Ford Mondeo 1.6 CLX - Nissan Primera 1.6 slx - Peugeot 405 1.6 GR - Toyota Carina 1.6 Li
Ουδέτερο στις στροφές και σταθερό στην ευθεία, το Πριμέρα είναι ασφαλές και προβλέψιμο κι έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες απ’ αυτές που προσφέρουν τα μέτρια λάστιχά του.
Το 405 πολύ καλή οδική συμπεριφορά, με καλό κράτημα στις στροφές και άψογη σταθερότητα στην ευθεία, που καταφέρνει να συνδυάζει με κορυφαία άνεση.
H Καρίνα έχει πολύ καλή πρόσφυση και στις στροφές η συμπεριφορά της είναι ελαφρά υποστροφική και προβλέψιμη. H ανεπαρκής απόσβεση των αναρτήσεών της όμως δεν τους επιτρέπει να ελέγχουν αποτελεσματικά τις κινήσεις του αμαξώματος, που «πλέει» στις συνεχείς ανωμαλίες.
NEA ΤΑΞΗ
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ένα Φορντ συγκρίνεται χωρίς το
παραμικρό κόμπλεξ απέναντι στους ισχυρότερους από τους ανταγωνιστές του.
H ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ενός νέου Φορντ συνήθως δεν «τάραζε» τα νερά στην αγορά
αυτοκινήτου. Τα τελευταία νέα μοντέλα της εταιρίας δεν παρουσίαζαν κάτι
διαφορετικό στην κατηγορία τους και απευθύνονταν κυρίως στους
παραδοσιακούς, συντηρητικούς αγοραστές της Φορντ, οπότε δεν άλλαζαν τις
ισορροπίες στο αντίστοιχο κομμάτι της αγοράς. Και ξαφνικά ήρθε το Μοντέο
και η Φορντ ξάφνιασε τους πάντες, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά μετά από
πολλά χρόνια ένα αυτοκίνητο που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες,
διεκδικώντας όχι μόνο τους παραδοσιακούς της πελάτες, αλλά και νέους
αγοραστές, στους οποίους προσφέρει πολύ περισσότερα απ? ότι στο παρελθόν.
H σύγκριση λοιπόν με τον ανταγωνισμό είναι μοιραία κι έτσι μετά την
αναλυτική του δοκιμή το συγκρίνουμε σήμερα με τους δύο δημοφιλέστερους
ιάπωνες ανταγωνιστές του, την Τογιότα Καρίνα και το Νισάν Πριμέρα, καθώς
και με έναν ευρωπαίο διαφορετικής «σχολής» που ανανεώθηκε πρόσφατα, το Πεζό
405. Πάντα βέβαια στην έκδοση των 1600 κ.εκ., που είναι και η περισσότερο
ενδιαφέρουσα για τους έλληνες αγοραστές της μεσαίας κατηγορίας.
Ξεκινώντας από τους κινητήρες, βλέπουμε ότι το Μοντέο ακολουθεί την
ιαπωνική φιλοσοφία όσον αφορά την αρχιτεκτονική αν και, όπως θα δούμε
παρακάτω, προσπαθεί να πλησιάσει την ευρωπαϊκή με τον τρόπο ρύθμισής του.
Οι δύο ιαπωνικοί κινητήρες λοιπόν, αλλά και αυτός της Φορντ είναι
16βάλβιδοι, ενώ ο κινητήρας της Πεζό είναι 8βάλβιδος. Διαφορές υπάρχουν
όμως και στον τομέα της τροφοδοσίας, καθώς το Μοντέο και η Καρίνα έχουν
ψεκασμό πολλαπλών σημείων, το 405 ψεκασμό μονού σημείου και το Πριμέρα
ηλεκτρονικά ελεγχόμενο καρμπιρατέρ.
Οι επιλογές αυτές έχουν την ανάλογη επίδραση στην απόδοση των κινητήρων, με
την εξαίρεση του Μοντέο, για το οποίο οι μηχανικοί της Φορντ προτίμησαν να
επιδιώξουν καλή ροπή χαμηλά και μέγιστη ισχύ σε χαμηλές στροφές αντί για τη
μεγάλη ισχύ που θα μπορούσε να δώσει η πολυβάλβιδη κυλινδροκεφαλή και ο
ψεκασμός πολλαπλών σημείων. Έτσι τελικά στην κορυφή από πλευράς απόδοσης
βρίσκεται η Καρίνα, ο κινητήρας της οποίας αποδίδει 115 ίππους στις 6000
σ.α.λ. και ροπή 14,8 Kg.m στις 5200 σ.α.λ. O κινητήρας του Μοντέο αποδίδει
90 ίππους στις 5250 σ.α.λ. και ροπή 14,1 Kg.m στις 3500 σ.α.λ., ενώ του
Πριμέρα 90 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και ροπή 13,6 Kg.m στις 4000 σ.α.λ.
Τέλος, ο κινητήρας του 405 αποδίδει 88 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και ροπή
13,5 Kg.m στις 3500 σ.α.λ.
Διαφορές υπάρχουν και στην αρχιτεκτονική των αναρτήσεων. Εμπρός, το Πριμέρα
έχει ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων με ομόκεντρα ελατήρια-αμορτισέρ και
αντιστρεπτική ράβδο, ενώ τα άλλα 3 έχουν γόνατα Μακφέρσον με ψαλίδια βάσης
και αντιστρεπτική ράβδο. Πίσω, το Μοντέο, το Πριμέρα και η Καρίνα
χρησιμοποιούν λύσεις παρόμοιας φιλοσοφίας, με γόνατα, διπλούς εγκάρσιους
βραχίονες, διαμήκεις βραχίονες και αντιστρεπτική ράβδο, ενώ το 405 έχει
υστερούντες βραχίονες, ράβδους στρέψης και αντιστρεπτική ράβδο. Και τα
τέσσερα αυτοκίνητα έχουν υδραυλικά υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα, ενώ τα φρένα
είναι αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός (εκτός από το 405 που έχει απλούς δίσκους)
και ταμπούρα πίσω.
Περνώντας στο εσωτερικό εύκολα διαπιστώνει κανείς την πλήρη επικράτηση της
Καρίνα στον τομέα των χώρων. Οι επιβάτες της αισθάνονται σαν να βρίσκονται
σε μεγάλο αυτοκίνητο κι αυτοί που κάθονται πίσω έχουν άφθονο χώρο μπροστά
από τα πόδια και πάνω από το κεφάλι του. Και η κυριαρχία αυτή συνεχίζεται
και στο χώρο αποσκευών, που είναι ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις κι ένας
από τους μεγαλύτερους της κατηγορίας.
Στη δεύτερη θέση από πλευράς εσωτερικών χώρων, εξίσου καθαρά, βρίσκεται το
405, που μπορεί να έχει λίγο μικρότερο χώρο για τα γόνατα των πίσω επιβατών
από την Καρίνα και περιορισμένο «αέρα» πάνω από το κεφάλι τους, εξακολουθεί
όμως να είναι από τα πιο ευρύχωρα της κατηγορίας του και σίγουρα
περισσότερο ευρύχωρο από το Μοντέο και το Πριμέρα. O χώρος αποσκευών του
είναι αρκετά μεγάλος, στα ίδια επίπεδα από πλευράς χωρητικότητας με του
Πριμέρα και του Μοντέο, αλλά μικρότερος από της Καρίνα, κι έχει ένα
σημαντικό πλεονέκτημα κι ένα σημαντικό μειονέκτημα: έχει το πιο κανονικό
σχήμα από τους τέσσερις, με σχεδόν ανύπαρκτα εξογκώματα από τους «θόλους»,
κάτι που τον κάνει πλήρως εκμεταλλεύσιμο, αλλά έχει και το ψηλότερο κατώφλι
φόρτωσης και μικρό άνοιγμα, κάτι που δυσκολεύει τη φόρτωση βαριών
αντικειμένων.
Τρίτο από πλευράς χώρων το Μοντέο, φιλοξενεί άνετα τέσσερις επιβάτες, όχι
όμως κι έναν 5ο που θα στριμώξει αρκετά τα πόδια του λόγω της προέκτασης
της κεντρικής κονσόλας προς τα πίσω και του εξογκωμένου κεντρικού «τούνελ».
O χώρος αποσκευών είναι επίσης μεγάλος, ίσως λίγο μεγαλύτερος από του 405,
αλλά τα εξογκώματα των θόλων είναι αρκετά τονισμένα μειώνοντας έτσι τις
δυνατότητες πλήρους εκμετάλλευσής του.
Καθαρά τέταρτο μένει το Πριμέρα, οι εσωτερικοί χώροι του οποίου μπορεί μεν
να είναι ικανοποιητικοί για ένα οικογενειακό αυτοκίνητο, είναι όμως μέτριοι
για την κατηγορία. Χωρίς μάλιστα να υπάρχει σε αντιστάθμισμα πολύ αυξημένο
μέγεθος του χώρου αποσκευών, ο οποίος πάντως βρίσκεται στα επίπεδα του
Μοντέο και μπορεί να χαρακτηρισθεί αρκετά καλός.
Και τα τέσσερα αυτοκίνητα έχουν καλή θέση οδήγησης, την καλύτερη όμως την
έχει το Μοντέο. Όχι μόνο γιατί διαθέτει πολλές ρυθμίσεις καθίσματος και
τιμονιού, που δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε οδηγό να βολευτεί, αλλά και
γιατί ο οδηγός έχει πάντα καλή ορατότητα προς τα όργανα, ενώ μπορεί να
κάθεται ψηλά και να έχει και καλή ορατότητα προς τα έξω. Αντίστοιχη
δυνατότητα έχει και στο 405, που διαθέτει πάντως λιγότερες ρυθμίσεις από το
Μοντέο, ενώ το Πριμέρα έχει επίσης αρκετές ρυθμίσεις, αλλά παρ? όλα αυτά
ένας ψηλός οδηγός δεν μπορεί να κάθεται σε «όρθια» θέση αν θέλει να έχει
πλήρη ορατότητα προς τα όργανα. Τέλος, το ίδιο «πρόβλημα» θα αντιμετωπίσει
ένας ψηλός οδηγός και στην Καρίνα, που κατά άλλα πάντως έχει επίσης αρκετές
ρυθμίσεις και θα ικανοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των οδηγών.
Και τα τέσσερα αυτοκίνητα έχουν εξοπλισμό που μπορεί να χαρακτηρισθεί
τουλάχιστον καλός ακόμα και στο λιγότερο πλούσιο απ? αυτά, το 405,
διαθέτοντας υδραυλικό τιμόνι, ηλεκτρικά παράθυρα και ηλεκτρομαγνητικές
κλειδαριές. H Καρίνα και το Πριμέρα πάντως μπορούν να χαρακτηρισθούν σχεδόν
πλούσια εξοπλισμένα, διαθέτοντας και πίσω ηλεκτρικά παράθυρα, αλλά και
ηλεκτρικούς καθρέφτες, όπως επίσης και ηχεία με κεραία για εγκατάσταση
ραδιοκασετόφωνου. Το Μοντέο αποτελεί μια ειδική περίπτωση καθώς
περιλαμβάνει μεν κατά βάση ότι και το 405, έχει όμως επιπλέον και στάνταρ
αερόσακο ασφαλείας. Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι η ασφάλεια προέχει της
ευκολίας που προσφέρουν τα πίσω ηλεκτρικά παράθυρα ή οι ηλεκτρικοί
καθρέφτες κι ότι ο αερόσακος βελτιώνει πραγματικά την παθητική ασφάλεια και
δεν αποτελεί απλώς διαφημιστικό τέχνασμα όπως π.χ. οι πλευρικές ενισχύσεις
στις πόρτες, θεωρούμε ότι το Μοντέο είναι εξίσου καλά εξοπλισμένο με τους
δύο ιάπωνες αντιπάλους του (από τους οποίους πάντως, ας μην ξεχνάμε, είναι
και ακριβότερο). Το σημαντικό όμως είναι ότι είναι και εξίσου καλά
φτιαγμένο και τους συναγωνίζεται επάξια στον τομέα της ποιότητας
κατασκευής. Σ? αυτόν τον τομέα θα το τοποθετήσουμε στην κορυφή μαζί με το
Πριμέρα, καθώς έχουν τον πιο προσεγμένο διάκοσμο. H Καρίνα έρχεται μόλις
ένα «κλικ» πιο κάτω, λόγω του κάπως φτωχού σε εμφάνιση πίνακα οργάνων που
χαλάει λίγο τη γενικά καλή εικόνα. Μοιραία το 405 έρχεται τέταρτο, πολύ πιο
κοντά όμως απ? όσο βρισκόταν το προηγούμενο μοντέλο μετά τη σημαντική
προσπάθεια ανανέωσής του που έγινε πρόσφατα από την Πεζό. Τώρα το
αυτοκίνητο έχει καλή ποιότητα κατασκευής και θα λέγαμε ότι χάνει απλώς στα
σημεία από τους τρεις αντιπάλους του (που, ας μην το ξεχνάμε, είναι από
τους κορυφαίους της κατηγορίας σε ποιότητα κατασκευής).
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
H σύγκριση των κινητήρων δεν αφήνει κανένα περιθώριο για δισταγμούς. O
κινητήρας της Καρίνα επιβεβαιώνει την κυριαρχία του στα χαρτιά και είναι
καθαρά ο «αρχηγός» και στην πράξη, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό
οδηγό. Οδηγείς αυτό το αυτοκίνητο κι έχεις την αίσθηση ότι κάτω από το καπό
κρύβεται ένας καλός δίλιτρος κινητήρας κι όχι μόνον ένας 1600. Αφθονη
δύναμη, πολύ καλή ευστροφία και άμεση απόκριση από τις μεσαίες στροφές και
πάνω, συνδυάζονται με καλή ελαστικότητα για να δώσουν έναν κινητήρα που
διευκολύνει κάθε είδος οδήγησης, γρήγορης ή «οικογενειακής». Μόνο στις
χαμηλές στροφές αντιλαμβάνεσαι ότι η κυκλινδροκεφαλή είναι πολυβάλβιδη,
καθώς η απόκριση και η ελαστικότητα παρουσιάζουν μια αισθητή μεν, αλλά όχι
απογοητευτική πτώση. O θόρυβος δεν είναι υπερβολικός, αλλά στις υψηλές
στροφές κάνει αισθητή την παρουσία του.
Μετά τον εκτός συναγωνισμού κινητήρα της Καρίνα θα τοποθετήσουμε αυτόν του
Μοντέο, που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά δυνατός (η δύναμή του πάντως
είναι ικανοποιητική και δεν υστερεί σε σχέση με του Πριμέρα), είναι όμως
πολύ εύστροφος κι έχει πιο ομαλή λειτουργία, αλλά και καλύτερη ελαστικότητα
απ? αυτόν του Πριμέρα, καθώς αποδίδει τη μέγιστη ροπή του σε χαμηλότερες
στροφές. Όσο για το θόρυβό του, ακούγεται μεν, αλλά συγκρατείται σε
αποδεκτά επίπεδα.
Αρκετά ισορροπημένος, ο κινητήρας του Πριμέρα είναι εύστροφος κι έχει
ικανοποιητική ελαστικότητα, αλλά και αρκετή δύναμη ψηλά. Και αυτός, αλλά
και ο κινητήρας του Μοντέο είναι πιο ελαστικοί στο «μισό γκάζι», από τον
κινητήρα της Καρίνα. Το μοναδικό του μειονέκτημα είναι ένας δισταγμός που
παρουσιάζει στις μεσαίες στροφές όταν αφήνεις και ξαναπατάς το γκάζι. Το
Πριμέρα όμως είναι και το πιο ήσυχο από τα τέσσερα αυτοκίνητα (όπως θα
δείτε και στις σχετικές μετρήσεις ο θόρυβος που ακούγεται στο εσωτερικό του
είναι αισθητά χαμηλότερος από των άλλων), ίσως όχι μόνον εξαιτίας του
κινητήρα του, που δεν είναι εντελώς αθόρυβος, αλλά και χάρη στην καλή του
ηχομόνωση.
O 8βάλβιδος κινητήρας του Πεζό έχει μοιραία την καλύτερη ελαστικότητα, που
είναι πραγματικά εντυπωσιακή, επιτρέποντάς του να επιταχύνει ακόμα και με
5η και 2000 στροφές, κάτι που κάνει την οδήγηση ιδιαίτερα ευχάριστη και
ξεκούραστη, με πολύ λίγες αλλαγές ταχυτήτων. Πολύ καλή είναι επίσης η
απόκρισή του στο γκάζι, ενώ καλή είναι και η ευστροφία του μέχρι τις 5000
στροφές. Πέρα απ? αυτό το σημείο όμως η δύναμη πέφτει απότομα και η
ευστροφία μειώνεται. Επίσης, αυξάνεται αρκετά ο θόρυβός του.
Και τα τέσσερα αυτοκίνητα έχουν εύχρηστα κιβώτια ταχυτήτων, που δεν θα
προβληματίσουν ποτέ τον οδηγό. Με μικρή διαφορά τον καλύτερο επιλογέα, πολύ
θετικό και ακριβή και με πολύ καλή αίσθηση θα λέγαμε ότι έχει το Πριμέρα,
χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα άλλα υστερούν. Από την άλλη πλευρά, τον
ελαφρύτερο συμπλέκτη, που σχεδόν δεν φέρνει καμία αντίσταση στο πόδι, έχει
το Μοντέο.
H μεγάλη διαφορά στην απόδοση των κινητήρων δεν αφήνει πολλά περιθώρια
στους αντιπάλους της Καρίνα όχι να την απειλήσουν, αλλά ούτε καν να την
πλησιάσουν σε επιδόσεις. Χάρη στον εξαιρετικό κινητήρα της, η Καρίνα έχει
πραγματικά κορυφαίες επιδόσεις, που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν μεσαίο
«1600άρι». Μοιραία, τις λιγότερο καλές επιδόσεις έχει το Μοντέο, που χωρίς
να έχει τον ισχυρότερο κινητήρα είναι βαρύτερο 150-200 περίπου κιλά από
τους αντιπάλους του.
H Καρίνα λοιπόν χρειάζεται 10'' για να επιταχύνει από 0 ως 100 χλμ./ώρα και
31,2'' για το πρώτο χιλιόμετρο από στάση, ενώ το Πριμέρα χρειάζεται
αντίστοιχα 11,8'' και 33,4'', το 405 12,1'' και 33,9'' και το Μοντέο 13''
και 34,5''. H κυριαρχία της Καρίνα επιβεβαιώνεται και στις επιταχύνσεις εν
κινήσει (ρεπρίζ). Για το εικονικό μας προσπέρασμα από 80-110 χλμ./ώρα
χρειάζεται 6'' με 3η και 9,1'' με 4η, όταν οι αντίστοιχοι χρόνοι για το
Πριμέρα είναι 6,7'' και 10,5'', για το 405 7,1'' και 9,6'' και για το
Μοντέο 7,2'' και 9,6''.
Στον τομέα της κατανάλωσης η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του 405, που χάρη στην
εξαιρετική του ελαστικότητα μπορεί να οδηγηθεί πολύ πιο οικονομικά από τους
16βάλβιδους αντιπάλους του, ενώ το πιο λαίμαργο είναι το Μοντέο, που
χρειάζεται περισσότερο καύσιμο για να μεταφέρει τα περισσότερα κιλά του. H
μέση τιμή της κατανάλωσης του 405 (9,8 λίτρα/100 χλμ.) για όλη τη διάρκεια
της δοκιμής του ήταν κοντά σ? αυτήν του Πριμέρα (9,7 λίτρα/100 χλμ.) και
χαμηλότερη από της Καρίνα (10 λίτρα/100 χλμ.) και του Μοντέο (11,4
λίτρα/100 χλμ.), αλλά η διαφορά υπέρ του 405 ήταν αισθητή στην κοινή
συγκριτική διαδρομή που κάναμε με τα τέσσερα αυτοκίνητα και με τους οδηγούς
να εναλλάσσονται σ? αυτά. Εκεί το 405 χρειάστηκε 9,6 λίτρα/100 χλμ., αντί
για 10,5 του Πριμέρα, 10,6 της Καρίνα και 12 του Μοντέο.
Στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς για μια ακόμη φορά οι Ευρωπαίοι δείχνουν
το δρόμο, αυτήν τη φορά -όσο κι αν φαίνεται απίστευτο- η Φορντ. Το Μοντέο
μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε, με τη σταθερότητά του στις ευθείες
και τις γρήγορες καμπές και την ακρίβεια με την οποία κινείται στις
στροφές, όσο γρήγορα κι αν το οδηγείς. Πάντα απόλυτα προβλέψιμο, υποστρέφει
πολύ λίγο και η υποστροφή αυξάνεται πολύ προοδευτικά όταν ξεπεράσεις τα
όρια της πρόσφυσης και δεν μεταβάλλεται σε υπερστροφή αν επιβραδύνεις. O
έλεγχος του αυτοκινήτου είναι ευκολότερος χάρη και στο καλό υδραυλικό
τιμόνι, που είναι ακριβές και με ικανοποιητική αίσθηση (αν και ελαφραίνει
αρκετά γύρω από τη θέση της ευθείας).
Μοιραία το 405 έρχεται έτσι δεύτερο, έχοντας πλέον αρχίσει να δείχνει την
ηλικία του, αν κι εξακολουθεί να είναι πολύ καλό στο δρόμο, με μεγάλη
σταθερότητα στην ευθεία και πολύ καλό κράτημα στις στροφές χάρη στην καλή
πρόσφυσή του. Έχουμε όμως την εντύπωση ότι οι μηχανικοί της Πεζό έκαναν
κάποιες επεμβάσεις στις αναρτήσεις του στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν
ακόμα περισσότερο την άνεση που προσφέρει, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει
τώρα κάπως ευκολότερα τάσεις υπερστροφής αν επιβραδύνεις πάνω στη στροφή.
Παρ? όλα αυτά, τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται αν το πιέσεις αρκετά και
ελέγχονται μάλλον εύκολα με το πολύ καλό υδραυλικό τιμόνι του. Από την άλλη
πλευρά, το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι κορυφαίο στον τομέα της άνεσης,
χωρίς μάλιστα να «πλέει» στον ανώμαλο δρόμο. Έτσι, παρά το γεγονός ότι το
Μοντέο προσφέρει λίγο καλύτερη άνεση από τα δύο ιαπωνικά αυτοκίνητα, που
είναι παρ? όλα αυτά ικανοποιητικά, η κάπως σφιχτή ανάρτησή του το αφήνει
καθαρά δεύτερο πίσω από το 405 στον τομέα της άνεσης, με το Πριμέρα και την
Καρίνα να βρίσκονται στα ίδια επίπεδα.
Το Πριμέρα έχει πολύ καλές δυνατότητες στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς
και θα μπορούσε να τα καταφέρνει το ίδιο καλά αν όχι καλύτερα από το 405,
αν δεν ήταν το μοναδικό ίσως αυτοκίνητο της κατηγορίας που φοράει τόσο
στενά λάστιχα και μάλιστα σειράς 80 (165 R 13). Όπως είναι φυσικό, τα
περιθώρια πρόσφυσης αυτών των ελαστικών εξαντλούνται πολύ πιο γρήγορα από
τα περιθώρια του «σασί» του αυτοκινήτου. Έτσι, ενώ το Πριμέρα είναι σταθερό
στην ευθεία κι έχει σχεδόν ουδέτερη συμπεριφορά στις στροφές, φτάνει
γρηγορότερα από το 405 στο όριό του, οπότε η υποστροφή του αρχίζει να
αυξάνεται αρκετά γρήγορα, χωρίς πάντως να μετατρέπεται σε υπερστροφή αν
επιβραδύνεις. Την κατάσταση βοηθάει και το καλό υδραυλικό τιμόνι του, που
διευκολύνει τον έλεγχό του. Με δεδομένο το γεγονός ότι η τιμή του είναι
χαμηλότερη από των τριών αντιπάλων του, μπορεί κανείς να υπολογίσει κι ένα
σετ καλύτερα λάστιχα, οπότε η οδική συμπεριφορά του πιστεύουμε ότι μπορεί
να πλησιάσει την κορυφή.
H Καρίνα μένει στην τέταρτη θέση, όχι γιατί έχει κακή οδική συμπεριφορά
αλλά γιατί έχει κάποιες αδυναμίες που τονίζονται ακόμη περισσότερο από το
γεγονός ότι ο πολύ δυνατός κινητήρας της σε προκαλεί να την οδηγήσεις
γρήγορα. Ενώ λοιπόν έχει πολύ καλή ελκτική, αλλά και πλευρική πρόσφυση, που
έχει σαν αποτέλεσμα καλό κράτημα και προβλέψιμη συμπεριφορά, η απόσβεση της
ανάρτησης δεν είναι αυτή που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα το αμάξωμα να «πλέει»
στους δρόμους με συνεχείς ανωμαλίες, καθώς οι κινήσεις του ελέγχονται
ανεπαρκώς. Την κατάσταση επιδεινώνει το γεγονός ότι το υδραυλικό τιμόνι δεν
έχει καλή αίσθηση κι έχει κάποια ασάφεια γύρω από τη θέση της ευθείας.
Έτσι, ενώ ο κινητήρας σε προκαλεί για κάτι πιο γρήγορο, το «πλαίσιο» δεν
έχει τις ανάλογες δυνατότητες και τελικά αναγκάζεσαι να οδηγείς την Καρίνα
με ρυθμούς ανάλογους με των πιο αργών ανταγωνιστών της για να μη γίνεται
δυσάρεστη.
Εκεί όμως που η Καρίνα αποζημιώνει τον οδηγό της είναι όταν χρειαστεί να
φρενάρει. Τα φρένα της είναι πραγματικά κορυφαία, δυνατά, προοδευτικά, με
πολύ καλή αίσθηση και πολύ ανθεκτικά στη σκληρή χρήση. Τα φρένα και των
τριών άλλων αυτοκινήτων είναι καλά, και σε αποτελεσματικότητα και σε
αντοχή. Θα παρατηρήσουμε όμως, ότι ενώ στο Μοντέο δείχνουν να έχουν κάπως
ισχυρότερη υποβοήθηση από το Πριμέρα και το 405, είναι από την άλλη πλευρά
λιγότερο προοδευτικά, με αποτέλεσμα να χρειάζεται κάπως πιο προσεκτικό
«ζύγισμα» της δύναμης στο πόδι.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι της Φορντ τα κατάφεραν
τόσο καλά ώστε το Μοντέο να δείχνει σαν η λιγότερο οικονομική μεν, αλλά και
η πιο ολοκληρωμένη λύση απέναντι στους τέσσερις ισχυρούς αντιπάλους του. Με
την εξαιρετική οδική συμπεριφορά του, την εξίσου καλή ποιότητα κατασκευής,
τον καλό εξοπλισμό του με τον στάνταρ αερόσακο, την ευκολία οδήγησης που
προσφέρει, τους καλούς του χώρους και τον εύστροφο και ελαστικό κινητήρα
του, προσφέρει ό,τι θα μπορούσε να ζητήσει κανείς από ένα οικογενειακό
αυτοκίνητο χωρίς να έχει κάποιο σοβαρό ελάττωμα. H αυξημένη κατανάλωσή του
(που οφείλονται στο αυξημένο βάρος του, σαν αποτέλεσμα της προσπάθειας για
αυξημένη παθητική ασφάλεια) δεν νομίζουμε ότι είναι αρκετή για να
λειτουργήσει σαν αντικίνητρο προς τον υποψήφιο αγοραστή.
Εκείνο που ίσως τον κάνει τελικά να διστάσει είναι η υψηλή τιμή του, που
πρέπει να είναι από τις υψηλότερες της κατηγορίας. Σ? αυτή την περίπτωση,
καθένα από τα άλλα τρία αυτοκίνητα έχει κάτι καλό να προσφέρει. Το Πριμέρα
είναι ένα ισορροπημένο αυτοκίνητο, χωρίς σοβαρά ελαττώματα, με εξαιρετική
ποιότητα κατασκευής, ασφαλή οδική συμπεριφορά, περιορισμένη κατανάλωση,
πλήρη εξοπλισμό και ικανοποιητικές επιδόσεις, έχοντας ταυτόχρονα και τη
χαμηλότερη τιμή. Αποτελεί έτσι μία πολύ καλή λύση για τον οικογενειάρχη που
δεν χρειάζεται οριακά μεγάλους χώρους. Αν αρκείται σε καλή μεν αλλά όχι
κορυφαία ποιότητα, και επιθυμεί εκτός από την ασφαλή οδική συμπεριφορά και
κορυφαία άνεση, χαμηλή κατανάλωση και μεγάλους χώρους, τότε το 405 αποτελεί
μια πολύ καλή λύση. Αν, τέλος, δίνει μεν προτεραιότητα στην ποιότητα
κατασκευής αλλά θέλει ταυτόχρονα και τεράστιους χώρους, κορυφαίες επιδόσεις
και πολύ καλό εξοπλισμό, τότε δεν μπορεί να αγνοήσει την Καρίνα._4Τ