Κακά τα ψέματα
ΚΑΛΗ (;) XPONIA_MH ΓΡΑΨΕΙΣ τυποποιημένη ανασκόπηση, γράψε κάτι διαφορετικό.
Γράψε τι σου _έμεινε_ από τον περασμένο χρόνο_.
_H νίκη μου στο Ράλλυ Ακρόπολις_, απαντάω ευτυχής.
Να μια ...καλή ευκαιρία να γράψω για την ...αμαξάρα μου για
τους μηχανικούς μου (που κυριολεκτικά ξεπέρασαν εαυτούς), για
τους καλούς φίλους των εταιριών που με στήριξαν και σε
προσωπικό επίπεδο και άλλα αντίστοιχα που όμως δεν έχουν καμία
θέση, ούτε στις σελίδες αυτού του περιοδικού, ούτε στα
αποθηκευμένα θέματα του υπολογιστή που κοσμεί το γραφείο μου,
παρά μόνο στην καρδιά μου.
Τι έμεινε από εκεί και πέρα;
Χρονιάρες μέρες δεν υπάρχει λόγος να παρασύρω κι εσάς στη
μελαγχολία μου.
Λίγες(;) αράδες μόνο έτσι για την ιστορία.
Φίλοι των Ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου σε όποια πλευρά του
λόφου και αν ανήκετε η μεγάλη ευκαιρία για την αναβάθμιση των
ελληνικών αγώνων χάθηκε, φοβάμαι για πάντα, αφού ευκαιρίες δεν
παρουσιάζονται κάθε ημέρα.
H εντυπωσιακή αύξηση στις πωλήσεις των αυτοκινήτων, τα
εκατοντάδες εκατομμύρια που -σωστά- δαπανήθηκαν σε διαφημίσεις
νέων μοντέλων, η αύξηση των ειδικών εντύπων, η
δημιουργία/καθιέρωση ειδικών εκπομπών σε ραδιόφωνο/τηλεόραση
και η γενικότερη, έστω προσωρινή, ευφορία που επικρατεί στο
χώρο, δεν άγγιξαν τους ελληνικούς αγώνες που παραμένουν
ταλαίπωροι και υποβαθμισμένοι.
Ποιοί ευθύνονται; Όλοι. Από τους παραδοσιακά διοικούντες που
τα βρίσκουν και ...καλά κάνουν, μέχρις όσους διεκδικούν τη
διοίκηση αλλά δεν τα βρίσκουν και _...τι να κάνουν;_.
Τί περιλαμβάνει όμως η ψαλίδα ανάμεσα στους δύο πόλους που
έγιναν εκ των πραγμάτων δύο, μήπως και αποφευχθεί το
βραχυκύκλωμα;
Το αποκαλούμενο _κύκλωμα_ που δεν είναι αγωνιστικό φαινόμενο,
αλλά το συναντάς σε όλους τους ειδικούς χώρους, σε όλα τα μέρη
του κόσμου.
Τι περιλαμβάνει; Μα όλους όσους ασχολούνται με τους αγώνες
αυτοκινήτου. Σαφώς όσους κρατούν τα ηνία, όσους θα ήθελαν να
τα κρατούν, όσους εποπτεύουν, όσους οργανώνουν, όσους κρίνουν,
όσους χορηγούν, όσους ...μαγειρεύουν, όσους ελάχιστους
φωτίζουν, όσους επισκευάζουν/συντηρούν και τους μεγάλους
πρωταγωνιστές και χαμένους της ιστορίας, τους εκτελεστές.
Οι τελευταίοι, οι οδηγοί αγώνων βέβαια, είναι αυτοί που έχασαν
την πρώτη θέση στο _Κονκόρντ_ που θα έπρεπε να διαθέτουν οι
ελληνικοί αγώνες, γιατί απλά δεν μπορούν να ξεφύγουν από
φτηνές αντιπαραθέσεις που αρχίζουν το Δεκέμβριο με τις περί
την προκήρυξη συζητήσεις και ολοκληρώνονται με το πέρας των
αγώνων το Νοέμβριο.
Τι περιλαμβάνουν οι αντιπαραθέσεις; Όλα αυτά τα ακατανόητα και
δυσνόητα που κάθε μήνα σας προκαλούν αλλεργία και σας
αναγκάζουν να γυρίσετε σελίδα και το ζητούμενο όλων των ετών.
Αφορά την υποβάθμιση δυστυχώς ολίγων επιτυχημένων υπέρ των
...αδυνάτων που συνδέουν την αναβάθμισή τους με την κατάκτηση
δεκάδων τίτλων που στηρίζονται σε λογιστικά συστήματα
βαθμολογίας.
Σήμερα ουδείς πλέον των 300 του _κυκλώματος_ μπορεί να
παρακολουθήσει τηλεοπτική περιγραφή ελληνικού αγώνα, ενώ το
εντελώς εξειδικευμένο έντυπο του χώρου μόλις ξεπερνάει σε
φύλλα τον παραπάνω αριθμό των ...ειδικών αναγνωστών.
Να θυμηθούμε, πως εξελίχθηκε ο παλιός ο χρόνος.
Τον ένα μήνα, το Μάρτιο, ιδρύθηκε Ομοσπονδία όπου συμμετέχουν
δυστυχώς ελάχιστες λέσχες και όλοι οι Σύνδεσμοι των οδηγών που
αναγκαστικά πρέπει να επιβιώσουν και με τη νόμιμη αρχή που
προκηρύσσει και εκδίδει οτιδήποτε σχετικό...
Τον άλλο μήνα, το Μάιο, έγινε αγώνας που κέρδισε ο τυπικά
κορυφαίος οδηγός της χώρας, αλλά απείχαν στην πλειοψηφία τους
οι οδηγοί ώστε ...να μην αποχωρήσουν οι λέσχες και να
αποκτήσει Δ.Σ. η ομοσπονδία τους!
Τον Ιούνιο, το κύριο θέμα δεν ήταν το Ράλλυ Ακρόπολις, αλλά η
στρατηγική(;) για την καθιέρωση του νέου οργάνου και η
προετοιμασία για την υποστήριξη των στασιαστών στο ...ειδικό
δικαστήριο.
H χρονιά πέρασε κάπως έτσι, με τους τόνους να ανεβαίνουν ή να
πέφτουν ανάλογα και με το τοπικιστικό ενδιαφέρον και τα
συμφέροντα του καθενός όπως εκφράστηκαν σκαιότατα στους
τελευταίους αγώνες της χρονιάς.
Οι στήλες των ειδικών περιοδικών, _πηγμένες_ στα υπονοούμενα,
σπάνια (μόνον μετά την παρέμβαση του Διευθυντή Σύνταξης οι
δικές μας στήλες αποκτούν γενικότερο ενδιαφέρον) βρίσκουν τη
χρυσή τομή. Τις περισσότερες φορές, απευθύνονται σε ελάχιστους
ενώ, ευτυχώς σπάνια, είτε φωτίζουν υποκειμενικά (όχι από
συμφέρον αλλά από μονόπλευρη ενημέρωση) είτε δημιουργούν
σκοτάδι και προβληματίζουν για το ήθος του χώρου.
Για την ομορφιά των αγώνων, για προσπάθειες στο όριο, για
επιλογές Ελλήνων τεχνικών, για κομψές παρουσίες ομάδων, γιά
παραλειπόμενα που δεν κρύβουν κακία αλλά δείχνουν την ανθρωπιά
του χώρου, ούτε μία λέξη.
Προσπάθεια, ώστε να έρθουν και να μείνουν νέοι άνθρωποι στο
χώρο, καμία.
Αλλεπάλληλοι _πυροβολισμοί_, λάσπη, κακία και απωθημένα ετών,
χαρακτηρίζουν κακογραμμένα άρθρα ορισμένων αγωνιζομένων που
φιλοξενούνται σε ειδικές σελίδες _ιστορικών_ περιοδικών.
Φτάνει πιά. Εν όψει 1992, δεν θα συμμετάσχουμε σ_ αυτό το
παιχνίδι.
Τα δύο καλύτερα μπάκετ του κόσμου που διαθέτουμε (τo ένα στο
GTiR, το άλλο στον τρίτο όροφο της Γοργίου), μας δίνουν τη
δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα και χωρίς
ανταγωνιστικές τάσεις τις ...εξελίξεις.
Οι σελίδες των αγώνων θα είναι ανοικτές σε οτιδήποτε φωτίζει
το χώρο και αντανακλά γενικότερα στην Ελληνική κοινωνία
ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια.
Στόχος, σε συνεργασία με το Δ.Σ. του ΣΟΑΑ, του μόνου ικανού
οργάνου να επιβάλλει την _αναγέννηση_ διατηρώντας ίσες
αποστάσεις, η πραγματική αναβάθμιση των αγώνων, πέρα από τους
300 του Λεωνίδα και από τις υπερομάδες σε άσφαλτο-χώμα,
γεγονότα που κι αυτά θ_ αποκτήσουν την πραγματική τους
διάσταση όταν την αποκτήσουν γενικότερα και οι ελληνικοί
αγώνες.
Από την πρόσκληση ουδείς χρήσιμος και υγιής εξαιρείται από
όποια πλευρά του λόφου και αν ανήκει, αφού διαφωνούμε ριζικά
με τη θεωρία _ποιοί είστε εσείς..._.
Εμείς επιμένουμε. Το σχήμα των ονείρων μας περιλαμβάνει εκτός
από έντονη δόση ρομαντισμού, την ΕΛΠΑ στην Ομοσπονδία, με
εκλεγμένο Πρόεδρο κοινής αποδοχής που θα κερδίσει την ψήφο με
το σπαθί του και όχι με τα τερτίπια της κάλπης που δυστυχώς
δεν περιορίζονται μόνο στην οδό Αμερικής.
Την αρχαιότερη λέσχη της χώρας που είναι και από τις καλύτερες
του κόσμου, να αποκτήσει, επιτέλους, εντευκτήριο αντάξιο της
ιστορίας της. Να διοργανώνει αγώνες και να εκπροσωπεί άξια τη
χώρα μας στον πολιτισμό όπως το κάνει σήμερα μόνος ο πρόεδρός
της και όπως το έκανε πριν χρόνια με την ίδια επιτυχία και
ίσως με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, με το συνεργάτη του
Κώστα Γλωσσώτη.
Την ΕΛΟΑΑΜ με όλες τις λέσχες μέλη της, χωρίς εν ενεργεία
οδηγούς στο Δ.Σ. και με μάνατζερ τον ...Διονύση Νέγκα, να
ασχολείται με την αναβάθμιση και την προβολή των αγώνων και
όχι με την εποπτεία. Ένα γραφείο με τον Θωρ και δύο
πραγματικές κυρίες επιπέδου Πέγκυ αρκούν για τον άχαρο όσο και
απαραίτητο ρόλο της ΕΘ.Ε.Α.
Τον ΣΟΑΑ και τον Πρόεδρό του Φίλιππο Αντωνιάδη, να κρατάει τις
ισορροπίες, να διαπραγματεύεται σκληρά και να αποτελεί το
κόσμημα του χώρου, δημιουργώντας προϋποθέσεις για ειρηνική
συμβίωση νικητών αγώνων, κλάσεων και γνήσιων ερασιτεχνών που
απλά λατρεύουν την οδήγηση.
Τον ΕΣΣΑΜ να παίξει το δικό του θετικό ρόλο σε ένα χώρο με τον
οποίο τα περισσότερα από τα ιδρυτικά του μέλη συνδέονται
τουλάχιστον συναισθηματικά. Σήμερα, με την επιλογή του οδηγού
της χρονιάς και μόνο, το επίσημο όργανο των ειδικών συντακτών
δείχνει τη συμπάθειά του στους αγώνες αλλά δεν δίνει αυτό το
κάτι παραπάνω. Μπορεί να το κάνει αύριο με την πριμοδοτημένη
επιλογή του νέου ταλαντούχου οδηγού και με τη στελέχωση μίας
επιτροπής προβολής που θα ανεβάσει τους Ελληνικούς αγώνες στον
έβδομο ουρανό.
Πώς ξύπνησα, μετά από όλα αυτά που είναι σχεδόν αδύνατο να
συμβούν μετά και την τελευταία γενική συνέλευση της ΕΛΠΑ όπου
λέχθηκαν δυστυχώς πικρές κουβέντες;
Θα μάθετε τον επόμενο μήνα. Αν το στόμα είναι στιφό και η
γεύση πικρή σημαίνει ότι η συνάντηση της 18 Δεκεμβρίου μεταξύ
του προέδρου της ΕΛΠΑ με τακτικά μελη της λέσχης συνδεδεμένα
με αγώνες και φορείς του αθλήματος εξελίχθηκε σε φιάσκο.
Αν η συνάντηση λειτούργησε όπως η καλύτερη οδοντόπαστα τότε,
τόπο στους Ελληνικούς αγώνες και _δώσε σελίδες Boss_ αξίζει ο
κόπος.
Στράτης Χατζηπαναγιώτου