30η έκθσεση αυτοκινήτου στο Τόκιο
Μέρες δημιουργίας
«Ματιές στο μέλλον», ή «ασκήσεις τεχνολογίας», θα μπορούσε να είναι ο
υπέρτιτλος για την φετινή Έκθεση του Τόκιο, αφού τα περισσότερα αυτοκίνητα
που παρουσιάστηκαν αποτελούν τις προτάσεις των -ιαπωνικών κυρίως- εταιριών
στο θέμα «αυτοκίνητο του μέλλοντος».
Στην ιαπωνική όμως πρωτεύουσα, επιδείχτηκαν και «πραγματικά» αυτοκίνητα,
για τις ανάγκες του σήμερα. Αυτοκίνητα όπως η Σέλικα τελευταίας γενιάς.
Διαφάνειες: Αutomedia/Ρεπόρτερ
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΛΗΘΩΡΑ πειραματικών και πρωτότυπων μοντέλων, που παρουσιάστηκαν
στην ιαπωνική πρωτεύουσα, τα «πραγματικά» αυτοκίνητα, αυτά δηλαδή που θα
εμφανιστούν στις εκθέσεις τους επόμενους μήνες, δεν ήταν ούτε λίγα ούτε
χωρίς σημασία. Το αντίθετο θα λέγαμε.
Βεβαίως τα περισσότερα, απ? αυτά είναι ιαπωνικές κατασκευές -οι Ιάπωνες
«έπαιζαν στο σπίτι τους» άλλωστε- με μόνη εξαίρεση τη Φορντ, η οποία
παρουσίασε το νέο Μάστανγκ. Οι Ιάπωνες καταναλωτές, αν και πάντα είχαν τα
δικής τους κατασκευής σπορ αυτοκίνητα, παραδοσιακά μαγεύονται από τις
αμερικάνικες κατασκευές με τους θηριώδεις κινητήρες και τα μπαρόκ σχήματα.
H Κορβέτ ήταν από παλιά μέσα στα όνειρα του Ιάπωνα συλλέκτη, και το νέο
Μάστανγκ, στην ανοιχτή ή στην κουπέ έκδοση, συνδυάζει το παραδοσιακό όνομα
με ένα σύγχρονο, «ιαπωνικού τύπου» αμάξωμα. Οι επιλογές των κινητήρων είναι
δύο, και βέβαια δείχνουν αμέσως τη φιλοσοφία των Αμερικανών κατασκευαστών,
αφού ο «μικρός» V6 έχει 3800 κ.εκ. και 140 μόλις ίππους, ενώ ο «μεγάλος» V8
έχει 5000 κ.εκ. και 215 ίππους, και μάλιστα σε μόλις 4000 σ.α.λ. για τον
πρώτο και 4200 για το δεύτερο.
Στο ιαπωνικό στρατόπεδο τώρα, το πιο σημαντικό νέο -τουλάχιστον για τους
Ευρωπαίους καταναλωτές- είναι η παρουσίαση μιας ακόμα Σέλικα, αισίως της
έβδομης της σειράς. Το σχήμα του νέου μοντέλου, ακολουθεί την γνωστή
ιαπωνική σχολή, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι επιλογές των κινητήρων
στις δύο (κατ? αρχήν) εκδόσεις που παρουσιάστηκαν για την τοπική αγορά. Και
οι δύο κινητήρες είναι δίλιτροι, τετρακύλινδροι, με 2EEK, αλλά διαφέρουν
στη σχέση συμπίεσης και στη ρύθμιση. H σπορ έκδοση αποδίδει 180 ίππους και
χρησιμοποιεί πιο εξελιγμένη γεωμετρία ανάρτησης, ενώ υπάρχει και η
«οικονομική» έκδοση με 140 ίππους και την πιο απλή ανάρτηση. Σύμφωνα με την
εταιρία, η τετρακίνητη έκδοση της νέας Σέλικα θα παρουσιαστεί ένα χρόνο
αργότερα.
Εξέλιξης -σπορ αυτοκινήτων- συνέχεια όμως και με το νέο MR2, του οποίου η
μέγιστη ισχύς ανέβηκε κατά 20 ίππους για την έκδοση με υπερσυμπιεστή,
φτάνοντας πλέον τους 245 ίππους, ενώ η ατμοσφαιρική έχει 180 ίππους έναντι
156 του προηγούμενου μοντέλου.
H συνήθεια των Ιαπώνων να μην «σκοτώνουν» τα μοντέλα τους φαίνεται και από
την πέμπτη γενιά Ακόρντ, η οποία χρησιμοποιεί πλέον και αυτή τον «άσο στο
μανίκι» της Χόντα, τον κινητήρα V-TEC ενώ, η αναβάθμιση στον τομέα της
παθητικής ασφάλειας ακολουθεί βεβαίως τη μόδα της εποχής. Το νέο σχήμα του
αμαξώματος δεν έχει να προτείνει κάτι καινούργιο, και είναι ένα ακόμα
αυτοκίνητο από τα πολλά όμοια στην όψη που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια από
όλους τους κατασκευαστές.
Ένας ακόμα Ιάπωνας κατασκευαστής ανανεώνει το μοντέλο του, κρατώντας φυσικά
το παλιό όνομα, και στην περίπτωση μιλάμε για τη Σουμπαρού με το νέο
Λέγκασι. Μόλις δεύτερης γενιάς, άρα νεαρό κατά τα ιαπωνικά δεδομένα, το νέο
Λέγκασι διατηρεί τον κινητήρα μπόξερ με ελάχιστες βελτιώσεις, ενώ το
μεταξόνιο έχει μεγαλώσει κατά 50 χλστ., ώστε να βελτιωθούν οι χώροι και η
άνεση. Αλλά, κάτι πραγματικά ασυνήθιστο τα τελευταία χρόνια, είναι το
γεγονός ότι το Λέγκασι είναι το μόνο ίσως νέο αυτοκίνητο παραγωγής που
είναι... ελαφρότερο, έστω και κατά 30 μόλις κιλά, από το προηγούμενό του.
Σε μία εποχή που η μόδα της παθητικής ασφάλειας φορτώνει με κιλά κάθε νέο
αυτοκίνητο, «καταστρέφοντας» έτσι την κατανάλωση, και τις εκπομπές
καυσαερίων, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι κάποιοι κατασκευαστές μελετούν
τα αυτοκίνητά τους έτσι ώστε να είναι και πιο άκαμπτα, αλλά και πιο ελαφριά
από τα προηγούμενα.
Ανανεώσεων τέλος όμως, αφού η Μάζντα έχει δύο απολύτως νέα αυτοκίνητα, ένα
για τη μεγάλη και ένα για τη μεσαία κατηγορία. Το Ξέντος 9 σχεδιάστηκε «για
να δίνει υπερηφάνεια στον οδηγό του», όπως λέει η Μάζντα, και είναι ένα
πραγματικά όμορφο μεγάλο αυτοκίνητο που ακολουθεί τις γραμμές του γνωστού
Ξέντος 6 που γνωρίζουμε πολύ καλά. Με δύο επιλογές κινητήρα, έναν V6 2.3
λίτρων, ο οποίος λειτουργεί με τον κύκλο Miller (πρώτη εφαρμογή σε
αυτοκίνητο παραγωγής: περιμένετε νεότερα!) και το γνωστό V6 των 2.5 lt των
μεγάλων 626. H πολύ καλή αεροδυναμική του αμαξώματος διατηρείται και σε
αυτό το Ξέντος, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του αυτοκινήτου έχει κατασκευαστεί
από ανακυκλώσιμα υλικά. Το άλλο εντελώς νέο αυτοκίνητο της Μάζντα
ονομάζεται (στην Ιαπωνία τουλάχιστον) Λάντις, και έρχεται να αντικαταστήσει
μάλλον το 323 στη μεσαία κατηγορία. Στην Ευρώπη θα έλθει μόνο η έκδοση
κουπέ, η οποία στην πράξη είναι ένα πεντάθυρο οικογενειακό λίφτμπακ με
αμάξωμα που θυμίζει τις γραμμές του 323F, και θα κινείται ή με έναν
τετρακύλινδρο κινητήρα 1.8 λίτρων, ή στην ακριβή έκδοση, από ένα δίλιτρο V6
με μεταβλητή εισαγωγή.
Εκτός από τα απλά επιβατικά αυτοκίνητα όμως, ενδιαφέροντα νέα υπήρχαν και
στην κατηγορία των τζιπ διαφόρων μεγεθών και τιμών, με πιο εντυπωσιακό λόγω
διαστάσεων και σχήματος το τεράστιο Μέγκα Κρούζερ της Τογιότα. Το
αυτοκίνητο, θυμίζει έντονα το Χάμερ του αμερικανικού στρατού, είναι φυσικά
τετρακίνητο, αλλά και τετραδιευθυνόμενο. Χάρις μάλιστα στους τέσσερις
κατευθυντήριους τροχούς, η διάμετρος στροφής του πεντάμετρου αυτού
αυτοκινήτου είναι μόλις 5.6 μ. Εκτός από το Μέγκα Κρούζερ, η Τογιότα έχει
και μια πρόταση στην περισσότερο πολιτισμένη κατηγορία τετρακίνητων
οχημάτων, με το Rav4, ένα αυτοκίνητο για... οικογενειάρχες που αγαπούν την
περιπέτεια και την κίνηση εκτός δρόμου.
Στην κατηγορία των τετρακίνητων όμως στοχεύει και η Νισάν με τα δύο νέα της
μοντέλα. Το μικρότερο Ρασίν μπορεί να σταθεί και σαν καθημερινό
οικογενειακό αυτοκίνητο, έχοντας πιο κόμπακτ διαστάσεις και λιγότερο
επιθετική όψη, ενώ το μεγαλύτερο Μιστράλ σχεδιάστηκε από τη Νισάν Ευρώπης
με στόχο την αγορά των αυτοκινήτων «περιπέτειας». Μπορεί να μεταφέρει έως
και επτά επιβάτες στα πιο δύσβατα μέρη.
Κάπου εδώ τελειώνει ο κατάλογος με τα αυτοκίνητα που θα κυκλοφορήσουν
σύντομα και στους δρόμους της Ευρώπης και σειρά έχει ένας τεράστιος
κατάλογος με «τεχνολογικές ασκήσεις επί χάρτου» όλων σχεδόν των εταιριών με
κοινό στόχο το αυτοκίνητο πόλης της πρώτης δεκαετίας του επόμενου αιώνα.
Μερικά από αυτά τα αυτοκίνητα παρουσιάστηκαν και στην έκθεση της
Φρανκφούρτης, και, αν είχατε διαβάσει τη σχετική παρουσίαση δύο μήνες πριν,
έχετε ήδη μια πολύ καλή γεύση της γενικότερης τάσης που επικρατεί, με
κατεύθυνση προς την ηλεκτροκίνηση και τα υβριδικά αυτοκίνητα. Ωστόσο, όσο
αυτού του είδους τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να έχουν μάλλον άλυτα τα
σημαντικότερα από τα προβλήματά τους, θα συνεχίσουν να παραμένουν στην
κατηγορία των... πειραματικών αυτοκινήτων με περιορισμένο πρακτικό
ενδιαφέρον. Μέχρι τότε λοιπόν, αρκεστείτε σε μερικές φωτογραφίες των
παράξενων αυτών οχημάτων και θαυμάστε την έμπνευση των σχεδιαστών τους,
περιμένοντας και την τεχνολογία να φτάσει στο σημείο που θα ήθελαν οι
μηχανικοί που τα σχεδίασαν._Κ.Λ.
Νέα Σέλικα, έβδομης γενιάς πλέον, με νέο αμάξωμα και κινητήρα 180 ίππων
στην κορυφαία έκδοση.
Το νέο Ακόρντ έχει φτάσει στην πέμπτη γενιά, και χρησιμοποιεί πλέον και
αυτό τον κινητήρα-ατού της εταιρίας με το σύστημα V-TEC.
Το MR2 με ακόμα περισσότερους ίππους, 245 για την έκδοση με υπερσυμπιεστή
και 180 για την ατμοσφαιρική.
H Μάζντα ανεβαίνει κατηγορία με το νέο Ξέντος 9, αλλά έχει και ένα νέο
αυτοκίνητο στην κατηγορία του 323, το Λάντις.
Το νέο Μιστράλ της Νισάν, ο απόγονος του Τεράνο, έχει στόχο του την αγορά
των αυτοκινήτων «περιπέτειας» της κατηγορίας του Ρέιντζ Ρόβερ.
H Τογιότα έχει δύο προτάσεις για την κίνηση εκτός δρόμου. Το θηριώδες Μέγκα
Κρούζερ δε σταματά μπροστά σε κανένα εμπόδιο, αλλά σίγουρα δεν απευθύνεται
στο μέσο καταναλωτή. Για τον περιπετειώδη οικογενειάρχη όμως υπάρχει το
Rav4, σαφώς μικρότερο και πιο εύχρηστο.
H Μιτσουμπίσι παρουσίασε την ανοικτή έκδοση του 3000GT, ένα πραγματικά
εντυπωσιακό αυτοκίνητο.
«Ασκήσεις τεχνολογίας» είναι για όλες τις εταιρίες τα ηλεκτρικά ή υβριδικά
αυτοκίνητα του μέλλοντος που παρουσιάζονται σε όλες τις εκθέσεις. Και, αφού
τα αυτοκίνητα αυτά δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουν στην αγορά, βρίσκουν
ευκαιρία οι σχεδιαστές να αφήσουν τη φαντασία τους ελεύθερη στο σχεδιασμό
των αμαξωμάτων, πετυχαίνοντας τα ομολογουμένως ενδιαφέροντα αποτελέσματα
που βλέπετε.