Πρωτάθλημα 4Χ4: 2ος Γύρος (Εκάλη Club)
ΕΚΑΛΗ CLUB - BRIDGESTONE: 2oς γύρος
ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ
Στο αναβαθμισμένο σε πρωτάθλημα, φέτος, θεσμό των αγώνων 4X4, μπορεί να
διακρίνει κανείς ότι κάτι άρχισε να κινείται με θετικά βήματα. Αργά αλλά
σταθερά. Και όσοι βρέθηκαν στον δεύτερο αγώνα του Πρωταθλήματος 4X4 που
διοργάνωσε άψογα η Λέσχη 4X4 Εκάλης, θα εντόπισαν τα αίτια.
Φωτογραφίες: Τάσος Αρωνίτης
ΑΠ? ΟΛΑ είχε λοιπόν ο αγώνας της Κυριακής 7 Μαρτίου. Χιόνι και λάσπη για να
βρεθεί στο στοιχείο του, συναγωνισμό για να υπάρξει ενδιαφέρον, αλλά και
αρκετούς θεατές, οι οποίοι παρά τις ''κακές'' καιρικές συνθήκες
εγκατέλειψαν το πρωινό ''χουζούρι'' της Κυριακής και πήραν τα βουνά για να
δουν από κοντά τι διαφορετικό έχουν αυτοί οι αγώνες. Δεν μιλάμε μόνο για
τους φανατικούς του είδους, αλλά για εκείνους που συνδύασαν την
παρακολούθηση αυτή με μία κοντινή εκδρομή. Για τις συμμετοχές όμως θα πούμε
στη συνέχεια. Οι 19 εκκινήσαντες είναι πιστεύουμε η εικόνα που θα δούμε
φέτος στην κατηγορία των αγώνων 4X4. Λίγοι, περισσότεροι ή ίσως λιγότεροι
θα είναι κι αυτοί που θα συμμετάσχουν στους τρεις εναπομείναντες
-τουλάχιστον- αγώνες του Πρωταθλήματος που θα συνεχιστεί το φθινόπωρο. Οι
λόγοι γνωστοί. O βασικότερος είναι ο οικονομικός παράγοντας. Οι χορηγοί δεν
έχουν κάνει ακόμα την εμφάνισή τους δυναμικά στο χώρο αυτό και οι
αγωνιζόμενοι που έχουν τα τεχνικά μέσα, τη γνώση και το υλικό, αδυνατούν
πολλές φορές να ακολουθήσουν το πρωτάθλημα αφού ο συναγωνισμός απαιτεί
σοβαρή και ακριβή προετοιμασία και το κυριότερο συντήρηση. Ωστόσο υπάρχουν
και ''ερασιτέχνες'' που με το τετρακίνητο ''τζιποειδές'' της οικογένειάς
τους, που χρησιμοποιούν και στη δουλειά τους, συμμετέχουν στους αγώνες και
ίσως η λύση να προέλθει απ? αυτούς. Συμμετοχή για το κέφι και τη
διασκέδαση, χωρίς να δαπανούνται υπέρογκα ποσά, σε ένα είδος αγώνων που θα
μπορούσε να είναι ιδιαίτερα αγαπητό στη χώρα μας, με τις τόσες φυσικές
ομορφιές, που πολλές φορές βλέπουν μόνο όσοι συμμετέχουν σε τέτοιου είδους
αγώνες.
Αγωνιστικά, τα τεχνικά προβλήματα, τα κλαταρίσματα ελαστικών και τα
τουμπαρίσματα... έφεραν τα πάνω κάτω στην εξέλιξη του αγώνα και το
συμπέρασμα για μία ακόμη φορά είναι ότι, δεν κερδίζουν οι πιο γρήγοροι,
αλλά αυτοί που καταφέρνουν να είναι ''μέσα'' στο συναγωνισμό και να
ξεπερνούν τα ''εμπόδια'' με επιτυχία ή και τύχη αν θέλετε. Οι
Τερδήμος-Πετρόπουλος με το Μάζντα της αντιπροσωπείας ξεκίνησαν επιθετικά
τον αγώνα και βρίσκονταν στην πρώτη θέση, όταν στην τέταρτη -από τις έξι
ειδικές διαδρομές του αγώνα- ένα κλατάρισμα θα τους βγάλει από τη
διεκδίκηση της νίκης. Από εκεί και πέρα, για την πρώτη θέση δημιουργήθηκε
έντονος συναγωνισμός ανάμεσα στους Αττάρτ-Ανδρέου με Μιτσουμπίσι Τούρμπο,
Ευαγγελίδη- Πασχαλίδη με Μιτσουμπίσι Παχέρο και Σούλη-Θεολόγη με ίδιο
αυτοκίνητο. Οι άλλοι διεκδικητές της νίκης, Θεολόγης-Σπίθας (Νταϊχάτσου
Ρόκι) αντιμετώπισαν προβλήματα, είχαν και ένα τουμπάρισμα και έτσι
περιορίστηκαν στην έβδομη θέση της γενικής κατάταξης. Τη νίκη τελικά
κέρδισε μετά από εντυπωσιακή παρουσία ο Αττάρτ, που τερμάτισε 21
δευτερόλεπτα εμπρός από τον Ευαγγελίδη, ενώ στην τρίτη θέση της γενικής
κατάταξης, τερμάτισε ο Σούλης, πιστοποιώντας την εξέλιξή του. Στο σημείο
αυτό θα πρέπει να τονίσουμε την εξαιρετική επίδοση των
Χιωτόπουλου-Καλλιτεράκη, οι οποίοι οδηγώντας ένα αναιμικό Σουζούκι Σαμουράι
1300 κ.εκ. της κατηγορίας T1 τερμάτισαν στην πέμπτη (!) θέση.
Γενικά η οργάνωση του αγώνα που διοργάνωσε η Λέσχη 4X4 Εκάλης με τη χορηγία
της Μπρίτζστον ήταν πολύ καλή, με έξυπνη σχεδίαση, τόσο για τους
αγωνιζόμενους, όσο και από πλευράς προσέγγισης των ειδικών διαδρομών για
τους θεατές. Σίγουρα όμως η μεγαλύτερη επιτυχία της, είναι η επιλογή της
ειδικής διαδρομής στη Βάρκιζα, η οποία συγκέντρωσε και πλήθος κόσμου,
θυμίζοντας άλλες ''κραταιές'' εποχές των αγώνων 4X4. Αποδείχθηκε έτσι για
μία ακόμη φορά ότι οι ''στημένες'' διαδρομές, τύπου ''Μίκυ Μάους'', μπορεί
να είναι ''πονοκέφαλος'' για τους οργανωτές, ''βαρετές'' για τους
αγωνιζόμενους, αλλά πρώτης τάξεως ευκαιρίες για τη συγκέντρωση των θεατών
και την παρουσία των χορηγών. Και όπως όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά,
αγώνες χωρίς θεατές και χορηγούς δεν μπορεί να υπάρξουν...
Μόνη ένσταση, ο τρόπος σηματοδότησης της πορείας της διαδρομής στη Βάρκιζα.
Τα σιδερένια πασαλάκια, με τις απρόβλεπτες συνέπειες σε περίπτωση
ατυχήματος για τους αγωνιζόμενους, αρμόζουν πια σε ταινίες θρίλερ του Τζον
Κάρπεντερ και όχι σε ελληνικούς αγώνες αυτοκινήτου. Υπάρχουν και κορίνες
διαφόρων τύπων και μεγεθών γι? αυτή τη χρήση. Στοιχίζουν ακριβά, αλλά
αποτελούν τον πλέον ασφαλή τρόπο σηματοδότησης της πορείας ενός αγώνα. Και
η σημείωση αυτή απευθύνεται προς όλους τους οργανωτές αγώνων αυτοκινήτου
στη χώρα μας._Θ.Κ.Ε.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1. Σ. Αττάρτ-Ι. Ανδρέου, Μιτσουμπίσι Τούρμπο T3/3 1.11.51
2. K. Ευαγγελίδης-Δ. Πασχαλίδης, Μιτσουμπίσι Πατζέρο T3/3 1.12.12
3. M. Σούλης-Τ. Θεολόγης, Μιτσουμπίσι Πατζέρο T3/3 1.13.57
4. M. Τεχλικίδης-Μ. Μοσχόπουλος, Λαντ Ρόβερ V8 T3/3 1.15.09
5. M. Χιωτόπουλος-Γ. Καλλιτεράκης, Σουζούκι Σαμουράι 1300 T1/1 1.17.57
6. I. Τερδήμος-Ν. Πετρόπουλος, Μάζντα B 2600 T3/3 1.18.37
7. K. Θεολόγης-Κ. Σπίθας, Νταϊχάτσου Ρόκι T3/3 1.18.48
8. X. Βαρβαρέσος-Ι. Κυρανάς, Μιτσουμπίσι Πατζέρο T1/3 1.20.37
9. Γ. Τάκης-Α. Γραβιάς, Λάντα Νίβα 2000 T3/2 1.22.50
10. B. Ανδρόνικος-Π. Ανδρόνικου, Λάντα Νίβα 1600 T1/1 1.25.54