4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Tαχύτητας

ΣΙΡΚΟΥΪ ΤΡΙΠΟΛΗΣ 4/4/1993
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ: 1ος ΓΥΡΟΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Α.Ο.Π.

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ

Όπως είναι γνωστό, η αναβάθμιση σε κάποιο θεσμό δεν γίνεται μόνο με
εξαγγελίες και θέσπιση νέων κανονισμών, αλλά και από την αντιμετώπιση των
αγώνων από τους οργανωτές, τους αγωνιζόμενους και όχι μόνον... Στην «πρώτη
Τρίπολη» των 100 συμμετοχών, με την απευθείας τηλεοπτική μετάδοση και τις
λειτουργικές βελτιώσεις της πίστας, είδαμε το θετικό πρόσωπο των αγώνων
ταχύτητας στη χώρα μας. Και έπεται συνέχεια...

Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ

ME δεδομένο το γεγονός, ότι οι αγώνες διεξάγονται σε ένα χώρο που δεν τους
«ανήκει» και την αίσθηση της φιλοξενίας έντονα ορατή, ο Αυτοκινητιστικός
Όμιλος Πατρών (Α.Ο.Π.), φρόντισε για το καλύτερο και το πέτυχε. Ούτε οι
καιρικές συνθήκες, ούτε το πείσμα των αγωνιζομένων για διάκριση, ούτε το
άγχος της διοργάνωσης του πρώτου αγώνα του θεσμού, δεν αποσυντόνισαν τη
Λέσχη της Πάτρας. Αρωγοί στην προσπάθειά της, τα στελέχη μεγάλων λεσχών της
χώρας μας, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του αγωνιστικού της ΕΛΠΑ, όπως και
το περιοδικό Auto Week (πόσα έντυπα κ. Ευθυμίου θα ανέφεραν το όνομα των
4T, στην ίδια περίπτωση;._Σ.Χ.) που είχε αναλάβει τη χορηγία του αγώνα.
Όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια και αναμενόταν και στην πρεμιέρα του
πρώτου αγώνα ταχύτητας, δεν ήταν και λίγες οι νέες παρουσίες από πλευράς
αυτοκινήτων, συνέπεια λογική αφού οι εξελίξεις στον τομέα παραγωγής νέων
αγωνιστικών «όπλων» είναι συνεχείς. Το σημαντικότερο όμως ήταν η παρουσία
νέων ομάδων, όπως και νέων χορηγών σε «παραδοσιακές» όσο και σε νεότερες
συμμετοχές.
Για όλους λοιπόν αυτούς τους «πείσμονες» που επιμένουν στα «σιρκουί»,
υπήρχε φέτος, για πρώτη φορά στα χρονικά του θεσμού, τόσο οργανωμένη
απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Εδώ βέβαια η άποψη ότι η τηλεοπτική μετάδοση
ήταν η αιτία να μην συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός φίλων του αυτοκινήτου δεν
μας βρίσκει σύμφωνους, αφού η κίνηση αυτή μόνο θετικά αποτελέσματα έχει να
προσφέρει στο σπορ του αυτοκινήτου, ενώ από την άλλη στους διαμαρτυρόμενους
θα θυμήσουμε, ότι παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες, οι θεατές της «πρώτης
Τρίπολης» ήταν περισσότεροι από αρκετούς αγώνες του παρελθόντος. Ας
συνεχιστεί η ανοδική πορεία στο χώρο και η χρυσή τομή θα βρεθεί από μόνη
της. Χωρίς γκρίνιες και οπτασίες...
Τί είδαν λοιπόν οι φίλοι του αυτοκινήτου, τόσο από την οθόνη τους όσο και
«ζωντανά» στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης;

ΟΜΑΔΑ N
H Ομάδα N, ένεκα των πολλών συμμετοχών, χωρίστηκε σε δύο κατηγορίες. H
κλάση έως 1300 κ.εκ. (N1), διαγωνίστηκε από κοινού με αυτήν έως τα 1600
κ.εκ. (N2) και αντίστοιχα η κλάση έως 2000 κ.εκ. (N3) μαζί με αυτήν πάνω
από 2000 κ.εκ. (N4).
Στην πρώτη κατηγορία ο Κώστας Κόρακας με το Χόντα Σιβίκ της Αγωνιστικής
Ομάδας των Σπουδαστών του Πολυτεχνείου, τέθηκε επικεφαλής και οδήγησε την
κούρσα για μερικούς γύρους. H πίεση όμως δεν ήρθε από κάποιον 1600άρη, αλλά
από το Πεζό 205 Ραλλύ του υπέροχου, έμπειρου και μεθοδικού Κώστα Ντάσιου. O
τελευταίος, ήξερε πολύ καλά πότε να πιέσει, πότε να «αφήσει» και γενικότερα
έδειχνε σίγουρος για τις κινήσεις του. Αντίθετα ο Κόρακας, από τη στιγμή
που αρχίζει να καταλαβαίνει την κακή συμπεριφορά των πίσω ελαστικών του
Χόντα, εκνευρίζεται, χάνει τις πολύ καλές αρχικά γραμμές του και υπό το
κράτος της πίεσης αλλά και του προβλήματος των ελαστικών, δεν θα αποφύγει
την υπερβολή, στην προσπάθειά του να μείνει μπροστά. Πίσω από τον Ντάσιο
τερμάτισε μετά από εξαιρετική επίδοση ο Γκαμπλέτσας με το «δύστροπο»
Σιτροέν AX και στην τρίτη θέση ο «Ήτα-Βήτα» με Πεζό 205 Ραλλύ. Την «άτυπη»
κλάση των 1600 κ.εκ. κέρδισε ο Ζαρμπής με Όπελ Κόρσα, όντας στην πέμπτη
θέση της κατηγορίας N1, N2.
H μάχη όμως στην «μικρή» κατηγορία ήταν απ? ότι αποδείχθηκε προπομπός του
τί θα συνέβαινε στους «μεγάλους». Πράγματι, οι Καϊτατζής, Περατινός και
Σιαπέρας ήθελαν να κερδίσουν τον αγώνα τους για διαφορετικούς λόγους ο
καθένας. Έτσι η παρουσία των τριών με τα νέα Φορντ Έσκορτ Κόσγουορθ ήταν
αρκετή για να προξενήσει το ενδιαφέρον των θεατών, αλλά και του λοιπού
«αγωνιστικού κόσμου» που περίμενε τη σειρά του για να τρέξει. O Σιαπέρας
στην πρώτη του ουσιαστικά επαφή με το αυτοκίνητο σε αγώνα, έκανε τον
ταχύτερο γύρο στα δοκιμαστικά του Σαββάτου και έφυγε πρώτος με την εκκίνηση
του αγώνα. Τον ακολούθησαν οι Καϊτατζής, Αρβανιτάκης, Χαραλαμπόπουλος,
Μακρυγιάννης και ο Περατινός που καθυστέρησε στην εκκίνηση. O Σιαπέρας
διατήρησε την κορυφή, αλλά στους πέντε πρώτους γύρους ο Καϊτατζής,
εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του, αλλά και την εξοικείωση με το αυτοκίνητό
του, τον πλησιάζει. H «μονομαχία» τους δεν θα κρατήσει πολύ, αφού στο K11,
τη στροφή πριν την ευθεία της εκκίνησης, ο Καϊτατζής, χρησιμοποιεί
«μεγαλεξανδρικές» λύσεις για να περάσει στην κορυφή. Αλλάζει γραμμές και
πριν την έξοδο της στροφής «εμβολίζει» τον Σιαπέρα που κάνει τετ-α-κε.
Διαφωνούμε ριζικά με τη νοοτροπία του οδηγού που ισχυρίζεται ότι «τον
χτύπησα για να νικήσω». H εμπειρία του ήταν αρκετή για να τον περάσει με
«ορθόδοξο» τρόπο αργότερα. Και βέβαια το να ακουμπάς τον άλλον στα σιρκουί
είναι παγκόσμιο φαινόμενο, αλλά το να τον εμβολίζεις, τη στιγμή που ο άλλος
δεν σε εμποδίζει να τον περάσεις, νομίζουμε είναι λάθος νοοτροπία, το
λιγότερο. Επανερχόμενοι στα του αγώνα, να πούμε ότι το δίδυμο Καϊτατζή,
Σιαπέρα τερμάτισε σ? αυτήν τη σειρά, όντας πολύ μακριά από το συναγωνισμό
και ακολούθησαν οι Μακρυγιάννης (Σιέρα 4X4) και Περατινός (Έσκορτ με «κακό»
κινητήρα), που τερμάτισαν μπροστά από τους Αθυμαρίτη, Χαραλαμπόπουλο και
Καμμένο. Στην κλάση των μεγάλων να σημειώσουμε την εγκατάλειψη του Βαγγέλη
Αρβανιτάκη (από έξοδο) με το πισωκίνητο τετράπορτο Σιέρα που έκανε υπέροχη
προσπάθεια όσο βρισκόταν στον αγώνα.
Στην κλάση των 2000 κ.εκ., ο Κατσινάς με το Όπελ Καντέτ GSi, έκλεψε την
παράσταση και τερμάτισε πρώτος μακράν από τους υπόλοιπους. Οι Ταγκούλης
(Ρενό Κλειώ) και Μαρασλής (Όπελ Καντέτ GSi) είχαν τη δική τους μονομαχία με
τελικό νικητή τον πρώτο και το... θέαμα. Ακολούθησε ο Εδίρνελης με το
Σιτροέν Βολκάν.

ΟΜΑΔΑ A
Τα Φορντ Έσκορτ Κόσγουορθ ήταν τα αυτοκίνητα που εκ του ασφαλούς θα
πρωταγωνιστούσαν στην κατηγορία των «τεράτων». Όντως Λ. Κύρκος και
Αγγλούπας, έφυγαν πρώτοι, ο οδηγός του κίτρινου Έσκορτ άρχισε να
απομακρύνεται του λευκού, αλλά αυτό δεν κράτησε και πολύ. Λάθος τοποθέτηση
του δοχείου αναθυμιάσεων, έριχνε στις στροφές την πίεση του λαδιού και έτσι
ο «Λέας» αναγκάστηκε να επισκεφθεί τα πιτς. Εκεί «διά χειρός» Λάμπρου
Κύρκου η βλάβη απεκαταστάθη, ο οδηγός επανήλθε στην πίστα αλλά τα πράγματα
είχαν ξεκαθαρίσει πια. Μένοντας αρκετούς γύρους πίσω, τερμάτισε στην
ενδέκατη θέση, όπως ορίζουν οι κανόνες του επαγγελματισμού. Την ίδια ώρα ο
Νίκος Αγγλούπας είχε απομακρυνθεί πάρα πολύ και γύριζε την πίστα σε ρυθμό
«προπόνησης». Το ενδιαφέρον ωστόσο στράφηκε στη μονομαχία του Τζαβίδα (BMW
M3) και του νεαρού Λούκου (VW Γκολφ GTi 16V). O τελευταίος με τον
ενθουσιασμό που τον διακρίνει, αλλά και τις ικανότητες και το πείσμα του,
πλησίασε απειλητικά τον Τζαβίδα και δεν ήταν λίγοι οι γύροι που ο
τελευταίος τον είχε στον καθρέφτη του. Τελικά ο οδηγός της πανέμορφης BMW
τερμάτισε στη δεύτερη θέση της Ομάδας A, με απόσταση ασφαλείας από τον
Λούκο. Στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα άλλο ένα «παράξενο» δίδυμο
έκλεψε την παράσταση. O Μαρπίνης (Όπελ Καντέτ GSi) με προβλήματα στο
κιβώτιο ταχυτήτων, είχε στο «κατόπι» του τον 1300άρη Κώστα Γεωργίου με το
Σουζούκι Σουίφτ. H δύναμη τελικά του Καντέτ υπερίσχυσε και οι δύο τους
τερμάτισαν στην τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. O τελευταίος νικητής
της κλάσης του. Στην έκτη θέση τερμάτισε ο Στράτος Φωτεινέλης (Σουζούκι
Σουίφτ), η επίδοση του οποίου αξίζει μόνο επαίνους αφού ξεκίνησε
τελευταίος, λόγω προβλημάτων με το κιβώτιο ταχυτήτων στις δοκιμές. Κοττάκης
και Δημάκης με τα Γκολφ συμπλήρωσαν τις επόμενε θέσεις και έδωσαν χρώμα στο
συναγωνισμό.

ΟΜΑΔΑ E
...Και ζήτω το θέαμα, ο υπέροχος ήχος και ο έντονος συναγωνισμός. Σαν το
καλό κρασί που προσφέρεται τελευταίο, η εθνική κατηγορία που διαγωνίζεται
τελευταία, ανανεώνει το ενδιαφέρον του κοινού με τις «ομηρικές» μάχες των
«θηρίων» της. O επανεμφανιστείς Βασίλης Κύρκος με το Φορντ RS500 ξεκίνησε
πρώτος και τον ακολούθησαν οι Αγγλούπας (RS 500) και Μαυροπούλης (Όπελ
Μάντα 400). Σε λίγο όμως έχουμε την αφετηρία του γεγονότος της κατηγορίας.
Αγγλούπας και B. Κύρκος ακουμπούν, ο προφυλακτήρας του πρώτου «επηρεάζεται»
και όταν λίγο αργότερα έχει την δεύτερη επαφή του με το Σιέρα του Ρουστέμη,
φεύγει από τη θέση του και κρέμεται επικίνδυνα. O αλυτάρχης δείχνει
προειδοποιητική σημαία στον Αγγλούπα για να μπει στα πιτς, ο τελευταίος δεν
βγαίνει και αργότερα του επιδεικνύεται η μαύρη σημαία της αποχώρησης από
τον αγώνα. Τη δεύτερη θέση πίσω από το νικητή B. Κύρκο παίρνει ο
Μαυροπούλης και την τρίτη ο Ρουστέμης.
Ολοκληρώνοντας με τον αγώνα της Τρίπολης να αναφέρουμε τρία ακόμη
χαρακτηριστικά που στιγμάτισαν τον αγώνα. Πρώτον την απουσία του αείμνηστου
Ίκαρου Κανελλόπουλου, που τίμησαν με τον τρόπο τους οργανωτές και
αγωνιζόμενοι, δεύτερον την ασφαλτόστρωση, συνολικά, του χώρου των πιτς με
ό,τι αυτό σημαίνει για την εξυπηρέτηση των αγωνιζομένων και των συνεργείων
τους και τρίτον τις πολλές κάμερες που γέμισαν την πίστα για την απευθείας
ζωντανή μετάδοση του αγώνα. Μόνο αρνητικό η απουσία των χημικών τουαλετών
από την περιοχή της πίστας..._Θ.Κ.Ε.


ΣΙΡΚΟΥΪ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ENIAIOY

ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Τα Σιτροέν ZX Βολκάν ανταπέδωσαν στο ακέραιο την εμπιστοσύνη που τους
έδειξαν για δεύτερη χρονιά τόσο οι αγωνιζόμενοι όσο και η επίσημη
αντιπροσωπεία. Το απέδειξαν δε μεγαλοπρεπώς στον πρώτο αγώνα της χρονιάς
στην Τρίπολη, όπου ο συναγωνισμός ήταν έντονος και οι υποσχέσεις για το
μέλλον ακόμη μεγαλύτερες. Τελικός νικητής του αγώνα ο «θεωρητικός» του
θεσμού Χρήστος Πλατής, με ανεξάντλητο κέφι και πείσμα.

Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ

ΘΑ περίμενε κανείς ότι μετά το «μούδιασμα» των κινήσεων του ΣΟΑΑ στο τέλος
της προηγούμενης χρονιάς, σχετικά με την επιλογή αυτοκινήτου για το
Πρωτάθλημα Ενιαίου, να είναι η εξέλιξη των πραγμάτων κάπως διαφορετική. Αν
όχι αρνητική, έστω διστακτική. Τίποτα απ? όλα αυτά όμως δεν είδαμε στην
Τρίπολη. Οι «υπέρμαχοι» της ιδέας του Ενιαίου ήταν παρόντες, τα αυτοκίνητα
σαφώς πιο βελτιωμένα από πέρσι, το κέφι των οδηγών ανεξάντλητο, ενώ το
πεδίο δράσης των μηχανικών σχετικά πιο ευρύ απ? ότι την προηγούμενη
αγωνιστική περίοδο. Το «παιδί» του ΣΟΑΑ, μεγαλώνει σταθερά, αν και μέσα από
δυσκολίες της εποχής, αλλά ποιός είναι εκείνος που θα μπορέσει να πει ότι
όποιος ανδρώθηκε μέσα από δυσκολίες και προβλήματα δεν είναι και ο πλέον
ανθεκτικός στις δύσκολες όντως σημερινές εποχές; Πιστεύουμε ότι το πλέον
θετικό βήμα για το όραμα του Ενιαίου, γίνεται αρχικά και σε μεγάλο βαθμό
από τους οδηγούς και στο χέρι τους είναι να το διατηρήσουν. Συμφωνούμε πως
οι δυσκολίες είναι αρκετές, αλλά οι ίδιοι πρέπει να διαφυλάξουν το θεσμό με
την διακριτική παρουσία του ΣΟΑΑ. Έχει αποδειχθεί ότι τα προβλήματα που
ανακύπτουν στην εξέλιξη του θεσμού έχουν άμεση σχέση και με το επίπεδο του
συναγωνισμού. Ωστόσο η αρχική ιδέα του Ενιαίου δεν πρέπει να καταρριφθεί
στο βωμό της οποιαδήποτε αγωνιστικής επιτυχίας. Και η απόδειξη για την
απόλυτη επιτυχία του θεσμού θα επιτευχθεί μόνο όταν οι αγώνες αρχίζουν και
τελειώνουν στην πίστα και όχι στις τυχόν ενστάσεις. Έχει γραφεί πολλές
φορές αλλά μία ακόμη δεν βλάπτει: Το κύρος θα διαφυλαχθεί από τους οδηγούς
και μόνον και από τη νοοτροπία τους.
Αγωνιστικά τώρα στην Τρίπολη, έντεκα συμμετοχές όλο διάθεση και πείσμα
έκαναν την «εναρκτήρια» εκκίνηση για τους αγώνες ταχύτητας, σε βρεγμένη
πίστα, η οποία αν εξαιρέσει κανείς τις δυσκολίες που δημιούργησε στους
οδηγούς, πρόσφερε τουλάχιστον θέαμα. Στο ξεκίνημα ο Παπαρινόπουλος ξεκινάει
ορμητικά, σχεδόν μαζί με το Μιχελακάκη που είχε και τον καλύτερο χρόνο των
δοκιμαστικών στο ενεργητικό του. Ακολουθεί ο Ζιάκας και εν μέσω πολλών στην
έβδομη θέση ο Πλατής. O τελευταίος μόλις στην K2 περνάει τρίτος. H
κατάσταση αυτή όμως δεν έμεινε έτσι για πολύ. O Πλατής λίγο πριν τα μέσα
του αγώνα περνάει το Ζιάκα και όντας στη δεύτερη θέση αρχίζει να πιέζει τον
Παπαρινόπουλο. Το θέαμα στην εναλλασσόμενη βρεγμένη και στεγνή πίστα είναι
μοναδικό, όπως και οι επιδόσεις όλων ανεξαιρέτως των οδηγών. Ήταν όμως η
ημέρα του Πλατή, αφού μετά τα μέσα του αγώνα, ο «γιατρός» περνάει τον
Παπαρινόπουλο και μένει εκεί μέχρι να τερματίσει πρώτος. Ακολούθησαν οι
ικανοί για όλα Παπαρινόπουλος, Ζιάκας (που επέζησαν της... επαφής),
Μιχελακάκης, Παπαντώνης και Συριόπουλος, ενώ αξιοπρεπείς ήταν και οι
Μαυροειδάκος, Παπαλουκάς, Τερασίνο, Κιοσέογλου και ο εγκαταλείψας Μοφόρης.
Αυτό που μένει από τον πρώτο αγώνα του Ενιαίου ήταν, η σε γενικές γραμμές
αρτιότερη προετοιμασία των αυτοκινήτων, σε σχέση με τις προηγούμενες
χρονιές, αλλά και το έντονο ενδιαφέρον των οδηγών στο πώς θα καταφέρουν να
πετύχουν την καλύτερη δυνατή εξέλιξη του αυτοκινήτου τους, πάντα μέσα στα
όρια των κανονισμών. Μερικοί δεν παρέλειψαν να ζητήσουν και τη συνδρομή
Γάλλων ειδικών... Αν αυτό δεν είναι πρόοδος και αναβάθμιση τότε ποιό
είναι;..._Θ.Κ.Ε.


ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΓΩΝΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ
ΟΜΑΔΑ ΦΟΡΜΟΥΛΑ 3

TO ΜΕΛΛΟΝ KAI H ΕΞΕΛΙΞΗ

Μάνατζερ, χορηγοί, νέα μονοθέσια, συγκροτημένη επαγγελματική τεχνική
υποστήριξη (και από την αλλοδαπή), αλλά και νέο αίμα πιλότων σε συνδυασμό
με τους παλιούς, ήταν τα χαρακτηριστικά που «χρωμάτισαν» τον αγώνα της
Φόρμουλα 3 στην Τρίπολη. Το νέο μονοθέσιο της Ρέιναρντ-Όπελ με οδηγό τον
Γιώργο Καμιτσάκη, έκλεψε την παράσταση και κέρδισε τον αγώνα, χωρίς όμως
μέχρι αυτήν τη στιγμή να ξέρει αν θα είναι και ο τελικός νικητής αφού
εκκρεμεί ένσταση εις βάρος του.
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ

THN αυριανή «κατάσταση των πραγμάτων» είδαμε στην κατηγορία της Φόρμουλα 3,
στον αγώνα ταχύτητας της Τρίπολης στις αρχές Μαρτίου. Όνειρο μακρινό για
μία δεκαετία πριν, σήμερα λίγο η «πιστομανία» που μας έχει καταλάβει, λίγο
κάποιες όντως σοβαρές προσπάθειες που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση και
ακόμη περισσότερο η προσπάθεια που κάνουν οι -περί τους δεκαπέντε- πιλότοι,
δημιούργησε στην Ελλάδα του 1993, ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα. Και κανένας πια δεν
αμφισβητεί ότι το μέλλον χαμογελάει στους αγώνες αυτού του τύπου. Δεν
θέλουμε να εμφανιστούμε ως μάντεις, αλλά θυμηθείτε το: αν τα όνειρα και οι
κόποι γενεών κατευοδοθούν και η πατρίδα μας αποκτήσει αυτοκινητοδρόμιο,
πόσο θα μεγαλώσει ο αριθμός των συμμετοχών στους αγώνες ταχύτητας. Όταν
προσφέρεις ασφάλεια και τεράστιες δυνατότητες εξέλιξης και δοκιμών, είναι
λογικό να έχεις και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Μέχρι όμως αυτά να
πραγματοποιηθούν, οι ελληνικοί αγώνες ταχύτητας θα φιλοξενούνται στο
στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης και μέσα από κοπιαστικές προσπάθειες
όλων των συντελεστών θα γίνονται, όπως γίνονται μέχρι σήμερα. Αλλά το
ενδιαφέρον του κοινού δεν θα υπολείπεται σε τίποτα. Το θέαμα που προσέφεραν
τα μονοθέσια της Φόρμουλα 3 στην Τρίπολη και η ανταπόκριση του κοινού σ?
αυτό αποτελούν και την μεγαλύτερη απόδειξη.
Δεν είναι και λίγο το γεγονός ότι 10 συμμετοχές προσπάθησαν για το
καλύτερο, σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. O παλαιός καρτίστας και έμπειρος με
τις πίστες Παναγιώτης Φαμπιάτος, κάνει τον ταχύτερο γύρο στα δοκιμαστικά
του Σαββάτου και ξεκινάει πρώτος. Με τη συμπλήρωση όμως του πρώτου γύρου
βγαίνει από την πίστα στο K1 και εγκαταλείπει. O πρωταθλητής Κώστας
Κυρίτσης με την πρωτοεμφανιζόμενη Ρέιναρντ 903-Τογιότα, καραδοκεί και
περνάει εμπρός. Μόνο για εννέα γύρους όμως, αφού εκεί τον έχει πλησιάσει
αρκετά ο Γιώργος Καμιτσάκης με την επίσης πρωτοεμφανιζόμενη Ρέιναρντ
913-Όπελ και τον περνάει. O τελευταίος με την άψογα συντηρημένη Ρέιναρντ
από τον Ακη Εμμανουήλ που επανέρχεται στο χώρο των αγώνων, θα μείνει εκεί
μέχρι το τέλος του αγώνα. Πίσω από τον Κυρίτση τερμάτισε ο Ρόδιος Ανδρέας
Χαλκιόπουλος με την νέα Ρέιναρντ 913-Μούγκεν, ενώ ο παλαίμαχος Μάκης
Σαλιάρης με ίδιο μονοθέσιο με τον Κυρίτση θα τερματίσει τέταρτος. Οι δύο
τελευταίοι της ομάδας ABM, με επικεφαλής τον Ανδρέα Χριστόπουλο, φάνηκε
καθαρά ότι είχαν προβλήματα εξοικείωσης με τα μονοθέσιά τους. Μάριος
Χρυσάφης (Ρέιναρντ 883-VW) και Χρήστος Πλεξίδας (Ρέιναρντ 873-Λάντσια)
έκλεισαν την εξάδα αυτών που τερμάτισαν. Από τους εγκαταλείψαντες να
αναφέρουμε επίσης την προσπάθεια του νεαρού Νικολούζου που έκανε τετ-α-κε
και βγήκε από την πίστα, όπως και αυτές του Δήμου Ριζικάρη από μηχανικό
πρόβλημα στον πρώτο αγώνα της καριέρας του με μονοθέσια και του Παύλου
-«Ύπαρχου»- Χουρδάκη από ηλεκτρικά. Στο τέλος του αγώνα έγινε ένσταση κατά
της συμμετοχής του Καμιτσάκη από το Χρυσάφη, με αιτιολογικό ότι η Ρέιναρντ
του νικητή δεν είναι παλαιότερη των δύο χρόνων που αναφέρει ο κανονισμός.
Ίδωμεν..._Θ.Κ.Ε.