Toyota Celica Turbo 4WD _Limited Edition Carlos Sainz_
RED ALERT
Για να τιμήσει την προσφορά του Ισπανού ...πρώην
Παγκόσμιου Πρωταθλητή η Τογιότα χάρισε το όνομα του
στην τελευταία, περιορισμένης παραγωγής, Σέλικα 4WD,
το αυτοκίνητο που θα εκπροσωπήσει την ιαπωνική
αυτοκινητοβιομηχανία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ
το 1992. Δοκιμάζουμε το αυτοκίνητο παραγωγής στην
Ιταλία και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
Φωτογραφίες: Βασίλης Γιανακόπουλος
ΣΗΜΕΡΑ, μετά από έξι χρόνια ζωής, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η
θέσπιση της κατηγορίας A (γκρουπ A) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Ράλλυ, λειτούργησε θετικά στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία.
Όσοι κατασκευαστές διέθεταν καλή βάση, δηλαδή αυτοκίνητα
παραγωγής με προδιαγραφές νίκης (πολυβάλβιδος,
υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας, σύστημα μετάδοσης στους
τέσσερις τροχούς), ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι σε τρόπαια και
πωλήσεις.
Οι υπόλοιποι, ή τουλάχιστον όσοι έχουν καταλάβει τη δύναμη των
Ράλλυ και το ρόλο τους στην εξέλιξη, πήραν το μήνυμα και
κατασκεύασαν αυτοκίνητα ικανά να προσαρμοστούν, με τις
κατάλληλες μετατροπές, σε ασφάλτινες και χωμάτινες ειδικές
διαδρομές.
Αποδεδειγμένα και βάσει αποτελεσμάτων, ο μεγάλος κερδισμένος,
μετά τον καταναλωτή, από την αλλαγή των κανονισμών ήταν και
παραμένει η Λάντσια.
H ιστορία είναι γνωστή και δεν θα σας κουράσουμε με τα ίδια
στη συγκεκριμένη αναφορά.
Οι νίκες των Ιταλών πήραν διαστάσεις θριάμβου τα τελευταία
χρόνια γιατί, επιτέλους, βρήκαν άξιο αντίπαλο που έφτασε τη
φετινή χρονιά να διεκδικεί τον τίτλο από τους _δάσκαλους_ του
χώρου.
Αναφερόμαστε στην Ιαπωνική Τογιότα που, τουλάχιστον στην πρώτη
φάση της θέσπισης των νέων κανονισμών, αιφνιδιάστηκε και
δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί σε ένα παιχνίδι που επιφυλάσσει
πολλές εκπλήξεις. O καιρός όμως πέρασε και η πολύ καλή βάση, η
Τογιότα Σέλικα 4WD, εξελίχθηκε, με αντικειμενικά κριτήρια, στο
καλύτερο αυτοκίνητο στο χώρο των Ράλλυ.
Το ότι οι νίκες δεν συνδυάστηκαν με τίτλους σε επίπεδο
κατασκευαστών δεν συνδέεται με την ποιότητα και τις
δυνατότητες του αυτοκινήτου αλλά, με άλλες παραμέτρους που δεν
είναι της στιγμής.
Για να πάρεις και να διατηρήσεις όμως τα σκήπτρα πρέπει να
δουλεύεις σκληρά και να αποκαλύπτεις νέους δρόμους ικανούς να
σε οδηγήσουν στην κορυφή.
Με την ευκαιρία της παραγωγής της τελευταίας γενιάς των Σέλικα
πριν δύο χρόνια, παρουσιάστηκε και το αντίστοιχο αυτοκίνητο με
τις κλασικές πλέον προδιαγραφές για την επιτυχημένη πορεία.
Καλό αυτοκίνητο με προδιαγραφές GT και η νέα Σέλικα, αλλά οι
πρώτες δοκιμές απογοήτευσαν. O κινητήρας _ανέβαζε_
αδικαιολόγητα μεγάλες θερμοκρασίες, ενώ το άνοιγμα των φτερών
δεν επέτρεπε τη χρήση μεγάλων τροχών.
Οι τεχνικοί του αγωνιστικού τμήματος, από το πεδίο δοκιμών
επέστρεψαν στην Κολωνία για να ασχοληθούν με την επιτυχημένη
αγωνιστική παρουσία του παλιού μοντέλου.
Νωρίτερα, έδωσαν στους επίμονους Ιάπωνες σειρά οδηγιών ώστε να
εφαρμόσουν στη Σέλικα 4WD, λύσεις απαραίτητες για την
αγωνιστική παρουσία του αυτοκινήτου.
Το νέο αυτοκίνητο παρουσιάστηκε, επιτέλους, στο σαλόνι της
Φρανκφούρτης και αφού νωρίτερα οι τεχνικοί του TTE (Toyota
Team Europe), δοκίμασαν το αυτοκίνητο σε αγωνιστική έκδοση
στους ...ελληνικούς δρόμους και βρήκαν τις αλλαγές επιτυχείς.
Για να δεχτεί το αυτοκίνητο δελτίο αναγνώρισης από τη διεθνή
ομοσπονδία και να έχει δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες πρέπει
να παραχθούν 5000 νέες Σέλικα 4WD, σε διάστημα ενός χρόνου.
Υπολογίζεται ότι σήμερα, λίγες εβδομάδες πριν το Ράλλυ Μόντε
Κάρλο, όπου οι Σάινθ, Αλέν και Σβαρτς θα διεκδικήσουν τη νίκη
με το νέο αυτοκίνητο, έχουν παραχθεί τα αυτοκίνητα με το
χαρακτηρισμό Carlos Sainz.
Οι Ιάπωνες, τιμώντας τον οδηγό τους και θέλοντας να δώσουν τις
πραγματικές διαστάσεις της παρουσίας τους στο χώρο
χρησιμοποίησαν το αρχοντικό όνομα του Ισπανού για το
χαρακτηρισμό του αυτοκινήτου.
Αντιμετώπισαν μάλιστα ευρωπαϊκά την επιλογή τους και το όνομα
του Παγκόσμιου Πρωταθλητή της περασμένης χρονιάς, είναι
γραμμένο διακριτικά μαζί με τον αριθμό πλαισίου, σε ειδική
πλακέτα στην κεντρική κονσόλα.
H λευκή και η κόκκινη Σέλικα που δοκιμάσαμε στην Ιταλία,
προσκεκλημένοι της Τογιότα Ελλάς, με την ευκαιρία της
παρουσίασης του αυτοκινήτου από την Τογιότα Ιταλίας στον
τοπικό τύπο (κομφούζιο), είχαν αριθμό παραγωγής 3708 και 3714.
Τι άλλο, εκτός από το πινακιδάκι που προδίδει και τη
συλλεκτική αξία του μοντέλου διαθέτουν, σε επίπεδο εξοπλισμού
και τεχνικών χαρακτηριστικών οι νέες Σέλικα 4WD;
Αρχίζοντας από το αμάξωμα το πρώτο σημείο που κερδίζει τον
ανυποψίαστο είναι το τεράστιο άνοιγμα που υπάρχει πάνω στο
καπό. Δίπλα στο κεντρικό άνοιγμα ένα μικρό στόμιο φροντίζει
για την απευθείας εισαγωγή αέρα στην κεφαλή του κινητήρα!
Τις διαφοροποιήσεις στο καπό ολοκληρώνουν δύο εξαγωγές στο
πίσω μέρος αριστερά και δεξιά. Όλα αυτά βέβαια, με εξαίρεση το
στόμιο που συνδέεται με την κεφαλή, παίζουν το ρόλο τους
αποκλειστικά στην αγωνιστική έκδοση αφού στο αυτοκίνητο
παραγωγής είναι καλυμμένα εσωτερικά.
H μάσκα μπροστά όπως και ο προφυλακτήρας έχουν σχεδιαστεί
ειδικά για τις αγωνιστικές ανάγκες του αυτοκινήτου. Το κύριο
χαρακτηριστικό είναι το μεγάλο άνοιγμα, που φαίνεται, και
χρησιμοποιείται για τη ροή του αέρα στο ψυγείο και στον
εναλλάκτη του τούρμπο. Επίσης, ο πίσω προφυλακτήρας δείχνει
ενιαίος με το αμάξωμα, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί και φαρδύτερα
λάστιχα. To τελικό αποτέλεσμα πάντως είναι αρκετά επιθετικό
και σίγουρα εντυπωσιάζει.
Ανοίγοντας το καπό του κινητήρα οι αλλαγές συνεχίζονται. O
εναλλάκτης του τούρμπο είναι πλέον νερού-αέρα, η προηγούμενη
έκδοση είχε αέρα-αέρα, ενώ έχει αυξηθεί και η ισχύς του
ανεμιστήρα. Οι αλλαγές αυτές έρχονται σαν αποτέλεσμα της
αυξημένης ισχύος, που έχει φτάσει τους 208 ίππους στις 6000
σ.α.λ. και αντίστοιχα της ροπής στα 28 Kgm/4000 σ.α.λ.
Αλλαγές υπάρχουν και στο σύστημα μετάδοσης κίνησης. Νέοι κώνοι
συγχρονιζέ (κόμπλερ) έχουν τοποθετηθεί στη δεύτερη και τρίτη
ταχύτητα (σε συνεργασία και με το αγωνιστικό τμήμα της T.E.;)
έτσι ώστε να εξασφαλισθεί μεγαλύτερη αντοχή. Εκτός αυτών έχει
μειωθεί η διαδρομή του πεντάλ του συμπλέκτη όπως και η
διαδρομή αλλαγής του μοχλού ταχυτήτων. Το κεντρικό διαφορικό
έχει τώρα συνεκτική σύμπλεξη, ενώ το πίσω είναι περιορισμένης
ολίσθησης (μπλοκέ).
H εμπειρία των αγώνων οδήγησε και σε μερικές ουσιώδεις
βελτιώσεις στην ανάρτηση. O συνδυασμός ελατηρίων-αμορτισέρ
στα γόνατα ΜακΦέρσον έχει ξανασχεδιαστεί για περιορισμό των
τριβών και παραπέρα βελτίωση της οδικής συμπεριφοράς.
Ειδικότερα τα μπροστινά ελατήρια έχουν μεγαλύτερη διάμετρο και
είναι σκληρότερα. Στην εμπρός ανάρτηση έχει αυξηθεί η
δυσκαμψία με την προσθήκη ενός επιπλέον συνδέσμου στον κάτω
βραχίονα. Τα πίσω αμορτισέρ έχουν εφοδιαστεί με νέες βαλβίδες,
έτσι ώστε να αποσβαίνουν καλύτερα τις χαμηλότερες συχνότητες,
ενώ οι πίσω τροχοί έχουν ακόμα μεγαλύτερο αρνητικό κάμπερ. Τα
φρένα έχουν μείνει τα ίδια, (αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά,
δίσκοι πίσω και ABS στο βασικό εξοπλισμό), αφού η απόδοσή τους
κρίνεται ικανοποιητική τουλάχιστον σε ρυθμούς μεγάλου
τουρισμού.
Με αρχικό στόχο τους λάτρεις των άνετων GT, το επίπεδο
εξοπλισμού είναι υψηλό και ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα,
φτάνει με την ανάλογη επιβάρυνση στο σύστημα κλιματισμού και
σε δερμάτινη επένδυση των καθισμάτων.
_Φούλ έξτρα_ ήταν και οι ...δικές μας Σέλικα, όπως θα
προσφέρονται στην ιταλική αγορά για όσους δεν θέλουν τη
_φτωχή_ έκδοση των 7.500.000 και μπορούν να επενδύσουν ακόμη
1.500.000 σε δραχμές και ν_ αποκτήσουν ένα περίφημο GT με
κορυφαία ποιότητα κατασκευής.
Στη χώρα μας ουσιαστικά το αυτοκίνητο δεν θα εισαχθεί. Τον
...περιορισμένο αριθμό τεσσάρων αυτοκινήτων θα αποκτήσουν
συνεργάτες της Τογιότα Ελλάς, ενώ ένα πέμπτο αυτοκίνητο
πιθανότατα θα παραχωρηθεί σε δημοσιογράφους για δοκιμή επί
Ελληνικού εδάφους.
Μέχρι τότε...
CARLOS Vs JUHA
Τήν ώρα που οι δύο Γιούχα, οι Κάνκουνεν-Πίρονεν πανηγύριζαν
στο Χαρογκέιτ τη νίκη τους στο RAC και την κατάκτηση του
Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ, εμείς παραλάβαμε από το Τορίνο
μία Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε HF και, σε 90_, φτάσαμε στο
Ραπάλο.
Αφού αντιμετωπίσαμε το έντρομο βλέμμα της υπευθύνου του
γραφείου τύπου της Ελληνικής Τογιότα και το ...γεμάτο
κατανόηση χαμόγελο της Ιταλίδας συναδέλφου της παραβρεθήκαμε
στην άψογα οργανωμένη συνέντευξη τύπου.
Παρακολουθώντας την παρουσίαση με οπτικοακουστικά μέσα και
χάρη στις γνώσεις του Ιταλού διευθυντή μάρκετιγκ, που γνωρίζει
τέλεια το αντικείμενο, πήραμε το μήνυμα και διαμορφώσαμε άποψη
πριν οδηγήσουμε το όμορφο κουπέ με την επιθετική γραμμή και τα
πολιτισμένα χαρακτηριστικά.
H διαφορά στην προσέγγιση του στόχου ανάμεσα στη Λάντσια και
στην Τογιότα είναι εντυπωσιακή.
Μερτσέντες κουπέ με κίνηση στους τέσσερις τροχούς θυμίζει η
Σέλικα, πεντάθυρη Φεράρι μικρών διαστάσεων η Λάντσια.
Και τα δύο αυτοκίνητα, βαμμένα σε διαφορετικά χρώματα, θα
διεκδικήσουν τη νίκη στα Ράλλυ εκπροσωπώντας στο χώρο των
αγώνων την Ευρωπαϊκή και την Ιαπωνική σχολή. Από εκεί και πέρα
σε έκδοση παραγωγής κανένα κοινό σημείο, εκτός βέβαια από τις
τεχνικές προδιαγραφές.
Από την πρώτη στιγμή, στην προσπάθεια για τη ρύθμιση του
καθίσματος και του τιμονιού και από τον ήχο των κινητήρων
εντοπίζεις τη διαφορά στη νοοτροπία. Το κάθισμα της Τογιότα με
τη δερμάτινη επένδυση, είναι φαρδύ, άνετο με ικανοποιητική
πλευρική στήριξη και τηρουμένων των αναλογιών αναπαυτικό. Το
κάθισμα της Λάντσια είναι Ρεκάρο με επένδυση από αλκαντάρα και
δεν χρειάζεται άλλες συστάσεις τουλάχιστον για όσους
συνυπάρχουν μαζί μας.
Με το κλειδί στη θέση ON ο ήχος που εκπέμπουν τα δύο
τετρακύλινδρα 16βάλβιδα σύνολα είναι διαφορετικός.
Κλασική μουσική που αυξάνεται προοδευτικά παρασύροντας τον
αδιάφορο και ενθουσιάζοντας το ρομαντικό, εκπέμπει το ιαπωνικό
ηχοσύνολο. Το ιταλικής κατασκευής μηχάνημα _παίζει_ μόνο ροκ,
μουσική που αρέσει σε λίγους αμετανόητους και τους οδηγεί σε
ένα διαφορετικό κόσμο που ξεπερνάει την τέλεια διαδρομή.
Με την Σέλικα 4WD Limited Edition, αισθάνεσαι επιεικώς ευτυχής
στην τέλεια διαδρομή.
H ποιότητα κατασκευής είναι επιπέδου Μερτσέντες. H άνεση της
ανάρτησης και η οδική συμπεριφορά θα ικανοποιήσει τόσο τους
απογόνους του Πορφύριο Ρουμπιρόζα όσο και οποιονδήποτε
ψύχραιμο ρεαλιστή βρεθεί στη θέση του οδηγού.
O κινητήρας ανταποκρίνεται στις εντολές του οδηγού από τις
...μηδέν στροφές. H είσοδος του τούρμπο γίνεται αντιληπτή μόνο
από τη μετακίνηση της βελόνας στο αντίστοιχο όργανο.
_Αν ο κινητήρας της Τογιότα αποδίδει 208 ίππους, τότε της
Λάντσια αποδίδει 250 και όχι 210_, παρατήρησε ο ιταλόφιλος της
συντροφιάς.
_Πρόσεξε το ταχύμετρο που ανεβαίνει γρήγορα και χωρίς
δισταγμούς ακόμη και σε ανηφόρα με έντονη κλίση_, απαντάει ο
αντικειμενικός και η αντιπαράθεση συνεχίζεται.
Θετικός με μικρή διαδρομή ο επιλογέας της Τογιότα, είναι
εύχρηστος για τον οποιονδήποτε, αλλά δεν θα κρύψει τη
δυσαρέσκειά του αν αποφασίσεις να τον μετακινήσεις βίαια.
O επιλογέας της Λάντσια με την κατάλληλα διαμορφωμένη
χειρολαβή, σε προκαλεί να τον χρησιμοποιήσεις με τρόπο που
διώκεται ...ποινικά.
Στην επιβράδυνση δεν υπάρχουν περιθώρια για συγκρίσεις. Ίδια
γεύση σε αποτέλεσμα και αντοχή, παρ_ όλο το περίσσιο βάρος του
αυτοκινήτου της επίσημης δοκιμής.
Τα 1400+ κιλά η Σέλικα δεν τα δείχνει, ούτε όταν προσπαθείς να
βρεις τα όριά της στους επαρχιακούς δρόμους από το Ραπάλο προς
το Λιβόρνο. Ακόμη και όταν το χρώμα του οδοστρώματος αλλάζει
και οι σκουρόχρωμες κηλίδες προδίδουν την ύπουλη υγρασία,
ελέγχεις εύκολα το μεγάλο κουπέ, χάρη στο υδραυλικό τιμόνι,
στην ελαστικότητα του κινητήρα και στο νέο ελεγχόμενο πίσω
διαφορικό. Την ίδια ώρα με τη Λάντσια κινείσαι διασκεδάζοντας,
στον ίδιο χρόνο αλλά σε άλλες γωνίες.
Διαφορετικές είναι και οι τιμές κατανάλωσης. Το μικρό
ρεζερβουάρ της Λάντσια, σε συνδυασμό με την πολύ υψηλή τιμή
κατανάλωσης (20+ λίτρα/100 χλμ.), αποδείχθηκε καταστροφικό
στην αουτοστράντα με το πόδι στο δάπεδο ή σχεδόν.
Με τη Σέλικα που καταναλώνει έως 12 λίτρα/100 χλμ. φτάνεις
χωρίς πρόβλημα στις Κάννες μέσω Promenade Anglaise και
παίρνεις το δρόμο της επιστροφής μέσω της Γαλλικής autoroute.
Σε όλες τις περιπτώσεις θα αισθανθείς άνεση και ασφάλεια όπως
αρμόζει με ένα πολύ καλό αυτοκίνητο μεγάλου τουρισμού.
Ασφαλής αισθάνεσαι και με τη Λάντσια που προδίδει ανά πάσα
στιγμή τα χαρακτηριστικά αυτοκινήτου με έντονη προσωπικότητα
που σημειώνει κορυφαίες επιδόσεις και έχει σαφείς αγωνιστικούς
προσανατολισμούς.
Καταδικασμένη λοιπόν η Σέλικα Κάρλος Σάινθ στα χέρια του
Ισπανού και των Αλέν, Σβαρτς;
Αν η αντιπαράθεση γινόταν με τα αυτοκίνητα της ...άτυπης
συγκριτικής μας δοκιμής, τότε αναμφισβήτητα ναι. H HF με τα
εκπληκτικά MXX της Μισλέν _δίνει_ 2__ στο χιλιόμετρο στη
Σέλικα με τις δύο _τρύπες_ στο καπό και το πινακιδάκι με το
μαγικό αριθμό στην κονσόλα. Αντίστοιχα η γιαπωνέζα, που είναι
το ίδιο όμορφη σε οποιονδήποτε χρωματισμό, θα κερδίσει με το
πέρας του χρόνου την ιταλίδα σε άλλες αντιπαραθέσεις.
Όμως κακά τα ψέματα.
Τα αυτοκίνητα που θα _στηθούν_ στο Τουρινί, στο Αργκανίλ,
στους Βωξίτες, στο Κίλντερ και στις άλλες ειδικές αναμετρήσεις
από κάποιο σημείο και μετά δεν έχουν σχέση με τα αυτοκίνητα
που δοκιμάζουν οι δημοσιογράφοι σε αξέχαστες παρουσιάσεις,
ούτε με αυτά που θα διατεθούν στην αγορά σε έκδοση παραγωγής.
Αντίστοιχα με τις κατάλληλες παρεμβάσεις διαφοροποιούνται και
τα αυτοκίνητα της νορμάλ κατηγορίας, όπου το προβάδισμα έχουν
μοντέλα που συνδυάζουν τις επιδόσεις με την αξιοπιστία.
Χωρίς συμπεράσματα λοιπόν για το τί μέλλει γενέσθαι στους
αγώνες η συγκεκριμένη μας αναφορά, παρά ίσως μόνον μία
παρατήρηση.
Μέχρι στιγμής οι Ιταλοί έχουν αποδειχθεί ταχύτεροι και πιό
αποτελεσματικοί στην προσαρμογή ενός νέου αυτοκινήτου στη μάχη
των ειδικών διαδρομών.
Μακάρι με την πείρα που έχουν αποκτήσει να αποδειχθεί στο
δρόμο ότι διαθέτουν τα ίδια προσόντα και οι αντίπαλοι τους της
Τογιότα.
O χώρος των ράλλυ και γενικότερα η αυτοκινητοβιομηχανία έχουν
ανάγκη την ισορροπία που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε
Ευρωπαίους και Ιάπωνες εκπροσώπους.
Για όλα αυτά οι απαντήσεις δεν θα καθυστερήσουν, αλλά μην
ξεχνάτε ότι τα αποτελέσματα στους αγώνες δεν εξαρτώνται μόνο
από το πολύ καλά κατεργασμένο υλικό αλλά και από άλλους
παράγοντες.
Το δικό μας συμπέρασμα σε σχέση με την περιορισμένης παραγωγής
έκδοση της Σέλικα είναι ότι ακόμη μία φορά οδηγήσαμε το πολύ
καλό αυτοκίνητο ενός Ιάπωνα κατασκευαστή που δίκαια σήμερα
θεωρείται ο κορυφαίος της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
H αποστολή μας μάλιστα ξέφυγε από τα συνηθισμένα και είναι
σημαντικό για τον Έλληνα δημοσιογράφο ότι, για δεύτερη φορά
τους τελευταίους τρεις μήνες παρεβρέθηκε, μετά από πρόσκληση
της T.E., σε διεθνή παρουσίαση μοντέλου που ουσιαστικά δεν θα
εισαχθεί στη χώρα μας!
Μετά τα ...παραπάνω ζήτω ή χωρίς σύνορα Ευρώπη ακόμη και αν
τα... αντίπαλα μοντέλα διαθέτουν καλύτερη ποιότητα
κατασκευής._Σ.Χ.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Το περιβάλλον της Σέλικα δεν μπορούσε παρά να είναι πολυτελές.
Το όμορφο κουπέ με την επιθετική γραμμή προσαρμόζεται περίφημα
σε χώρους με πολυτελείς επαύλεις και πανάκριβα γιώτ.
Επιστροφή στο κέντρο έρευνας και εξέλιξης και μετά τις
υποδείξεις των τεχνικών του αγωνιστικού τμήματος η _νέα_
Σέλικα 4WD περιορισμένης παραγωγής με το χαρακτηρισμό Carlos
Sainz, απέκτησε τις απαραίτητες μετατροπές για την επιτυχημένη
πορεία στο χώρο των αγώνων.
Πολιτισμένη συμπεριφορά όπως αρμόζει στα κορυφαία αυτοκίνητα
μεγάλου τουρισμού, έχει και η Σέλικα με τον υπερτροφοδοτούμενο
κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης στους τέσσερις τροχούς. Οι
λάτρεις της αγωνιστικής οδήγησης ίσως απογοητευτούν από τις
κλίσεις του αμαξώματος και την υποστροφή που εκδηλώνεται στο
αποκαλούμενο όριο.
Νέο καπό με μεγάλο κεντρικό άνοιγμα που στο αυτοκίνητο της
παραγωγής είναι ...διακοσμητικό και δύο εξαγωγές αέρα,
αριστερά και δεξιά. H οπή που διακρίνεται αριστερά οδηγεί τον
αέρα στην κεφαλή του κινητήρα.
Τυπικό ταμπλό Τογιότα Σέλικα και στην έκδοση Κάρλος Σάινθ, με
το πινακιδάκι στην κονσόλα, που προδίδει τη διαφορά και γράφει
τον αριθμό παραγωγής.
O εναλλάκτης του υπερτροφοδότη που δεσπόζει πάνω στην
16βάλβιδη κυλιδροκεφαλή είναι αέρα-νερού. Το τετρακύλινδρο
σύνολο των 1998 κ.εκ. αποδίδει για την περίσταση 208
ίππους/6000 σ.α.λ, με ροπή 28kg.m/3200σ.α.λ.
Τογιότα Σέλικα 4WD, Λάντσια Δέλτα Ιντεγκράλε HF. Ίδια τεχνικά
χαρακτηριστικά, ίδιος στόχος στις ειδικές διαδρομές, εντελώς
διαφορετική φιλοσοφία κατασκευής και διαφορετική συμπεριφορά
στην τέλεια διαδρομή.
Τροχοί 15 ιντσών και στις δύο περιπτώσεις. H φουτουριστικού
σχεδίου ζάντα της Σέλικα προδίδει και το χαρακτήρα του
αυτοκινήτου. H Λάντσια, χρησιμοποιεί _7,5άρες πενταμπούλονες_
ζάντες ρέπλικα της αγωνιστικής πανάκριβης αγωνιστικής ζάντας!
Τα πάντα στην υπηρεσία της ’μπαρτ και του TTE. Τα συγκεκριμένα
αεροδυναμικά βοηθήματα παίζουν το ρόλο τους και στο δρόμο.
Από τη φωτογραφία λείπει η κόκκινη HF και η προβληματισμένη
υπεύθυνη του γραφείου τύπου της Τογιότα Ελλάς για να έχετε την
πλήρη εικόνα του τί συνέβη στο Ραπάλο με την ευκαιρία... Απλά
όταν οι άνθρωποι είναι αξιοπρεπείς και πολιτισμένοι μπορούμε
να αισθανόμαστε Ευρωπαίοι εφ_ όλης της ύλης.
σε BOX
ΧΡΥΣΗ TOMH
H κορυφαία στιγμή του rally editor, είναι όταν συνδυάζει την
κάλυψη ενός αγώνα σε ξένη χώρα με τη δοκιμή ενός αυτοκινήτου
ικανού να σε μετακινήσει γρήγορα και με ασφάλεια από την μία
ειδική διαδρομή στην άλλη.
Στο πρόσφατο Ράλλυ RAC, στην τρίτη μας επίσκεψη-αποστολή στα
Βρετανικά δάση τα τελευταία 6 χρόνια, επιλέξαμε ένα Φορντ
Σιέρα Κόσγουερθ 4x4, αυτοκίνητο που έλειπε από τον προσωπικό
κατάλογο του υπογράφοντος.
Βέβαια, κατά τη διάρκεια του αγώνα βρεθήκαμε και με ένα Χόντα
NSX στα σοκάκια της Ουαλίας και της Σκωτίας, αλλά γι_ αυτήν
την ιστορία που επισκίασε στην καρδιά μας (σε συνδυασμό με το
Σιέρα που την έκλεψε...) τις προσπάθειες των Κάνκουνεν, Σάινθ,
διαβάστε άλλες γραμμές.
Το ανθρακί Σιέρα με τα 5000 μίλια στο οδόμετρο παρέλαβε ο
άνθρωπός μας στο Λονδίνο Βασίλης Χαρίτος γνωστός και ως V.H.
Έχοντας δοκιμάσει, λόγω της συμβατικής πλευράς του
επαγγέλματος, τα νέα Έσκορτ Φιέστα και τα προς αντικατάσταση
Σιέρα των 1600 κ.εκ. γνωρίζουμε δυστυχώς ότι η Φορντ
τουλάχιστον ακόμη δεν μπορεί να φτιάξει αυτοκίνητα ικανά να
ευαισθητοποιήσουν ούτε το μέσο οδηγό.
Ξέρουμε όμως τί μπορούν να φτιάξουν οι άνθρωποί της όταν το
θελήσουν, έχοντας δοκιμάσει το Σιέρα Κόσγουερθ RS παραγωγής
και έχοντας διαβάσει τη γνωριμία του Κώστα Καββαθά, όπως και
όλες τις αναφορές ξένων συναδέλφων που ξέρουν τί οδηγούν και
τί γράφουν.
Το αυτοκίνητο δεν έχει πείσει στις ειδικές διαδρομές, κάτι για
το οποίο δεν ευθύνεται η βάση αλλά η αγωνιστική ομάδα της
Φορντ που ζει με τις αναμνήσεις και αρνείται την προσαρμογή
στη δεκαετία που οδηγεί στο 2000.
Οι επιδόσεις του αγωνιστικού Σιέρα είναι θέμα που αφορά τις
ειδικές σελίδες του περιοδικού και ξεφεύγει από το
συγκεκριμένο σημείωμα.
Συνυπάρξαμε με το Φορντ Σιέρα 4x4 των 220 ίππων και είμαστε
για τέσσερις ημέρες, που διανύσαμε 1500 μίλια, οι ευτυχέστεροι
άνθρωποι των βρετανικών δρόμων.
Συνήθως με τρία άτομα και μερικές φορές με πέντε και πλήρη
εξοπλισμό, το τετράθυρο αυτοκίνητο ήταν το ίδιο
αποτελεσματικό, είτε το χρησιμοποιήσαμε σαν γνήσιο Κόσγουερθ,
είτε σαν τρίλιτρο Σκόρπιο κατά τη διάρκεια της υποχώρησης λόγω
κόπωσης ή λόγω Βρετανών αστυνομικών που χειρίζονται με
ελληνικό τρόπο τα ραντάρ.
Αν η Νισάν με το GTiR διαθέτει μία 3θυρη Ιντεγκράλε, η Λάντσια
το πρωτότυπο σε κόκκινο χρώμα με 5 πόρτες και η Τογιότα μία
16βάλβιδη κουπέ SL 4x4 που παράγεται σε περιορισμένο αριθμό, η
Φορντ διαθέτει το απόλυτο αυτοκίνητο που συνδυάζει όλα τα
παραπάνω.
Δεν είναι μόνο ο κινητήρας με τα 30 Kg.m της ροπής στις 3500
σ.α.λ. και την εμφάνιση της δύναμης από τις 2600 σ.α.λ. που σε
κερδίζει αλλά το σύνολο κινητήρας-κιβώτιο, τα φρένα, η τέλεια
κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες ανάρτηση και η ποιότητα
κατασκευής! Όχι δεν κάνουμε λάθος και το αυτοκίνητο δεν έτριζε
ούτε όταν το επέστρεψε ο άνθρωπός μας προσθέτοντας και κάμποσα
μίλια στο οδόμετρο το σαββατοκύριακο μετά τον αγώνα.
Το σύστημα διεύθυνσης είναι ελαφρύ και στην αρχή δυσκολεύεσαι.
Ξεπερνάς γρήγορα το ...πρόβλημα, συνηθίζεις τον επιλογέα που
δεν είναι ο χειρότερος της κατηγορίας και επιτίθεσαι
αναγκάζοντας τον αντίπαλο, ακόμη και όταν είναι φημισμένος και
οδηγεί γνήσιο σπορ... να υποκλιθεί.
Μην περιμένετε περισσότερες λεπτομέρειες άλλωστε για μία
αξιοπρέπεια ζούμε...
Σε απλά αξιοπρεπείς ρυθμούς κανείς δεν μπορεί να
παρακολουθήσει το σκούρο σύνολο που κρύβει έξυπνα το μέγεθός
του ακόμη και σε στενούς δρόμους.
Σε φαρδείς δρόμους στον πολυσύχναστο βρετανικό moτοrway το
ταχύμετρο ξεπερνάει τα 120 μίλια με επικίνδυνη ευκολία αφού
αντιλαμβάνεσαι την υπερβολή μόνο όταν το μάτι κατά λάθος
αντικρύσει τον ...ιαπωνικό πίνακα των οργάνων.
Το μάτι δεν τρεμοπαίζει όταν διασταυρωθεί με το όργανο της
βενζίνης γιατί, ευτυχώς για τον οικονομικό μας διευθυντή, το
αυτοκίνητο παρ_ όλο τον ...παροξυσμό δεν ξεπέρασε τα 12 λίτρα
για κάθε 100 χλμ. σε μία χώρα που η _πράσινη_ βενζίνη αγγίζει
τις 160 δρχ. το λίτρο.
Οικονομικό, καλά φτιαγμένο, εντυπωσιακά γρήγορο με πολύπλευρο
χαρακτήρα το Σιέρα Κόσγουερθ 4x4, προδίδει τις πραγματικές
δυνατότητες της Φορντ και προαναγγέλει για το τί θα
ακολουθήσει με το Έσκορτ Κόσγουερθ, τον επόμενο χρόνο.
Γιατί όχι και του χρόνου αφού, μετά από το διάλειμμα, βρήκαμε
και τον προσωπικό μας ρυθμό εφ_ όλης της ύλης._Σ.Χ.