21ο Pάλλυ Κύπρου
ΑΓΩΝΕΣΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΟΔΗΓΩΝ21ο ΡΑΛΛΥ ΚΥΠΡΟΥ
ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΙΕΣΤΑΣ...
Μπορεί η Κύπρος να ζει κάτω από αντίξοες συνθήκες λόγω των γνωστών
γεγονότων, όμως τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου αλλάζει μορφή. Βάζει τα
γιορτινά της για να υποδεχθεί το γεγονός που δίνει μια εντελώς διαφορετική
εικόνα στο νησί. Το ράλλυ Κύπρου, έναν αγώνα με προσωπικότητα που δίνει τη
δυνατότητα στους «αδελφούς» οδηγούς αγώνων να διεκδικούν ακόμη και τη νίκη!
Κέιμενο: Γιάννης Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Γ.Σ.
ΣΤΙΣ αρχές του Οκτωβρίου βρεθήκαμε, όπως κάθε χρόνο, στη μεγαλόνησο για να
παρακολουθήσουμε το 21ο ράλλυ Κύπρου που προσμετρά και στο ευρωπαϊκό
πρωτάθλημα οδηγών με τον ανώτατο συντελεστή 20. Σε πρώτο πρόσωπο ήταν η
πρώτη φορά που θα επισκεπτόμαστε το νησί και, κατά τη διάρκεια της πτήσης
με το Αίρμπας A320 των Κυπριακών Αερογραμμών, προσπαθήσαμε να μαντέψουμε
δύο πράγματα. Πρώτο, τι εικόνα θα αντικρύσουμε στην Κύπρο και το δεύτερο,
τι είναι αυτό που προσφέρουν οι άνθρωποι της Κυπριακής λέσχης αυτοκινήτου
και έχουν κάνει τον αγώνα τόσο γνωστό σε σημείο να «απαιτούν» μάλιστα να
συμπεριληφθεί και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. H πρώτη θετική εικόνα που
αντικρύζουμε πριν ακόμη βγούμε από την περιοχή του αεροδρομίου της
Λάρνακας, για να ακολουθήσουμε την πολύ καλή εθνική οδό που ενώνει την
παραθαλάσσια πόλη με τη Λευκωσία, είναι ένα τεράστιο φωτεινό πανό στα
χρώματα της Ρόθμανς και την ένδειξη «21ο ράλλυ Κύπρου». Το μήνυμα περνούσε
ακόμη και σε όσους δεν γνωρίζουν το τι σημαίνει αγώνας αυτοκινήτου.
Στο γραφείο Τύπου και δημοσίων σχέσεων, οι άνθρωποι που είχαν αναλάβει και
την ευθύνη της προβολής του αγώνα, μας φιλοξένησαν με τον καλύτερο τρόπο
πιστοποιώντας πόσο καλά γνωρίζουν τη δουλειά τους.
Στον αγώνα είχαν δηλώσει συμμετοχή εκατό πληρώματα, αριθμός εντυπωσιακός
συγκρινόμενος με το οριακό «60» του δικού μας ΕΛΠΑ.
Από ελληνικής πλευράς το παρόν δήλωσαν οι N. Τσάδαρης-Η. Καφάογλου και I.
Μαργαρώνης-Κ. Μικές με δύο Λάντα Σαμάρα ομάδας A 1.6 και 1.3 αντίστοιχα,
καθώς επίσης και οι B. Κοντζαβασίλογλου-Σ. Κεχαγιάς με το Καστρόλ-Πεζό 205
GTi 1.9.
Την παραμονή του αγώνα, το ερώτημα που δέσποζε ήταν κατά πόσον οι
πρωταθλητές Κύπρου Αντώνης Ιερόπουλος-Μιχάλης Μιχαήλ με ένα προσεγμένο
Μιτσουμπίσι Γκάλαντ θα καταφέρουν να πιέσουν και, γιατί όχι, να κερδίσουν
τους περσινούς νικητές επαγγελματίες Φιόριο-Μπαρμπίλα με τη Δελτόνα του
Αστρα τιμ.
«Ο Ντίμης Μαυρόπουλος με το Έσκορτ δεν θα είναι μακριά» συμπλήρωναν οι
ειδικοί, αλλά όλοι ήξεραν ότι το επόμενο ερώτημα ήταν συνδεδεμένο με τη
μάχη της ομάδας N, όπου σειρά τοπικών «θεών» με προσεγμένα «όπλα» (Σέλικα,
Γκάλαντ, Σάνι, ό,τι θέλετε...) και φυσικό τους αρχηγό τον Βαχάν Τερζιάν,
«κοιτούσαν» τον φημισμένο Αλιστερ Μακρέι που συμμετείχε με ένα Σουμπαρού
Λέγκασι τοπικής ομάδας.
Αρκετό λοιπόν ενδιαφέρον για τις πρώτες θέσεις και η ατμόσφαιρα που
επικρατεί στην αφετηρία του αγώνα, λίγα μόνο μέτρα από τα κατεχόμενα είναι
πράγματι εντυπωσιακή.
Από την πλευρά μας αισθανόμαστε αμήχανοι. Στο βάθος, διακρίνεται μια
Τουρκική σημαία, λίγο πιο μπροστά, το φυλάκιο με τους Κύπριους στρατιώτες,
δίπλα, μια κακογραμμένη πινακίδα γράφει «προς τουρκοκρατούμενη περιοχή»
και, σε λιγότερα από πεντακόσια μέτρα, όλος ο ευτυχισμένος και πολύχρωμος
κόσμος του αγώνα...
Τι εικόνα και αυτή. Συγκλονιστικό θέμα με έντονο συναισθηματισμό που
απαιτεί γερά νεύρα. Μπράβο τους οι άνθρωποι. Είναι «ατσάλινοι». Πολεμούν με
ένα σπάνιο δικό τους τρόπο που προδίδει ήθος και ευφυία. Στον αγώνα οι
εγκαταλείψεις αρχίζουν αμέσως μετά την εκκίνηση. O Αλιστερ Μακρέι
εγκατέλειψε πριν την πρώτη ε.δ. από πρόβλημα στο σύστημα μετάδοσης (βασιλιά
μου, αυτός κατέρριψε όλα τα ρεκόρ _Σ.Χ.), ενώ ο πατέρας του Τζίμη, στην
πρώτη ε.δ. όταν καταστράφηκε από βραχυκύκλωμα ολοσχερώς το Φορντ Σιέρα που
μοιραζόταν με τον Ίαν Γκρίνροουντ.
Από τις πρώτες ε.δ. ο Ιερόπουλος (μαζί με τους Κυπριανού, Τερζιάν, ό,τι
ταχύτερο προέκυψε ποτέ στο νησί) έδειξε τις προθέσεις του. Απτόητος από το
βαρύ όνομα του ιταλικού συνδυασμού δοκίμασε τα πάντα ώστε να πιέσει και ει
δυνατόν να κερδίσει. O Φιόριο, γνωστός οδηγός τακτικής, ήξερε τι ήθελε και
εύκολα ή δύσκολα, «κτυπώντας» τις κατάλληλες στιγμές, κέρδισε τον αγώνα για
δεύτερη συνεχή χρονιά. Οι «δύο» ουδέποτε απειλήθηκαν από τον τρίτο Μπαγκήρα
(Δελτόνα) και από το Έσκορτ του Μαυρόπουλου που αντιμετώπισε χίλια δύο
προβλήματα και περιορίστηκε στην πέμπτη θέση της γενικής.
Μία θέση πιο μπροστά και πρώτος N ο Βαχάν Τερζιάν ταλαιπωρήθηκε από το
κιβώτιο της Τογιότα Σέλικα και από τον πολύ καλό Κλεάνθους με Γκάλαντ. O
οδηγός του Μιτσουμπίσι «βγήκε» αφήνοντας το έδαφος ελεύθερο στο Χατζησάββα
με ίδιο αυτοκίνητο και στο Γιωργαλή που έκανε έξυπνο αγώνα με ένα Νισάν
Σάνι Gti-R. Ανθρωπος του αγώνα ο Μελισάς, πετούσε με ένα Όπελ Αστρα πριν
εγκαταλείψει «χαρίζοντας» την κατηγορία F2 στον Πραστίδη με Χόντα Σιβίκ.
Από τους εγκαταλείψαντες σημειώνουμε την προσπάθεια των Ανδρέου
(Μιτσουμπίσι/Ν), Νικονένκο (Λάντα Σαμάρα) και Τσουλόφτα (Λάντσια).
Συνολικά τερμάτισαν 34 πληρώματα που όπως πάντα συναντήθηκαν με τους
υπόλοιπους συμμετέχοντες, τους κριτές, τους οργανωτές, τους χορηγούς, τους
τεχνικούς και τους ανθρώπους του τύπου, στη μεγάλη γιορτή της απονομής.
Ευχή όλων ακόμη καλύτερος αγώνας τον επόμενο χρόνο, κάτω από διαφορετικές
συνθήκες, σε άλλες διαδρομές σε μια «αλλαγή» που θα φέρει τη χαρά σε όλο
τον Ελληνισμό.
Οι αγωνιζόμενοι ούτως ή άλλλως θα είναι παρόντες στον καλύτερο αγώνα του
ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Γιατί καλύτερος; Γιατί απλά είναι διαφορετικός. Έχει προσωπικότητα. Είναι η
μεγάλη γιορτή!_Γ.Σ.
ΛΕΥΚΩΣΙΑ-ΛΕΜΕΣΟΣ ΜΕΣΩ ΠΑΦΟΥ
Αψογη ήταν η φιλοξενία της Ελληνικής αποστολής που παρακολούθησε τον αγώνα,
από τους ανθρώπους της Λάντα Ελλάς και της Φοίβος Μότορς. O κ. Φοίβος
Χριστοδουλίδης και οι συνεργάτες του ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο
στις επιθυμίες των Ελλήνων δημοσιογράφων.
Όταν ταξιδέψετε στη Μεγαλόνησο και βρεθείτε στη Λευκωσία, ανεπιφύλακτα σας
προτείνουμε να γευθείτε τους εκπληκτικούς μεζέδες στην ταβέρνα του
Κιόρκατσου... Συνδυάζονται περίφημα με την τοπική και ελαφριά μπίρα Κέο.
Ιδανική για άφθονη κατανάλωση, την τίμησαν δεόντως τα μέλη της Ελληνικής
αποστολής.
Τα τέσσερα σκέλη του αγώνα, συνολικού μήκους 928 περίπου χλμ.,
περιελάμβαναν 22 ε.δ. μήκους 365 χλμ. Στην πλειοψηφία τους οι ε.δ είναι
στενές με αλλεπάλληλες στροφές, ενώ το χώμα δημιουργεί ένα προπέτασμα
πυκνής σκόνης που κάνει δύσκολη τη ζωή των αγωνιζομένων ειδικά το βράδι.
Στη μάχη με το χρονόμετρο, ο Φιόριο κέρδισε 14 ε.δ., ο Ιερόπουλος 7 και μία
ο «Μπαγκήρα».
Μας εντυπωσίασαν τα αγωνιστικά αυτοκίνητα των κορυφαίων Κυπρίων οδηγών.
Είναι σωστά προετοιμασμένα και χρησιμοποιούν τις τελευταίες τεχνικές
εξελίξεις. Σωστές είναι επίσης οι επιλογές τους στο θέμα των ελαστικών ενώ
υστερούν μόνο σε τεχνική υποστήριξη κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Εγκατέλειψαν οι Κοντζαβασίλογλου, Μαργαρώνης. Το Πεζό από ηλεκτρικά και το
Λάντα από κιβώτιο. Και του χρόνου.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
«Η πομπή της Κύπρου αφιερώνεται στους εγκλωβισμένους και ιδιαίτερα στις
δασκαλομάνες της Καρπασίας. 27/9/1993»... Κάπως έτσι αντιμετωπίζουν οι
Κύπριοι την κατάσταση που επικρατεί στη μεγαλόνησο. Πίσω από τον χρωματιστό
τοίχο, τα σπίτια που διακρίνονται είναι από τα κατεχόμενα. O Κυπριακός λαός
ζει καθημερινά με την αμφιβολία του αύριο, κάτι που νιώσαμε έντονα κατά τις
τέσσερις ημέρες της διαμονής μας στο νησί.
Το 21ο ράλλυ Κύπρου συνέπεσε με τα 33 χρόνια της απελευθέρωσης του νησιού
από τους Βρετανούς και γιορτάστηκε με μια μεγαλειώδη παρέλαση στη Λευκωσία
όπου παρέστη σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Κύπρου, ενώ οι χιλιάδες
συγκεντρωμένοι επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στις ένοπλες δυνάμεις.
Στό όριο. Αυτός ήταν ο ρυθμός που οδήγησαν καθ? όλη τη διάρκεια του αγώνα
οι πρώτοι Κύπριοι και δεύτεροι γενικής Αντώνης Ιερόπουλος-Μιχάλης Μιχαήλ με
το Μιτσουμπίσι Γκάλαντ VR4. Προσπάθησαν, κέρδισαν ειδικές διαδρομές, δεν
απειλήθηκαν από τους Μπαγκίρα, Μαυρόπουλο, πίεσαν τους νικητές, αλλά τελικά
υποκλίθηκαν στην ανωτερότητα του αντίπαλου επαγγελματικού συνδυασμού.