Rover 220 Turbo Coupe
ΑΓΡΙΑ ΓΕΥΣΗ
Νέος άνεμος και για την Rover που μας είχε συνηθίσει σε κομψά αξιόπιστα
αυτοκίνητα με αξιοπρεπείς επιδόσεις. H νέα κουπέ έκδοση της σειράς 200, με
τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα των 200 ίππων, θυμίζει περισσότερο
«ντράγκστερ», παρά βρετανικό κουπέ με πολιτισμένα χαρακτηριστικά.
Σημειώστε: 0-100 χιλ. 6.8΄΄, 0-1000 μ. 27,1΄΄ και τελική ταχύτητα 240
χιλ.!!
Πώς συμπεριφέρεται το όμορφο... προσθιοκίνητο αυτοκίνητο στην Ελληνική
άσφαλτο;
TA MHNYMATA έφταναν βροχή, με την ευκαιρία της δοκιμής του νέου «μεσαίου»
κουπέ της Ρόβερ με το «μεγάλο» κινητήρα των 200 ίππων.
O επικεφαλής της γενικής αντιπροσωπείας συμβούλεψε συνάδελφο να μην
οδηγήσει άπειρος και αδαής αυτό το εκπληκτικό κουπέ, ενώ οι νέοι συνεργάτες
του περιοδικού, αντιμετώπισαν τουλάχιστον φοβισμένα την πρόταση, να
«μετρήσουμε» Παρασκευή απόγευμα στην ευθεία των δοκιμών.
Προσθέστε τα σχόλια σύσσωμου του βρετανικού Τύπου, περί εκπληκτικού
κινητήρα, αλλά συστήματος μετάδοσης ξεπερασμένης φιλοσοφίας και το υπό
αμφισβήτηση πλαίσιο και αντιλαμβάνεστε γιατί, αρχικά τουλάχιστον,
αντιμετωπίσαμε επιφυλακτικά την άφιξη του πράσινου κουπέ -με 3500 χλμ. στο
οδόμετρο- που μας παραχώρησε η γενική αντιπροσωπεία για ολοκληρωμένη δοκιμή
στους ελληνικούς δρόμους.
H πρώτη αντίδραση όταν πρόκειται για κάτι νέο που μέχρι στιγμής είχες τη
δυνατότητα να αντικρύσεις μόνο σε έκθεση αυτοκινήτου (Παρίσι, 1992) και σε
δημοσιευμένες φωτογραφίες, είναι να περιεργαστείς το ζητούμενο εξωτερικά.
Πριν λίγα χρόνια, η αντίδραση θα ήταν διαφορετική. Συνδυασμένη με άμεση
«επίθεση» στο πηδάλιο, με στόχο την ταχύτερη δυνατή μετακίνηση.
Οι καιροί όμως άλλαξαν και παρατηρώντας εξωτερικά το Ρόβερ 220 κουπέ,
διαπιστώνεις αμέσως ότι έχουν γίνει τα απαραίτητα ώστε να παραμείνει κομψό,
προσδίνοντας και την επιθετικότητα που επιβάλλει η επιλογή του κινητήρα.
Μπροστά οι αλλαγές είναι ελάχιστες σε σχέση με τα πολλά 214 και 216 που
κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους. Στην αεροτομή-προφυλακτήρα έχει
διαμορφωθεί μία μεγάλη εισαγωγή αέρα, ενώ έχουν τοποθετηθεί πρόσθετοι
προβολείς. Στο καπό μία μικρή προεξοχή προδίδει το «μεγάλο» κινητήρα και οι
βασικές διαφορές εντοπίζονται από τη μεσαία κολώνα και πίσω. Ειδικότερα, τα
πίσω παράθυρα του 216 Gti έχουν σχεδιαστεί εξαρχής και τα νέα, απλά και
σύγχρονα, συνδυάζονται περίφημα με την πίσω φαρδιά κολώνα που περιορίζει
την ορατότητα, αλλά ταιριάζει καλύτερα στο χαρακτήρα του αυτοκινήτου.
Διαφορετική είναι και η πίσω τρίτη πόρτα με τζάμι μεγαλύτερης επιφάνειας
και καθαριστήρα που περιλαμβάνεται στο βασικό εξοπλισμό. H μεγάλη αεροτομή
πίσω, προσαρμοσμένη πάνω στο καπό, συνδυάζεται αρμονικά με τον
προφυλακτήρα-αεροτομή και αν προσθέστε τις αλουμινένιες ζάντες των 15
ιντσών με τα «χαμηλά» λάστιχα, τους ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους και
θερμαινόμενους, εξωτερικούς καθρέφτες και την μικρή κεραία τοποθετημένη
πίσω λίγο πριν αρχίσει η γυάλινη επιφάνεια της τρίτης πόρτας, η οπτική
εικόνα θα ικανοποιήσει τόσο το λάτρη των κλασικών επιλογών, όσο και των
σύγχρονων. O τελευταίος θα ενθουσιαστεί και με τη δυνατότητα αφαίρεσης ενός
ή και των δύο μερών της γυάλινης οροφής, επιλογή δανεισμένη κατ? αρχήν από
τις Πόρσε Τάργκα και στην εξελιγμένη της μορφή, από τα Τογιότα MR2 και
Νισάν NX.
Όμορφο και διακριτικό κουπέ (όχι το... πράσινο της δοκιμής που ευνοείται
όμως στις φωτό και δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα), το Ρόβερ 220 και η
εικόνα είναι αντίστοιχη στο εσωτερικό όπου έχουν γίνει προσεγμένες
επιλογές.
Το δέρμα συνδυάζεται περίφημα με το ύφασμα, ενώ την ατμόσφαιρα θερμαίνει το
ξύλο που έχει τοποθετηθεί στο ταμπλό που φιλοξενεί τον πίνακα των οργάνων
με τα άκρως απαραίτητα. Οι παραπάνω επιλογές υπογραμμίζουν και την
παράδοση, στοιχείο που δεσπόζει όταν δοκιμάζουμε ένα Ρόβερ, ακόμη και
σήμερα που η ιαπωνική παρέμβαση έχει παίξει αποφασιστικά το ρόλο της στη
διαμόρφωση της τελικής εικόνας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βρετανοί φέρθηκαν έξυπνα και «πήραν» τα
απαραίτητα από τους Ιάπωνες, διατηρώντας ανέπαφα τα εδάφη που συνδέονται με
την προσωπικότητα κάθε κατασκευής.
Το επίπεδο εξοπλισμού είναι ζηλευτό και στα κλασικά πλέον (παράθυρα,
κλειδαριές κλπ.), προσθέστε το αντικλεπτικό σύστημα της Ρόβερ και ένα
ηχοσύνολο της Μπλάουπουνκ, όλα αυτά για το δικό «μας» αυτοκίνητο, αλλά και
για το δικό σας, αφού όπως το αντιολισθητικό σύστημα πέδησης (ABS) και ο
κλιματισμός, περιλαμβάνονται στο βασικό επίπεδο εξοπλισμού!
O χώρος για τους πίσω που διαθέτουν τις δικές τους ζώνες ασφαλείας είναι
στα πλαίσια του συναγωνισμού, ενώ ο περιορισμένος χώρος αποσκευών δεν
μπορεί να συμπεριληφθεί στα «κατά» της κατασκευής, αφού δεν πρέπει να
ξεχνάμε ότι δοκιμάζουμε ένα κουπέ επιδόσεων.
Αμάξωμα που αγγίζει τα 1200 κιλά, κίνηση μόνο στους μπροστινούς τροχούς,
κλασικές λύσεις στην επιλογή των αναρτήσεων και επιδόσεις που...
συγκλονίζουν;
Σωστή η ερώτηση και κρατείστε σημειώσεις, αφού η αναλογία κιλών/ ίππο δεν
ξεπερνάει τον εντυπωσιακό αριθμό 6, χάρη στον υπερτροφοδοτούμενο, δίλιτρο
κινητήρα που χρησιμοποιεί και το μεγάλο 820 ti, η ναυαρχίδα.
Για την περίσταση, το 4κύλινδρο σύνολο των 1994 κ.εκ. με τη 16βάλβιδη
κεφαλή, τους 2 EEK, το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο σύστημα ψεκασμού πολλαπλών
σημείων και υπερσυμπιεστή που συνδυάζεται με εναλλάκτη ψύξης του αέρα,
αποδίδει 200 ίππους/6000 σ.α.λ. με μέγιστη ροπή 24,2 kg.m/2100 σ.α.λ.
Οι τιμές απόδοσης του κινητήρα εντυπωσιάζουν, αλλά το σύστημα μετάδοσης της
κίνησης που περιορίζεται στους μπροστινούς τροχούς, βάζει σε σκέψεις.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.
«Πεζοδρομιοκυνηγός», «φονέας γιγάντων» στην ξεπερασμένη αντιπαράθεση των
φαναριών ή άραγε σύγχρονο κουπέ που σημειώνει υψηλή μέση ταχύτητα στα χέρια
του πραγματικού οδηγού που δεν διαθέτει απαραίτητα ικανότητες οδηγού
αγώνων, είναι το ερώτημα που τίθεται μελετώντας τις τεχνικές προδιαγραφές
και τις επιδόσεις που ανακοινώνει ο κατασκευαστής (βρετανικό φυλλάδιο: 0-60
μίλια: 6.2΄΄, Ελληνικό: 0-100 χιλ.: 6.0΄΄ και ζήτω η ελληνική αισιοδοξία).
H θέση οδήγησης, χάρη στο ρυθμιζόμενο τιμόνι με τη δερμάτινη επένδυση και
στο πολύ καλό τύπου μπάκετ κάθισμα αγγίζει το τέλειο. Το σύστημα διεύθυνσης
είναι ακριβές και η υποβοήθηση αγγίζει τη χρυσή τομή.
Τα παραπάνω στοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο τουλάχιστον αρχικά, όπου το
σύστημα Τόρσεν που έχει την ευθύνη περιορισμού της ολίσθησης των τροχών,
αιφνιδιάζει ακόμη και τον έμπειρο.
Αδύνατον να εκμεταλλευτείς την άφθονη ροπή του κινητήρα και να οδηγήσεις
γρήγορα σε ρυθμούς μεγάλου τουρισμού, επιλέγοντας «άνετες» γραμμές από τη
μία άκρη του δρόμου στην άλλη όταν είναι επιτηρούμενος ή διαθέτεις
ορατότητα. Οι τροχοί δεν χάνουν την ελκτική τους πρόσφυση, αλλά το
αυτοκίνητο υποστρέφει και δεν ελέγχεται μόνο με το γκάζι.
Για να κινηθείς γρήγορα πρέπει να χρησιμοποιείς το τιμόνι και να
«στριμώχνεις» το αυτοκίνητο μέσα στη στροφή διαφοροποιώντας την ιδανική
τροχιά τόσο στην είσοδο όσο και στην έξοδο.
Μπερδευτήκατε; Στρίβεις περισσότερο από το συνηθισμένο και ει δυνατόν
τοποθετείς το αυτοκίνητο πριν την κορυφή της στροφής ώστε να δημιουργηθεί
χώρος. Αν η συνταγή πετύχει τα πολύ καλά Μισλέν Πάιλοτ με τον κωδικό HX
(καμία σχέση με της ZX 16S, σκληρά αλλά ταιριάζουν περίφημα στο αυτοκίνητό
«μας») γαντζώνουν στην άσφαλτο και οι τιμές στο ταχύμετρο εντυπωσιάζουν. Αν
η ποιότητα του οδοστρώματος είναι καλή έχεις τη δυνατότητα να
εκμεταλλευτείς όλο το δρόμο και στην έξοδο της στροφής.
Αν γλιστράει; Χμ..., χρειάζεται προσοχή. Καλύτερα να μείνεις «στριμωγμένος»
στο εσωτερικό της στροφής και να ελέγχεις την υποστροφή αφήνοντας λίγο
γκάζι. Το Ρόβερ 220 λογικά (;) δεν υπερστρέφει, ενώ ο κινητήρας διαθέτει
χαμηλά δύναμη που θα τη ζήλευαν όλοι οι αντίστοιχοι που φιλοξενούνται κάτω
από τα καπό της HF, του GTiR, του Gt-R και της Carlos Sainz (για όσους μη
συντονισμένους, Λάντσια, Νισάν, Μάζντα και Τογιότα).
Τα παραπάνω τετρακίνητα μοντέλα όπως και τα αντίστοιχα κουπέ παραγωγής θα
ζήλευαν και τις επιδόσεις του Ρόβερ 220 τούρμπο, από στάση, εν κινήσει
(ρεπρίζ), αλλά και σε τελική ταχύτητα που ξεπερνάει χωρίς ευνοϊκό άνεμο τα
235 χλμ.!
Αν στην προσπάθειά μας να σημειώσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή τελική ταχύτητα
αισθανθήκαμε δυσάρεστα και ανασφαλείς μετά τα 210-220 χλμ., όπου έχεις την
εντύπωση ότι βρίσκεσαι στα πρόθυρα της απογείωσης, δεν δυσκολευτήκαμε να
σημειώσουμε εντυπωσιακές επιδόσεις από στάση, παρ? όλο το γλιστερό
οδόστρωμα και όλους τους ίππους μόνο μπροστά στις δύο ρόδες, όπως την
περασμένη δεκαετία.
Ας είναι... Βρετανοί είναι αυτοί και οι συγκεκριμένοι Ιάπωνες συνεργάτες
τους δεν έχουν μυηθεί ακόμη στην πανδαισία της τετρακίνησης για κατασκευές
με + ή - 5 κιλά/ίππο.
O συνδυασμός φημίζεται για την κατασκευή γρήγορου και σαφή επιλογέα
ταχυτήτων στην πλειοψηφία των μοντέλων.
Στην περίπτωση του 220 T μας διέψευσαν και ο ασαφής επιλογέας με τη μεγάλη
διαδρομή και την κακή αίσθηση, ήταν το αρνητικό στοιχείο στην προσπάθειά
μας για το καλύτερο δυνατό από στάση.
Κρίμα γιατί ο δυνατός συμπλέκτης, ο κινητήρας-θαύμα που απογειώνει το
βρετανικό κουπέ από τις 3500 σ.α.λ., οι μακριές σχέσεις (2η σχεδόν 120, 3η:
+160!) και το ελεγχόμενο διαφορικό που τα καταφέρνει αρκετά καλά στην
αντιπαράθεσή του με τη γλιστερή άσφαλτο τουλάχιστον όταν οι ρόδες «κοιτούν»
ίσια μπροστά, έπαιξαν θετικά το ρόλο τους.
«Είδαμε» χωρίς κόπο για τα 0-100 χλμ./ώρα κάτω από 7΄΄ και για το
χιλιόμετρο, μέτρηση κατά τη γνώμη μας πιο ενδεικτική όταν πρόκειται για
αντίστοιχες κατασκευές, 27,1΄΄, ενώ σημειώσαμε ασύγκριτες τιμές στις
επιταχύνσεις εν κινήσει (ρεπρίζ) με 3η και 4η ταχύτητα!
Θεωρώντας το 220 T, «βασιλιά του προσπεράσματος», πρέπει να σημειώσουμε ότι
οι τιμές αυτές είναι σαφώς καλύτερες από τις αντίστοιχες που σημειώνει το
φθηνότερο Νισάν 200 SX με την κίνηση πίσω, ενώ δεν απέχουν πολύ σε σχέση με
το ακριβότερο και ισχυρότερο Μάζντα RX-7, με την κίνηση επίσης μόνο πίσω.
Σε σχέση με αντίστοιχες κατασκευές που χρησιμοποιούν ατμοσφαιρικούς
κινητήρες, αλλά δεν απέχουν σε τιμή, το Ρόβερ σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις
είναι εκτός συναγωνισμού τόσο σε σχέση με τα BMW 318 is, Όπελ Καλίμπρα 16V,
Τογιότα Σέλικα GT, Χόντα Πρέλουντ 2.0 της Ελληνικής αγοράς, όσο και σε
σχέση με τα «ευρωπαϊκά», BMW 325i, VW Κοράντο VR6 και Χόντα Πρέλουντ VTEC.
Πλούσιος ο κατάλογος, αλλά πριν φτάσουμε σε συγκρίσεις, συμπεράσματα και
προτάσεις, να μείνουμε στο ταχύτατο κουπέ της Ρόβερ με τη δύστροπη
συμπεριφορά, που απαιτεί εκτενέστερη αναφορά.
Το αυτοκίνητο, χάρη στα σκληρά αμορτισέρ-ελατήρια με τη μικρή διαδρομή και
στις αντιστρεπτικές ράβδους μεγαλύτερης διαμέτρου, δεν γέρνει στις στροφές
ούτε βυθίζει το μπροστινό μέρος στη διαδικασία της επιβράδυνσης.
Από εκεί και πέρα, η αρχική εντύπωση είναι ότι το αυτοκίνητο δεν
επιβραδύνει με την άνεση που επιταχύνει. Με κρύα τα υλικά τριβής των φρένων
(αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά, απλοί δίσκοι πίσω) είναι αδύνατο να φρενάρεις
αξιοπρεπώς. Στη συνέχεια οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, συνηθίζεις το πεντάλ
που απαιτεί δύναμη και το αυτοκίνητο επιβραδύνει. Αν επιμείνεις και
«ανέβεις» στο πεντάλ τότε κάνει την εμφάνισή του και το αντιολισθητικό
σύστημα πέδησης (ABS). Την κατάλληλη στιγμή, όπως αρμόζει σε ένα κουπέ που
«καίει» την άσφαλτο. Αντίστοιχα δεν αντιμετωπίσαμε σημεία κόπωσης των
φρένων ούτε μετά από επίπονη χρήση σε κατηφορική διαδρομή, όπου οι μακριές
σχέσεις του κιβωτίου επιβαρύνουν το σύστημα πέδησης, ούτε κατά τη διάρκεια
των μετρήσεων όπου εκτός από προσπάθειες για τα 0-200 δεν λείπουν και οι
απρόβλεπτες αντίστοιχες για τα 200-60.
Δεν διεκδικούμε επίδομα ανθιυγεινής εργασίας, ούτε το δικό σας ζεστό
«χειροκρότημα», που κάτω από άλλες συνθήκες μας δίνει κουράγιο για τη
συνέχεια. Κάθε άλλο μάλιστα.
Απλά, θεωρούμε υποχρέωσή μας να δοκιμάζουμε στο όριο ειδικά αυτοκίνητα που,
για να θεωρούνται ολοκληρωμένα, δεν αρκεί να επιταχύνουν σε ρυθμούς
μαχητικών αεροπλάνων, αλλά πρέπει να επιβραδύνουν αντίστοιχα και να
συμπεριφέρονται υποδειγματικά κύρια στην ελληνική άσφαλτο με τις τόσες
ιδιαιτερότητες.
Κάτω από αυτό το πρίσμα θα είμαστε αυστηροί με το Ρόβερ 220 Τούρμπο.
Συμπερασματικά. Οι Βρετανοί τοποθέτησαν έναν εκπληκτικό κινητήρα σε ένα
ξεπερασμένο σασί και επέλεξαν για το συνδυασμό, τη μετάδοση της κίνησης
μόνο μπροστά. Το αποτέλεσμα δεν κρίνεται επικίνδυνο, αλλά απευθύνεται σε
ελάχιστους ειδικούς που διαθέτουν 10.000.000 δρχ. (σύμφωνοι, με εντυπωσιακό
επίπεδο εξοπλισμού), ικανοποιούνται στο να προσπερνούν ό,τι κινείται με
εντυπωσιακό τρόπο και έχουν το κουράγιο και τη διάθεση να «οδηγούν» ακόμη
και όταν θα πρέπει απλά να μετακινούνται.
Με τη συγκλονιστική ροπή του κινητήρα, αρκεί να χαϊδέψεις το πεντάλ του
γκαζιού ώστε να πρέπει να αντιπαραθέσεις οδηγικές ικανότητες αγωνιστικού
επιπέδου για να μην αιφνιδιαστείς.
Κάπου το παράκαναν οι άνθρωποι της Ρόβερ και από το πολιτισμένο 220 Κουπέ
των 136 ίππων, εκσφενδόνησαν την ισχύ στους 200 ίππους πιστεύοντας ότι με
ένα διαφορικό τύπου Τόρσεν και πιο σκληρή ανάρτηση (που δεν προβληματίζει
σε εγκάρσια χαντάκια και αλλεπάλληλες λακκούβες), το αυτοκίνητο εκτός από
πολύ γρήγορο θα είναι και ευχάριστο για τους λάτρεις των τέλειων διαδρομών,
που απαιτούν οι επιδόσεις να συνδυάζονται με υποδειγματική οδική
συμπεριφορά, άνεση και ποιότητα.
Από κεί και πέρα όμως; Αρκούν οι αριθμοί, η ιστορία και γιατί όχι η
ποιότητα κατασκευής, για την επικράτηση σε μία δύσκολη κατηγορία, όπου
δεσπόζουν τα κουπέ της BMW (λύσεις για όλα τα βαλάντια), το τετρακίνητο
Καλίμπρα και σειρά ιαπωνικών προτάσεων;
Μακάρι για την αυτοκίνηση και ειδικότερα για τη βρετανική
αυτοκινητοβιομηχανία η Ρόβερ να επανέλθει με μία πιο σύγχρονη πρόταση με
την κίνηση στους τέσσερις τροχούς.
O «μεγάλος» κινητήρας του 220 κουπέ, πράγματι αξίζει καλύτερης τύχης._4Τ.
ΥΠΕΡ
_ Κινητήρας κόσμημα. Ελαστικός, δυνατός εύστροφος, σχεδόν αθόρυβος
_ Εντυπωσιακές επιδόσεις από στάση και εν κινήσει
_ Τελική ταχύτητα εκτός συναγωνισμού
_ Υψηλό επίπεδο εξοπλισμού
_ Ικανοποιητική ποιότητα κατασκευής
_ Πολύ καλή θέση οδήγησης
KATA
_ Ξεπερασμένη φιλοσοφία μετάδοσης της κίνησης
_ «Δύσκολη» οδική συμπεριφορά, ειδικά στη γλιστερή άσφαλτο
_ Ασαφής και αργός επιλογέας
_ Ανάρτηση με μικρές διαδρομές
_ Ανεπαρκή φρένα όταν είναι κρύα