Subaru Impreza 1.6 4X4
ΣΤΗ ΖΩΝΗ TOY ΛΥΚΟΦΩΤΟΣ
Πιστή στην ιδέα της μόνιμης τετρακίνησης, που η ίδια καθιέρωσε πριν πολλά
χρόνια σε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής, η Σουμπαρού καλύπτει το κενό μεταξύ
των μικρών και των μεγάλων μοντέλων της μ? ένα καλό οικογενειακό αυτοκίνητο
που διαθέτει πολλά ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, ανήκοντας έτσι σε μια δική
του μοναχική κατηγορία, ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο.
H ΣΟΥΜΠΑΡΟΥ είναι γνωστή για δύο πράγματα. Για τα μίνι αυτοκίνητα πόλης και
για τα οικογενειακά αυτοκίνητα με μόνιμη τετρακίνηση. Χαρακτηριστικό δείγμα
της προσαρμοστικότητας της ιαπωνικής
αυτοκινητοβιομηχανίας, στην οποία πέρα από τους δύο μεγάλους «γενικούς»
κατασκευαστές οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν διάφορες, περισσότερο ή λιγότερο
ειδικές λύσεις για να εξασφαλίζουν την ύπαρξή τους, η μικρή ιαπωνική
εταιρία ήταν η πρώτη στον κόσμο που προσέφερε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής
με μόνιμη τετρακίνηση. Όπως είναι φυσικό, ολόκληρη η παραγωγή της
προσαρμόστηκε σ? αυτή την ιδιαιτερότητα και σήμερα όλα τα μοντέλα της,
μικρά και μεγάλα, προσφέρονται και σε τετρακίνητες εκδόσεις.
Το ίδιο συμβαίνει και με το νέο της μεσαίο μοντέλο, το Ιμπρέζα, που
προορίζεται να γεφυρώσει κατά κάποιον τρόπο το μεγάλο κενό μεταξύ του
μεγαλύτερου Λέγκασι και των μικρών αυτοκινήτων της Σουμπαρού. Γι? αυτό και,
παρά το γεγονός ότι το αυτοκίνητο προσφέρεται και σε προσθιοκίνητη έκδοση,
ζητήσαμε πρώτα για δοκιμή την τετρακίνητη, θεωρώντας ότι ειδικά για την
Σουμπαρού αυτή αποτελεί και τη «βασική» έκδοση του μοντέλου.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
H ιδιομορφία της Σουμπαρού δεν περιορίζεται μόνο στη χρησιμοποίηση της
μόνιμης τετρακίνησης, αλλά και ενός από τους ελάχιστους κινητήρες «μπόξερ»
της αγοράς. Γνωστό ήδη από το Λέγκασι, το αλουμινένιο 4κύλινδρο σύνολο με
τις 16 βαλβίδες και τον ψεκασμό πολλαπλών σημείων έχει υποστεί κάποια
εξέλιξη (και προφανώς και διαφορετική ρύθμιση) πριν τοποθετηθεί στο
Ιμπρέζα, στο οποίο αποδίδει μικρότερη ισχύ σε χαμηλότερες στροφές. Με
χωρητικότητα 1.597 κ.εκ., αποδίδει 90 ίππους στις 5600 σ.α.λ. και ροπή 13
Kg.m στις 4000 σ.α.λ.
Στην πράξη, η λειτουργία του είναι πιο ομαλή απ? ότι στο Λέγκασι που είχαμε
δοκιμάσει πριν 2 χρόνια αλλά και πιο «ήρεμη», με αποτέλεσμα να γίνεται
αισθητή η μείωση της ισχύος. H «τραχύτητα» που τον χαρακτήριζε στο Λέγκασι
έχει περιοριστεί πολύ, η ευστροφία του παραμένει καλή (η «κόκκινη περιοχή
αρχίζει από τις 6500 σ.α.λ., στις οποίες φτάνει χωρίς πρόβλημα) και η
δύναμή του αποδίδεται ομαλά και προοδευτικά με την αύξηση των στροφών. Αλλά
βέβαια σαν κλασικός πολυβάλβιδος έχει στις πολύ χαμηλές στροφές (κάτω από
τις 3000) κάπως αργή απόκριση και μέτρια ελαστικότητα (χωρίς πάντως να
«διαμαρτύρεται» ή να διστάζει στο πάτημα του γκαζιού). Σίγουρα πάντως το
μεγάλο βάρος του αυτοκινήτου και η τετρακίνηση τον επιβαρύνουν αρκετά. Δεν
είναι μεν ανεπαρκής, δεδομένου ότι η ευστροφία του επιτρέπει την πλήρη
αξιοποίηση της ισχύος του, θα λέγαμε όμως ότι είναι κάπως οριακός για το
αυτοκίνητο αν δεν αποφασίσει κανείς να τον χρησιμοποιεί συνέχεια από τις
μεσαίες στροφές και πάνω.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
H κίνηση μεταδίδεται μόνιμα και στους 4 τροχούς μέσω ενός συστήματος
μετάδοσης που περιλαμβάνει κιβώτιο 5 σχέσεων και μεσαίο διαφορικό με
συμπλέκτη συνεκτικής σύζευξης. Το μεσαίο διαφορικό περιλαμβάνει στην 5θυρη
έκδοση και πρόσθετο σύστημα υποπολλαπλασιασμού που ενεργοποιείται με ένα
δεύτερο μικρό μοχλό δίπλα στο μοχλό αλλαγής ταχυτήτων και δίνει μία δεύτερη
σειρά «κοντών» σχέσεων (όπως στα «τζιπ») για τη διευκόλυνση της κίνησης του
αυτοκινήτου σε ανώμαλο έδαφος και απότομες ανηφοριές.
Μια άλλη ιδιομορφία της Σουμπαρού, γνωστή ήδη από το Λέγκασι, είναι το
σύστημα «Ηill Ηolder», που υπάρχει και στο Ιμπρέζα. Πρόκειται για ένα
χρήσιμο σύστημα που διευκολύνει το ξεκίνημα στις ανηφόρες, εμποδίζοντας το
αυτοκίνητο να κυλίσει προς τα πίσω όταν ο οδηγός αφήσει το φρένο για να
πατήσει το γκάζι. Σ? αυτή την περίπτωση τα φρένα παραμένουν ενεργοποιημένα
(και το αυτοκίνητο ακίνητο) μέχρι να αφήσει και το πεντάλ του συμπλέκτη.
Παρά την πολυπλοκότητα του συστήματος μετάδοσης το κιβώτιο είναι εύχρηστο
και ακριβές και δεν θα προβληματίσει τον οδηγό με όποιο ρυθμό και αν
κινείται. Μόνο στις πολύ γρήγορες αλλαγές η αίσθησή του γίνεται κάπως πιο
«λαστιχένια», χωρίς όμως να «σκαλώνει» ή να τις δυσκολεύει. H κλιμάκωση των
σχέσεων δεν αφήνει μεγάλα κενά μεταξύ τους, αλλά η 5η είναι αρκετά «μακριά»
για την τετρακίνητη έκδοση, που είναι πιο αργή από την προσθιοκίνητη, με
αποτέλεσμα να αναγκάζεται ο οδηγός να «κατεβάζει» συχνά σε 4η. H δυνατότητα
επιλογής κοντών σχέσεων με το ενδιάμεσο κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού είναι
ιδιαίτερα χρήσιμη, δίνοντας τη δυνατότητα για «σκαρφάλωμα» σε πραγματικά
πολύ απότομες ανηφόρες, σε ασφάλτινο ή χωμάτινο δρόμο, ακόμα κι όταν είναι
φορτωμένο. Τέλος, ο συμπλέκτης δεν είναι βαρύς και είναι αρκετά
προοδευτικός.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
O κινητήρας του Ιμπρέζα δεν είναι από τους πιο αδύναμους της κατηγορίας,
αλλά το μεγάλο βάρος του αυτοκινήτου και οι πρόσθετες μηχανικές απώλειες
του συστήματος τετρακίνησης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για καλές
επιδόσεις. Έτσι το τετρακίνητο Ιμπρέζα έχει επιδόσεις που θυμίζουν αργό
1400άρι της μικρής-μεσαίας κατηγορίας. H επιτάχυνση από 0 ώς 100 χλμ./ώρα
έρχεται σε 15,4΄΄ και το πρώτο χιλιόμετρο καλύπτεται σε 36,5΄΄. Ανάλογου
επιπέδου είναι και οι επιταχύνσεις εν κινήσει. Τα 80-110 χλμ./ώρα με 3η
καλύπτονται σε 9,3΄΄ και με 4η σε 14΄΄ και τα 40-60 χλμ./ώρα με 4η σε
7,9΄΄.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Αν οι επιδόσεις θυμίζουν 1.400 κ.εκ. δεν συμβαίνει το ίδιο και με την
κατανάλωση. Και δεν θα μπορούσε βέβαια να συμβαίνει με ένα βαρύ τετρακίνητο
αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας. H μέση κατανάλωση του τετρακίνητου Ιμπρέζα
κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας ήταν 12,19 λίτρα/100 χλμ. Τιμή που
βρίσκεται σαφώς πάνω από το μέσο όρο της κατηγορίας, αλλά δεν κρίνεται
υπερβολική για το χαρακτήρα του αυτοκινήτου.
ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
H επιλογή των τεχνικών λύσεων που χρησιμοποιούνται στο Ιμπρέζα, δείχνει ότι
στόχος των σχεδιαστών του ήταν η δημιουργία ενός αυτοκινήτου οικογενειακού
με όλη τη σημασία της λέξης. Που να μπορεί δηλαδή να καλύψει όλες τις
μεταφορικές ανάγκες μιας οικογένειας, στην πόλη και στην εξοχή, για τη
μεταφορά προσώπων και πραγμάτων, προσφέροντας ασφάλεια, άνεση και
πρακτικότητα. Έτσι, η χρησιμοποίηση μόνιμης τετρακίνησης και όχι
επιλεγόμενης κατά περίπτωση δείχνει ότι στόχος δεν ήταν απλώς η ύπαρξη
δυνατότητας του αυτοκινήτου να ξεκολλήσει σε μια δύσκολη περίπτωση από τη
λάσπη ή το χιόνι, αλλά η καλή συμπεριφορά του σε κάθε είδους δρόμο, στεγνό
ή βρεγμένο. Από την άλλη πλευρά, το βοηθητικό «κιβώτιο» που δίνει τις
κοντές σχέσεις, δείχνει ότι υπήρξε η πρόβλεψη και για την κίνηση του
φορτωμένου αυτοκινήτου στο χώμα και γενικά στις δύσκολες επιφάνειες που
μπορεί να συναντήσει κανείς π.χ. στις εκδρομές του.
Και οι δύο στόχοι επιβεβαιώνεται στην πράξη ότι έχουν επιτευχθεί. Το
Ιμπρέζα στέκεται με «σιγουριά» στο δρόμο, πάντα ελεγχόμενο από τον οδηγό,
ακόμα κι όταν θελήσει να κινηθεί γρήγορα. Απόλυτα σταθερό στην ευθεία, δεν
αιφνιδιάζει στις στροφές, στις οποίες παρουσιάζει κατά βάση συμπεριφορά
προσθιοκίνητου αυτοκινήτου, ουδέτερη ώς ελαφρά υποστροφική, χωρίς περίεργες
αντιδράσεις και χωρίς να αιφνιδιάζει τον οδηγό. Φυσικά, το γεγονός ότι
είναι τετρακίνητο και το 50% της ροπής περνάει στους πίσω τροχούς (ποσοστό
που αυξάνεται όταν μειώνεται η πρόσφυση των μπροστινών) σημαίνει ότι μπορεί
κανείς να το κάνει να υπερστρέψει ευκολότερα από ένα προσθιοκίνητο
αυτοκίνητο. Πρέπει όμως σχεδόν να το επιδιώξει και να πιέσει πολύ το
αυτοκίνητο, που και πάλι συμπεριφέρεται ομαλά, δεν αιφνιδιάζει και
διορθώνεται εύκολα (ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως όταν αρχίζει η ολίσθηση των
πίσω τροχών μεταφέρεται μεγαλύτερο μέρος της ροπής στους μπροστινούς, και
γενικά οι τροχοί με τη μεγαλύτερη πρόσφυση δέχονται και το μεγαλύτερο μέρος
της ροπής του κινητήρα, κάτι που διευκολύνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου).
Τέλος, μια ελαφρά τάση να «πλέει» σε κυματοειδείς ανωμαλίες, που οφείλεται
στην επιλογή μαλακής ρύθμισης της ανάρτησης στην προσπάθεια να βελτιωθεί η
άνεση, παραμένει πάντα σε περιορισμένα και όχι ενοχλητικά επίπεδα και δεν
εμφανίζεται σε κάθε περίπτωση, αλλά μόνον όταν οι ανωμαλίες είναι μεγάλου
μήκους.
Όλα αυτά βέβαια για όσους θέλουν να οδηγήσουν το αυτοκίνητο με πραγματικά
γρήγορους ρυθμούς, που πρέπει να αποτελούν και τη μειοψηφία, αφού ούτε οι
επιδόσεις, αλλά ούτε και ο γενικότερος χαρακτήρας του αυτοκινήτου, που
απεθύνεται πρώτα απ? όλα σε οικογενειάρχες, προδιαθέτουν για κάτι τέτοιο.
Στην περίπτωση της «φυσιολογικής» οδήγησης τα παραπάνω είναι θεωρητικά και
το αυτοκίνητο κινείται ουδέτερα, χωρίς να απαιτεί ιδαίτερες προσπάθειες και
ικανότητες από τον οδηγό.
Τέλος, το στάνταρ υδραυλικό τιμόνι είναι ακριβές, δεν είναι αργό, αλλά θα
προτιμούσαμε να μην είναι τόσο ελαφρύ ώστε να δίνει καλύτερη αίσθηση του
δρόμου. Ίσως όμως αυτή η επιλογή να είναι δικαιολογημένη, αφού το
τετρακίνητο Ιμπρέζα προορίζεται και για κίνηση όχι βέβαια σε κάθε είδους
επιφάνεια αλλά πάντως και σε δύσκολους χωματόδρομους, όπου το τιμόνι πρέπει
να είναι ελαφρύ.
ΦΡΕΝΑ
Επαρκέστατα για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είναι και τα φρένα, που το
σταματούν αποτελεσματικά σε κάθε περίπτωση και δεν κουράζονται με τη σκληρή
χρήση ενώ, λόγω της τετρακίνησης, είναι πολύ δύσκολο να μπλοκάρουν. Δεν μας
ενθουσίασε όμως η αίσθησή τους, που είναι κάπως σπογγώδης. Έτσι χρειάζεται
τελικά να πατάς το πεντάλ περισσότερο απ? όσο νομίζεις στην αρχή για να
σταματήσει γρήγορα το αυτοκίνητο.
ΑΜΑΞΩΜΑ - ΧΩΡΟΙ
Το 5θυρο αμάξωμα του Ιμπρέζα είναι κάτι μεταξύ «χάτσμπακ» και «στέσιον», σε
μια προσπάθεια να τονιστεί ακόμα περισσότερο ο οικογενειακός χαρακτήρας του
αυτοκινήτου. Αυτός όμως εξαρτάται πολύ περισσότερο από τους εσωτερικούς
χώρους και σ? αυτό τον τομέα το Ιμπρέζα δεν τα καταφέρνει καθόλου άσχημα.
Με βάση λοιπόν τα μέτρα της μικρής-μεσαίας κατηγορίας (που είναι και η πιο
λογική σύγκριση, αφού στη μεσαία κατηγορία υπάρχει το Λέγκασι) το Ιμπρέζα
είναι ένα ευρύχωρο αυτοκίνητο, όπου 4 ενήλικοι επιβάτες κάθονται χωρίς
κανένα πρόβλημα, με αρκετό χώρο μπροστά από τα γόνατα, αλλά και πάνω από το
κεφάλι τους (το τελευταίο παρά το γεγονός ότι οι πίσω επιβάτες κάθονται
κάπως ψηλά). Ένας πέμπτος πάντως δεν θα βολευτεί το ίδιο καλά, λόγω του
εξογκωμένου κεντρικού «τούνελ», κάτι που είναι αναπόφευκτο λόγω της
τετρακίνησης.
Αντίστοιχα η τετρακίνηση επηρεάζει και το χώρο αποσκευών, που είναι βέβαια
καλός για «χάτσμπακ», θα μπορούσε όμως να είναι ακόμα καλύτερος αν δεν
γινόταν κάπως ρηχός ώστε να τοποθετηθεί κάτω απ? αυτόν το πίσω διαφορικό
και τα άλλα εξαρτήματα της τετρακίνησης. Έχει πάντως αρκετά κανονικό σχήμα
και χαμηλό κατώφλι και μπορεί μεν να μην θυμίζει σε όγκο τα στέσιον της
κατηγορίας, σίγουρα όμως είναι επαρκής για ένα μικρομεσαίο οικογενειακό
αυτοκίνητο. Και βέβαια υπάρχει πάντα η δυνατότητα σημαντικής αύξησής του με
αναδίπλωση της διαιρούμενης πλάτης ή και ολόκληρου του πίσω καθίσματος.
Τέλος, οι χώροι για μικροπράγματα στο εσωτερικό είναι μάλλον μέτριοι για
ένα αυτοκίνητο μ? αυτό το χαρακτήρα.
ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ
H θέση οδήγησης είναι πολύ καλή, καθώς το κάθισμα στηρίζει σωστά το σώμα
και ρυθμίζεται και σε ύψος, ενώ ρυθμιζόμενο είναι και το τιμόνι. Έτσι ο
κάθε οδηγός μπορεί να βρει τη θέση που τον βολεύει, ενώ καλή είναι γενικά
και η ορατότητα. Σωστές είναι επίσης και οι αποστάσεις από τα όργανα και τα
διάφορα χειριστήρια, που είναι εύχρηστα. Έτσι το Ιμπρέζα είναι ένα
αυτοκίνητο που μπορεί να χαρακτηρισθεί πολύ ευκολοδήγητο.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ
Το επίπεδο του εξοπλισμού συμβαδίζει με τη φιλοσοφία των υπόλοιπων επιλογών
και μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ καλό για την κατηγορία. Το υδραυλικό
τιμόνι και το σύστημα «Ηill Ηolder» είναι στάνταρ, ενώ υπάρχουν επίσης
ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός-πίσω, ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές, ηλεκτρικά
ρυθμιζόμενοι εξωτερικοί καθρέφτες, σύστημα πλυσίματος των μπροστινών φώτων,
για τα οποία υπάρχει επίσης δυνατότητα ρύμθισης του ύψους της φωτεινής
δέσμης, προσκέφαλα πίσω κ.λπ.
O διάκοσμος δεν έχει πολλές πολυτέλειες και το πλαστικό κυριαρχεί, δεν
μπορεί να χαρακτηρισθεί όμως φτωχός, ενώ η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ
προσεγμένη, όπως θα περίμενε κανείς από ένα ιαπωνικό αυτοκίνητο. Υπάρχει
γενικά μία «συμπαγής» αίσθηση, τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι
καλής ποιότητας, το φινίρισμα είναι προσεγμένο και γενικά δεν ακούγονται
τριγμοί στο εσωτερικό του αυτοκινήτου.
ΑΝΕΣΗ - ΘΟΡΥΒΟΣ
Τα τελευταία χρόνια οι Ιάπωνες έχουν κάνει μεγάλες προόδους στον τομέα της
άνεσης και τα αυτοκίνητά τους έπαψαν να είναι κουραστικά. H πρόοδος αυτή
φαίνεται και στο Ιμπρέζα, που χωρίς να φτάνει βέβαια σε «γαλλικά» επίπεδα
προσφέρει αρκετά καλή άνεση στους επιβάτες του. Σ? αυτό συμβάλλουν και τα
καθίσματά του, που δεν είναι κουραστικά, αλλά και η ανάρτησή του, που
αποσβένει αποτελεσματικά τις ανωμαλίες του δρόμου.
Και το επίπεδο του θορύβου όμως δεν είναι υπερβολικό. O κινητήρας, χωρίς να
είναι και ήσυχος, δεν είναι υπερβολικά θορυβώδης και, καθώς στο εσωτερικό
του αυτοκινήτου δεν ακούγονται τριγμοί και ο αεροδυναμικός θόρυβος δεν
ξεπερνάει τα φυσιολογικά επίπεδα, το συνολικό επίπεδο του θορύβου στο
εσωτερικό κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού δεν είναι ανυπόφορο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αν εξαιρέσει κανείς το θέμα της τιμής, που βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο
της κατηγορίας, το Ιμπρέζα 4x4 πετυχαίνει απόλυτα το στόχο του, καθώς
προσφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση για τον οικογενειάρχη που βλέπει το
αυτοκίνητο σαν ένα χρήσιμο και πρακτικό μεταφορικό μέσο. Προσφέρει έναν
πολύ ικανοποιητικό συνδυασμό ασφάλειας και άνεσης, είναι ευρύχωρο και
ευκολοδήγητο κι έχει καλή ποιότητα κατασκευής και πλήρη εξοπλισμό που
περιλαμβάνει και ασυνήθιστα στοιχεία. Είναι βέβαια αργό, αλλά σίγουρα δεν
απευθύνεται στους ενθουσιώδεις οπαδούς της γρήγορης οδήγησης, παρά τη
μόνιμη τετρακίνηση. Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη της τελευταίας σε
συνδυασμό και με τη δυνατότητα επιλογής μιας δεύτερης σειράς με κοντές
σχέσεις μετάδοσης επεκτείνει τις δυνατότητες μετακίνησης κατά τις
οικογενειακές εκδρομές και σε επιφάνειες πιο δύσκολες από την άσφαλτο. Αν
υπάρχουν λοιπόν κάποια πρότυπα για την απόδοση του όρου «οικογενειακό
αυτοκίνητο» σίγουρα το τετρακίνητο Ιμπρέζα είναι ένα απ? αυτά._4Τ
ΥΠΕΡ
_ Ευρύχωρο και πρακτικό αμάξωμα
_ Μόνιμη τετρακίνηση
_ Ενδιάμεσο κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού για την επιλογή κοντών σχέσεων
_ Εύστροφος κινητήρας
_ Πολύ καλή οδική συμπεριφορά και δυνατότητα κίνησης σε δύσκολες
επιφάνειες.
_ Αποτελεσματικά και ανθεκτικά φρένα
_ Υψηλό επίπεδο εξοπλισμού
_ Καλή ποιότητα κατασκευής
KATA
_ Αργές επιδόσεις
_ Μέτρια ελαστικότητα κινητήρα στις χαμηλές στροφές
_ Μέτρια αίσθηση φρένων
_ Περιορισμένοι χώροι για μικροπράγματα
_ Υψηλή τιμή
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Προβλέψιμο σε κάθε περίπτωση το Ιμπρέζα στρίβει με ακρίβεια και ελέγχεται
εύκολα, χάρη και στο σύστημα της μόνιμης τετρακίνησης που μεταδίδει το
μεγαλύτερο μέρος της ροπής στους τροχούς με την καλύτερη πρόσφυση.
O κινητήρας λειτουργεί σαν τυπικός πολυβάλβιδος, με μέτρια ροπή και
απόκριση στις χαμηλές στροφές, καλή ευστροφία και δύναμη που αυξάνεται από
τις μεσαίες στροφές και πάνω. H θέση οδήγησης είναι πολύ καλή, ο εξοπλισμός
πλήρης και η ποιότητα κατασκευής προσεγμένη. Λόγω της τετρακίνησης ο χώρος
αποσκευών δεν είναι τόσο μεγάλος όσο στα «στέσιον», είναι όμως καλός για
5θυρο «χάτσμπακ».
ΑΠΟ TEXNIKH ΣΚΟΠΙΑ
Το ότι ορισμένοι Ιάπωνες κατασκευαστές αυτοκινήτων, όπως η Σουμπαρού, είναι
«μικροί» δεν σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν υψηλή τεχνολογία. Το νέο
Σουμπαρού Ιμπρέζα είναι, όπως μαρτυρά και το όνομά του, ένα εντυπωσιακό
αυτοκίνητο, αν το δει κανείς από τεχνική σκοπιά.
Το αμάξωμα έχει σχεδιαστεί σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και είναι ιδιαίτερα
άκαμπτο, κάτι που έχει θετική επίδραση στην οδική συμπεριφορά. Μεγάλη
έμφαση έχει δοθεί στην παθητική ασφάλεια. Υπάρχουν οι γνωστές ζώνες
ελεγχόμενης παραμόρφωσης, ράβδοι ενίσχυσης στις πόρτες, ρυθμιζόμενες ζώνες
ασφαλείας και «σπαστό» τιμόνι. Το πιο ενδιαφέρον όμως στοιχείο είναι ένα
εγκάρσιο μέλος το οποίο στηρίζει το τιμόνι και το σύστημα διεύθυνσης με
τέτοιον τρόπο ώστε να εμποδίζει και την παραμικρή διείσδυση στο χώρο των
επιβατών σε περίπτωση σύγκρουσης.
Επίσης έμφαση έχει δοθεί στην ποιότητα κατασκευής για μεγαλύτερη διάρκεια
ζωής. Το δάπεδο, τα φτερά, οι πόρτες και τα καπό είναι κατασκευασμένα από
γαλβανισμένη λαμαρίνα, ενώ πολλές επιφάνειες έχουν πλαστικοποιηθεί για
αντοχή στη διάβρωση. Υποδειγματική είναι και η στεγανότητα και ηχομόνωση
του αμαξώματος.
O 16βάλβιδος κινητήρας των 1,6 λίτρων είναι «μπόξερ», έχει δηλαδή τους
κυλίνδρους οριζόντια τοποθετημένους ανά δύο αντικρυστά. Το κυριότερο
πλεονέκτημα αυτής της διάταξης είναι, σύμφωνα με την Σουμπαρού, ότι το
κέντρο βάρους του βρίσκεται στο ίδιο ύψος με το κέντρο βάρους ολόκληρου του
αυτοκινήτου, κάτι που βελτιώνει πάρα πολύ τη δυναμική συμπεριφορά. H
τροφοδοσία γίνεται με ηλεκτρονικό σύστημα ψεκασμού πολλαπλών σημείων, ενώ
ηλεκτρονικό είναι και το σύστημα ανάφλεξης το οποίο, μαζί με τον ψεκασμό,
ελέγχεται από κεντρική ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου για βέλτιστη λειτουργία.
Οι βαλβίδες είναι υδραυλικά ρυθμιζόμενες και κινούνται από έναν
εκκεντροφόρο επικεφαλής ανά σειρά κυλίνδρων. Οι ιμάντες των εκκεντροφόρων
είναι αυτορυθμιζόμενοι. Τέλος, για εξομάλυνση της λειτουργίας του κινητήρα
και για μείωση του θορύβου οι αυλοί εξαγωγής των δύο σειρών κυλίνδρων έχουν
το ίδιο μήκος μέχρι το σημείο που ενώνονται με το συλλέκτη της εξάτμισης
και είναι κατάλληλα μονωμένοι. O κινητήρας των 1,6 λίτρων έχει ισχύ 90
ίππων/5600 σ.α.λ. και ροπή 13,1 Kg.m/4000 σ.α.λ.
Το πιο ενδιαφέρον όμως στοιχείο κάθε Σουμπαρού είναι το σύστημα μετάδοσης
και στους τέσσερις τροχούς. H παράδοση της εταιρίας στην τετρακίνηση είναι
τόσο μεγάλη που το όνομα Σουμπαρού είναι σχεδόν συνώνυμο με την έννοια 4X4.
Το σύστημα τετρακίνησης περιλαμβάνει κεντρικό διαφορικό περιορισμένης
ολίσθησης με συνεκτικό συμπλέκτη. H κατανομή της ροπής μπροστά-πίσω είναι
βασικά 50/50, αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με την σχετική ταχύτητα περιστροφής
των εμπρός και πίσω τροχών, δίνοντας πάντα μεγαλύτερο ποσοστό της ροπής
στους τροχούς με την καλύτερη πρόσφυση (δηλαδή σ? αυτούς που γλιστρούν
λιγότερο). Το σύστημα συμπληρώνεται επίσης με κιβώτιο μείωσης (Hi/Lo), που
δίνει μία δεύτερη σειρά με κοντές σχέσεις, υποπολλαπλασιάζοντας τις σχέσεις
του βασικού κιβωτίου των 5 σχέσεων.
H ανάρτηση μπροστά περιλαμβάνει γόνατα Μακφέρσον με ψαλίδια βάσης, ενώ πίσω
υπάρχουν πάλι γόνατα με υστερούντες βραχίονες και εγκάρσιους συνδέσμους. Το
σύστημα διεύθυνσης είναι υδραυλικά υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα και τα φρένα
είναι εξελιγμένα με αεριζόμενους δίσκους εμπρός και ταμπούρα πίσω.
Τέλος πρέπει να πούμε ότι το Ιμπρέζα είναι ένα «οικολογικό» αυτοκίνητο.
Εκτός από την ύπαρξη τριοδικού καταλύτη μεγάλο μέρος των υλικών από τα
οποία είναι κατασκευασμένο είναι ανακυκλώσιμα.
O κινητήρας του Ιμπρέζα είναι ένας από τους ελάχιστους «μπόξερ» της αγοράς.
SUBARU IMPREZA 1.6
ΠΙΟ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΑΛΛΑ KAI ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ
Λίγες μέρες μετά τη δοκιμή του τετρακίνητου Ιμπρέζα είχαμε την ευκαιρία να
δοκιμάσουμε και την προσθιοκίνητη έκδοση με το τετράθυρο αμάξωμα. Ένα
αυτοκίνητο με τον ίδιο ακριβώς κινητήρα, που λόγω του απλούστερου
συστήματος μετάδοσης όμως, καθώς και του κατά 100 περίπου κιλά μικρότερου
βάρους του, είναι αρκετά διαφορετικό στο δρόμο. H σημαντικότερη διαφορά
βέβαια βρίσκεται στον τομέα των επιδόσεων. Απαλλαγμένο από τα πρόσθετα κιλά
και τις πρόσθετες μηχανικές απώλειες που συνεπάγεται το σύστημα
τετρακίνησης, το αυτοκίνητο είναι πολύ πιο ζωντανό στο δρόμο και ο
κινητήρας ανεβάζει ακόμα ευκολότερα τις στροφές του, συμπεριφέρεται
καλύτερα στις χαμηλές στροφές και ανταποκρίνεται πολύ καλύτερα στα «μισά
γκάζια».
Έτσι, ενώ το τετρακίνητο Ιμπρέζα είναι ένα αργό αυτοκίνητο δεν συμβαίνει το
ίδιο και με το προσθιοκίνητο, οι επιδόσεις του οποίου είναι ικανοποιητικές
και για την κατηγορία του αλλά και με απόλυτα κριτήρια. Με τη γλώσσα των
αριθμών, το αυτοκίνητο επιταχύνει από 0 ώς 100 χλμ./ώρα σε 12,5΄΄ και
καλύπτει το πρώτο χιλιόμετρο από στάση σε 34,3΄΄, ενώ εν κινήσει επιταχύνει
από 80 ώς 110 χλμ./ώρα σε 7,2΄΄ με 3η και σε 10,3΄΄ με 4η. Ενώ και η
κατανάλωσή του είναι αρκετά χαμηλότερη από του τετρακίνητου, αν και πάντα
κάπως αυξημένη σε σχέση με το μέσον όρο. H μέση τιμή της στη διάρκεια της
δοκιμής έφτασε τα 11 λίτρα/100 χλμ.
Όσον αφορά την οδική του συμπεριφορά, φυσιολογικά υπάρχουν κι εδώ διαφορές,
λόγω της απουσίας της μόνιμης τετρακίνησης (εκεί πάντως που αυτή πρέπει να
γίνεται περισσότερο αισθητή πρέπει να είναι στο βρεγμένο όπου, λόγω εποχής,
δεν είχαμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε το αυτοκίνητο). Πάντα σταθερό στην
ευθεία, το προσθιοκίνητο Ιμπρέζα συμπεριφέρεται σαν κλασικό προσθιοκίνητο
στις στροφές, με την υποστροφή να έρχεται πιο γρήγορα απ? ότι στο
τετρακίνητο και την υπερστροφή δυσκολότερα. Και σ? αυτή την περίπτωση ο
οδηγός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, αφού το αυτοκίνητο είναι πάντα
προβλέψιμο και ο έλεγχός του δεν είναι δύσκολος, ενώ τα φρένα εξακολουθούν
να είναι αποτελεσματικά και χωρίς τη βοήθεια της τετρακίνησης. Απλώς, δεν
μπορεί να οδηγηθεί σε δρόμους με στροφές (ιδιαίτερα αν είναι ολισθηροί)
τόσο γρήγορα όσο το τετρακίνητο, παρά τις καλύτερες επιδόσεις του.
Κατά τα άλλα, στο εσωτερικό του το αυτοκίνητο δεν διαφέρει από το
τετρακίνητο 5θυρο παρά μόνο με την απουσία του μοχλού του δευτερεύοντος
κιβωτίου επιλογής των «κοντών» σχέσεων. O εξοπλισμός και οι χώροι είναι
ακριβώς στα ίδια επίπεδα. O χώρος αποσκευών όμως είναι μικρότερος, καθώς το
5θυρο έχει υπερυψωμένο πίσω μέρος, σαν «στέσιον».
Για όσους λοιπόν δεν ενδιαφέρονται για «εξωτικές» λύσεις όπως η μόνιμη
τετρακίνηση, το προσθιοκίνητο Ιμπρέζα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα πρόταση,
καθώς προσφέρει επαρκείς χώρους και ικανοποιητικές επιδόσεις, είναι
ασφαλές, ευκολοδήγητο, καλοφτιαγμένο και καλά εξοπλισμένο κι έχει αρκετά
χαμηλότερη τιμή από το τετρακίνητο._4Τ