Alfa 155 Twinspark 1.8 & 2.0
ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣΕξακολουθώντας να δίνει κάποια προτεραιότητα στις επιδόσεις
και την οδική συμπεριφορά όπως αρμόζει στην ιστορία της, η
’λφα Ρομέο παρουσίασε στη μεσαία κατηγορία ένα αυτοκίνητο που
είναι επί τέλους, πρακτικό, ευκολοδήγητο και καλοφτιαγμένο.
H ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ των μικρότερων κατασκευαστών στα μεγάλα γκρουπ
έχει σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την απώλεια της ιδιαιτερότητάς
τους, αφού η ανάγκη γιά οικονομία κλίμακας υποχρεώνει τις
διάφορες εταιρίες ενός γκρουπ να χρησιμοποιούν πολλά κοινά
εξαρτήματα. Από αυτήν την άποψη λοιπόν δεν είναι καθόλου
παράξενο που η νέα, μεσαία ’λφα έχει πολλά κοινά σημεία με τη
Λάντσια Ντέντρα και το Φίατ Τέμπρα, με τα οποία μοιράζεται το
ίδιο _δάπεδο_. Σε βαθμό που οι φανατικοί της ’λφα Ρομέο να
υποστηρίζουν ότι η 155 δεν είναι _πραγματική_ ’λφα αλλά ένα
παραλλαγμένο Λάντσια ή Φίατ.
Είναι όμως τα πράγματα έτσι ή τελικά το αυτοκίνητο έχει τη
δική του διαφορετική προσωπικότητα, ξεκινώντας απλώς από την
ίδια βάση με τα αντίστοιχα Φίατ και Λάντσια; Αυτό, μόνο μιά
λεπτομερής δοκιμή μπορεί να το ξεκαθαρίσει και στη
συγκεκριμένη περίπτωση η δοκιμή δεν περιορίστηκε μόνο στο
βασικό μοντέλο, που παρουσιάζει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον
γιά την ελληνική αγορά, αλλά επεκτάθηκε και στην αμέσως
επόμενη έκδοση με το 2λιτρο κινητήρα. Παράλληλα είχαμε την
ευκαιρία και γιά μιά σύντομη πρώτη επαφή και επί ελληνικού
εδάφους με τη γρήγορη έκδοση της σειράς, την τετρακίνητη Q4 με
τον υπερτροφοδοτούμενο 2λιτρο κινητήρα, γιά την οποία μπορείτε
να διαβάσετε και τις εντυπώσεις του Σ.Χ. από την επίσημη
παρουσίασή της στην Ιταλία. Βεβαίως η Q4 έμεινε στα χέρια μας
γιά μικρό χρονικό διάστημα και δεν ήταν δυνατό να γίνει πλήρης
δοκιμή της. Έτσι επιφυλασσόμαστε γιά περισσότερες λεπτομέρειες
και μετρήσεις επιδόσεων όταν την οδηγήσουμε ξανά (ίσως τον
επόμενο μήνα).
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Οι κινητήρες που χρησιμοποιούν οι βασικές εκδόσεις, 1.8 και
2.0, της 155, είναι ουσιαστικά παράγωγα του δίλιτρου _Twin
Spark_ που χρησιμοποιείται στην ’λφα 164 και αποτελούν και το
βασικότερο σημείο διαφοράς της 155 με τα άλλα μεσαία
αυτοκίνητα του γκρουπ Φίατ, αφού προέρχονται από την ίδια την
’λφα Ρομέο. Σε αντίθεση με τον κινητήρα της Q4 -γιά τον οποίο
μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, στη _Γνωριμία_ του Σ.Χ.- που
προέρχεται από τη Λάντσια.
Κατασκευαστικά οι δύο κινητήρες είναι σχεδόν ίδιοι, με
τέσσερις κυλίνδρους, δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο και δύο
εκκεντροφόρους επικεφαλής, ενώ είναι κατασκευασμένοι εξ
ολοκλήρου από αλουμίνιο. H τροφοδοσία του καυσίμου γίνεται με
ψεκασμό πολλαπλών σημείων της Bosch, ενώ για την έναυσή του
χρησιμοποιείται το σύστημα _Twin Spark_ της ’λφα με τα δύο
μπουζί ανά κύλινδρο. Επίσης υπάρχει το σύστημα μεταβλητού
χρονισμού των βαλβίδων εισαγωγής, ευρεσιτεχνία της ’λφα Ρομέο.
H μοναδική κατασκευαστική διαφορά βρίσκεται στη χωρητικότητα:
1773 κ.εκ. για την 1.8 και 1995 κ.εκ. για την 2.0 και
οφείλεται στις διαφορετικές διαδρομές των εμβόλων, 80 χιλ. και
90 χιλ. αντίστοιχα. H μέγιστη ισχύς είναι 129 ίπποι/6000
σ.α.λ., για την 1.8, και 143 ίπποι/ 6000 σ.α.λ., για την 2.0,
ενώ η μεγιστη ροπή φτάνει τα 17 Kg.m/5000 σ.α.λ. για την 1.8
και 19,3 Kg.m/5000 σ.α.λ. για την 2.0.
Οι ομοιότητες όμως μεταξύ των δύο κινητήρων -ουσιαστικά δύο
εκδόσεων του ίδιου κινητήρα- επεκτείνονται και στα
χαρακτηριστικά λειτουργίας τους. Στην πράξη έχουν την ίδια
συμπεριφορά, με τα 200 περισσότερα κ.εκ. του 2λιτρου να δίνουν
απλώς μιά φυσιολογική αίσθηση μεγαλύτερης δύναμης σε όλη την
κλίμακα των στροφών. Κατ_ τα άλλα είναι και οι δύο εντυπωσιακά
εύστροφοι, φτάνοντας γρήγορα και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό
μέχρι το κόκκινο, ενώ πολύ καλή είναι και η απόκρισή τους στο
γκάζι. H ελαστικότητά τους είναι αρκετά καλή και μόνο κάτω από
τις 2000 στροφές νιώθεις κάποια ανεπάρκεια της παρεχόμενης
ροπής, ιδιαίτερα στον 1.8, σε καμία περίπτωση όμως ο κινητήρας
δεν γίνεται δυσάρεστος και δεν παρουσιάζει δισταγμούς. Κάτι
που αποτελεί τελικά επιτυχία γιά έναν κινητήρα που είναι μεν
8βάλβιδος αλλά ταυτόχρονα είναι και ρυθμισμένος με τρόπο που
ν_ αποδίδει τη μέγιστη ροπή του στις 5000 σ.α.λ.
Εκεί που τα πράγματα είναι λιγότερο ευχάριστα είναι στον τομέα
του θορύβου, όπου ο κινητήρας _τουίνσπαρκ_ παρουσιάζει δύο
πρόσωπα. Ένα μέχρι τις 4000 σ.α.λ. περίπου, όπου ο θόρυβος
διατηρείται σε ικανοποιητικά επίπεδα και είναι αρκετά
ευχάριστος, θυμίζοντας λίγο το παρελθόν. Κι ένα δεύτερο στις
υψηλές στροφές, όπου ο θόρυβος αρχίζει ν_ αυξάνει αρκετά και
ν_ αποκτά μία ενοχλητική χροιά, που μοιάζει περισσότερο με
βουητό παρά με θόρυβο κινητήρα. Το φαινόμενο αυτό είναι έντονο
στη μικρότερη έκδοση, ενώ στο 2λιτρο κινητήρα είναι μεν
αισθητό, αλλά λιγότερο ενοχλητικό. Σε αντίθεση όμως με άλλους
κινητήρες, στους οποίους η αύξηση του θορύβου συμβαδίζει με
την πτώση της απόδοσης, οι δύο κινητήρες της 155 _δεν
καταλαβαίνουν τίποτε_, δίνοντας όλο και περισσότερη δύναμη όσο
ανεβάζουν τις στροφές τους και μέχρι και τη στιγμή που ο
_κόφτης_ σου θυμίζει ότι μπήκες στο κόκκινο.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
H ρήξη με το παρελθόν είναι οριστική καθώς, η νέα μεσαία ’λφα
είναι πλέον προσθιοκίνητη. Στις δύο μικρότερες εκδόσεις της
σειράς η λύση που χρησιμοποιήθηκε γιά τη μετάδοση προέρχεται
από τ_ άλλα αυτοκίνητα του γκρουπ Φίατ αφού το κιβώτιο είναι
βασισμένο σ_ αυτό που χρησιμοποιείται στο Τέμπρα και την
Ντέντρα, με την επέμβαση πάντως των ανθρώπων της ’λφα Ρομέο.
Έτσι η διάταξη των σχέσεων έχει γίνει κάπως πιό _πυκνή_, με
πιό κοντή 3η και 5η. Με απόλυτα κριτήρια οι σχέσεις του
κιβωτίου δεν είναι μακριές, ίσως όμως το μεγάλο βάρος του
αυτοκινήτου (πάνω από 1200 κιλά) να δικαιολογούσε ακόμα πιό
κοντές σχέσεις γιά την 1.8, γιά να αντισταθμιστεί και η
απόδοση της μέγιστης ροπής σε αρκετά υψηλές στροφές.
Στην πράξη το κιβώτιο αποδεικνύεται ιδιαίτερα εύχρηστο, με
ακριβή επιλογέα ο οποίος έχει επί πλέον και σωστή αίσθηση και
δεν _σφίγγει_ υπερβολικά στις γρήγορες αλλαγές. Έτσι, στη
δύσκολη δοκιμασία των μετρήσεων επιδόσεων δεν μας δημιούργησε
κανένα πρόβλημα.
Τέλος, ο υδραυλικός συμπλέκτης είναι προοδευτικός, είναι όμως
κάπως βαρύς. Όχι όμως υπερβολικά και σε καμία περίπτωση όσο ο
συμπλέκτης της Q4, που απαιτεί αρκετή δύναμη στο πόδι και
πιστεύουμε ότι θα είναι κουραστικός, όταν το αυτοκίνητο
χρησιμοποιείται στην πυκνή κίνηση της πόλης.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Μιά και η 155 χρησιμοποιεί αρκετές τεχνικές λύσεις που είναι
κοινές με τ_ άλλα αυτοκίνητα του γκρουπ Φίατ, έπρεπε
τουλάχιστον να έχει καλύτερες επιδόσεις γιά να μπορεί να
χρησιμοποιεί επάξια το όνομα της ’λφα. Και πράγματι, οι
επιδόσεις και των δύο αυτοκινήτων είναι καλές, ιδιαίτερα οι
επιταχύνσεις από στάση που δείχνουν και τις δυνατότητες του
κινητήρα στις υψηλές στροφές.
Ξεκινώντας από στάση λοιπόν, η 1.8 επιταχύνει από 0-100
χλμ/ώρα σε 10__ και η 2.0 σε 9,2__, ενώ το πρώτο χιλιόμετρο
καλύπτεται αντίστοιχα σε 31,5__ και 30,8__.
Γιά τη 2λιτρη 155 είναι δύσκολο να γίνουν συγκρίσεις γιατί δεν
έχουμε δοκιμάσει άλλα αυτοκίνητα αντίστοιχου χαρακτήρα,
μεγέθους και τιμής (τα μεγαλύτερα φτηνά 2λιτρα είναι λογικό να
είναι πιό αργά). Γιά την 1.8 έχει ενδιαφέρον η σύγκριση με την
_ξαδέλφη_ Ντέντρα 1.8, που είναι μεν φτηνότερη αλλά με την
οποία υπάρχουν τόσα κοινά, όπως και με τη BMW 316i, που έχει
μεν μικρότερο κινητήρα αλλά τον ίδιο χαρακτήρα του _ειδικού_
αυτοκινήτου της μεσαίας κατηγορίας και την ίδια περίπου (λίγο
υψηλότερη μάλιστα) τιμή. Και τα δύο αυτά αυτοκίνητα είναι πιό
αργά από την 155. H Ντέντρα χρειάζεται 12,1__ γιά να
επιταχύνει από 0-100 χλμ/ώρα και 33,5__ γιά το πρώτο
χιλιόμετρο και η 316i 13,2__ και 34,4__ αντίστοιχα. Όποιος
επιμένει στην BMW και θέλοντας καλύτερες επιδόσεις δίνει τις
800.000 περίπου παραπάνω που χρειάζονται γιά την 318i,
εξακολουθεί να χάνει από την 155, επιταχύνοντας αντίστοιχα σε
10,5__ και 31,8__.
Στον τομέα των επιταχύνσεων εν κινήσει (_ρεπρίζ_) οι επιδόσεις
της 155 1.8 εξακολουθούν να είναι καλές, χωρίς όμως οι
διαφορές με τον ανταγωνισμό να είναι το ίδιο μεγάλες,
τουλάχιστον στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Γιά το εικονικό
μας προσπέρασμα από 80-110 χλμ/ώρα η 155 1.8 χρειάζεται 5,8__
με 3η και 9,1 με 4η και η 2.0 5,3__ και 8,1__ αντίστοιχα (η
διαφορά των δύο κινητήρων γίνεται εδώ περισσότερο αισθητή). H
Ντέντρα 1.8 χρειάζεται γιά τις ίδιες επιταχύνσεις 6,5__ και
8,7__ αντίστοιχα και η 316i 7,2__ και 11,4__. H 318i δικαιώνει
κάπως την αρκετά ακριβότερη τιμή της, αφού βρίσκεται εδώ
μπροστά από την 155, επιταχύνοντας αντίστοιχα σε 5,4__ και
8,3__.
Συνολικά, μπορούμε να πούμε ότι η 155 έχει επιδόσεις αντάξιες
του χαρακτήρα και της κατηγορίας της, αφού είναι πιό γρήγορη
από όλα τα 1600άρια της μεσαίας κατηγορίας.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Όπου υπάρχουν επιδόσεις από _οριακούς_ γιά το βάρος των
αυτοκινήτων κινητήρες πρέπει συνήθως να ψάχνει κανείς και γιά
αυξημένη κατανάλωση. H 155 1.8 δεν αποτελεί την εξαίρεση σε
αυτόν τον κανόνα, χωρίς πάντως η κατανάλωσή της να φτάνει και
σε υπερβολικά επίπεδα. Αντίθετα, η 2λιτρη 155 τα καταφέρνει
πολύ καλύτερα και η κατανάλωσή της αποδεικνύεται χαμηλότερη
από της 1.8 όχι μόνον στις δικές μας μετρήσεις κατά τη
διάρκεια της δοκιμής αλλά και σύμφωνα με τις τυποποιημένες
μετρήσεις της EOK.
Στη διάρκεια της δοκιμής μας λοιπόν, η 1.8 κατανάλωσε κατά
μέσο όρο 12,4 λίτρα/100 χλμ, κατανάλωση που είναι σχετικά
υψηλή γιά την κατηγορία της, χωρίς όμως να είναι και η
υψηλότερη. Γιά σύγκριση, υπενθυμίζουμε ότι η Ντέντρα 1.8 είχε
καταναλώσει 13 λίτρα/100 χλμ, η 316i 11,01 και η 318i 10,52. H
κατανάλωση της 155 κυμάνθηκε από 10,8 ως 14,7 λίτρα/100 χλμ,
κάτι που δείχνει πως όταν οδηγείται λογικά έχει και λογική
κατανάλωση, αλλά όταν πιεστεί γίνεται αρκετά λαίμαργη.
Αντίθετα, η κατανάλωση της 2.0 κυμάνθηκε από 11 ως 11,9
λίτρα/100 χλμ, με μέση τιμή 11,4 λίτρα/100 χλμ, που είναι
λογική γιά ένα 2λιτρο αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας.
ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Στον τομέα των αναρτήσεων δεν υπάρχει τίποτα το νέο, αφού η
155 έχει δανειστεί την αρχιτεκτονική των Ντέντρα και Τέμπρα,
με τις ανάλογες επεμβάσεις βεβαίως των ανθρώπων της ’λφα
Ρομέο. Έτσι, μπροστά υπάρχει η κλασική λύση με τα γόνατα
Μακφέρσον και τα ψαλίδια βάσης, που συμπληρώνεται από
αντιστρεπτική ράβδο, ενώ πίσω υπάρχουν υστερούντες βραχίονες,
ελικοειδή ελατήρια ξεχωριστά από τα αμορτισέρ και
αντιστρεπτική ράβδος. Τα στάνταρντ λάστιχα είναι διαστάσεων
185/60 14 γιά την 1.8 και 195/60 14 γιά τη 2.0, αλλά και τα
δύο αυτοκίνητα της δοκιμής μας φορούσαν λάστιχα 195/60 14 σε
ζάντες ελαφρού κράματος (κάτι που κάνει λίγο πιό _μακριά_ την
τελική σχέση μετάδοσης γιά την 1.8). Οι διαφορές με τους
_συγγενείς_ από το γκρουπ Φίατ εντοπίζονται στην ελαφρά
διαφορετική στήριξη των αναρτήσεων, την πιό _σφιχτή_ ρύθμισή
τους, και το φαρδύτερο εμπρός μετατρόχιο (και το λίγο πιό
στενό πίσω).
Με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν κάποιες διαφορές και στην οδική
συμπεριφορά της 155, οι οποίες θα ικανοποιήσουν περισσότερο
τον έμπειρο οδηγό παρά τον οικογενειάρχη που απλώς θέλει ένα
αυτοκίνητο γιά τις μετακινήσεις του. Έτσι, στην κανονική μεν
οδήγηση (ακόμα ακόμα κι αν είναι αρκετά γρήγορη) η 155
κινείται σαν ένα ασφαλές προσθιοκίνητο αυτοκίνητο, με τη
συμπεριφορά της στις στροφές να είναι σχεδόν ουδέτερη, την
υποστροφή να κρατιέται πάντα σε χαμηλά επίπεδα και με απουσία
απότομων αντιδράσεων σε περίπτωση επιβράδυνσης. Μόνο σε
περίπτωση που φτάσεις στα όρια του αυτοκινήτου οι αντιδράσεις
του είναι περισσότερο τονισμένες, η υποστροφή γίνεται
ιδιαίτερα έντονη και στην επιβράδυνση μπορούν να αναπτυχθούν
κάποιες υπερστροφικές τάσεις που διορθώνονται από τον
πεπειραμένο οδηγό με το πολύ καλό σε αίσθηση και ακρίβεια
υδραυλικό τιμόνι. Σ_ αυτό βοηθάει και η πολύ καλή ελκτική
πρόσφυση του αυτοκινήτου, που επιτρέπει τη σωστή αντίδραση των
μπροστινών τροχών στο πάτημα του _γκαζιού_ και τη διατήρηση
της κατευθυντικότητας του αυτοκινήτου μέσα στα επιθυμητά
πλαίσια.
Εξαιρετική επίσης είναι και η σταθερότητά του στην ευθεία,
ακόμα και με πολύ υψηλές ταχύτητες, καθώς και στις γρήγορες
ανοιχτές καμπές, όπου κινείται στις γραμμές ακριβώς που έχεις
προαποφασίσει, χωρίς να σε προβληματίζει στο ελάχιστο. Οι
κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές παραμένουν πάντα μέσα σε
λογικά πλαίσια. Γενικά, οι αναρτήσεις ελέγχουν ικανοποιητικά
τις κινήσεις του αμαξώματος, γι_ αυτό και το αυτοκίνητο δεν
_πλέει_ στους δρόμους με συνεχείς ανωμαλίες.
ΦΡΕΝΑ
Κανένα παράπονο δεν υπάρχει επίσης από τα φρένα, που είναι
αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και απλοί δίσκοι πίσω (ίδιας
διαμέτρου και στις δύο εκδόσεις) κάτι που συμβαδίζει με την
καλή παράδοση της ’λφα Ρομέο σ_ αυτόν τον τομέα. Επί πλέον, η
2λιτρη 155 διαθέτει και ABS τριών δρόμων. Πολύ σπάνια όμως
χρειάζεσαι τη βοήθειά του, καθώς τα φρένα του αυτοκινήτου
είναι πράγματι πολύ καλά, όχι μόνο σε αποτελεσματικότητα αλλά
και σε αίσθηση, κάτι που σε βοηθάει να υπολογίζεις με ακρίβεια
τη δύναμη που χρειάζεται στο πεντάλ γιά να σταματήσεις. Πολύ
καλή είναι επίσης και η αντοχή τους στη σκληρή χρήση και
χρειάζεται να πιέσεις πραγματικά υπερβολικά το αυτοκίνητο γιά
να ζεσταθούν και να μειωθεί γιά λίγο η αποτελεσματικότητά
τους.
ΑΜΑΞΩΜΑ-ΧΩΡΟΙ
H εξωτερική εμφάνιση της 155 βρίσκεται μέσα στα γνωστά πλαίσια
του _σφηνοειδούς_ αμαξώματος που καθιέρωσε εδώ και πολλά
χρόνια η ’λφα Ρομέο και υιοθέτησε το γκρουπ Φίατ και γιά τα
άλλα του αυτοκίνητα της μεσαίας κατηγορίας. Καμία σχέση όμως
με το παρελθόν δεν υπάρχει στον τομέα της αντιδιαβρωτικής
προστασίας, που βρίσκεται πλέον σε υψηλά επίπεδα. Έτσι, όλα τα
εξωτερικά τμήματα του αμαξώματος, που αντιστοιχούν στο 70% του
συνολικού βάρους, είναι κατασκευασμένα από γαλβανισμένο
χάλυβα, ενώ το κάτω μέρος του αυτοκινήτου έχει ένα
προστατευτικό στρώμα από PVC. Τέλος, σύμφωνα με τις σύγχρονες
οικολογικές απαιτήσεις, όλα τα πλαστικά της μέρη βάρους
μεγαλύτερου από 50 γραμμάρια είναι ειδικά μαρκαρισμένα γιά να
είναι γνωστή η ακριβής σύνθεση του υλικού τους, έτσι ώστε να
διευκολύνεται η μελλοντική ανακύκλησή τους.
Περνώντας στο εσωτερικό, η 155 θα ικανοποιήσει και τον πιό
απαιτητικό οικογενειάρχη, αφού διαθέτει μεγάλους χώρους γιά
την άνετη μετακίνηση 4 ή και 5 ατόμων, που μπορούν να
ταξιδέψουν χωρίς τα πόδια τους να είναι στριμωγμένα ή το
κεφάλι του ν_ ακουμπά στην οροφή. Ακόμα καλύτερα είναι τα
πράγματα στον τεράστιο χώρο αποσκευών, που είναι από τους
μεγαλύτερους της κατηγορίας, έχοντας μεγαλύτερη χωρητικότητα
από τον αντίστοιχο χώρο των _εξαδέλφων_ Ντέντρα και Τέμπρα
(κατά 45 και 25 λίτρα αντίστοιχα). Επί πλέον είναι, επί
τέλους, πρακτικός στη φόρτωση έχοντας χαμηλό _κατώφλι_ και
πλήρως εκμεταλλεύσιμος λόγω του κανονικού του σχήματος. Τέλος,
μία άλλη πρόοδος σε σχέση με το παρελθόν είναι το γεγονός ότι
η 155 διαθέτει στο εσωτερικό της και αρκετές θέσεις γιά
μικροπράγματα (ακόμα και ...θήκες στις πόρτες!)
ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ
Αν με τον όρο _πραγματική ’λφα Ρομέο_ πολλοί εννοούν
αυτοκίνητα άβολα και δύσχρηστα, τότε σίγουρα η 155 δεν είναι
_πραγματική_ ’λφα, αφού στον τομέα της εργονομίας υπάρχει
σχεδόν πλήρης ρήξη με το παρελθόν. H 155 έχει γενικά σωστή
θέση οδήγησης, χάρη στις αρκετές ρυθμίσεις του καθίσματος (οι
οποίες είναι ηλεκτρικές στη 2λιτρη) και τη δυνατότητα ρύθμισης
του τιμονιού σε ύψος. Ρυθμιζόμενες επίσης είναι και οι ζώνες
ασφαλείας, ενώ στις σωστές θέσεις είναι και τα διάφορα
χειριστήρια και διακόπτες. Το _σχεδόν_ που αναφέραμε παραπάνω
οφείλεται στην λίγο άβολη θέση των πεντάλ και ιδιαίτερα του
γκαζιού, που υποχρεώνει τον οδηγό να κρατάει το πόδι του σε
αρκετά όρθια θέση. Επίσης, θα προτιμούσαμε το κάτω μέρος του
καθίσματος να έχει λίγο μεγαλύτερη κλίση προς τα πίσω.
H ορατότητα προς τα όργανα είναι γενικά καλή και μόνον αν
κάποιος ψηλός οδηγός καθίσει σε αρκετά όρθια θέση υπάρχουν
κάποιες παραμορφωτικές αντανακλάσεις από το επάνω μέρος του
διαφανούς καλύμματος των οργάνων. Καλή είναι επίσης και η
ορατότητα προς τα έξω, χάρη και στους δύο εξωτερικούς
καθρέφτες.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ
Ένας ακόμα λόγος που η 155 δεν είναι _πραγματική_ ’λφα, είναι
το γεγονός ότι δεν είναι πρόχειρα φτιαγμένη. Επί τέλους, οι
Ιταλοί κατάλαβαν ότι αν θέλεις ένα αυτοκίνητο με καλές
επιδόσεις και οδική συμπεριφορά, μπορείς ταυτόχρονα να έχεις
και απαιτήσεις γιά καλή ποιότητα κατασκευής. Και η 155 έχει
καλή ποιότητα κατασκευής και προσεγμένο φινίρισμα. Οι πόρτες
της κλείνουν χωρίς πρόβλημα και χωρίς _φτηνό_ ήχο κι έχουν
σωστή εφαρμογή, ενώ στο εσωτερικό της υπάρχουν υλικά καλής
ποιότητας και μία _συμπαγής_ αίσθηση στην οποία δεν μας είχε
συνηθίσει η ’λφα Ρομέο. Μπορεί το αυτοκίνητο να μη φτάνει
ακόμα στα γερμανικά ή ιαπωνικά επίπεδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει
τίποτα, αφού σίγουρα δεν απευθύνεται σε όσους θέτουν την
ποιότητα κατασκευής σαν πρώτη προτεραιότητα. Έχοντας όμως
ποιότητα παραπάνω από ικανοποιητική, δεν διώχνει πλέον τον
υποψήφιο αγοραστή που θα μπορούσε να εκτιμήσει τις αρετές της
στο δρόμο.
Αρκετά προσεγμένος είναι και ο εσωτερικός διάκοσμος, χωρίς
βέβαια σε καμία περίπτωση να προσφέρει την αίσθηση πολυτέλειας
που υπάρχει στη Ντέντρα. Κάτι που είναι εσκεμμένο γιά να μην
υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των δύο αυτοκινήτων, τα
οποία προορίζονται γιά διαφορετικό κοινό.
Αλλά και το επίπεδο του εξοπλισμού είναι αρκετά καλό,
ιδιαίτερα στη 2λιτρη. Έτσι, εκτός από το υδραυλικό τιμόνι και
το πολλαπλά ρυθμιζόμενο κάθισμα του οδηγού (και το ABS στη
2.0), η 155 διαθέτει ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός (και πίσω στη
2.0), ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους
καθρέφτες, ρύθμιση της δέσμης των φώτων, ζώνες ασφαλείας,
προσκέφαλα και κεντρικό υποβραχιόνιο εμπρός - πίσω, πίνακα
ελέγχου ορισμένων βασικών λειτουργιών (Check control),
_θυρίδα_ επικοινωνίας του χώρου αποσκευών με το εσωτερικό γιά
μεταφορά αντικειμένων μεγάλου μήκους (π.χ. σκι), ενώ τα δύο
αυτοκίνητα της δοκιμής μας διέθεταν και αυτόματο σύστημα
θέρμανσης-αερισμού, που είναι προαιρετικό (ακόμα πιό πλούσιος
ήταν βέβαια ο εξοπλισμός της Q4, που διέθετε και προβολείς
ομίχλης, τιμόνι και μοχλό ταχυτήτων με δερμάτινη επένδυση,
συνδυασμό υφάσματος-δέρματος στα καθίσματα και το αυτόματο
σύστημα ελεγχόμενης απόσβεσης της ανάρτησης).
ΑΝΕΣΗ - ΘΟΡΥΒΟΣ
H πιό σκληρή ρύθμιση της ανάρτησης δεν ήταν βέβαια δυνατό να
μην επηρεάσει και την άνεση εκτός από την οδική συμπεριφορά.
Έτσι η 155 δεν διεκδικεί τα πρωτεία της άνεσης στην κατηγορία
της, καθώς η σφιχτή της ανάρτηση δεν επιτρέπει μεν στο
αυτοκίνητο να _πλέει_ αλλά επιτρέπει στους επιβάτες να
αισθάνονται το _ανάγλυφο_ του οδοστρώματος και ιδιαίτερα τις
απότομες ανωμαλίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται κουραστικό
αλλά οπωσδήποτε η άνεση που προσφέρει στους ελληνικούς δρόμους
δεν είναι από τις καλύτερες της κατηγορίας. Ούτε τα καθίσματά
του είναι ιδιαίτερα μαλακά και σου δίνουν περισσότερο την
εντύπωση ότι κάθεσαι _επάνω_ σ_ αυτά και όχι _μέσα_ σ_ αυτά.
Το επίπεδο του θορύβου είναι ικανοποιητικό όσο δεν πιέζει
κανείς τον κινητήρα, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν και άλλες
πηγές θορύβου, εσωτερικές ή εξωτερικές. Όταν όμως αρχίσεις να
ανεβάζεις τις στροφές ο θόρυβος του κινητήρα γίνεται αισθητός
στο εσωτερικό, ιδιαίτερα στην 1.8 όπου κοντά στο όριο των
στροφών γίνεται πλέον ενοχλητικός.
Τέλος, προσεγμένο είναι και το σύστημα θέρμανσης-αερισμού, που
διαθέτει αρκετούς αεραγωγούς γιά την καλύτερη κατανομή του
αέρα στο εσωτερικό. Βεβαίως, εμείς είχαμε το αυτόματο σύστημα,
που είναι έξτρα, και το οποίο είναι πολύ αποτελεσματικό κι
έτσι δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την αποτελεσματικότητα του
στάνταρντ χειροκίνητου συστήματος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
H ρήξη της ’λφα Ρομέο με το παρελθόν φαίνεται να είναι
οριστική κι αυτό έχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Στα
θετικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι μπορεί τώρα να
κατασκευάζει αυτοκίνητα πρακτικά, ευκολοδήγητα και
καλοφτιαγμένα. Ενώ σαν αρνητικό στοιχείο μπορούμε να
θεωρήσουμε την υποχρέωσή της να χρησιμοποιεί πολλά κοινά μέρη
με τις άλλες μάρκες του γκρουπ Φίατ, γεγονός που δεν της
επιτρέπει να διατηρήσει την ιδιαιτερότητά της και να
χρησιμοποιεί πρωτότυπες τεχνικές λύσεις όπως στο παρελθόν.
Παρ_ όλα αυτά, η χρησιμοποίηση του κινητήρα Τουίνσπαρκ στην
155 δείχνει ότι προς το παρόν έχει κάποια περιθώρια
ανεξαρτησίας στις κινήσεις της, ενώ το συνολικό _στήσιμο_ της
155 δείχνει ότι η ’λφα Ρομέο θα εξακολουθήσει και μέσα στο
γκρουπ Φίατ να δίνει κάποια προτεραιότητα στην _ευχαρίστηση
της οδήγησης_, με στόχους τις γρήγορες επιδόσεις και την καλή
οδική συμπεριφορά. Γιά τους φανατικούς _αλφίστες_, ίσως αυτό
να μην είναι αρκετό αλλά είναι η πραγματικότητα της εποχής μας
και πρέπει να προσαρμοστούν σ_ αυτήν.
Σε τελική ανάλυση, με απόλυτα κριτήρια η 155 είναι ένα καλό
αυτοκίνητο. Εξακολουθεί να έχει καλές επιδόσεις και οδική
συμπεριφορά, όπως θα περίμενε κανείς από μία ’λφα, προσφέρει
ταυτόχρονα μεγάλους χώρους, καλή ποιότητα κατασκευής και
πλήρη εξοπλισμό, ενώ είναι πρακτικό και ευκολοδήγητο. Σε καμία
περίπτωση δεν έχει βέβαια _σπορ_ χαρακτήρα, αλλά σ_ έναν κόσμο
όπου τα πραγματικά σπορ αυτοκίνητα είναι όλο και πιό λίγα και
πιό ακριβά, ένα γρήγορο και ασφαλές οικογενειακό αυτοκίνητο
είναι γιά πολλούς η καλύτερη εναλλακτική επιλογή._4Τ
ΥΠΕΡ
Εύστροφος και δυνατός κινητήρας με άμεση απόκριση
Καλές επιδόσεις
Καλή οδική συμπεριφορά
Αποτελεσματικά φρένα (με στάνταρ ABS στη 2.0)
Καλό κιβώτιο ταχυτήτων
Ευκολία οδήγησης
Ευρύχωρο εσωτερικό, μεγάλος και πρακτικός χώρος αποσκευών
Προσεγμένη ποιότητα κατασκευής
Καλός εξοπλισμός (ιδιαίτερα στη 2.0)
KATA
Κινητήρας αρκετά θορυβώδης στις υψηλές στροφές
Αυξημένη κατανάλωση (1.8)
Σφιχτή ανάρτηση
Σχετικά βαρύς συμπλέκτης