Isdera Commendatore 112i
OUTSIDER!
Φεράρι F40 με 324 χλμ./ώρα, Λαμποργκίνι Ντιάμπλο (325 χλμ./ώρα), Τζάγκιουαρ
XJ 220 (343 χλμ./ώρα), Βέκτορ W8 (350 χλμ./ώρα), Μπουγκάτι EB 112 (350
χλμ./ώρα)... Μεγάλα ονόματα που προσπάθησαν να κατακτήσουν τον τίτλο του
ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής πριν η οικονομική κρίση αναστείλει αυτού
του είδους τις προσπάθειες.
H ταχύτητα τελικά είναι περισσότερο ζήτημα χρημάτων παρά τεχνολογίας και
στο παιχνίδι μπαίνει τώρα κι ένας άγνωστος γερμανός κατασκευαστής.
Φωτογραφίες: Peter Vann
ΕΝΑΣ νέος επίδοξος «ρέκορντμαν» ταχύτητας εμφανίστηκε ξαφνικά στο
προσκήνιο, προερχόμενος μάλιστα από τη Γερμανία, μια χώρα με έντονη
οικολογική συνείδηση. O Έμπερχαρντ Σουλτζ και το υπεραυτοκίνητό του, η
Ισντέρα, είναι αποφασισμένοι να πετύχουν αυτό που δεν προσπάθησαν οι
μεγάλοι γερμανοί κατασκευαστές: να αποδείξουν δηλαδή στον κόσμο τη
γερμανική, και κατ? επέκταση ευρωπαϊκή ανωτερότητα, σε έναν τομέα που
γνωρίζουν καλά.
Ισντέρα είναι το όνομα της εταιρίας του 52χρονου Έμπερχαρντ Σουλτζ και
αντικείμενό της τα χειροποίητα αυτοκίνητα υψηλών επιδόσεων για τους λίγους,
ελάχιστους που διαθέτουν τα χρήματα, αλλά και το χρόνο αναμονής.
Με 200.000 μάρκα αποκτά κανείς μια Σπάιντερ, με περίπου τα διπλάσια ένα
Ιμπερέιτορ, αλλά χρειάζονται ακριβώς 890.000 μάρκα (χωρίς ΦΠΑ...) για το
νέο Κομαντατόρε, ένα από τα ταχύτερα και σπανιότερα αυτοκίνητα στον κόσμο.
Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία του κατασκευαστή, το «Κομεντατόρε» πρέπει να
είναι το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο, έχοντας τελική ταχύτητα
που αγγίζει τα 368 χλμ./ώρα.
Με ισχύ 548 ίππων και ροπή 72 χλγμ. από έναν κινητήρα 6.9 λίτρων, το
γεγονός δε φαίνεται διόλου απίστευτο.
Για να «στέκεται» όμως στο δρόμο σε τέτοιες ταχύτητες, έχει γίνει
εκτεταμένη μελέτη της αεροδυναμικής του, με αποτέλεσμα να μη χρειάζονται οι
τεράστιες αεροτομές και τα «φτερά» που έχουν πολλά αντίστοιχα αυτοκίνητα.
Με προσεκτικά σχεδιασμένες εισαγωγές και εξαγωγές αέρα, και ένα
αυτοφερόμενο πλαίσιο, στα πρότυπα των παλιότερων αυτοκινήτων της F1, όταν
ακόμα επιτρεπόταν το «φαινόμενο εδάφους» (ground-effect - το αεροδυναμικό
φαινόμενο που αυξάνει την προς τα «κάτω» πίεση στο αμάξωμα), το αυτοκίνητο
έχει πολύ καλή συμπεριφορά σε όλες τις ταχύτητες. Αυτό που βοήθησε στο καλό
αποτέλεσμα της δουλειάς των αεροδυναμιστών είναι και το γεγονός ότι, το
αυτοκίνητο στις υψηλές ταχύτητες χαμηλώνει κατά 7 εκατοστά, οπότε η
ταχύτητα των αερονηματίων κάτω απ? το δάπεδο αυξάνει, η πίεση μειώνεται
και, το φαινόμενο εδάφους μεγιστοποιείται, βελτιώνοντας ακόμη περισσότερο
την οδική συμπεριφορά. Επιπλέον μια μικρή αεροτομή, στο πίσω μέρος
σηκώνεται αυτόματα όταν η ταχύτητα ξεπεράσει τα 50 χλμ./ώρα, ενώ, όταν ο
οδηγός φρενάρει, σηκώνεται ακόμα περισσότερο μέχρι την κάθετη θέση, ώστε να
βοηθά στην επιβράδυνση.
O κινητήρας V12 των 6.9 λίτρων προέρχεται από την Μερτσέντες και η
μεγαλύτερη δυσκολία στην περίπτωση της μετατροπής ήταν, όχι ο ίδιος ο
κινητήρας, αλλά το κιβώτιο που προσαρμόζεται σ? αυτόν.
Αντί για το αυτόματο κιβώτιο με το οποίο συνοδεύεται ο κινητήρας στα
αυτοκίνητα παραγωγής, έχει προσαρμοστεί, με αρκετή δυσκολία, το γνωστό
εξάρι κιβώτιο της Γκέτραγκ που χρησιμοποιείται και στην Πόρσε 911 turbo, με
αντικατάσταση του σφονδύλου (βολάν) με ένα νέο, αλλά και
επαναπρογραμματισμό του ηλεκτρονικού επεξεργαστή από την ίδια την Bosch,
μετά από άδεια της Μερτσέντες.
Αίσθηση... Μερτσέντες υπάρχει επίσης και στον πίνακα των οργάνων, όπου ο
Σουλτζ χρειάστηκε απλώς να προσθέσει... ενδείξεις στο ταχύμετρο μέχρι τα
360 χλμ./ώρα. Δανεικές είναι και οι αναρτήσεις και τα φρένα, συστήματα που
προέρχονται από την Πόρσε 928 GTS, ενώ οι προβολείς ανήκουν στην 968.
Το πλαίσιο και η αρχιτεκτονική όμως του αυτοκινήτου είναι του Σουλτζ και
των έμπειρων συνεργατών του που, σε φιλοσοφία σχεδίασης, θυμίζει τα
αυτοκίνητα του γκρουπ C. Στο σωληνωτό πλαίσιο προσαρμόζονται τα πλαστικά
μέρη του αμαξώματος (δεν υπάρχει καθόλου αλουμίνιο) ενώ, το πάνω μέρος του
είναι σχεδιασμένο ώστε να λύνεται εύκολα, ώστε να υπάρχει εύκολη πρόσβαση
στον κινητήρα και το κιβώτιο.
Το μοναδικό πρωτότυπο του αυτοκινήτου παρουσιάστηκε στην έκθεση της
Φρανκφούρτης στο περίπτερο της Μπιλστάιν, η οποία άλλωστε είναι υπεύθυνη
για τα ρυθμιζόμενης σκληρότητας αμορτισέρ που χρησιμοποιήθηκαν. O
Έμπερχαρντ Σουλτζ είναι πολύ περήφανος για το δημιούργημά του, έστω και αν
η εποχή δεν είναι η καλύτερη δυνατή για τέτοιου είδους υπεραυτοκίνητα.
H οικονομική κρίση σύμφωνα με τον γερμανό κατασκευαστή δεν φαίνεται να
επηρεάζει τόσο τις ειδικές κατασκευές σαν αυτή του Κομεντατόρε που
«παράγονται» σε ρυθμό δύο με έξι αυτοκίνητα το χρόνο και κόστος κοντά στο
ένα εκατομμύριο μάρκα. «Οι δύσκολοι καιροί είναι οι καιροί των θαυμάτων»,
λέει ο Σουλτζ._4Τ.