ΠΠΡ: Ράλλυ 1000 Λιμνών
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ
ΡΑΛΛΥ 1000 ΛΙΜΝΩΝ
ΡΕΒΑΝΣ
Αυτή τη φορά η δύναμη του πυρός της φιλανδικής σχολής, βρήκε το στόχο της.
O Γιούχα Κάνκουνεν με την Τογιότα Σέλικα κέρδισε άξια τον αγώνα, ελέγχοντας
με επιτυχία τον παλαίμαχο συμπατριώτη του Αρι Βάτανεν ο οποίος, στο τιμόνι
του νέου Σουμπαρού Ιμπρέζα, έδειξε ότι περνάει τη δεύτερη νεότητά του. Οι
δυο τους, μαζί με τον Οριόλ, ήταν σε δικό τους αγώνα και τις τρεις ημέρες
που διήρκεσε αυτό το ατέλειωτο «χωμάτινο σπριντ» στα φιλανδικά δάση.
Κείμενο: Μάρτιν Χολμς
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ
«ΘΥΜΑ» της πολιτικής των νέων κανονισμών που θέλουν προεπιλογή των αγώνων
του θεσμού από τις εργοστασιακές ομάδες, η Φιλανδία δέχθηκε μόνο
κατασκευαστές από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Όλοι οι σχετικοί δήλωναν -και δικαιώθηκαν- ότι οι φετινές 1000 Λίμνες, θα
ήταν ο ταχύτερος αγώνας όλων των εποχών. Σε αντίθεση με τα όσα πίστευαν
(και πιστεύουν) οι «άρχοντες» της FIA σχετικά με τη μείωση της ταχύτητας
των αυτοκινήτων από φέτος, αφού αυτά έγιναν πιο βαρειά, με στενότερα
ελαστικά και αυστηρό έλεγχο καυσίμων, στη Φιλανδία οι οργανωτές επεφύλασαν
μία έκπληξη στο φλεγματικό Βρετανό «boss» της FIA. Σε σχετική συζήτηση,
πριν τον αγώνα, ο πρόεδρος του σπορ του αυτοκινήτου της χώρας, πιστός στην
παράδοση που θέλει τους «Βίκινγκ» λιγομίλητους, πρότεινε στον Μαξ Μόσλι μία
βόλτα με αγωνιστικό αυτοκίνητο σε μία από τις πιο γρήγορες ειδικές
διαδρομές του αγώνα. Στο τέλος της, ο Μόσλι, ανατριχιάζοντας με τα όσα
έζησε, δήλωσε ότι δεν είναι δυνατόν να επιτυγχάνονται τέτοιες ταχύτητες σε
χωμάτινο αγώνα. «Κι όμως, είναι», δήλωσε ο περσινός νικητής του αγώνα
Ντιντιέ Οριόλ, που χαρακτήρισε τις 1000 Λίμνες αγώνα «Φόρμουλα 1 σε χώμα,
χωρίς προστατευτικές μπαριέρες».
«Εάν κάνεις το παραμικρό λάθος τότε θα έχεις ένα πολύ σοβαρό ατύχημα»
συμπλήρωσε ο Γάλλος.
H «διαμάχη» Κάνκουνεν και Βάτανεν -υπό το «ανήσυχο» βλέμμα του Οριόλ που
περιορίσθηκε στην τρίτη θέση- χαρακτήρισε όλο τον αγώνα και αν στο παιχνίδι
παρέμεινε και ο Αλεν -που κάνοντας ένα από τα σπάνια λάθη του, χτύπησε το
Ιμπρέζα σε ένα βράχο μόλις στην πρώτη ειδική διαδρομή και εγκατέλειψε- τότε
θα είχαμε ακόμη μεγαλύτερες συγκινήσεις. Από εκεί και πέρα, το βάρος της
προσοχής του ενδιαφέροντος έπεσε στην Μιτσουμπίσι, που όμως απ? ότι
αποδείχθηκε, έχει ακόμη αρκετό δρόμο να καλύψει, προκειμένου να βρεθεί στο
«χορό» των μεγάλων διεκδικητών. Θυμόμαστε την «έκρηξη» του Βάτανεν, όταν
στο Ακρόπολις, σε σχετική μας ερώτηση, αρνήθηκε να κάνει σύγκριση μεταξύ
Λάνσερ και Ιμπρέζα;
O χρόνος τον δικαίωσε. Πίσω από τους «θεούς», στην τέταρτη θέση τερμάτισε ο
τοπικός Μάκινεν, με τη «Δελτόνα» της ομάδας Αστρα, αλλά αρκετά μακριά σε
σύγκριση χρόνων. O Κένετ Έρικσον εκμεταλλεύθηκε με τον καλύτερο τρόπο τις
εξόδους και τελικά την εγκατάλειψη του Ουΐλσον, όπως και τα προβλήματα του
Λίντχολμ με τα δύο ημιεργοστασιακά Έσκορτ και τερμάτισε στην πέμπτη θέση.
H Ομάδα N, κυριαρχήθηκε από τοπικούς ήρωες διαφόρων ηλικιών, με το
Μιτσουμπίσι Γκαλάντ να έχει την τιμητική του, σε προτίμηση, αφού το Ομάδας
N Λάνσερ δεν παραδίδεται ακόμη με αριστερό τιμόνι. O Γιάρμο Κιοτολέτο, δεν
άφησε σε κανέναν περιθώρια να του αμφισβητήσει την «ηγεμονία» του στο χώρο
και τελικά κέρδισε την νορμάλ κατηγορία, στις πρώτες 20 θέσεις της οποίας,
τερμάτισαν φιλανδικά πληρώματα.
Την κατηγορία «F2», κέρδισε ο Μπρουνό Τιρί, με το Όπελ Αστρα, στην πρώτη
του συμμετοχή στον αγώνα, που τερμάτισε στη 18η θέση, τέσσερις θέσεις πιο
μπροστά από το Σκόντα του Σιμπέρα.
H συνέχεια του σκηνικού θα περάσει από την μακρινή Αυστραλία (την ώρα που
θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα γνωρίζετε το αποτέλεσμα) και στη συνέχεια
μέσω των αμιγώς, φέτος, ασφάλτινων Σαν Ρέμο και Καταλούνια, θα καταλήξει
στο RAC, όπου πιθανόν να κριθεί για μία ακόμη φορά ο τίτλος. Ίδωμεν..._.
O Γιούχα Κάνκουνεν, με τον Ντενίς Ζιροντέ (πρώην συνοδηγό του Μπουγκαλσκί
πέρυσι στις 1000 Λίμνες και φέτος του Σατριό στην Κορσική) στο δεξί μπάκετ
της Σέλικα, επέβαλε από την αρχή του αγώνα ένα εξοντωτικό ρυθμό, που μόνο
οι Βάτανεν και Οριόλ κατάφεραν να ακολουθήσουν. H νίκη αυτή του «Κέκε» (η
τρίτη στο φετινό ΠΠΡ), διατήρησε τον ίδιο, όσο και την Τογιότα, στην κορυφή
των βαθμολογιών των οδηγών και κατασκευαστών αντίστοιχα. O περσινός
νικητής, Ντιντιέ Οριόλ, προσπάθησε να μείνει κοντά στην κορυφή, τα
κατάφερε, αλλά προβλήματα, μικροπροβλήματα, τον οδήγησαν στην τρίτη θέση
της κατάταξης. Από τη μέση του αγώνα δοκίμαζε και διάφορες γόμες ελαστικών,
προκειμένου να είναι οι επόμενες επιλογές του Κάνκουνεν.
Τα βλέμματα όλων συγκέντρωσε το νέο «όπλο» της Σουμπαρού στο ΠΠΡ. Κάνοντας
την «παρθενική» του εμφάνιση στις 1000 Λίμνες, το Ιμπρέζα έκλεψε την
παράσταση και πέρασε το μήνυμα στους αντιπάλους του για το τι θα συμβεί στο
μέλλον. Χωρίς τον Κόλιν ΜακΡέι -που συμμετείχε και νίκησε στο Ράλλυ
Μαλαισίας- ο Αρι Βάτανεν έμεινε νωρίς μόνος του στο κυνήγι της νίκης, αφού
ο Μάρκου Αλεν, που οδηγούσε το δεύτερο αυτοκίνητο της Προντράιβ, έκανε ένα
από τα σπάνια λάθη του στην πρώτη ε.δ. και εγκατέλειψε. Τελικά ο Βάτανεν
«αρκέστηκε» στη δεύτερη θέση της γενικής κατάταξης, όταν προβλήματα που
αντιμετώπισε με τον εξαερισμό του παρμπρίζ του, τον έκαναν να χάσει 22΄΄ σε
δύο συνεχόμενες ε.δ. και μαζί τους την πρώτη θέση. Σημειώνουμε ότι στη
Φιλανδία οι οδηγοί των νέων Σουμπαρού, επέλεξαν και χρησιμοποίησαν το
συμβατικό λεβιέ ταχυτήτων για τις αλλαγές στο κιβώτιο και όχι το
ημιαυτόματο σύστημα, με τα «μπουτόν» στο τιμόνι, που έχει ήδη εξελιχθεί.