4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Ράλλυ Σαφάρι


ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ: 3ος Γύρος

NIKH THN ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Πρώτη νίκη της Τογιότα και του Σάινθ για φέτος, στο
σκληρότερο και πλέον απαιτητικό αγώνα του Παγκοσμίου
Πρωταθλήματος με το ενδιαφέρον για τη μάχη των τίτλων
να ανανεώνεται εν όψει Γύρου Κορσικής και Ακρόπολις.

Του Θ. Ευθυμίου
Φωτογραφίες: Μάρτιν Χόλμς

TO ΣΚΗΝΙΚΟ στους τρεις πρώτους αγώνες του ΠΠΡ θα μπορούσε να
πει κανείς ότι δεν είναι τίποτα άλλα παρά μία αντίστροφη
επανάληψη των πρώτων αποτελεσμάτων του περυσινού
Πρωταθλήματος. Έτσι μετά τις δύο _ξεκούραστες_ όσο και
σημαντικές νίκες της Λάντσια στο Μόντε και στην Πορτογαλία
ήταν η σειρά της Τογιότα και μάλιστα επί δύσκολου αφρικανικού
εδάφους να πάρει την πρώτη της φετινή νίκη. H νίκη αυτή, η
πρώτη επίσης της νέας Σέλικα _Κάρλος Σάινθ_ εύκολα γίνεται
αντιληπτό ότι ήρθε για τους Ιάπωνες, το TTE και τον _Ματαντόρ_
την πλέον κατάλληλη στιγμή.
Στον τομέα των συμμετοχών από πλευράς ενδιαφέροντος αλλά και
προοπτικών οι δύο πρωταγωνιστές -Λάντσια και Τογιότα- είχαν
χωρίς αμφιβολία τη μερίδα του λέοντος. Χαρακτηριστικό επίσης
είναι το γεγονός ότι οι _δύο_ συμμετείχαν στο φετινό Σαφάρι με
τα νέα τους μοντέλα σε αντίθεση με ό,τι γινόταν τα προηγούμενα
χρόνια όπου χρησιμοποιούσαν αυτοκίνητα που αν και είχαν
αντικατασταθεί και ουσιαστικά _τερματίσει_ την επίσημη
αγωνιστική τους πορεία παρ_ όλα αυτά επιλέγονταν γιατί
πρόσφεραν έτοιμες τεχνικές λύσεις και εξασφαλισμένη, στο μέτρο
του δυνατού, αξιοπιστία.
Έτσι η ομάδα της Μαρτίνι Ρέισινγκ παρέταξε στην αφετηρία τρεις
καινούργιες HF Ιντεγκράλε για τους Κάνκουνεν, Ρεκάλντε και
Βάλντενγκαρντ. Να σημειώσουμε ότι ο τελευταίος επανήλθε μετά
από αρκετά χρόνια στο ιταλικό στρατόπεδο όταν πέρυσι,
αποδεσμευμένος από την Τογιότα, κρίθηκε κατάλληλος για την
ομάδα του Μπαρτολέτο λόγω εμπειρίας, και όχι μόνο, σε αγώνες
με τέτοιες _ιδιότροπες_ συνθήκες. H Τογιότα είχε ετοιμάσει κι
αυτή τρεις νέες Σέλικα για τους Σάινθ, Μίκαελ Έρικσον και
Αλέν, ενώ με το προηγούμενο μοντέλο συμμετείχε ο Ντάνκαν που
κι αυτός επανήλθε στην ομάδα της Τογιότα μετά από σύντομη
_περιπλάνηση_ στον κόσμο της Ομάδας N και τη Σουμπαρού. H
παρουσία λοιπόν των παραπάνω δεν άφηνε κανενός είδους
περιθώρια για διάκριση σε διάφορες τοπικές και μη, ημιεπίσημες
συμμετοχές τύπου Ρόιτενμπαχ, Σινοζούκα, Στολ κ.α.
Αλλά και τα γραφεία στοιχημάτων στο Ναϊρόμπι προδιέγραφαν την
πορεία των γεγονότων δίνοντας τη νίκη στον Σάινθ με 7 προς 2,
με δεύτερο τον Κάνκουνεν (6 προς 2) και τρίτο τον Βάλντεγκαρντ
με 4 προς 1! Τις προβλέψεις των _μπουκμέικερς_ αλλά και τις
ευχές του Ούβε ’ντερσον φρόντισε να ικανοποιήσει στο ακέραιο ο
Ισπανός στον εξαντλητικό, λόγω πρωτοφανούς ζέστης και σκόνης,
εξαήμερο αγώνα της Κένυα ξεπερνώντας εαυτόν και αντιπάλους. O
Σάινθ αντιστάθηκε στην πίεση των Αλέν, Ρεκάλντε και Κάνκουνεν,
πήρε κεφάλι απ_ την αρχή και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος του
αγώνα βάζοντας στο παλμαρές του έναν ακόμα αγώνα του ΠΠΡ από
τους λίγους που του έμειναν να κερδίσει πια σε επίπεδο
διαφορετικών οργανώσεων. H προσπάθεια του Ισπανού αξίζει διπλά
συγχαρητήρια αν λάβουμε υπόψη μας ότι ξεκίνησε αρκετά πίσω (Νο
8) στην εκκίνηση και τα προβλήματα σκόνης των προπορευμένων
κάθε άλλο παρά διευκόλυναν την πορεία του προς την κορυφή.
Ωστόσο τα μηχανικά προβλήματα δεν απουσίασαν απ_ τον ίδιο όπως
και από τους άλλους πρωταγωνιστές. O Σάινθ άλλαξε τούρμπο στο
δεύτερο σκέλος, ο Κάνκουνεν είχε αρκετά κλαταρισμένα λάστιχα
σε διαδρομές που δεν ήταν δυνατόν -λόγω μη έγκαιρης επαφής με
τα σέρβις του- να εξασφαλίσει τα _θεϊκά_ ATS της Μισλέν, ο
Αλέν κι αυτός άλλαξε το τούρμπο του ενώ ο M. Έρικσον είχε ένα
σπασμένο παρμπρίζ. Το χειρότερο όμως όλων συνέβη στον
Βάλντεγκαρντ όταν κατά τη διάρκεια ανεφοδιασμού της Λάντσιά
του, συνεπεία διαρροής ποσότητας βενζίνης εκτός ρεζερβουάρ,
προκλήθηκε ανάφλεξη. Σε δέκατα του δευτερολέπτου η Ιντεγκράλε
του παλαίμαχου Σουηδού τυλίχθηκε στις φλόγες με παρ_ ολίγον
τραγικές συνέπειες. O λόγος για το συνοδηγό του Γκάλαχερ ο
οποίος τη στιγμή της ανάφλεξης βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο
γλιτώνοντας μόλις την τελευταία στιγμή.
Σε επίπεδο γενικής λοιπόν ο Σάινθ τερμάτισε πρώτος, ο Ρεκάλντε
μετά από εξαιρετική εμφάνιση ήταν δεύτερος μέχρι την τελευταία
ημέρα όταν, κατόπιν_εντολής άνωθεν, καθυστέρησε ώστε ο
Κάνκουνεν να περάσει δεύτερος και να πάρει τους πολύτιμους
βαθμούς, που τόσο χρειαζόταν. Πίσω τους ακολούθησαν οι τρεις
Σέλικα των M. Έρικσον, Αλέν και Ντάνκαν.
Στην 8η θέση και πρώτος Ομάδας N, ο τοπικός Ντζιρού με
Σουμπαρού Λεγκάσι, που όπως και ο Έκλουντ -με ίδιο αυτοκίνητο-
ήταν δύο καθαρά ημιεργοστασιακές συμμετοχές.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1. Σάινθ-Μόγια, Τογιότα, 2.35_ 2. Κάνκουνεν-Πίρονεν, Λάντσια,
3.27_ 3. Ρεκάλντε-Κρίστι, Λάντσια, 3.33_ 4. M. Έρικσον-Γκρίστ,
Τογιότα, 4.13_ 5. Αλέν-Κιβιμάκι, Τογιότα, 5.40_ 6.
Ντάνκαν-Γουίλιαμσον, Τογιότα, 6.38_ 8. Ντζιρού-Μινρό,
Σουμπαρού, 8.54_ (1οι Ομάδας N) κ.α.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ
Πρωταθλήματα Κατασκευαστών: 1. Λάντσια 57, 2. Τογιότα 51, 3.
Φορντ 29, 4. Μιτσουμπίσι 19, 5. Νίσαν 14.
Πρωτάθλημα Οδηγών: 1. Σάινθ και Κάνκουνεν 47, 3. Αλέν 28, 4.
Οριόλ και Γιόνσον 20.






ΣΑΦΑΡΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ

OI ΜΕΡΕΣ διεξαγωγής του αγώνα που απαρτίζουν ένα Ράλλυ Σαφάρι
δεν είναι παρά η τελευταία πράξη του θεάτρου του οποίου η
αυλαία έχει ανοίξει τουλάχιστον πέντε μήνες πριν. Και ο
επίσημος αγώνας δεν αποτελεί παρά μια καλοστημένη βιτρίνα στην
οποία ο καθένας από τους συμμετέχοντες επιδεικνύει τους
καρπούς των κόπων του.
Τί είναι όμως αυτό που κάνει τα διάφορα εργοστάσια να στέλνουν
απ_ το φθινόπωρο ολόκληρα επιτελεία εξέλιξης στις αχανείς
εκτάσεις της Κένυα; H παροιμιώδης δυσκολία του αγώνα, το
εξωτικό μέρος διεξαγωγής του καθώς και αίγλη της νίκης σ_
αυτές τις συνθήκες με άμεσο εμπορικό όφελος στην περιοχή και
όχι μόνο, αποτελούν ένα σημαντικό μέρος των λόγων που ωθούν
τους _τολμηρούς_ και οικονομικά εύρωστους κατασκευαστές στην
αναμέτρηση επί αφρικανικού εδάφους.
Ας δούμε όμως τί το ιδιαίτερο περιλαμβάνει αυτή η ξεχωριστή,
κοπιώδης και πολυέξοδη προσπάθεια εξέλιξης ενός μοντέλου
αυτοκινήτου με προοπτική συμμετοχής του στο Ράλλυ Σαφάρι,
βάζοντας στο σκόπευτρο τη νέα Τογιότα Σέλικα Τούρμπο και τη
Λάντσια HF Ιντεγκράλε.
Αμάξωμα: H Λάντσια το προστατεύει και το ενισχύει περισσότερο
απ_ ότι κάνει στο Ακρόπολις και στο Αργεντινής, ενώ το κάτω
μέρος _βάφεται_ με στρώμα τιτανίου. Αντίθετα η Τογιότα
χρησιμοποιεί ενισχύσεις ίδιες μ_ αυτές του Ακρόπολις, ενώ για
προστασία της _κοιλιάς_ του αμαξώματος χρησιμοποιεί φύλλα από
κέβλαρ.
Κινητήρας: Γίνεται προσαρμογή του κινητήρα, στο μέτρο του
δυνατού, στις περιβαλλοντολογικές συνθήκες διεξαγωγής του
αγώνα και από τις δύο ομάδες.
Ηλεκτρικά: Όλες οι καλωδιώσεις προστατεύονται από πλαστικό
κάλυμμα για να αποφεύγεται έτσι η επαφή τους με τη σκόνη, το
νερό, καθώς επίσης και η ανάπτυξη υγρασίας.
Φίλτρα: Το φιλτράρισμα της σκόνης είναι ένα από τα πλέον
ευαίσθητα σημεία που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Έτσι όλα τα
στόμια είναι εφοδιασμένα με ειδικά φίλτρα τα οποία μεταξύ των
άλλων εμποδίζουν την ανεπιθύμητη είσοδο λάσπης και νερού σ_
αυτά.
Εξαερισμός: Στη Λάντσια και στην Τογιότα ο εξαερισμός της
καμπίνας των αυτοκινήτων επιτυγχάνεται με δύο κεντρικούς
αγωγούς που βρίσκονται στον ουρανό του αμαξώματος ακριβώς πάνω
από το παρμπρίζ.
Τροφοδοσία αέρα: H απαιτούμενη επιπλέον ποσότητα αέρα που
απαιτείται -λόγω ζέστης- για την καλύτερη ψύξη του μπλοκ του
κινητήρα επιτυγχάνεται με σωληνοειδή στόμια που τοποθετούνται
στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου και το οποίο φέρει στο άλλο
του άκρο ένα φίλτρο.
Δεξαμενές: Για μεγαλύτερη αυτονομία κατασκευάστηκαν από τη
Λάντσια και την Τογιότα μεγαλύτερης χωρητικότητας δεξαμενές
150 και 170 λίτρων αντίστοιχα. Αυτό δε της Τογιότα κατέλαβε
και μέρος της θέσης που βρισκόταν η εφεδρική μπαταρία πίσω από
το μπάκετ του συνοδηγού.
Ελαστικά: Στο αυτοκίνητο της Λάντσια αποφασίσθηκε να υπάρχουν
δύο ρεζέρβες στο χώρο των αποσκευών, οι οποίες όμως σε
συνδυασμό με το μεγαλύτερο ρεζερβουάρ προκαλούν σημαντική
αύξηση βάρους. H Τογιότα όπως και πέρυσι έφερε μόνο μια
ρεζέρβα.
Ανταλλακτικά: Τα πληρώματα της Λάντσια μεταφέρουν μαζί τους
πλήρη σειρά αναγκαίων ανταλλακτικών σε αντίθεση με την ομάδα
της Τογιότα που περιορίζεται στα πλέον απαραίτητα.
Βάρος: H Λάντσια με όλα τα παραπάνω φθάνει αισίως τα 1200 κιλά
ενώ η Τογιότα τα 1300 περίπου.
Πρόσθετος εξοπλισμός: Και τα δύο εργοστάσια χρησιμοποιούν
ενισχυμένους προφυλακτήρες και εξωτερικά του αμαξώματος
ειδικές μπάρες από ανθεκτικό υλικό, για την προστασία κυρίως
των πληρωμάτων αλλά και των μηχανικών μερών από_ανεπιθύμητες
συγκρούσεις. Επίσης φέρουν επιπλέον μπαταρίες για τις ανάγκες
των πολλών προβολέων.