Opel Vectra 1.8 GLS
Ομοιογενές...Πρέπει να οδηγήσεις αυτό το αδιάφορο αισθητικά, στην
τετράπορτη τουλάχιστον έκδοσή του, αυτοκίνητο για να
αντιληφθείς ότι η Opel, έχει προσπαθήσει αρκετά -κι έχει
καταφέρει- ώστε το Vectra να είναι ένα ομοιογενές οικογενειακό
αυτοκίνητο που κρύβει τις πραγματικές του δυνατότητες.
ΘΑ μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι μετά την παρουσίαση του
μικρού/μεσαίου Όπελ ’στρα, το μεγαλύτερο Βέκτρα έχει περάσει
στη σκιά του _αστεριού_ της εταιρίας, καθώς (το ’στρα) και πιό
καινούργιο είναι και επιπλέον συνοδεύεται από διάφορα
εντυπωσιακά στοιχεία.
Ωστόσο, το Βέκτρα, το οποίο παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του
1988, παραμένει ένα σύγχρονο οικογενειακό, χαρακτηριστικό
μοντέλο της πολιτικής που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια η
Όπελ, με αεροδυναμικό αμάξωμα, κόμπακτ εξωτερικές διαστάσεις
και σχήμα το οποίο δεν θα ενθουσιάσει αλλά και δεν θα
απογοητεύσει τους φανατικούς -και η Όπελ έχει πολλούς- της
φίρμας.
Ασφαλώς σε σχέση με τη μικρή έκδοση των 1.600 κ.εκ., το
μεγαλύτερο Βέκτρα με τον κινητήρα των 1.800 κ.εκ. αποτελεί το
πιό αντιπροσωπευτικό ίσως δείγμα της σειράς, καθώς αμάξωμα και
κινητήρας έχουν μιά πιό αρμονική σχέση.
Το κόκκινο αυτοκίνητο της δοκιμής μας, που ευχαρίστως μας
παραχώρησε η επίσημη αντιπροσωπεία, είχε μόλις 280 χλμ. στο
οδόμετρο, επίπεδο εξοπλισμού GLS και στάνταρ το σύστημα ABS.
Μιά και μιλάμε για το επίπεδο εξοπλισμού, ας σημειώσουμε ότι
για την Όπελ, GLS σημαίνει το πληρέστερο επίπεδο πριν τις
_σπέσιαλ_ εκδόσεις (βλ. GT). Αυτό με τη σειρά του μεταφράζεται
σε _βελούδινα_ καθίσματα, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός, κεντρικό
κλείδωμα θυρών, ρυθμιζόμενες ζώνες ασφαλείας, διαχωριστικό
μπράτσο στα πίσω καθίσματα και άνοιγμα που επικοινωνεί με το
χώρο αποσκευών ώστε να μπορείτε να μεταφέρετε άνετα τα σκι
σας, αναδιπλούμενο πίσω κάθισμα, ντουλαπάκι που κλειδώνει,
ρεοστατικό φωτισμό για τον πίνακα οργάνων. O τελευταίος
περιλαμβάνει απλώς τα κλασικά όργανα. Το υλικό που κυριαρχεί
στο εσωτερικό είναι το μαλακό πλαστικό και το βελούδο. Και τα
δύο είναι καλής ποιότητας, το φινίρισμα δείχνει να έχει τύχει
ιδιαίτερης προσοχής η δε ποιότητα κατασκευής -η οποία ποτέ δεν
υπέφερε ουσιαστικά- είναι ακόμη περισσότερο αναβαθμισμένη.
H γενική εντύπωση από το εσωτερικό του αυτοκινήτου με τα
ανοιχτά καφέ χρώματα είναι καλή, καθώς οι απαραίτητες νότες
πολυτελείας θυμίζουν σε οδηγό και επιβάτες ότι αυτό το
αυτοκίνητο είναι _κάτι συν_ από ένα απλό οικογενειακό. H
σοβαρότητα άλλωστε του σαλονιού και οι _χαμηλοί τόνοι_
ταιριάζουν στη συνολική εικόνα του αυτοκινήτου.
O χώρος αποσκευών, με την πόρτα να ανοίγει ως χαμηλά είναι
μεγάλος -αρκετός για τις αποσκευές μιάς πενταμελούς
οικογένειας- πρακτικός και φυσικά πλήρως επενδεδυμένος με
μοκέτα.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ-ΜΗΧΑΝΙΚΑ MEPH
Τυπικό προσθιοκίνητο το Βέκτρα, έχει κάτω από το καπό έναν όχι
ιδιαίτερα σύγχρονο κινητήρα ο οποίος προέρχεται από το
μικρότερο των 1.6 λίτρων και βέβαια σε θεωρητικό επίπεδο
αποδίδει ικανοποιητικά για -γερμανικό- κινητήρα αυτής της
κατηγορίας.
Τετρακύλινδρος εν σειρά, υγρόψυκτος με 8 βαλβίδες και έναν
εκκεντροφόρο επικεφαλής, υπερτετράγωνες διαστάσεις κυλίνδρων,
κορμό από χυτοσίδηρο, αλουμινένια κυλινδροκεφαλή, 5 έδρανα
βάσης και σύστημα ψεκασμού μονού σημείου στην τροφοδοσία,
αποδίδει στην καταλυτική του έκδοση με χωρητικότητα 1.796
κ.εκ., 90 ίππους στις 5.400 σαλ. H μέγιστη ροπή στρέψης
έρχεται στις 3.000 σαλ με 14.8 χλγμ, τιμή καθόλου άσχημη για
τη σχεδίαση του κινητήρα. H σχέση συμπίεσης βρίσκεται στο 9.2
:1 και η απόδοση στο λίτρο φθάνει τους 50.1 ίππους.
Τοποθετημένος στον εγκάρσιο άξονα, ο κινητήρας έχει στη
συνέχειά του το συγκρότημα κιβωτίου/διαφορικού.
Το μηχανικό κιβώτιο έχει φυσικά 5 σχέσεις, κλιμακωμένες με
μακριά διάταξη χάριν της οικονομίας και της γενικότερης
φιλοσοφίας των Γερμανών, οι οποίοι προτιμούν τη ροπή από τη
δύναμη και τις επιταχύνσεις.
Μελετώντας τις αναρτήσεις του αυτοκινήτου, βλέπουμε ότι εμπρός
χρησιμοποιούνται τα κλασικά γόνατα Μακ-Φέρσον, σε συνδυασμό με
ψαλίδια βάσης και αντιστρεπτική δοκό.
Πίσω, τα ελατήρια και τα αμορτισέρ, στηρίζουν έναν ημιάκαμπτο
άξονα με υστερούντες βραχίονες, ενώ για τον περιορισμό της
κλίσης υπάρχει και εδώ αντιστρεπτική δοκός.
Σε ό,τι αφορά το σύστημα πέδησης, εμπρός υπάρχουν αεριζόμενοι
δίσκοι, ταμπούρα πίσω, διπλό διαγώνιο κύκλωμα ασφαλείας,
υποβοήθηση κενού και βαλβίδα κατανομής της πέδησης και σύστημα
αντιακινητοποίησης.
H διεύθυνση γίνεται με υποβοηθούμενη σχετικά κοντή κρεμαγιέρα,
ο δε συμπλέκτης είναι ξηρός, μονόδισκος.
ΑΠΟΔΟΣΗ-ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ-ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Μπαίνεις σ_ αυτό το αυτοκίνητο με τη διάθεση να το
χρησιμοποιήσεις, απλώς για να μεταφερθείς από το ένα σημείο
στο άλλο, αλλά σιγά-σιγά ανακαλύπτεις ότι αυτό το εν πολλοίς
απρόσωπο σε πρώτη αίσθηση Όπελ, μπορεί τελικά να _συγκινήσει_
(σχεδόν) τον οδηγό που ζητά το κάτι παραπάνω.
H θέση οδήγησης είναι από τις καλύτερες που υπάρχουν, καθώς το
τιμόνι είναι σε κάθετη σωστή θέση, το κάθισμα εκτός των
κλασικών ρυθμίσεων, ρυθμίζεται και ως προς το ύψος, ο δε
μοχλός αλλαγής και τα ποδωστήρια έχουν καλή διάταξη.
Επιπροσθέτως, η ορατότητα είναι καλή προς κάθε κατεύθυνση, η
φωτεινότητα του εσωτερικού ικανοποιητική, η ευκολία εκκίνησης
του κινητήρα και η οδήγηση μέσα στην πόλη υποδειγματική. Το
Βέκτρα, δεν θα δυσκολέψει ακόμη και τον αμύητο οδηγό, καθώς το
ελαφρύ τιμόνι και ο προοδευτικός συμπλέκτης θυμίζουν
...ιαπωνικό αυτοκίνητο πόλης.
Εύκολο λοιπόν και άνετο αποδεικνύεται το Βέκτρα στην κίνηση
της πόλης, με τις αναρτήσεις να αποσβένουν ικανοποιητικά τις
ανωμαλίες του δρόμου, κρατώντας οδηγό και επιβάτες
ξεκούραστους. Να επιμείνουμε εδώ, ότι η άνεση και η
ενδοτικότητα των αναρτήσεων είναι εντυπωσιακή ξεφεύγοντας από
τα συνήθη δεδομένα των γερμανικών αυτοκινήτων με τις _ξερές_
αντιδράσεις. Να τονίσουμε επίσης, ότι η αυξημένη ακαμψία του
αμαξώματος συντείνει στην _κόμπακτ_ αίσθηση που δίνει το
αυτοκίνητο.
Όλα τα παραπάνω συντείνουν στο να νιώθουν ευχάριστα και άνετα
οι μεταφερόμενοι επιβάτες, οι οποίοι θα εκτιμήσουν το
αποτελεσματικό σύστημα θέρμανσης/αερισμού, τα σκληρά σε αρχική
αίσθηση αλλά ξεκούραστα και ανατομικά καθίσματα (υπάρχουν
προσκέφαλα και πίσω) και τη διακριτικά πολυτελή εικόνα του
εσωτερικού.
H γενική ευχάριστη αίσθηση χαλάει (για τον οδηγό βέβαια) από
το μέτριο συνδυασμό κινητήρα/κιβωτίου, ο οποίος αδυνατεί να
ακολουθήσει σωστά τις δυνατότητες του αμαξώματος και των
αναρτήσεων. H κινητήρια μονάδα, στις χαμηλές στροφές εργάζεται
ομαλά και θετικά με ελάχιστο θόρυβο, είναι ελαστική
επιτρέποντας έτσι στον οδηγό να κάνει τις λιγότερες δυνατές
αλλαγές, στις υψηλές όμως στροφές δεν _αισθάνεται_ και πολύ
καλά, παράγοντας περισσότερο θόρυβο απ_ ότι έργο. Το μακρύ
κιβώτιο, κάνει πιό έντονα αυτά τα φαινόμενα υστέρησης κι ο
οδηγός δεν θ_ αργήσει να καταλάβει ότι είναι περιττό να
ζορίζει τον κινητήρα. Βέβαια, σε ένα οικογενειακό αυτοκίνητο
εκείνο πού ίσως προέχει δεν είναι οι επιδόσεις αλλά ο
γενικότερος τρόπος λειτουργίας και συμπεριφοράς του και εδώ
πρέπει να παραδεχτούμε ότι το Βέκτρα παρά την αδυναμία του
κινητήρα τα καταφέρνει πολύ καλά. O οδηγός έκπληκτος θα
αντιληφθεί ότι μπορεί το Βέκτρα του να μην είναι πολύ καλό στα
γρήγορα προσπεράσματα, όταν πάρει όμως φόρα _μαζεύει_
χιλιόμετρα χωρίς μάλιστα να το δείχνει. Το ακόμη θετικότερο,
είναι ότι μπορεί να στρίβει στους ίδιους ρυθμούς.
Το κόκκινο αυτοκίνητο πραγματικά μας εντυπωσίασε με τον τρόπο
που συμπεριφέρεται, είτε στους στενούς επαρχιακούς δρόμους με
τις συνεχείς στροφές, είτε στον αυτοκινητόδρομο. H υποστροφή
είναι απλώς ανύπαρκτη ακόμη και στο αποκαλούμενο όριο, (όπου
στρίβει με τα _τέσσερα_) υπερστροφή σπανίως εμφανίζεται σε
ελάχιστες ποσότητες κι όταν γίνεται αυτό, σχεδόν διορθώνεται
από το αμάξωμα, οι κλίσεις είναι μικρές, στην ευθεία το
αμάξωμα δεν πλέει, έχει καλή κατευθυντικότητα, οι δε
αεροδυναμικοί θόρυβοι είναι αμελητέοι.
H ουδέτερη αυτή συμπεριφορά καθώς και τα μεγάλα περιθώρια
πλευρικής πρόσφυσης (η ελκτική είναι έτσι κι αλλιώς καλή λόγω
αδύνατου κινητήρα), που προσφέρουν τα Μισλέν MXT, σε συνδυασμό
με την ικανότητα αυτοδιόρθωσης κάποιων λαθών κάνουν το Βέκτρα
ένα από τα πιό ασφαλή και ευχάριστα αυτοκίνητα ανεξαρτήτως
κατηγορίας.
Τα φρένα με τα αεριζόμενα δισκόφρενα εμπρός και το πολύ καλό
σύστημα αντιακινητοποίησης εμπνέουν εμπιστοσύνη, καθώς παρά τη
σπογγώδη αίσθηση του πεντάλ, είναι αποτελεσματικά και
ανθεκτικά στη σκληρή χρήση και ικανά να σταματήσουν το
αυτοκίνητο χωρίς περιττές υστερίες.
Κρίμα, που η πολύ καλή συμπεριφορά στο δρόμο δεν συνοδεύεται
και από τις αντίστοιχες επιδόσεις. Τα 12.3 δευτ. που
χρειάζεται για να επιταχύνει 0-100, είναι μια τιμή απλώς
παραδεκτή για την κατηγορία αν αναλογιστούμε ότι η αντίστοιχη
Λάντσια Ντέντρα απαιτεί 12.1 δευτ., κι αυτό χωρίς να είναι από
τα γρήγορα της αγοράς. Θα λέγαμε ότι η επίδοση αυτή πλησιάζει
περισσότερο τις αντίστοιχες των αυτοκινήτων με κινητήρα 1.600
κ.εκ.
Εν πάση περιπτώσει.
Τα 0-400 καλύπτονται σε 18.4 δευτ., ενώ το χιλιόμετρο από
στάση σε 34.0 δευτ.
Αντίστοιχες είναι και οι τιμές επιτάχυνσης εν κινήσει (ρεπρίζ)
όπου για τα εικονικά μας προσπεράσματα με την 4η στο κιβώτιο
και για τις ταχύτητες 80-110, το Βέκτρα απαίτησε 10.3 δευτ.,
ενώ η ίδια διαδικασία με την 5η στο κιβώτιο κράτησε 15.8 δευτ.
και με την 3η 7.2.
Τιμές, ασφαλώς στα όρια του παραδεκτού. Όμως εδώ είμαστε
υποχρεωμένοι να σημειώσουμε ότι οι μεγάλες κεκτημένες
ταχύτητες που επιτρέπει το αυτοκίνητο μπορούν να κάνουν τις
προσπεράσεις πιό εύκολες και γρήγορες για τον οδηγό που
γνωρίζει και είναι αποφασισμένος.
H πραγματική τελική ταχύτητα τέλος ξεπερνά ελαφρώς τα 183 χλμ.
με το αισιόδοξο ταχύμετρο να δείχνει 6% περισσότερο. Απόκλιση
μάλλον συνηθισμένη για τ_ αυτοκίνητα της κατηγορίας.
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, το Βέκτρα με τις μακριές σχέσεις
αποδείχτηκε ένα οικονομικό αυτοκίνητο, δικαιώνοντας στον τομέα
αυτόν τις επιλογές του κατασκευαστή.
H μέση κατανάλωση για κάθε 100 χλμ. κίνησης μέσα κι έξω από
την πόλη με μικτές συνθήκες δεν ξεπέρασε τα 10.6 λίτρα, η μέση
κατά τη διάρκεια της δοκιμής τα 10.2 λίτρα, ενώ στο ταξίδι τα
8.25 λίτρα.
Το ρεζερβουάρ των 61 λίτρων, δίνει θεωρητική αυτονομία 600-740
χλμ. επιτρέποντας ακόμη και στη χειρότερη περίπτωση την κάλυψη
δίχως ανεφοδιασμό μεγάλων αποστάσεων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το μόνο που χρειάζεται αυτό το Βέκτρα, στις δεδομένες
ελληνικές συνθήκες τουλάχιστον είναι, ένας ισχυρότερος
κινητήρας, ένα πιό _κοντό κιβώτιο ή συνδυασμό και των δύο. Με
τον υπάρχοντα κινητήρα των 90 ίππων, οι δυνατότητες του
αμαξώματος και των αναρτήσεων αδικούνται. Από την άλλη, ο
συνολικός χαρακτήρας - low profile- του αυτοκινήτου ταιριάζει
με τη γενικότερη εικόνα της Όπελ και στους αγοραστές που δεν
ενδιαφέρονται για την εξωτερική εικόνα του μεταφορικού τους
μέσου. _4T.
ΥΠΕΡ
Αμάξωμα με κόμπακτ διαστάσεις και καλό εσωτερικό χώρο
Ικανοποιητικός χώρος φόρτωσης
Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής
Καλό επίπεδο εξοπλισμού
Πολύ καλή οδική συμπεριφορά σε όλες τις συνθήκες
Χαμηλή κατανάλωση
KATA
Κινητήρας με ανεπαρκείς επιδόσεις ψηλά και αρκετό θόρυβο
Μέτριες επιδόσεις
Σπογγώδης αίσθηση πεντάλ φρένων
Σχετική ασάφεια του συστήματος διεύθυνσης γύρω από την
ευθεία