Γκραν Πρι Μεξικού & Βραζιλίας
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1
ΓΚΡΑΝ ΠΡΙ ΜΕΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ
H χρονιά του λιονταριού
Μετά την αποτυχημένη πρώτη εμφάνιση των νέων Μακλάρεν
ΜΡ 4/7 στη Βραζιλία το δίδυμο Μάνσελ - Πατρέζε και οι
Γουίλιαμς Ρενό συνεχίζουν ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο
να μονοπωλούν τις δύο πρώτες θέσεις του βάθρου των
νικητών θυμίζοντας τις εποχές του 1988.
Φωτ.: ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΠΕ
Η AMEPIKANIKH _φιλοξενία_ του θίασου της Φόρμουλα 1 στο
Μεξικό και τη Βραζιλία αποδείχθηκε μάλλον _αφιλόξενη_ για την
ομάδα της Μακλάρεν που περίμενε τους αγώνες αυτούς για να
κλείσει τα στόματα όσων πίστευαν ότι το 1992 θα παίξει το
δεύτερο ρόλο στο πρωτάθλημα F1. Η διπλή νίκη της Γουίλιαμς στη
Ν. Αφρική φαινόταν τότε λογική. Τουλάχιστον μέχρι την πολλά
υποσχόμενη παρουσίαση των νέων Μακλάρεν. Οι ΜΡ 4/7 θα
αντικαθιστούσαν τα παλιά αυτοκίνητα και εξοπλισμένες με
ενεργητικές αναρτήσεις και ημιαυτόματα κιβώτια ταχυτήτων όπως
αυτά που διέθεταν από την αρχή της χρονιάς οι Γουίλιαμς FW14B
θα προσπαθούσαν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος. Έτσι ήθελαν τα
σενάρια και έτσι πίστευαν οι περισσότεροι. Η συνέχεια όμως
ήταν διαφορετική. Η αναμφισβήτητη ταχύτητα του V10 της Ρενό
συμπληρώθηκε το 1992 από την αξιοπιστία των νέων συστημάτων
της Γουίλιαμς και την καλή απόδοση των οδηγών της ομάδας.
Στο ζεστό Μεξικό τα προβλήματα μόλυνσης της ατμόσφαιρας είναι
τόσο οξυμμένα που έκαναν τις αρχές να συζητούν για ματαίωση
του αγώνα που κατά τη γνώμη τους θα επιβάρυνε την κατάσταση.
Τελικά η επέμβαση που προέδρου της FISA Μαξ Μόσλεϊ έβαλε τα
πράγματα στη θέση τους.
Το ίδιο έκανε και ο Μάνσελ μέσα στην πίστα. Ο Βρετανός
ξεκίνησε από την pole position και είδε πρώτος τη σημαία του
τερματισμού έχοντας πίσω του ένα γρήγορο Πατρέζε να τον πιέζει
μέχρι να _μείνει_ από το εμπρός αριστερό λάστιχο που
παρουσίασε πρόωρη φθορά και τον ανάγκασε να κόψει το ρυθμό
του. Τα αυτοκίνητα λειτούργησαν θαυμάσια στην πίστα που είναι
γνωστή για τις πολλές ανωμαλίες της ασφάλτου. Ίσως γι_ αυτό ο
Μάνσελ μετά το τέλος του αγώνα δήλωσε ότι δεν ήταν βέβαιος
κατά πόσο τον βοήθησε η ενεργητική ανάρτηση στις ιδιομορφίες
αυτής της πίστας, αφού οι χρόνοι του ήταν αργότεροι από τους
αντίστοιχους περσινούς. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την ομάδα του
Φρανκ Γουίλιαμς να επαναλάβει στο Μεξικό το 1-2 της περσινής
χρονιάς δείχνοντας ότι δύσκολα θα αφήσει τον τίτλο να χαθεί.
Είτε σαν πρωτάθλημα οδηγών, είτε σαν κατασκευαστών. Ή μήπως
και των δύο;
Αντιμέτωπος μ_ αυτό το δίδυμο αλλά και με το χτυπημένο πόδι
του από ένα ατύχημα στις δοκιμές ο Σένα ξεκίνησε έκτος και
βρέθηκε στην τρίτη θέση από τον πρώτο γύρο. Η συνέχεια ήταν
γι_ αυτόν σύντομη. Στον 11ο μόλις γύρο το ημιαξόνιο της
Μακλάρεν τον άφησε θεατή και με πολλές σκέψεις για το μέλλον.
Έτσι ο Μπέργκερ έμεινε μόνος του να υπερασπιστεί την τιμή της
Μακλάρεν και να μαζέψει τους τρεις πολύτιμους βαθμούς της
τέταρτης θέσης που τερμάτισε όταν εγκατέλειψε μπροστά του ο
Μπραντλ με πρόβλημα στην Μπενετόν Φορντ. Ο οδηγός του δεύτερου
αυτοκινήτου της Ιταλικής ομάδας, ο Μίκαελ Σουμάχερ κατάφερε
οδηγώντας στρωτά και αθόρυβα να ανεβεί για πρώτη φορά στην
καριέρα του στο βάθρο, στη θέση του τρίτου νικητή. Θέση που
ούτε ο ίδιος καλά καλά μπορούσε να πιστέψει. Ο 23χρονος
Γερμανός που στην αρχή της περσινής χρονιάς δεν βρισκόταν καν
στη λίστα των οδηγών της Φόρμουλα 1 κατάφερε μόλις στο όγδοο
Γκραν Πρι της καριέρας του να ανεβεί στο βάθρο. Έχοντας πίσω
του μια αξιοθαύμαστη πορεία, δεν αποκλείεται σύντομα να τον
δούμε στο μπάκετ ενός από τα καλύτερα αυτοκίνητα κάτι που δεν
ισχύει για την Μπενετόν Β191 με τον V8 HB της Φορντ.
Και οι καλοί όμως έχουν συχνά αποτυχίες. Ο λόγος για τις
Φεράρι που ξεκίνησαν από την 10η και 20η θέση πίσω ακόμα και
από τις Νταλάρα-Φεράρι. Ο Καπέλι εγκατέλειψε λίγα μέτρα μετά
την εκκίνηση όταν ο Βέντλιγκερ έπεσε με την Μαρτς-Ίλμορ επάνω
του. Τα προβλήματα λίπανσης του κινητήρα από την κακή παροχή
της τρόμπας δεν λύθηκαν και η σειρά του Αλεζί δεν άργησε να
έρθει. Τί θα φέρει το μέλλον για την ένδοξη σκουντερία Φεράρι;
Ίσως ένα νέο αυτοκίνητο που σχεδιάζει ο Χάρβεϊ Ποστλεθγουέιτ
και θα χρειαστεί όλη τη διαθέσιμη βοήθεια του συμβούλου Νίκι
Λάουντα για καλύτερες μέρες στις πίστες.
Αυτές που για την πάλαι ποτέ μεγάλη Μπράμπαμ μοιάζουν παρελθόν
και μάλιστα μακρινό. Για πρώτη φορά στην 31χρονη ιστορία της η
ομάδα έμεινε εκτός αγώνα αφού ούτε ο Φαν Ντε Πουλ, ούτε η
Αμάτι δεν κατάφεραν να προκριθούν. Στην πέμπτη θέση τερμάτισε
ο ντε Τσέζαρις που οδήγησε όμορφα την Τίρελ και έδωσε στο γέρο
Κεν και το γιό του Μπομπ που συμμετέχει στην ομάδα, τη χαρά
των βαθμών στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Οι Βρετανοί είχαν
κάθε λόγο να πανηγυρίζουν στο Μεξικό αφού Αγγλικό αυτοκίνητο
βρέθηκε και στην έκτη θέση. Ο Χάκινεν ήταν αυτός που έφερε τη
Λότους-Φορντ μέχρι εκεί έχοντας πίσω του τον Χέρμπερτ με ίδιο
αυτοκίνητο.
Στη Βραζιλία το σκηνικό του βάθρου επαναλήφθηκε χωρίς καμιά
αλλαγή. Για τρίτη συνεχή φορά λοιπόν οι Γουίλιαμς έκαναν το
1-2. Και για δεύτερη συνεχή φορά ο Σουμάχερ τερμάτισε τρίτος
φέρνοντας την Μπενετόν Φορντ στη δεύτερη θέση του
πρωταθλήματος κατασκευαστών μπροστά από τη Μακλάρεν. Η
Μακλάρεν και κυρίως ο Σένα θα θέλει να ξεχάσει γρήγορα τον
αγώνα της χώρας του που είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν. Η
αναξιοπιστία των νέων συστημάτων του αυτοκινήτου,
συμπεριλαμβανομένου του νέου V12 κινητήρα της Χόντα, τον
έκαναν να _πέσει_ από την τρίτη θέση στην πέμπτη και τελικά να
εγκαταλείψει απογοητευμένος. Την τύχη του ακολούθησε ο
Μπέργκερ που ξεκίνησε τον αγώνα τελευταίος. Στην τέταρτη και
πέμπτη θέση οι δύο Φεράρι των Αλεζί και Καπέλι φαίνεται πως
βρήκαν τη λύση των προβλημάτων του κινητήρα. Στην έκτη θέση
τερμάτισε ο Αλμπορέτο με την Φούτγουορκ και τον κινητήρα της
Μούγκεν Χόντα, ενώ οι Μπούτσεν και Κομά κατάφεραν να τρακάρουν
τις δύο Λιζιέ μεταξύ τους.
Ο αγώνας της Βραζιλίας ήταν η επιβεβαίωση της κυριαρχίας των
Γουίλιαμς. Όχι γιατί ήταν ταχύτερες από όλους τους υπόλοιπους
κατά δύο δευτερόλεπτα στο γύρο. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί
και πέρσι με τις πρώτες συνεχείς νίκες του Σένα χωρίς ανάλογη
συνέχεια. Ούτε γιατί οι νέες Μακλάρεν που εμφανίστηκαν εκεί
παρά τον τρίτο χρόνο δοκιμών του Σένα παρουσίασαν ένα τραγικό
για τη μεγάλη ομάδα θέαμα εγκαταλείποντας από μηχανικά
προβλήματα. Θυμηθείτε ότι προβλήματα ομάδας είχε το 1991 και η
Γουίλιαμς. Αλλά περισσότερο διότι στη φετινή βαθμολογία του
πρωταθλήματος μετρούν όχι μόνο τα καλύτερα, αλλά όλα τα
αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει απλά ότι με τη διαφορά των 26
βαθμών που έχει ήδη δημιουργήσει ο Μάνσελ από τον Σένα και των
39 της Γουίλιαμς από τη Μακλάρεν, ακόμα και απλοί τερματισμοί
στις πρώτες θέσεις χωρίς νίκες είναι αρκετές για να φέρουν το
Βρετανό λέοντα κοντά στον πολυπόθητο τίτλο. Το 1992 δείχνει να
είναι η χρονιά του. Και ας μένουν άλλοι 12 αγώνες. Οι τέσσερις
εβδομάδες που μεσολαβούν μέχρι τον επόμενο αγώνα επί
ευρωπαϊκού εδάφους στην ισπανική Μπαρτσελόνα στις 3 ΜαΪου θα
στείλουν τους περισσότερους μηχανικούς στους πάγκους τους για
βελτιώσεις και μετατροπές. Ειδικά αυτούς της Μακλάρεν για τους
οποίους τα περιθώρια του 1992 στενεύουν ασφυκτικά πίσω από τη
σκόνη του Μάνσελ._Η.Κ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΜΕΞΙΚΟ
1. Μάνσελ (Γουίλιαμς-Ρενό), 2. Πατρέζε (Γουίλιαμς-Ρενό), 3.
Σουμάχερ (Μπενετόν-Φορντ), 4. Μπέργκερ (Μακλάρεν-Χόντα), 5.
Ντε Τσέζαρις (Τίρελ-Ίλμορ), 6. Χάκινεν (Λότους-Φορντ).
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
1. Μάνσελ (Γουίλιαμς-Ρενό), 2. Πατρέζε (Γουίλιαμς-Ρενό), 3.
Σουμάχερ (Μπενετόν-Φορντ), 4. Αλεζί (Φεράρι), 5. Καπέλι
(Φεράρι), 6. Αλμπορέτο (Φούτγουορκ-Μούγκεν Χόντα).
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΟΔΗΓΩΝ
1. Μάνσελ 30, 2. Πατρέζε 18, 3. Σουμάχερ 11, 4. Μπέργκερ 5, 5.
Σένα 4, 6. Αλεζί 3, 7. Καπέλι 2, 8. Ντε Τσέζαρις 2, 9.
Αλμπορέτο 1, 10. Χάκινεν 1, 11. Χέρμπερτ 1.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ
1. Γουίλιαμς-Ρενό 48, 2. Μπενετόν-Φορντ 11, 3. Μακλάρεν-Χόντα
9, 4. Φεράρι 5, 5. Λότους-Φορντ 2, 6. Τίρελ- Ίλμορ 2, 7.
Φούτγουορκ-Μούγκεν Χόντα 1.