ΠΠΡ: Pάλλυ Αυστραλίας
ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΤΟΓΙΟΤΑ
Καμιά άλλη εργοστασιακή ομάδα, απ' όσο η Τογιότα, δεν προσπαθούσε, από
καθιερώσεως του θεσμού, με τόσο πείσμα, αλλά και συνέπεια, για την
κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Στην Αυστραλία, ο Γιούχα
Κάνκουνεν κέρδισε εύκολα τον αγώνα -για τέταρτη φορά στην καριέρα του-
διαλύοντας το συναγωνισμό και εξασφαλίζοντας για την Τογιότα το πολυπόθητο
τίτλο των κατασκευαστών.
Το Ράλλυ Αυστραλίας ήταν η τελευταία μεγάλη ευκαιρία της Τογιότα για να
εξασφαλίσει το ΠΠΡ. H μη συμμετοχή της στο Σαν Ρέμο και το άγνωστο του
αποτελέσματος στο, αμιγώς φέτος, ασφάλτινο Καταλούνια, δεν άφηναν περιθώρια
για αποτυχία στην μακρινή Αυστραλία. Υπάρχει βέβαια και το RAC..., αλλά που
καιρός για τολμηρές σκέψεις. Τη στιγμή αυτή έδειξε την αξία της, για μία
ακόμη φορά, η μεγάλη επένδυση της Τογιότα που ακούει στο όνομα Γιούχα
Κάνκουνεν. O Φιλανδός, έχασε πολύ νωρίς τη βοήθεια του Οριόλ, που
εγκατέλειψε από κινητήρα, αλλά ήλεγχε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τα Σουμπαρού
Λέγκασι των Βάτανεν και ΜακΡέι, όπως και τα δύο Έσκορτ των
πρωτοεμφανιζόμενων στον αγώνα, Μπιαζιόν και Ντελεκούρ. Αυτή ήταν και η
σειρά τερματισμού, χωρίς όμως το ΜακΡέι, που έχασε αρκετό χρόνο από έξοδο
στο τελευταίο σκέλος και τερμάτισε τελικά έκτος. Στους εγκαταλείψαντες, να
αναφέρουμε και την γρήγορη εγκατάλειψη του Σάινθ -μόλις στην τρίτη ειδική
διαδρομή- από έξοδο, όπως και το ατύχημα του Μπουρν, που είχε σαν συνέπεια
το θάνατο του συνοδηγού του Φριθ.
Με καταφανή συγκίνηση και δάκρυα στα μάτια, υποδέχθηκε τους νικητές στο
Περθ, ο Ούβε Αντερσον, λέγοντας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος
κατασκευαστών από την Τογιότα: «Ήταν ένα όνειρο 20 ετών. Θα μου πάρει
αρκετό καιρό να το συνειδητοποιήσω».
O ίδιος νωρίτερα συνεχάρη τόσο τους νικητές όσο και τους τεχνικούς του TTE.
Όλοι στην Αυστραλία παραδέχτηκαν ότι οι Σέλικα εμφανίστηκαν αναγεννημένες,
σαφώς ταχύτερες από τα Λέγκασι αλλά και τα Φορντ. Τα βρετανικά αυτοκίνητα,
σε συνδυασμό με την πρώτη συμμετοχή των οδηγών τους στον αγώνα, ήταν εκτός
συναγωνισμού ακόμη και σε σχέση με τα Σουμπαρού. Τα παλιά αυτοκίνητρα του
Ντέιβ Ρίτσαρντς, δικαιολογημένα έμειναν χωρίς εξέλιξη. Τα Έσκορτ όμως;
H συνέχεια με επίκεντρο το πρωτάθλημα οδηγών στα Ράλλυ Σαν Ρέμο (διάβασε
άλλες σελίδες), Καταλούνια και RAC.
Μακάρι ο τίτλος ανάμεσα στους Κάνκουνεν, Ντελεκούρ να κριθεί στον τελευταίο
αγώνα ώστε το ενδιαφέρον να παραμείνει αμείωτο.