VW Golf Ecomatic
O ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Ένα αυτοκίνητο που καταναλίσκει τρεις φορές λιγότερα καύσιμα στην πόλη;
Μια παλιά ιδέα ξανάρχεται στο προσκήνιο φορτωμένη με αυτοματισμούς και
ηλεκτρονικά.
Κείμενο: Κώστας Καββαθάς
Φωτογραφίες: K.K., VW
TO AYTOKINHTO κινείται με 140 χλμ./ώρα στην αούτομπαν
Ανόβερου-Φρανκφούρτης, αλλά εσύ ακούς μόνο το θόρυβο από την κύλιση των
ελαστικών, τη μουσική του Σοπέν στο ραδιόφωνο και τον ήχο από τον αέρα στο
αμάξωμα. Τι συμβαίνει αλήθεια; Είσαι ο τελευταίος οδηγός στον κόσμο;
Οδηγείς ένα τέλεια μονωμένο αυτοκίνητο ή έχασες τον κινητήρα;
Τίποτα απ? όλα αυτά. Απλά οδηγείς το νέο Φολκσβάγκεν Γκολφ Εκομάτικ που
έχει την ικανότητα να «σβήνει» μόνο του τον κινητήρα όταν δεν χρειάζεται,
να κυλάει αθόρυβα στους εθνικούς και αστικούς δρόμους και να τον ξαναφέρνει
στη ζωή κάθε φορά που ο οδηγός πατάει το πόδι του στο πεντάλ του «γκαζιού».
Τι έχουμε όμως εδώ; Μια περίπτωση επιστημονικής φαντασίας; Μια προσπάθεια
του τμήματος «μάρκετινγκ» να εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη ή μήπως μια
ειλικρινή (αν και ιδιαίτερα πολύπλοκη) προσπάθεια ν? αντιμετωπισθεί το
πρόβλημα της ρύπανσης ιδιαίτερα στις πόλεις;
Μάλλον το τελευταίο. Το νέο Γκολφ Εκομάτικ ξαναφέρνει στο προσκήνιο μια
παλιά ιδέα της VW (που είχαμε, αν θυμάμαι καλά, δοκιμάσει και στην Αθήνα)
που στην ουσία αντιγράφει το συνδυασμό ποδηλάτου-ποδηλατιστή! Τι κάνει ένας
ποδηλάτης; Κάνει «πεντάλ» στον ανήφορο ή στην ευθεία και, όταν οι συνθήκες
ή η ταχύτητα που έχει αναπτύξει επιτρέψουν, σταματάει να κάνει «πεντάλ» και
αφήνει το ποδήλατο να κυλήσει με το σύστημα ελεύθερου τροχασμού που
διαθέτει. Όταν ξαναχρειασθεί ισχύ δεν έχει παρά να αρχίσει πάλι το
«πετάλι». Αυτή την απλή αρχή «εφάρμοσαν» οι μηχανικοί του Κέντρου Έρευνας
και Εξέλιξης της Φολκσβάγκεν στο Γκολφ Εκομάτικ που οδηγήσαμε στην περιοχή
γύρω από το Ανόβερο. Το αποτέλεσμα είναι πράγματι εντυπωσιακό για την
οικονομία και ανεκτό για τις επιδόσεις. Το Εκομάτικ καταναλίσκει 4.6
λίτρα/100 χιλ. όταν οδηγείται στην πόλη, ενώ επιτυγχάνει μέσες τιμές
κατανάλωσης της τάξης των 4.9-5.5 λίτρων/100 χιλ. στον μικτό κύκλο!
Για να επιτύχουν αυτόν το στόχο, οι μηχανικοί της VW χρησιμοποίησαν έναν
πετρελαιοκινητήρα που «σβήνει» κάθε φορά που το αυτοκίνητο δεν χρειάζεται
ισχύ όπως, για παράδειγμα, όταν ο οδηγός περιμένει στα φανάρια, όταν
υπάρχει μποτιλιάρισμα, όταν κινείται σε κατωφέρειες ή σε εθνικούς δρόμους
έχοντας αναπτύξει μια ταχύτητα που επιτρέπει στον οδηγό να σηκώσει το πόδι
του απ? το γκάζι για ορισμένο χρόνο. H παρουσίαση του Εκομάτικ δεν είναι
τυχαία, αλλά εντάσσεται στο γενικότερο στόχο που έχει θέσει η γερμανική
κυβέρνηση στους κατασκευαστές να μειώσουν την μέση τιμή της κατανάλωσης για
το «στόλο» των αυτοκινήτων των μεγάλων εταιριών (και συγχρόνως όλων των
επιβατικών) στα 5-6 λίτρα/100 χιλιόμετρα. Οι μηχανικοί με τους οποίους
συζητήσαμε στο Χερενχάουζεν (όπου παρουσιάστηκε το Εκομάτικ) είναι βέβαιοι
ότι, μέχρι το έτος 2005, η μέση κατανάλωση θα έχει «πέσει» στα 3 λίτρα/100
χιλ. Αυτό θα γίνει, τόνισαν, όχι μόνο με τη χρήση «έξυπνων» συστημάτων
διαχείρισης σαν αυτό που διαθέτει το αυτοκίνητο της Γνωριμίας μας, αλλά και
μέσα από τη χρήση νέων, υπερελαφρών υλικών, όπως είναι το αλουμίνιο, τα
ανθρακονήματα, το κέβλαρ και τα «σάντουϊτς» από διάφορα υλικά που σήμερα
χρησιμοποιούνται στα αυτοκίνητα αγώνων και στην αμυντική βιομηχανία (βλέπε
και Αντίλογο).
Εκτός από τον τουρμποντίζελ των 1900 κ.εκ./64 ίππων με το σύστημα άμεσου
ψεκασμού που είναι γνωστός για την οικονομία, το σύστημα Εκομάτικ βασίζεται
σ? ένα συμπλέκτη, που διακόπτει τη σύνδεση κινητήρα/οχήματος όταν ο οδηγός
σηκώνει το πόδι του απ? το γκάζι και σ? ένα σύστημα που ξεκινάει/σταματάει
αυτόματα τον κινητήρα κάθε φορά που ο οδηγός πατάει/σηκώνει το πόδι του απ?
το γκάζι.
O συμπλέκτης οδηγείται από ένα σύστημα υποβοήθησης κενού που, με τη σειρά
του, παίρνει εντολές από τον ηλεκτρονικό επεξεργαστή που αποτελεί και το
«νευρικό κέντρο» του Εκομάτικ.
Ας δούμε πως οδηγείται το σημαντικό αυτό αυτοκίνητο. O οδηγός κάθεται στη
θέση του, δένεται, γυρίζει το κλειδί στη θέση «οn» και βάζει «πρώτη» στο
κιβώτιο των 5 ταχυτήτων χωρίς να πατήσει το πεντάλ του συμπλέκτη (που έτσι
κι αλλιώς δεν υπάρχει). Μετά, πατάει το γκάζι, ο κινητήρας παίρνει αμέσως
εμπρός και, με λίγο ακόμα γκάζι, το αυτοκίνητο ξεκινάει. Όταν φθάσει στην
κατάλληλη ταχύτητα ένα φωτάκι στο ταμπλό (ή το αυτί του) τον προειδοποιεί
ότι πρέπει να βάλει «δευτέρα», πράγμα το οποίο και κάνει μέχρι την πέμπτη
(αν κινείται στον ανοιχτό δρόμο). Αν κινείται στην πόλη και το αυτοκίνητο
εμπρός σταματήσει και ο οδηγός μας αφήσει το γκάζι, ο επεξεργαστής
«σκέπτεται» για 1.5΄΄ και μετά σβήνει τον κινητήρα. O οδηγός μας κάθεται
ήσυχος περιμένοντας να κινηθεί η «ουρά» ή ν? ανάψει το πράσινο. Μόλις το
εμπρός αυτοκίνητο αρχίσει να κινείται (ή ανάψει το πράσινο), βάζει «πρώτη»,
πατάει το γκάζι, ο κινητήρας παίρνει εμπρός κ.ο.κ. ανάλογα με τις συνθήκες
της κυκλοφορίας. Οδηγώντας στους δρόμoυς της πόλης του Ανόβερου σκεπτόμουν
πως θα είναι ο κόσμος σε λίγα χρόνια. H ησυχία σε κάθε «φανάρι» θα είναι
εκκωφαντική! Εκτός από τις μουσικές επιλογές του διπλανού θα μπορούμε ν?
ακούμε και τα προβλήματα της οικογένειάς του...
Σοβαρά όμως... Είναι το Εκομάτικ μια σωστή και, το κυριότερο, μια πρακτική
πρόταση;
Τα προβλήματα που δημιουργεί η μερική χρήση του κινητήρα είναι τεράστια.
Όταν ο κινητήρας σταματάει ο εναλλάκτης παύει να φορτίζει το συσσωρευτή, η
υποβοήθηση του συστήματος διεύθυνσης και των φρένων (σέρβο) καταρρέει, τα
φώτα «πέφτουν», το σύστημα θέρμανσης δεν «δουλεύει» και, γενικά, συμβαίνουν
τόσες καταστροφές ώστε, κανείς δεν θα σκεπτόταν να σταματήσει τη λειτουργία
του για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα. Κανείς εκτός από τη Φολκσβάγκεν
που, στο Εκομάτικ, έχει καταφέρει να κάνει όλα τα συστήματα (εκτός από τον
κλιματισμό) να λειτουργούν με σβηστό κινητήρα.
Πώς;
Απλά, εγκαθιστώντας ένα συσσωρευτή... 92Ah που, για να σας δώσω μια ιδέα,
επιτρέπει στο αυτοκίνητο να κινείται με τη μηχανή σβηστή και τους προβολείς
αναμμένους για... 9 ώρες.
Τι γίνεται όμως με το ατέλειωτο σταμάτα-ξεκίνα; Δεν αδειάζει την μπαταρία
και, το κυριότερο, δεν επηρεάζει τη λειτουργία των επεξεργαστών, των
ηλεκτρονικών, του ηχοσυστήματος ή, και του ευαίσθητου ηλεκτρονικού
κυκλώματος που «πυροδοτεί» τον αερόσακο σε περίπτωση σύγκρουσης. Όλα αυτά
τα συστήματα πρέπει να λειτουργούν με σταθερή τάση και, όπως όλοι
γνωρίζετε, η τάση «πέφτει» κάθε φορά που ο οδηγός προσπαθεί να βάλει εμπρός
τον κινητήρα και ιδιαίτερα, τον πετρελαιοκινητήρα.
Και σ? αυτά τα προβλήματα η Φολκσβάγκεν έχει δώσει λύσεις. Ένα ηλεκτρονικό
κύκλωμα απεμπλέκει όλα τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά από τον κυρίως συσσωρευτή
των 92Ah και τα «μεταφέρει» σ? ένα δεύτερο, μικρότερο, συσσωρευτή σαν αυτόν
που έχουμε στις μοτοσικλέτες μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα ηλεκτρικά
ή ηλεκτρονικά υποσυστήματα, αισθάνονται... ευτυχισμένα.
Ωραία, θα πείτε, με τα ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά. Τι γίνεται με τα συστήματα
υποβοήθησης όταν ο κινητήρας σταματάει να λειτουργεί; Πώςδιατηρείται η
υποβοήθηση στο τιμόνι, στα φρένα, στον αυτόματο συμπλέκτη και στο
ηλεκτροϋδραυλικό (όπως στο αξέχαστο NSU Ro80) κιβώτιο ταχυτήτων;
Μα, πάλι με ηλεκτρισμό. Το Εκομάτικ είναι εφοδιασμένο με μια ηλεκτρική
αντλία που ξεκινάει αυτόματα μόλις, η πίεση στο σύστημα πέσει κάτω από ένα
προκαθορισμένο σημείο. Το ίδιο ισχύει και για το σύστημα θέρμανσης (μια
αντλία φροντίζει για την απρόσκοπτη κυκλοφορία του νερού) κ.λπ.
Ζαλιστήκατε; Πολλά «τεχνικά;». Δεν διαφωνώ... H τεχνολογία που εφαρμόζεται
στο Εκομάτικ είναι σημαντική, αλλά ο απλός, ο καθημερινός οδηγός δεν
χρειάζεται να την γνωρίζει.
Το μόνο που πρέπει να ξέρει είναι ότι, το σύστημα δεν θα τον «αφήσει» σε
μια δύσκολη στιγμή και, οι τεχνικοί και μηχανικοί της VW μας διαβεβαίωσαν
ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Φανταστείτε λοιπόν αν μπορείτε, μια πόλη όπου όλα τα οχήματα (επιβατικά,
ταξί, λεωφορεία, φορτηγά) θα διαθέτουν το σύστημα Εκομάτικ. Πέρα από τη
σημαντική μείωση της κατανάλωσης θα υπήρχε και ανάλογη μείωση των ρύπων! Με
μια κίνηση θα καταργούσαμε τα... οράματα όλων των πολιτικών που μας έχουν
ζαλίσει με τις ανοησίες τους τα τελευταία 15 χρόνια.
Απ? ότι καταφέραμε να καταλάβουμε στην ιδιαίτερα σύντομη επαφή μας με το
αυτοκίνητο είναι ότι, η λύση που προτείνει η VW έχει μέλλον. Αυτό μου μένει
να δει κανείς είναι αν, όλα αυτά τα συστήματα θα αντέξουν στην από αδιάφορη
έως κακή χρήση που θα υποβάλλουν το αυτοκίνητο οδηγοί που δεν έχουν καμιά
σχέση με την τεχνολογία σε χώρες όπου, οι δυνατότητες σωστής και υπεύθυνης
συντήρησης είναι περιορισμένες. Αν το Γκολφ Εκομάτικ καταφέρει να επιβιώσει
στα χέρια των Ελλήνων «οδηγών» και «τεχνικών» τότε το σύστημα δεν διατρέχει
κανέναν... κίνδυνο. Θα το δούμε καλύτερα από κοντά εάν και εφ? όσον έλθει
κάποια στιγμή στην Ελλάδα και εάν και εφ? όσον έχουμε ένα αυτοκίνητο για
«κανονική» δοκιμή. Μέχρι τότε ας μείνουμε με τις εντυπώσεις αυτής της
σύντομης παρουσίασης._Κ.Κ.