδηγούσε ένα ίδιο αυτοκίνητο. Και οι δύο έζησαν δύσκολες
στιγμές, καθώς εμποδίζονταν από αυτοκίνητο που ντουμπλάριζαν,
μέχρι που έπεσε η σημαία. Όλοι οι οδηγοί, ασχέτως κατάταξης
και αριθμού γύρων, είναι άξιοι συγχαρητηρίων γιατί προτιμούν
την ένταση των αγώνων τις Κυριακές από την ασφάλεια και τη
νωθρότητα του... καφενείου, αλλά προς Θεού, δεν είναι
υποτιμητικό να κοιτούν τον καθρέπτη τους όταν ντουμπλάρονται,
αντιθέτως οι κανόνες ασφαλείας το απαιτούν.
Μετά και τον αποκλεισμό-τιμωρία του Νίκου Σιαπέρα το
Πρωτάθλημα της κατηγορίας N εξασφάλισε ο Λεωνίδας Κύρκος που
δεν συμμετείχε στον συγκεκριμένο αγώνα.
Στην κατηγορία Σπορ ο _Νίνο_ Σαμαρόπουλος πήρε ακόμη μία φορά
την καρό σημαία οδηγώντας την Ραλτ ’λφα Ρομέο σαν τρένο,
κάνοντας και τον ταχύτερο γύρο (0.54.95). Ήταν εκπληκτικό το
πως γέμιζε η ’λφα μετά τις στροφές, ενώ δεν κρέμαγε καθόλου
στις αλλαγές. Κινητήρας, κιβώτιο, πλαίσιο και οδηγός, σε ένα
μοναδικό κρεσέντο, που δεν άφησε περιθώρια στα ANT1 - Γουέστ
Ρέιναρντ των Κυρίτση και Σπυρόπουλου που τερμάτισαν στη
δεύτερη και τέταρτη θέση, με ανάμεσά τους τον Χαλκιόπουλο
(Σιλκολέιν-Ρέιναρντ) που στους τελευταίους αγώνες δείχνει να
έχει βρεί το σωστό στήσιμο. Μεγάλοι άτυχοι του αγώνα, ο
Αντωνιάδης που έκοψε ένα ημιαξόνιο στο δεύτερο γύρο, ενώ είχε
τις δυνατότητες να δώσει μάχη γιά την κορυφή και ο Καμιτσάκης
που ακόμη μία φορά προδόθηκε από τον κινητήρα του. Κρίμα γιατί
οι θεατές ακόμη μία φορά στερήθηκαν το ορμητικό στυλ και την
τεχνική οδήγηση που χαρακτηρίζει την προσπάθειά τους.
Το Πρωτάθλημα F3 τελείωσε βρίσκοντας τους Κυρίτση, Χαλκιόπουλο
και Σαλιάρη στις τρεις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.
Ερωτηματικά σχετικά με το κύρος του θεσμού τίθενται αφού,
υπενθυμίζουμε ότι η ΕΘ.Ε.Α. προσμέτρησε κατ_ εξαίρεσιν αγώνα
με τέσσερις συμμετέχοντες! (ο ούτως ή άλλως, χατηρικός για την
κατηγορία κανονισμός, προβλέπει εκκίνηση 5 αυτοκινήτων για την
προσμέτρηση αγώνα στο Πρωτάθλημα). Αρκεί σαν δικαιολογία η
πρόθεση της Ε.Λ.Π.Α. να σώσει ένα Πρωτάθλημα που κινδύνευε να
μην προσμετρήσει έστω και μετά από _λεπτές_ επιλογές οδηγών; H
ιστορία θα κρίνει ακόμη μία τραβηγμένη απόφαση των διοικούντων
των Ελληνικών αγώνων.
Μέχρι τότε, μήπως μετά από δύο χρόνια επιτυχημένης παρουσίας
των F3 στους Ελληνικούς αγώνες, πρέπει το ελάχιστο όριο
εκκινησάντων γιά να προμετρήσει βαθμολογικά ο αγώνας να είναι
τουλάχιστον οκτώ όπως συμβαίνει σε όλες τις κατηγορίες;
O αγώνας της ομάδας A κράτησε ψηλά το ενδιαφέρον όλων, καθώς ο
Γιώργος Καϊτατζής έδωσε ένα ρεσιτάλ οδήγησης με το Φορντ Σιέρα
4X4. Από την εκκίνηση, εκμεταλλευόμενος την τετρακίνηση του
αυτοκινήτου μπήκε μπροστά από το Σιέρα RS 500 του Ηλία
Αθανασίου και... χάθηκε, καταφέρνοντας να γυρίσει στο 1.02.37.
O Έλιο με πληγωμένο το Σιέρα περιορίστηκε στην έβδομη θέση,
και ο μόνος που μπόρεσε να ακολουθήσει το νικητή, αφού και ο
Αγγλούπας εγκατέλειψε, ήταν ο Σπύρος Τζαβίδας με το
Βουδούρης-ΒΜW M3. O Βαγγέλλης Αρβανιτάκης εγκατέλειψε πριν
δώσει τη μάχη του, ενώ σε όλους ήταν έντονη η έλλειψη του
γνώριμου κίτρινου χρώματος του Κάμελ Σιέρα του Λεωνίδα Κύρκου,
που πικραμένος από τον χαρτοπόλεμο, δεν εμφανίστηκε. Μοναδική
παράσταση έδωσαν ο Γκίκας και ο άτυχος Κοττάκης πολεμώντας στα
χρώματα του λευκού και μαύρου, και οι δύο με δεκαεξαβάλβιδα
Γκολφ. Ανάμεσά τους βρέθηκε ο Κώστας Γεωργίου με το 1300άρι
Σουζούκι Σουίφτ. H οδήγησή του και σε αυτόν τον αγώνα
αποδεικνύει ότι ο Γεωργίου θεωρείται δίκαια ένας από τους πιό
ολοκληρωμένους οδηγούς της χρονιάς, (των τελευταίων 10 ετών
Σ.Χ) και το αυτοκίνητο του, σαν ένα από τα πιό καλοστημένα γιά
αγώνα ταχύτητας.
Στην έκτη θέση τερμάτισε ο Μαρπίνης οδηγώντας ήρεμα, αφού η
θέση του εξασφάλιζε τον τίτλο του Πρωταθλητή - πολυνίκη στην
ομάδα A. Οι Δημάκης και Φωτεινέλης τερμάτισαν πίσω από τον
έβδομο Αθανασίου, και τη δεκάδα συμπληρώνει ο Στεργίου
κάνοντας μία οδήγηση που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
’ξιοι προσοχής ήταν οι Τριανταφύλλου και Ερδίνελης που
αποδεικνύονται ακόμη μία φορά πιό γρήγοροι από τα αυτοκίνητά
τους. O Φαμπιάτος εγκατέλειψε έχοντας μηχανικά προβλήματα με
το Σιτροέν AX, πλην όμως παίρνει τη δεύτερη θέση στην κατάταξη
του Πρωταθλήματος και την πρώτη θέση στην άτυπη κατάταξη της
κλάσης 1.3. Στην τρίτη θέση ισοβαθμούν οι Τζαβίδας, Κύρκος και
Γεωργίου, ενώ στην τέταρτη και πέμπτη βρίσκονται οι
Τριανταφύλλου και Φωτεινέλης, δικαιώνοντας όσους πιστεύουν
στις δυνατότητες οδήγησης και τακτικής αυτών των οδηγών.
Στην Ομάδα E ο _Τσαφ_ πήρε την καρό σημαία, αλλά ο τεχνικός
έφορος ξεπερνώντας εαυτόν, του αφαίρεσε τη χαρά της νίκης
κάνοντας αυστηρό έλεγχο και βρίσκοντας τα λάστιχα του ...επτά
χιλιοστά φαρδύτερα από το επιτρεπόμενο όριο. Εκτός κατάταξης
επίσης βρέθηκε και ο Μαυροπούλης, με αποτέλεσμα πρώτος στην
κατάταξη να βρεθεί ο Χαραλαμπόπουλος. Οι αποκλεισθέντες έκαναν
εφέσεις και τα αποτελέσματα μαζί με την τελική βαθμολογία του
Κυπέλλου θα διαμορφωθούν ακόμη μία φορά στα γραφεία του
πύργου.
Τέλος καλό(;) αλλά όλα καλά; Ένα ερώτημα που παραμένει
αναπάντητο καθώς η Ε.Λ.Π.Α. κρατώντας ακόμη τα καλά χαρτιά στα
χέρια της ελέγχει το παιχνίδι στο θέμα των διοργανώσεων. H
νεοϊδρυθείσα ΕΛ.Ο.Α.Α.Μ. παίζοντας έναν άχαρο ρόλο αδυνατεί
ακόμη να δώσει λύσεις και να προστατεύσει αποτελεσματικά
Λέσχες και Οδηγούς. Το αποτέλεσμα είναι οι οδηγοί,
απροστάτευτοι, να άγονται και να φέρονται από τις
αμφισβητούμενες εξαγγελίες της ΕΛΠΑ γιά βελτίωση της
κατάστασης, από τη μία πλευρά, και τις δικαιολογημένα,
ανεφάρμοστες ακόμη υποσχέσεις της Ομοσπονδίας από την άλλη. Το
σίγουρο είναι ότι το μέλλον των στυλοβατών του αθλήματος, των
οδηγών, φαίνεται καπελωμένο και γκρίζο αφού κανείς δεν
φροντίζει και για την προβολή των αγώνων ταχύτητας. O χώρος
προσφέρεται για ...εκμετάλλευση αρκεί να γίνουν οι κατάληλοι
χειρισμοί ώστε να παρελαύνουν από την Τρίπολη ιδιωτικά και
κρατικά κανάλια. Δεν θα παρασυρθούμε σε συγκρίσεις με τους
αγώνες μοτοσικλέτας που βρίσκονται στο σωστό δρόμο σ_ αυτόν
τον τομέα. Θα σημειώσουμε μόνο ότι στη _φτωχή_ όσο και
απομακρυσμένη Τρίπολη συμμετέχουν τα καλύτερα αυτοκίνητα των
Ελληνικών αγώνων (ομάδες A, N) και δύο σειρές αγώνων (ενιαίο,
F3) με εξαιρετικές δυνατότητες προβολής. Τέλος λοιπόν στον
χαρτοπόλεμο και στο παρασκήνιο για αλλαγές κανονισμών που
κρύβουν και απ_ευθείας οικονομικά οφέλη, και τόπο σε μία
συλλογική προσπάθεια για την αναβάθμιση των αγώνων ταχύτητας
που έχουν άμεση ανάγκη φωτισμού. Τότε με πληθώρα υποστηρικτών
στο προσκήνιο θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για δύο και τρεις
σειρές ενιαίου και για αντίστοιχες σειρές αγώνων με μονοθέσια
όλων των τύπων._Δ.Π.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ENIAIOY
1. Δ. Πρασόπουλος, 2. A. Ζιάρκας, 3. M. Μαυροειδάκος, 4. E.
Αστέρης, 5. Π. Σιδέρης, 6. M. Κισσανδράκης, όλοι με Σιτροέν
AX.
ΟΜΑΔΑ N
1. E. Αρβανιτάκης, Φορντ Σιέρα Κόσγουορθ, 2. N. Αγγλούπας,
Νισάν Σκάιλαϊν, 3. _Κέμα_, BMW M3, 4. I. Κωνσταντακάτος, Φορντ
Σιέρα Κόσγουερθ, 5. A. Σκούλικας, BMW M3, 6. Σ. Τσιγκούνης,
Σιτροέν AX, 7. Π. Βαλεντής, Σιτροέν AX, 8. Π. Σιδέρης, Σιτροέν
AX, 9. Γ. Δέγλερης, Σιτροέν AX, 10. E. Κατσίνας, Όπελ Καντέτ.
(Στον ίδιο αγώνα κατετάγη και ο Οκτάβιος που όμως αποκλείστηκε
μετά από ένσταση συναδέλφου του που αμφισβήτησε κατόπιν εορτής
την _ταυτότητα_ του αυτοκινήτου του. Κρίμα! Σ.Χ.)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΠΟΡ
1. _Νίνο_, Χόιερ-Ραλτ ’λφα Ρομέο, 2. K. Κυρίτσης,
Γουέστ-Ρέιναρντ 873, 3. A. Χαλκιόπουλος, Σιλκολέιν-Ρέιναρντ
873, 4. Π. Σπυρόπουλος, Γουέστ-Ρέιναρντ 873.
ΟΜΑΔΑ A
1. Γ. Καϊτατζής, Φορντ Σιέρα 4X4, 2. Σ. Τζαβίδας, BMW M3, 3.
Γ. Γκίκας, Γκολφ 16V, 4. K. Γεωργίου, Σουζούκι Σουίφτ GTi, 5.
N. Κοττάκης, Γκολφ GTi 16V, 6. I. Μαρπίνης, Όπελ Καντέτ 2.0
GTi, 7. H. Αθανασίου, Φορντ Σιέρα RS 500, 8. K. Δημάκης, Γκολφ
GTi 1.8, 9. Σ. Φωτεινέλης, Σουζούκι Σουίφτ GTi, 10. M.
Στεργίου, Βόξολ Νόβα.
ΟΜΑΔΑ E
1. Σ. Χαραλαμπόπουλος, Όπελ Μάντα, 2. Π. Λιώρης, Όπελ Μάντα B
2000, 3. Π. Χατζηνικολάου, VW Γκολφ, 4. A. Κουρνιάτης, Φορντ
Έσκορτ RS 2000, 5. B. Παραθύρας, ’λφα Ρομέο GTV, 6. Θ.
Ψιλοβασιλόπουλος, Σίμκα Ραλλύ, 7. Π. Αλεξανδράτος, Φίατ 127,
8. E. Χρυσαφέλης, Τογιότα Στάρλετ 1.3, 9. A. Σταθάκης, Σέατ
124, 10. Θ. Τσάλτας, Μίνι Κούπερ.