Πρωτάθλημα ταχύτητας-5ος & 6ος γύρος
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ
5ος & 6ος γύρος 24-25/11/93
OI ΚΑΛΟΙ, OI KAKOI KAI OI ΑΣΧΗΜΟΙ
Διπλός ο αγώνας στις απαρχές ενός χειμώνα που δεν έχει φανεί ακόμη, παρά τα
λιγοστά «δάκρυα» του Σαββάτου που στέγνωσαν αμέσως, αφήνοντας να φανεί το
γνώριμο, ξερό χρώμα του αεροδρομίου της Τρίπολης. Σ? ένα μέρος, που ως
φαίνεται θα φιλοξενεί για καιρό ακόμη τους αγώνες ταχύτητας, το αγωνιστικό
πνεύμα, ακολουθώντας την γενική αλλοτροίωση, παρακμάζει παρασύροντας όλους
σ? έναν πόλεμο που καμία σχέση δεν έχει με το πνεύμα του υγιούς
ανταγωνισμού ανθρώπων και μηχανών. Τι φταίει; H ανοχή όλων απέναντι στο
φαινόμενο της με κάθε τρόπο επικράτησης, που έχει γίνει πια καθεστώς και
τρόπος συναγωνισμού. Κρίμα γιατί αυτή η... σύγχρονη αντιμετώπιση υποβιβάζει
τους θεσμούς που με νύχια και δόντια πάλεψαν να κρατήσουν ψηλά οι
παλαιότεροι.
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ, Κακολύρης
ME τη διοργάνωση της ΠΑΛΑΣ, έγινε ο διπλός αγώνας, που ήδη στην ομάδα N
ανέδειξε Πρωταθλητή το Θανάση Δασκαλόπουλο. Εν μέσω «κλαυθμών και οδυρμών»,
οι καλοί, οι κακοί και οι άσχημοι έδωσαν μία ακόμη παράσταση ενώπιον των
λιγοστών θεατών. Οι «επιζήσαντες» χάρηκαν την απονομή και ο χορός των
συγκρούσεων, των απειλών και του χαρτοπόλεμου θα συνεχιστεί το Δεκέμβριο
στον επίλογο του πρωταθλήματος. Δυστυχώς όλοι όσοι αναζητούν το «χαμένο
πνεύμα της ευγενούς άμιλλας» φεύγουν μακριά...
Κανείς δεν αρνήθηκε ότι το παιχνίδι είναι σκληρό και πρέπει να είναι! Όμως,
μέσα στην όλη ένταση υπάρχουν οι κανόνες δεοντολογίας, που η τήρησή τους
χαρακτηρίζει την ποιότητα του αθλητή και, δίνει το νόημα στο κυνήγι της
θέσης, όποια και αν είναι αυτή.
Με την ανοχή λοιπόν των (εκάστοτε) οργανωτών χάριν καλών σχέσεων προς
όλους, των κριτών που ώς συνήθως οι αναφορές τους είναι ένα λευκό χαρτί
-εκτός αν πιεστούν- και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων του «άστο και θα τα
βρούμε» ή των απειλών (τώρα πια έχουμε και αυτό το φαινόμενο), οι αγώνες
έχουν μετατραπεί σε αρένα. Αντικατοπτρίζοντας το ανταγωνιστικό ήθος της
κοινωνίας μας, η τελική κατάταξη καθορίζεται, σε πολλές περιπτώσεις, από το
ποιος επιβιώνει του πολέμου των συγκρούσεων και των εκτοπίσεων μέσα (και
έξω) από την πίστα, ενώ οι μαύρες σημαίες και οι πειθαρχικές ποινές βλέπουν
το φως μόνο σε «ειδικές περιπτώσεις». Οι «Αδιάφθοροι» και ο Έλιοτ Νες
υπάρχουν πλέον μόνο στην οθόνη, και οι πραγματικοί αγώνες μόνο στις
αναμνήσεις μας._Δ.Π
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ N
ΑΛΛΗΛΟΕΞΟΝΤΩΣΗ
Σε αγώνα για την επιβίωση εξελίχθη η... διαμάχη των οδηγών στην νορμάλ
κατηγορία. Το Σάββατο ο «pole man» Νικόλας Περατινός σπρώχθηκε βίαια στα
πιτς αλλά ο... οδοστρωτήρας Καϊτατζής δεν κατάφερε να κρατηθεί μπροστά από
τους Δασκαλόπουλο, Σιαπέρα και Βούλγαρη. Την Κυριακή ο Γιώργος Καϊτατζής σε
ρόλο πραγματικού οδηγού αγώνων, πιστοποιεί το πληθωρικό του ταλέντο, δεν
αφήνει περιθώρια στους αντιπάλους του και κερδίζει μπροστά από τους
Χαραλαμπόπουλο και Δασκαλόπουλο. O τελευταίος κέρδισε και το πρωτάθλημα
όντας ο πλέον αποτελεσματικός σε όλων των ειδών τις αντιπαραθέσεις!
O 35χρονος Θανάσης Δασκαλόπουλος έχει κάθε λόγο να είναι ευτυχής. O
Κορίνθιος οδηγός, με τους τίτλους του 1ου Gr N στα ασφάλτινα ραλλύ τη
διετία ?90-?91, επανήλθε δριμύτερος φέτος. Με τρεις νίκες, μία τρίτη και
μία τέταρτη θέση κέρδισε το Πρωτάθλημα κατηγορίας N. «Όπλα» του η απόλυτη
ταχύτητα, η εμπειρία σε όλα τα επίπεδα και το πολύ καλά στημένο Φορντ
Σιέρα. H επίδοσή του παίρνει διαστάσεις θριάμβου, αφού σε κάθε αγώνα
έβρισκε στο δρόμο του σειρά αποφασισμένων για όλα οδηγών, με Φορντ Έσκορτ
και Σιέρα.
Σε αγώνες «Ενιαίου» με Φορντ Έσκορτ και Σιέρα, έχει εξελιχθεί η κατηγορία
N. Τα αυτοκίνητα είναι όλα πολύ καλά προετοιμασμένα, οι οδηγοί
αποφασισμένοι και δεν λείπουν τα... κτυπήματα ακόμη και κάτω από τη μέση! O
Νικόλας Περατινός σημείωσε δύο φορές τον απόλυτο χρόνο στις δοκιμές αλλά
ατύχησε(;) με το πράσινο φως. Το Σάββατο κέρδισε ο Θανάσης Δασκαλόπουλος
και την Κυριακή ο Γιώργος Καϊτατζής. Το «βαρύ» πόντιουμ συμπλήρωσαν στον
έναν αγώνα οι Σιαπέρας, Βούλγαρης και στον άλλο οι Χαραλαμπόπουλος (φωτ.)
και Δασκαλόπουλος.
«Φθινοπωρινόν έαρ» για το Σωκράτη Πανώριο που επανήλθε δριμύτερος με το
αδύναμο αλλά υποδειγματικό πια σε οδική συμπεριφορά Ρενό Κλειώ. Το Σάββατο
τα ισχυρότερα Όπελ Καντέτ των Μαρασλή και Κατσίνα προηγήθηκαν, αλλά την
Κυριακή το γαλλικό αυτοκίνητο τους έδειξε το δρόμο! Ανάμεσα στη δίλιτρη
κυριαρχία έλαμψε ο νεαρός Κώστας Κόρακας με το λευκό Σιβίκ που προετοιμάζει
ο Αντώνης Σιδεράτος. Στα «μικρά» δεν έλειψαν οι αψιμαχίες ανάμεσα στους
Κώστα Ντάσιο και Σπύρο Τσιγκούνη (αμφότεροι με Πεζό 205) που έκαναν το 1-2
και το 2-1 αντίστοιχα.
Gr A
NAI MEN ΑΛΛΑ...
H υπεροπλία των δύο Έσκορτ του Λεωνίδα Κύρκου και του Νίκου Αγγλούπα,
περιορίζει το θέαμα στην κορυφή της κατηγορίας, ενώ ο Σπύρος Τζαβίδας με το
Βουδούρης BMW M3 αμφισβητεί -παντί τρόπω- την κυριαρχία τους. Ευτυχώς, πιο
πίσω, το θέαμα βασιλεύει στις κλάσεις των 2000 και 1300 κ.εκ. όπου σειρά
ικανών συνδυασμών «σώζει» την παράσταση.
Ακόμη δύο νίκες για το Λεωνίδα Κύρκο και μάλιστα επί του Νικόλα Αγγλούπα με
ίδιο αυτοκίνητο. Για τον τίτλο, υπομονή αφού ο Σπύρος Τζαβίδας, δύο φορές
τρίτος με τη Βουδούρης M3 αμφισβητεί την εγκυρότητα των «τούρμπο» που
χρησιμοποιούν τα Φορντ των «δύο». Υπόθεση ρουτίνας ο έλεγχος ή αναμείνατε
εκπλήξεις;
Με χρόνο 1'03''84, «η φανέλα με το 9», ο Δημήτρης Λούκος, τάραξε τα ήρεμα
νερά στα δίλιτρα. Προηγούμενος βαθμολογικά ελάχιστα από το Γιάννη Μαρπίνη,
παρατείνει το ενδιαφέρον μέχρι τον τελευταίο αγώνα, ενώ ο Κώστας Δημάκης
«καραδοκεί». H ένσταση του Μαρπίνη κατά του Λούκου για κυβισμό, βάρος και
καύσιμα εκκρεμεί ακόμη ώς προς το τρίτο, καθώς ο κυβισμός και το βάρος ήταν
εντός ορίων, για τα καύσιμα όμως ο έλεγχος είναι μία χρονοβόρα διαδικασία.
Τελευταία χρονιά με το Σουίφτ πρώτης γενιάς για το Στράτο Φωτεινέλη, που
κυριολεκτικά πετά προς την «πρωτιά» στην κλάση 1300 της κατηγορίας A. O
Θοδωρής Πεταλίδης φυσιολογικά υποκλίθηκε και είναι χαρακτηριστικό ότι τα
δύο Σουίφτ, έχασαν μόνο από το Λούκο στην άτυπη «μάχη» με τα δίλιτρα!
Gr E
H ΦΤΩΧΕΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ
«Το κλίμα ήταν στραβό...» και η συνέχεια της εφαρμογής της παροιμίας αφορά
τους «μεγάλους» της κατηγορίας E. Ακόμη μία φορά, οι Βασίλης Κύρκος και
Νίκος Αγγλούπας πρωταγωνιστούν επεισοδίου, σε έναν αγώνα για επτά και σε
ένα θεσμό που δεν θα «μετρήσει» και το μέλλον του προβλέπεται αβέβαιο. H
«τονωτική ένεση» των Σιέρα εξελίχθηκε σε χαριστική βολή.
H προσοχή στην κατηγορία επικεντρώνεται στη μάχη γοήτρου μεταξύ των δύο
οδηγών των Σιέρα RS500. Το Σάββατο ο Βασίλης Κύρκος βιάζεται... και στην
τρίτη στροφή «εκτοπίζει» (πιο κομψό από το εμβολίζει) τον Νίκο Αγγλούπα που
πεζός παίρνει το δρόμο της γραμματείας. H αναφορά του εκδικάζεται από τους
αγωνοδίκες και ο Κύρκος μετά τον αγώνα τίθεται εκτός κατάταξης!
«Κύκνειο άσμα» ίσως, η νίκη του Θοδωρή Μαυροπούλη το Σάββατο, καθώς τα δύο
Σιέρα ήταν εκτός μάχης και ο Νίκος Μπαλής (Ασκόνα 400) δεν κατάφερε να
ακολουθήσει το ρυθμό της λευκής Μάντα. Στον αγώνα της Κυριακής ο Νίκος
Αγγλούπας κερδίζει εύκολα το Βασίλη Κύρκο και ο Μαυροπούλης συμπληρώνει το
βάθρο. Στους πίνακες των αποτελεσμάτων φιγουράρουν το Σάββατο τρία
αυτοκίνητα και την Κυριακή πέντε. Ό,τι χειρότερο!
Κατηγορία F3
«ΦΑΜΠΙ» ΣΟΟΥ
Κανείς δεν περίμενε ότι η «ευρωπαϊκή» κατηγορία θα άνθιζε τόσο γρήγορα.
Δεκαπέντε τουλάχιστον μονοπόστο «εν ενεργεία» και όσοι πιστοί έτριβαν χέρια
και μάτια. Το προβάδισμα εδώ το έχουν οι καρτίστες, που η «εισβολή» τους
στο χώρο και η επικράτησή τους, ήταν κάτι αναμενόμενο και λογικό. H διπλή
πολ-ποζίσιον για το νεαρό Μανώλη Μοσχού αναστατώνει το συναγωνισμό, αλλά
στους αγώνες, η πείρα στις μάχες έχει τον πρώτο λόγο. O Παναγιώτης
Φαμπιάτος με δύο νίκες αγγίζει τον τίτλο και οι Χαλκιόπουλος, Κυρίτσης,
Καμιτσάκης και Μοσχού που τον συντρόφευσαν στο βάθρο ψάχνουν λύσεις για τον
επίλογο. Στους παραπάνω προσθέστε τον έμπειρο Σαλιάρη που δεν ξεχνά, το
Δήμο Ριζικάρη που εντυπωσιάζει και άλλους νέους ή ώριμους που είναι έτοιμοι
για διακρίσεις και αντιλαμβάνεστε ότι έχετε κάθε λόγο ώστε να δηλώσετε το
παρόν στην Τρίπολη στις αρχές Δεκεμβρίου.
«Νικολοπουλέοι, Ρούχου, Βαγγελάκης» και ένα κομοδίνο για εργαλειοθήκη,
αποτελούν αυτή τη στιγμή την πιο αποτελεσματική ομάδα. Αν το μεράκι και η
αγάπη ταιριάξουν με τον καλό οδηγό, τα αποτελέσματα μπορούν να έλθουν και
έτσι. Με τρεις νίκες ο Παναγιώτης Φαμπιάτος, που σε απόλυτη ταχύτητα
προβληματίστηκε μόνο από τον Κυρίτση, «βλέπει» τίτλο (αν ο Καμιτσάκης
κερδίσει, του αρκεί μία 6η θέση). Για τον άνθρωπο-ελληνικό καρτ,
σπουδαιότερο είναι ότι τώρα πια μπορεί να περνά ακόμη και «τρεις» από την
εξωτερική στο K10!
Για το Μανώλη Μοσχού, τα τεχνικά προβλήματα, οι ατυχίες και η σχετική
απειρία, «ζύγισαν» πιο πολύ από την ταχύτητα και το ταλέντο του. H διπλή
πολ-ποζίσιον (52''74 και 52''86) και η εξαιρετική του επίδοση στο διήμερο
είναι η «υποθήκη» του νεαρού Μανώλη για το μέλλον. Όταν ολοκληρωθεί η
συνταγή, το παιχνίδι θα είναι πιο δύσκολο για όσους κάνουν το λάθος να τον
υποτιμήσουν.
Κατηγορία ENIAIOY
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ TO ΤΕΛΟΣ
Στη «χρυσή δύση» τους βαδίζουν πλέον τα Σιτροέν ZX Βολκάν, καθώς επί δύο
χρονιές κατάφεραν να κρατήσουν ψηλά το ενδιαφέρον στην κατηγορία χάρι στην
ταχύτητά τους -γυρνούν άνετα στο 1'07''(!)- και στα οδηγικά τους
χαρακτηριστικά. Διπλός νικητής ο Δημήτρης Μιχελακάκης που απαλλαγμένος από
τον απόντα «Μad Μax»-Σωτήρη Ζιάκα παρέμεινε μέσα στην πίστα, αλλά και
«ηθικός» νικητής ο Αγγελος Παπαρινόπουλος που πάλεψε επί ίσοις όροις με τον
καρτίστα οδηγό. Παρά τις ευκαιρίες και των δύο για «βάρα γερά» και ό,τι
ήθελε προκύψει, ο αλληλοσεβασμός είχε τον πρώτο λόγο μέσα και έξω από τον
αγώνα. Ένα τρανό παράδειγμα από τους δύο Κυρίους του διημέρου, προς όσους
(κάθε κατηγορίας και κλάσης) πιστεύουν ότι η καρό σημαία συνδυάζεται με
αντιπάλους στα χωράφια.
Απόντως του Ζιάκα, οι Δημήτρης Μιχελακάκης, Αγγελος Παπαρινόπουλος είχαν το
δικό τους αγώνα που σημαδεύτηκε από «καθαρές» αντιπαραθέσεις με στόχο τη
νίκη και τη βελτίωση των χρόνων και όχι την με κάθε τρόπο επικράτηση. Με
δύο νίκες ο πρώην καρτίστας, σε συνδυασμό με τις εγκαταλείψεις του
Παπαρινόπουλου, έχει ελπίδες και για τον τίτλο. Ακόμη και ο ίδιος με το
ύφος που τον διακρίνει, θα παραδεχθεί ότι και ηθικά το Πρωτάθλημα
δικαιούται ο Mr ZX, κατά κόσμο Παπαρινόπουλος. H τύχη του επιφυλάσσει
κάποιο άσχημο παιχνίδι όπως το 1992, ή το κακό δεν θα τριτώσει; Μία έκτη
θέση του αρκεί.
Οι ευγενικές αντιπαραθέσεις, χωρίς κτυπήματα κάτω από τη μέση χαρακτήρισαν
και τους δύο αγώνες του ενιαίου. Δύο φορές τρίτος ο Παπαντώνης, το Σάββατο
ακολούθησε εκτός από το νικητή τον υπέροχο Μαυροειδάκο και την Κυριακή τους
δύο διεκδικητές του τίτλου. Χειροκροτήματα όμως δικαιούνται και οι
Κατζάβελος, Πλατής, Συριόπουλος και Σπέγγος αφού πέρα από επιδόσεις και
άψογα περάσματα, η συμμετοχή σε αγώνες με ίδια αυτοκίνητα απαιτεί και
θάρρος.
O τοπικός ήρωας «το παιδί της Τρίπολης», ο Γιώργος Κατζάβελος πάλεψε όλη τη
χρονιά με τους Παπαντώνη, Μαυροειδάκο, Συριόπουλο και Πλατή. Ποτέ δεν
παραπονέθηκε όταν έχανε στις μάχες, ούτε παινεύτηκε όταν κέρδιζε. Ένας
«σπόρτσμαν» που κοσμεί το άθλημα.