Lancia Delta 1.8ie LE
Κόντρα στην παράδοση...
H Lancia Delta δεύτερης γενιάς, κινείται πλέον στους ευρωπαϊκούς και
ελληνικούς δρόμους. Μετά από κυοφορία χρόνων, η ιταλική εταιρία,
αντικατέστησε ένα αυτοκίνητο το οποίο στην αγωνιστική του έκδοση αποτελεί
-και δικαίως- ένα «ζωντανό θρύλο».
Βαριά λοιπόν η κληρονομιά για την νέα Delta, την οποία δοκιμάζουμε επί
ελληνικού εδάφους στην έκδοση 1.8 ie.
OI ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ των ιταλικών αυτοκινήτων, έχουν -θεωρητικά- κάθε λόγο να είναι
ευχαριστημένοι. H Δέλτα δεύτερης γενιάς μπορεί να άργησε να παρουσιαστεί,
είναι όμως γεγονός ότι σε σχέση με τον προκάτοχό του το νέο αυτοκίνητο
απέχει παρασάγγας.
Αν η προηγούμενη Δέλτα, ήταν μία κλασική Λάντσια της παλιάς εποχής (πριν
την ενοποίηση), η σημερινή, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα των
αυτοκινήτων της ιταλικής εταιρίας, όπως αυτή εννοεί τώρα πια τα
οικογενειακά της μοντέλα, όντας κάτω από τη σκέπη της Φίατ.
Κι αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου καθώς το αυτοκίνητο μοιράζεται με άλλες
εκδόσεις του γκρούπο, το ίδιο αυτοφερόμενο, έχει τις ίδιες βασικές αρχές
στις αναρτήσεις, την ίδια γενική φιλοσοφία στους κινητήρες.
Αναμφισβήτητα το αυτοκίνητο, διαθέτει προσωπικότητα, δεν μοιάζει με τα άλλα
προϊόντα του ιταλικού γκρουπ (θυμίζει απλώς τις μεγαλύτερες Ντέντρα) και το
κυριότερο έχει αυτή την ξεχωριστή φινέτσα που συνοδεύει εδώ και χρόνια όλες
τις Λάντσια.
Κάποιοι θα πουν ότι το πίσω τμήμα της σχεδιαστικά θυμίζει τις παλιές
Αλφασούντ, κάτι που όντως συμβαίνει, αλλά αυτό ούτε κακό είναι ούτε
επηρεάζει αρνητικά σε κάποιο τομέα το αυτοκίνητο.
Σε σύγκριση πάντως με την προηγούμενη Δέλτα, οι διαφορές είναι σημαντικές.
Βεβαίως το αμάξωμα είναι σύγχρονο, με καλό συντελεστή οπισθέλκουσας (Cd
0.32 στις εκδόσεις με την πίσω αεροτομή) και αρκετά μεγαλύτερο σε όλες τις
διαστάσεις.
Με πλέον αξιοσημείωτη αλλαγή, την αύξηση του μεταξονίου από τα 2,475 μ. της
παλιάς Δέλτα στα 2, 540 μ. (όμοιο με αυτό της μεγαλύτερης Ντέντρα), αλλά
και την αύξηση των μετατροχίων εμπρός πίσω (νέα Δέλτα 1,438 μ. εμπρός,
1,415 πίσω, όταν η παλιά είχε 1,400 μ. εμπρός και πίσω).
Οι αλλαγές αυτές καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τόσο την εσωτερική ευρυχωρία
για τους επιβάτες, όσο και τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο δρόμο.
Κι όλα αυτά ενώ το αυτοκίνητο παραμένει με κόμπακτ διαστάσεις.
Το συνολικό του μήκος ξεπερνά ελάχιστα τα 4 μέτρα, το πλάτος φθάνει το
1,703 μ. το δε ύψος του το 1,401 μ. H παλιά Δέλτα, είχε συνολικό μήκος
3,895 μ.
Όλα τα παραπάνω πρακτικά μεταφράζονται σε 11% περισσότερο εσωτερικό χώρο
για τους επιβάτες και 20% μεγαλύτερο χώρο αποσκευών.
Εξωτερικά το αυτοκίνητο διακρίνεται από τις καθαρές αεροδυναμικές γραμμές,
με το σφηνοειδές σχήμα και την κλασική πλέον μάσκα που θυμίζει τις Ντέντρα.
H έκδοση που ήταν στη διάθεση του περιοδικού, μπορεί να μην διέθετε τα
καθίσματα Ρεκάρο στο εσωτερικό, εξωτερικά πάντως, είχε όλα όσα επιζητεί ο
αγοραστής ενός τέτοιου αυτοκινήτου. Προβολείς ομίχλης, ζάντες ελαφρού
κράματος, διακριτικά εμβλήματα, ενώ έλειπε η αεροτομή στο πίσω μέρος.
Στο εσωτερικό, κυριαρχεί βεβαίως το αλκαντάρα. Τα καθίσματα, αν και
υπολείπονται των μπάκετ της Ρεκάρο που «φορούσε» η μικρή 1.4, είναι και
αναπαυτικά και εργονομικά σωστά, ο δε νέος πίνακας οργάνων (παραπέμπει
κατευθείαν στις Ντέντρα) είναι πλήρης, ευανάγνωστος και αισθητικά άψογος.
Τέσσερις ενήλικες, δεν θα δυσκολευτούν να βρουν τις θέσεις τους στο
αυτοκίνητο, έχοντας (οι πίσω) αρκετό χώρο για τα πόδια και τους ώμους τους,
όχι όμως και για τα κεφάλια τους αν δεν είναι... κανονικού ύψους.
Ένας πέμπτος θα βολευτεί, αλλά θα πρέπει να συμβιβαστεί καθήμενος στο
υπερυψωμένο στοιχείο του καθίσματος, το οποίο έχει σχεδιαστεί καθαρά για
δύο άτομα.
O χώρος αποσκευών, δίχως να διεκδικεί πρωτεία είναι ικανοποιητικός, με
επιπρόσθετο πλεονέκτημα το γεγονός ότι η πόρτα ανοίγει ώς χαμηλά.
Ξαναγυρνώντας όμως στο εσωτερικό οφείλουμε να τονίσουμε, εκτός από την
παραδοσιακή πολυτέλεια που υπάρχει σε όλες τις Λάντσια, η νέα Δέλτα,
διακρίνεται και για την ποιότητα κατασκευής της.
Οι Ιταλοί, αποδεικνύουν με αυτό το αυτοκίνητο ότι τα παθήματα του
παρελθόντος έγιναν μαθήματα και ότι έχουν πια μάθει πως τα αυτοκίνητά τους
εκτός από «σικάτα» να είναι και ποιοτικά.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά λόγια, απλώς θα τονίσουμε ότι η νέα Δέλτα,
είναι ίσως το καλύτερο προς το παρόν -ποιοτικά- μικρό/μεσαίο ιταλικό
αυτοκίνητο. Κι αυτό σαφώς αποτελεί δείγμα των όσων θα ακολουθήσουν.
Όμως οι νέες Δέλτα ξεχωρίζουν και για ένα ακόμη -πολύ σημαντικό- λόγο.
Οι 4T, είχαν μία πολύ χαρακτηριστική έκφραση για τον άνθρωπο που μπορούσε
άνετα να βολευτεί σε ένα ιταλικό επιβατικό ώς τώρα. «Ιταλοπίθηκος».
Εννοώντας ότι αυτός ο τύπος οδηγού έπρεπε να διαθέτει ιδιαίτερα... μακριά
χέρια και πολύ κοντά πόδια.
Ξεχάστε αυτά. H Δέλτα, είναι ένα αυτοκίνητο που όταν καθήσεις στη θέση
οδήγησής του, αισθάνεσαι ότι το «φοράς». Είτε έχει Ρεκάρο είτε όχι. Δεν
υπάρχει οδηγός που δεν θα βρει την ιδανική θέση που του ταιριάζει (εκτός
ίσως του... ιταλοπίθηκου). Σ? όλα αυτά προσθέστε και το πλήρες επίπεδο
εξοπλισμού κι έχετε μία ολοκληρωμένη -σχεδόν- εικόνα του αυτοκινήτου. Το
αυτοκίνητο της δοκιμής μας, διέθετε, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός-πίσω,
κεντρικό κλείδωμα θυρών, σύστημα κλιματισμού, ηλεκτρικά μετακινούμενη
οροφή, ζώνες σε όλα τα καθίσματα και όλα τα υπόλοιπα γνωστά σημαντικά ή όχι
«καλούδια» που σκοπό έχουν να κάνουν άνετη και εύκολη τη ζωή του οδηγού.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ-ΜΗΧΑΝΙΚΑ MEPH
Όλες οι εκδόσεις των νέων Λάντσια είναι προς το παρόν μόνο προσθιοκίνητες
και βεβαίως προσθιοκίνητη είναι και η έκδοση 1.8.
O κινητήρας είναι τοποθετημένος εμπρός στον εγκάρσιο άξονα, έχοντας το
συγκρότημα του κιβωτίου/διαφορικού στη συνέχειά του.
Οι αναρτήσεις είναι «βιδωμένες» σε ξεχωριστό υποπλαίσιο, κάτι που βοηθά στο
να μένει αφ? ενός σταθερή η γεωμετρία της ανάρτησης ακόμη και σε δύσκολες
συνθήκες οδήγησης, αφ? ετέρου, στο να μη «κτυπά» η ανάρτηση στους κακούς
δρόμους.
Περισσότερα για τα τεχνικά χαρακτηριστικά όμως του αυτοκινήτου μπορείτε να
βρείτε στη σελίδα της Τεχνικής Σκοπιάς. Ας σημειώσουμε όμως εδώ ότι το
αυτοκίνητο διαθέτει ένα χειροκίνητο σαφές κιβώτιο με μάλλον κοντές σχέσεις
μετάδοσης, ελαφρύ και προοδευτικό συμπλέκτη και σύστημα πέδησης με δίσκους
σε όλους τους τροχούς και σύστημα ABS. H υποβοηθούμενη «κοντή» κρεμαγιέρα
έχει 3.0 στροφές απ? άκρη σε άκρη, είναι σαφής και με καλή αίσθηση.
Από την άλλη, ο κινητήρας με τους δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και τις 8
συνολικά βαλβίδες, αποδίδει 105 ίππους, τιμή η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί
ικανοποιητική για το βάρος και το χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Οι Ιταλοί τα
τελευταία χρόνια, δείχνουν να έχουν αναθεωρήσει την πολιτική τους,
ακολουθώντας το γερμανικό παράδειγμα των χαμηλών ιπποδυνάμεων, αλλά αυτός
δεν είναι λόγος να χάσουν τα παραδοσιακά «ζωντανά» και εύστροφα ιταλικά
αυτοκίνητα το χαρακτήρα τους.
Αλλά για την απόδοση αυτού του κινητήρα περισσότερα στη συνέχεια.
ΑΠΟΔΟΣΗ-ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Χάρη στην πολύ καλή θέση οδήγησης λοιπόν, ο οδηγός που θα καθήσει πίσω από
το πλαστικό, αλλά με καλή αφή τιμόνι της Λάντσια, θα αισθανθεί αμέσως
«κύριος» του αυτοκινήτου. Βοηθούν βεβαίως σ? αυτό, οι περιορισμένες
εξωτερικές διαστάσεις, η καλή ορατότητα, οι ρυθμίσεις του καθίσματος και
του τιμονιού.
O κινητήρας έρχεται εύκολα σε λειτουργία, «ακούγεται» από τις χαμηλές
στροφές, αλλά έχει ευχάριστο και «ζωντανό» ήχο που θυμίζει τις παλιές καλές
εποχές. Δυστυχώς η απόδοση, δεν είναι ανάλογη. Κι αυτό παρά τη βοήθεια από
το σωστά κλιμακόμενο κιβώτιο. Στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, δεν γίνεται
σχεδόν τίποτε άλλο από το να μετακινείται το αυτοκίνητο από το ένα σημείο
στο άλλο, ο οδηγός δε που θα αποφασίσει να κινηθεί σβέλτα, θα πρέπει να
κρατά τον κινητήρα κοντά στο όριο περιστροφής του και πάλι όμως το
αποτέλεσμα δεν είναι εντυπωσιακό.
Απόδειξη, οι μετρήσεις από τα ηλεκτρονικά όργανα.
H Δέλτα 1.8, χρειάζεται για να επιταχύνει από τα 0 στα 100 χλμ./ώρα 13.2΄΄,
τιμή σαφώς αργή για την κατηγορία του αυτοκινήτου και ένα σχεδόν δευτ. πιο
πάνω από την αντίστοιχη της Ντέντρα 1.8.
Τα 400 μ. καλύπτονται από στάση 18.9΄΄ (118.5 χλμ./ώρα), ενώ το χιλιόμετρο
σε 34.8΄΄ (149.8 χλμ./ώρα).
Ελαφρώς καλύτερη είναι η κατάσταση που επικρατεί στις τιμές επιτάχυνσης εν
κινήσει (ρεπρίζ) καθώς το αυτοκίνητο με την 3η στο κιβώτιο χρειάζεται για
την επιτάχυνση 80-110 χλμ./ώρα, 7.8΄΄, με 4η 10΄΄, ενώ με την 5η στο
κιβώτιο για την επιτάχυνση 110-130, 12΄΄.
Είναι σαφές λοιπόν ότι ο οδηγός που θα θελήσει να προσπεράσει ένα αργότερο
αυτοκίνητο στο δρόμο, αναγκαστικά θα πρέπει να επιλέξει την 4η ή ακόμη και
την 3η για να κάνει την προσπέρασή του σχετικά γρήγορα και με ασφάλεια.
H πραγματική τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου ξεπερνά τα 181 χλμ./ώρα.
ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Μπορεί να είναι ένα αργό αυτοκίνητο που θα απογοητεύσει όσους περίμεναν
εκρηκτικές ή περίπου επιδόσεις, από την άλλη όμως η νέα Δέλτα, ταξιδεύει
ασφαλέστατα και άνετα τον αυτοκινητόδρομο, και συμπεριφέρεται πολιτισμένα
σε κάθε είδους δρόμο.
Αυτό για τους κατόχους των παλιών Δέλτα, ίσως λέει πολλά, καθώς η υποστροφή
και η μεταβολή της σε ξαφνική υπερστροφή, είναι φαινόμενα άγνωστα στο νέο
αυτοκίνητο. H συμπεριφορά του είναι υποδειγματική σε κάθε περίπτωση, η
υποστροφή ελάχιστη, οι κλίσεις του αμαξώματος δεν επηρεάζουν την πορεία του
στο δρόμο. Ακόμη κι αν ο οδηγός κάνει το λάθος όταν δεν πρέπει, τίποτε
τραγικό δεν συμβαίνει. Επιπλέον, η καλή απόδοση των φρένων τα οποία δεν
χάνουν την αποτελεσματικότητά τους, επιτρέπουν στον οδηγό να αισθάνεται
σίγουρος. Το ABS μπαίνει σε λειτουργία όταν πρέπει. Στον αυτοκινητόδρομο,
ταξιδεύει δίχως να πλέει το αμάξωμα, ακόμη και σε υψηλές ταχύτητες, και η
μοναδική «ενόχληση» προέρχεται από κάποιους αεροδυναμικούς θορύβους γύρω
από την περιοχή των μπροστινών κολονών.
Συνολικά λοιπόν, η Δέλτα δεύτερης γενιάς, είναι ένα επιβατικό το οποίο
απευθύνεται όχι μόνο στους φανατικούς της φίρμας, αλλά σε ένα ευρύτερο
κοινό, το οποίο ίσως μάλιστα αγνοεί το παρελθόν της ιταλικής εταιρίας.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Ένας τομέας, όπου δυστυχώς αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά, ότι ένας
χαμηλής απόδοσης κινητήρας δεν είναι κατ? ανάγκη και οικονομικός.
Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας, κατανάλωσε κατά μέσον όρο 16.3 λίτρα για
κάθε 100 χλμ. κίνησης μέσα κι έξω από την πόλη κι αυτό όχι πάντοτε με τον
κλιματισμό σε λειτουργία. H τιμή αυτή καταγράφηκε μετά από αρκετές
μετρήσεις, ωστόσο, κρατούμε μία επιφύλαξη κατά πόσο το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο ήταν σωστά ρυθμισμένο. Ανεξάρτητα όμως απ? αυτό η Δέλτα με τον
κινητήρα των 1.8 λίτρων είναι ένα επιβατικό που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί
ώς «τέρας οικονομίας»
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για ένα καλό συνολικά αυτοκίνητο, σύγχρονο,
ασφαλές και θα λέγαμε κλασικά ιταλικό αν: κάτω από το καπό υπήρχε ένας
διαφορετικός, ζωντανός και με καλύτερη απόδοση κινητήρας.
H ποιότητα, έχει κάνει άλματα, η θέση οδήγησης και γενικώς η εργονομία
επίσης, η παθητική ασφάλεια αποτελεί πλέον συστατικό στοιχείο του
αυτοκινήτου, αλλά...
Κατά τα λοιπά, ο υποψήφιος αγοραστής, θα εκτιμήσει το πλούσιο επίπεδο
εξοπλισμού, το πολυτελές εσωτερικό, την καλή οδική συμπεριφορά και την
γενικότερη εικόνα του αυτοκινήτου. _4T.
ΑΠΟ TEXNIKH ΣΚΟΠΙΑ
Lancia Delta 1.4 και 1.8
H ΑΛΛΑΓΗ προσανατολισμού στο σχεδιασμό της νέας Δέλτα μπορεί να είχε σαν
αποτέλεσμα την ποιοτική αναβάθμιση του αυτοκίνητου, επέφερε όμως και την
υποβάθμιση στον τομέα των κινητήρων. Αρχίζοντας από τον μικρό 1.4 θα πρέπει
να πούμε ότι είναι ο γνωστός κινητήρας της Φίατ, ο οποίος κινεί τα Ούνο και
Τίπο, και είναι «ειδική παραγγελία» για την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Με
έναν εκκεντροφόρο, ψεκασμό μονού σημείου (Monojetronic) και χωρητικότητα
1.372 κ.εκ., αποδίδει 74 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 11,2
χιλιογραμμόμετρα στις 3000 σ.α.λ. Από την άλλη ο κινητήρας των 1.756 κ.εκ.
διαθέτει δύο εκκεντροφόρους, ψεκασμό πολλαπλών σημείων και αποδίδει μέγιστη
ισχύ 105 ίππων στις 6000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 14,3 χιλιογραμμόμετρα στις
3000 σ.α.λ. H μεταφορά της ισχύος γίνεται στους εμπρός τροχούς μέσω ενός
πεντατάχυτου κιβωτίου, με τις ίδιες σχέσεις για τα δύο μοντέλα, ενώ η
τελική σχέση του διαφορικού είναι λίγο πιο μακριά για το 1.8.
Στον τομέα των αναρτήσεων η νέα Λάντσια δεν παρουσιάζει κάτι καινούργιο. H
εμπρός ανάρτηση περιλαμβάνει γόνατα Μακφέρσον, με το ψαλίδι βάσης να
συνδέεται στο ξεχωριστό υποπλαίσιο και αντιστρεπτική ράβδο. H διαφορά
ανάμεσα στην 1.4 και 1.8 είναι στους νέους αποσβεστήρες, με τις
ελασματοειδείς βαλβίδες, που χρησιμοποιούνται στο μεγαλύτερο μοντέλο. H
πίσω ανάρτηση περιλαμβάνει υστερούντες βραχίονες, ελατήρια ξεχωριστά από τα
αμορτισέρ και αντιστρεπτική ράβδο. H σύνδεση της ανάρτησης γίνεται σε ένα
ξεχωριστό υποπλαίσιο μέσω ελαστικών συνδέσμων. Το σύστημα πέδησης της 1.4
περιλαμβάνει δίσκους εμπρός και ταμπούρα πίσω, ενώ της 1.8 δίσκους και
στους τέσσερις τροχούς. Το σύστημα διεύθυνσης, τέλος, είναι υποβοηθούμενο,
με τρεις στροφές από την μία άκρη στην άλλη.
Εκεί που οι άνθρωποι της εταιρίας έδωσαν μεγάλη σημασία είναι στην παθητική
ασφάλεια του αυτοκινήτου. Πέρα από τις πλευρικές δοκούς ασφαλείας το
αυτοκίνητο περιλαμβάνει και άλλες ενισχύσεις με τις οποίες ο βασικός κλωβός
του αυτοκινήτου γίνεται πιο ισχυρός και πιο ασφαλής για τους επιβάτες. Αλλο
μέτρο ασφαλείας είναι το τιμόνι που σπάει σε περίπτωση σύγκρουσης και δεν
χτυπάει τον οδηγό, όπως και η κατ? επιλογήν τοποθέτηση του αερόσακου
ασφαλείας._4Τ
ΥΠΕΡ:
_ Όμορφο και πρακτικό αμάξωμα
_ Καλή ποιότητα κατασκευής
_ Πλήρες επίπεδο εξοπλισμού
_ Θέση οδήγησης
_ Οδική συμπεριφορά
KATA:
_ Απόδοση κινητήρα
_ Επιδόσεις
_ Κατανάλωση