Kακά τα ψέματα
ΚΑΛΗΜΕΡΑ κ. Χαραλάμπους, υπουργέ Μεταφορών, Συγκοινωνιών κ.λπ.Παρακολούθησα τις δηλώσεις σας στο Μέγκα σχετικά με το αυτοκινητοδρόμιο,
πιο απλά την πίστα και... εντυπωσιάστηκα. Καταπέλτης είσαστε. Τι σιγουριά
και αυτή! Κανένα περιθώριο για πιθανή λαθεμένη εκτίμηση.
Βέβαια, τότε, όταν μιλήσατε στο συνάδελφό μου Σπύρο Κάγκα είσαστε απλά
υποψήφιος βουλευτής και ίσως κρίνατε ότι, στα αντιπολιτευτικά πλαίσια,
επιβαλλόταν σκληρή και απόλυτη κριτική προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ίσως, γιατί «μεταξύ μας» κ. υπουργέ των Μεταφορών, δεν νομίζω ότι γνωρίζετε
ή καταλαβαίνετε τη χρησιμότητα ενός τέτοιου έργου. Ίσως πιστεύετε ότι οι
«τύποι με τα μπλέιζερ», που διοικούν την ΕΛΠΑ, θέλουν «να τα πάρουν» και με
την ευκαιρία να ικανοποιήσουν ορισμένα «καλόπαιδα», που σκορπούν χρήματα
στους αγώνες αυτοκινήτου.
Δεν είναι κακό να μην γνωρίζει κανείς το θέμα, αλλά είναι λυπηρό να μην
ενημερώνεται.
Ας είναι και επειδή δεν έχω το κουράγιο και την υπομονή για αναμονή πιθανής
διορθωτικής δήλωσης, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
H πίστα σε τούτη εδώ τη χώρα είναι απαραίτητη όσο απαραίτητο είναι να έχουν
απόθεμα φαρμάκων τα φαρμακεία και τα νοσοκομεία. Αν κάποτε θέλουμε να
μειωθούν δραστικά τα τροχαία ατυχήματα και αφού δεν αλλάζει ο τάπητας των
δρόμων μας από τη μία μέρα στην άλλη τότε, η μόνη λύση είναι η κατασκευή
αυτοκινητοδρόμιου, όπου ο μέσος Έλληνας οδηγός θα μάθει να σκέπτεται, να
οδηγεί, να συμπεριφέρεται.
Οι αγώνες και ό,τι συνδέεται με αυτούς (εξέλιξη, τεχνολογία, εκπαίδευση) θα
παίξουν και το ρόλο του συντηρητή, αφού με τα χρήματα που θα εξασφαλίζουν
(μέσω χορηγών και προβολής) θα υπάρχει η δυνατότητα της υγιούς επιβίωσης
χωρίς επιχορηγήσεις και δάνεια.
Κύριοι της κρατικής μηχανής, όπου κι αν ανήκετε, η πίστα θα σώσει ζωές με
μόνο κόστος το αρχικό της κατασκευής της. Με σωστή διαχείριση είναι πιθανόν
και να αποσβεστεί, αργά, αλλά σταθερά, ενώ την ίδια ώρα θα επιτελεί το
κοινωνικό της έργο.
Ανάψτε πράσινο φως λοιπόν και εσείς κ. Χαραλάμπους, ενημερωθείτε και
αναθεωρείστε. Επιταχύνετε τη διάθεση πόρων ώστε να αρχίσει η εκτέλεση του
έργου που θα παίξει το ρόλο του και στην αναβάθμιση της περιοχής.
Καλοδεχούμενες οι ιδέες για σειρά αυτοκινητοδρόμιων σε όλη τη χώρα με ή
χωρίς τη σύμφωνη γνώμη κρατικών παραγόντων που πάντα συμπτωματικά
πολιτεύονται στην ενδιαφερόμενη περιοχή. Το θέμα είναι εθνικό και ξεπερνάει
τα τοπικιστικά συμφέροντα.
Αν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας πίστας αυτή είναι μία και μοναδική,
άμεσα συνδεδεμένη με τον Ορχομενό και με την ΕΛΠΑ που έχει την εμπειρία και
το κύρος να εκτελέσει ένα τέτοιο έργο, αρκεί να εξασφαλίσει τη συμπαράσταση
της πολιτείας.
Σαφώς και οι άνθρωποι στην αρχαιότερη λέσχη της χώρας πρέπει να
αναθεωρήσουν ορισμένες απόψεις τους σχετικά με τις προδιαγραφές της πίστας.
Δύο χιλιόμετρα τάπητα ικανού να δεχτεί αγωνιστικά μέχρι F3000 αρκούν για
αρχή. Δεν χρειάζονται ούτε κτίρια, ούτε φωτισμός, ούτε κερκίδες για να
μάθουν να οδηγούν καλύτερα και να μην σκοτώνουν-σκοτώνονται, οι
συμπατριώτες μας.
Οι ίδιες πρωτόγονες όσο και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, σε σχέση με
οποιοδήποτε αεροδρόμιο (όπου δεν μπορείς να «εργαστείς» ανά πάσα στιγμή)
αρκούν και για την ελληνική, αγωνιστική, πραγματικότητα.
Με τον καιρό, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και για την αγωνιστική
αναβάθμιση του χώρου, αφού θα έχει αναγνωριστεί η κοινωνική προσφορά του
έργου.
Μέχρι τότε καλό θα είναι η αναβάθμιση να αρχίσει από την Τρίπολη. Σήμερα, η
τελική εικόνα δεν είναι ανάλογη με την ποιότητα που θα έπρεπε να εκφράζει ο
χώρος και για το κακό αποτέλεσμα η ευθύνη είναι μοιρασμένη. Τα αυτοκίνητα
και οι οδηγοί βελτιώθηκαν, ο συναγωνισμός αυξήθηκε, το θέαμα σε πολλές
περιπτώσεις εντυπωσιάζει, αλλά δεν λείπουν τόσο τα ευτράπελα (αποφάσεις
οργανωτών) όσο και τα απαράδεκτα (επιλογές αγωνιζομένων). Δυστυχώς, στη
βάση των οργανώσεων, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι καλοί κριτές των αγώνων
Ράλλυ αλλάζουν ρούχα και τοποθετούνται στα «Κ» της Τρίπολης. Οι
εποπτεύοντες και οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα, προέρχονται από το χώρο
των «παραγόντων» και, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ουδέποτε στο
παρελθόν έπαιξαν το ρόλο του πρωταγωνιστή (του αγωνιζόμενου βέβαια), ώστε
να έχουν εμπειρίες και να είναι σε θέση να κρίνουν και κατ? επέκταση να
αποφασίζουν. Έχουν όμως θράσος και κρυμμένοι πίσω από τους κανονισμούς
έφτασαν να αποκλείουν αγωνιζόμενους ακόμη και εκ των υστέρων, μετά το τέλος
του αγώνα!
Θα δεχόμαστε τη «σκληρή γραμμή» αν ίσχυε για όλους και αν την επέβαλε
έμπειρος αλυτάρχης, πρώην αγωνιζόμενος και πλαισιωμένος από συναδέλφους του
αγωνοδίκες και εκπροσώπους των οδηγών (ΣΟΑΑ). Με δύο μέτρα όμως και με δύο
σταθμά που χρησιμοποιούνται από ανεκδιήγητους (μόνη εξαίρεση ο Δημήτρης
Βερούτης, παλιός πολεμιστής, για τον οποίο ξενυχτούσαμε στην Πιτίτσα ώστε
να παρακολουθήσουμε, νωρίς το πρωί, τα «πατήματα» της πράσινης Αλφα Ρομέο
2000, μπερλίνα παρακαλώ, και μάλιστα, με ξύλινο τιμόνι), το κύρος του χώρου
υποβαθμίζεται και το ζητούμενο, δηλαδή η ηρεμία και ο αλληλοσεβασμός των
αγωνιζομένων, δεν επιτυγχάνεται. Εκτός αν το ζητούμενο είναι η τιμωρία, ο
αποκλεισμός, ο διασυρμός, η καταρράκωση και η αναμόχλευση των παθών. Σε
αυτή την περίπτωση, που δεν τη θεωρούμε πιθανή, το λάθος ξεπερνάει τις
επιλογές ανθρώπων και παίρνει άλλες διαστάσεις, άμεσα συνδεδεμένες με τη
νοοτροπία της αστυνόμευσης και της αντιπαλότητας.
H ξεπερασμένη νοοτροπία παραμένει δυστυχώς και στον τρόπο διοίκησης του
χώρου.
Επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, με την ευκαρία δημιουργίας Επιτροπής
Ράλλυ, βρέθηκα μετά από πολύ καιρό στο ΣΟΑΑ. Συζητήσαμε, αποφασίσαμε,
προτείναμε για να μάθουμε αργότερα και μάλιστα παρασκηνιακά ότι μάταια
χάσαμε ένα τετράωρο, αφού οι αποφάσεις ουσιαστικά είχαν ήδη ληφθεί.
Πληροφορήθηκα για το πως θα τρέξουμε τον επόμενο χρόνο, συμπτωματικά, σε
δημόσιο χώρο από πρόεδρο λέσχης, που μάλιστα δεν συμμετέχει στο
συμβουλευτικό (;) όργανο. Πέρα από τη διαδικασία(;) που προσβάλλει τους
εμπλεκόμενους (Στάθη, Δήμο, Νίκο κ.λπ., μέλη του Δ.Σ του ΣΟΑΑ, ας
προσέχατε, αφού δεχτήκατε να συμμετάσχετε σε επιτροπή με πρόεδρο τίμιο και
αξιοπρεπή άνθρωπο, καλό επιστήμονα, αλλά άσχετο με το αντικείμενο) μένει να
ανακοινωθούν οι αποφάσεις, ώστε να επικυρώσουν το σοβαρό ή το αστείο της
εθνικής επιτροπής. Αποδεκτός ο δραστήριος και ικανός πρόεδρος της ΕΘ.Ε.Α.,
απέραντος σεβασμός και εκτίμηση στο Γιώργο Μοσχού, αλλά από εκεί και πέρα;
«Ακούγεται» (που φτάσαμε) ότι στην κατηγορία F2 θα συμμετέχουν αυτοκίνητα
της κατηγορίας N, ενώ αναζητείται θαρραλέος ώστε να προτείνει λύσεις για το
κύπελλο κατασκευαστή!
Αν είναι δυνατόν, όλα αυτά το 1993 λίγες μόλις εβδομάδες πριν αλλάξει ο
χρόνος. Και μη χειρότερα.
Κύριε Νέγκα SOS. H μοναξιά είναι επιλογή σας και συνδέεται με τον απόλυτο
όσο και συγκεντρωτικό σας χαρακτήρα, ή δείχνει την αδυναμία του χώρου σε
στελέχη;
Στράτης Χατζηπαναγιώτου