Ράλλυ Φθιώτιδος
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ: 4ος γύρος
ΡΑΛΛΥ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ
ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ...
Με την Lancia Delta HF του Genesis Rally Sport που τους εξασφάλισε ομάδα
υποστηρικτών, οι Νίκος Τσάδαρης-Ηλίας Καφάογλου, κέρδισαν με πειστικό τρόπο
το Ράλλυ Φθιώτιδος. Στον ίδιο αγώνα, μετά τις εγκαταλείψεις των Αποστόλου,
Γιαγνίση, Ιαβέρη, Μοσχούτη, Παναγιωτόπουλου και Στρατισίνο, ο Τεν-Τεν με
Lancia Integrale και ο Κωνσταντακάτος με Ford Sierra (νικητής και της
κατηγορίας N), τερμάτισαν αντίστοιχα στη δεύτερη και τρίτη θέση της γενικής
κατάταξης.
Του Στράτη Χατζηπαναγιώτου
Φωτογραφίες: Ρεπόρτερ
ΦΘΙΩΤΙΔΑ, Κυριακή 2 Μαϊου 1993. Χωριό Ροβολάρι, λίγα χιλιόμετρα από τη
Μακρακώμη.
Οι τεχνικοί τοποθετούν τις «καμιονέτες» τους στα κατάλληλα σημεία υποδοχής
των αγωνιστικών αυτοκινήτων, στην ετήσια γιορτή της ΑΛΑΛ με την ευκαιρία
της Πρωτομαγιάς και του Ράλλυ Ακρόπολις που αρχίζει στο τέλος του μήνα.
Με μία γρήγορη ματιά ο έμπειρος παρατηρητής γρήγορα θα διαπιστώσει ότι κάτι
δεν πάει καλά. Οι απουσίες είναι αρκετές, με καθολική αυτή της ΕΛΜΑ. Παύλος
και Νότης OFF, γράφει το δελτίο συμβάντων. «Υπερβολή» ο Γιαγνίσης,
...κιβώτιο ο Μοσχούτης θα γράψουν στο δικό τους βιβλίο οι επικεφαλής της
ομάδας. Λίγα χιλιόμετρα νωρίτερα έξω από τη Βίτωλη, οι μηχανικοί του Καρ
Σέντερ που στηρίζουν τη συμμετοχή του Αποστόλου, μαζεύουν τα πράγματά τους
για να επιστρέψουν στα σπίτια τους μετά την εγκατάλειψη των
Αποστόλου-Κριάδη από κατεστραμμένο ημιαξόνιο στη λευκή-μπλε Ιντεγκράλε 16V.
Στην πλατεία του χωριού όπου έχουν τοποθετηθεί τα σέρβις των ομάδων
Τζένεσις και Νισάν, επικρατεί ηρεμία κατά το ήμισυ. Πρώτος φτάνει ο
Στρατισίνο κατηφής και προβληματισμένος. Δύο ειδικές διαδρομές νωρίτερα στα
τρία πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής Λουτρά Σμοκόβου το άφθαρτο μέχρι τότε
κιβώτιο του Νισάν μένει χωρίς δεύτερη ταχύτητα. Στη Ρεντίνα αμέσως μετά,
παραδίδει το πνεύμα και η πρώτη σχέση. «Με 3η των 160 χιλ. αποκλείεται να
συνεχίσουμε. Το αυτοκίνητο δεν ξεκινάει, θα μείνουμε και από συμπλέκτη,
sorry παιδιά», θα ψιθυρίσει ο οδηγός, που... κακά τα ψέματα, ίσως πλήρωσε
το πείσμα του των τελευταίων αγώνων στη χρήση υψηλής πίεσης του τούρμπο
(0.9 μπαρ, περίπου 260 ίπποι).
Στην είσοδο του ίδιου χωριού επικρατεί κομφούζιο. O Νίκος Γενεράλης που
συντονίζει τα σέρβις της Σουμπαρού στέλνει το Γιάννη Ρώση, πιστό φίλο του
οδηγού της ομάδας, με ένα μηχανικό προς βοήθεια του πληγωμένου Λέγκασι.
«Στο Αρχάνι πήγαμε σιγά, στη Μακρυράχη μας κατέστρεψαν τα νερά, προσέξαμε
γιατί έκανε ζέστη στην Ανάβρα, βρεθήκαμε χωρίς φρένα στο Σμόκοβο και
στράβωσε το ψαλίδι στη Ρεντίνα», φωνάζει ο Παναγιωτόπουλος που ήθελε όσο
τίποτα τον τερματισμό. Αργότερα, θα συνεχίσει με σημαντική καθυστέρηση και
τελικά θα εγκαταλείψει αυτήν τη φορά από κινητήρα.
Εν τω μεταξύ έχει εγκαταλείψει και ο Ιαβέρης, ουσιαστικά από την πρώτη
διαδρομή και τυπικά στην επόμενη και αντιλαμβάνεστε γιατί οι
Τσάδαρης-Καφάογλου, αισθάνονται στη μέση του αγώνα τουλάχιστον ευτυχείς.
Δεν υπονοούμε ότι τα συναισθήματά τους συνδέονται με το χορό των
εγκαταλείψεων, αλλά με τη γενικότερη παρουσία τους. Στον πρώτο αγώνα της
καριέρας τους με ένα «τέρας», κατάφεραν να πάρουν την αρχηγία από την τρίτη
διαδρομή και οδηγώντας σοβαρά, να κερδίσουν δικαιώνοντας καταρχήν τον Αρη
Σταθάκη που ρισκάρισε κύρος και προσωπικές σχέσεις, εξασφαλίζοντάς τους το
απόλυτο αυτοκίνητο των Ελληνικών αγώνων, συντηρημένο από την μία από τις
δύο κορυφαίες ομάδες της χώρας.
Τσάδαρης-Καφάογλου-Δελτόνα, στα χρώματα του ANT1, της AGF και του C&D, οι
νικητές στο 21ο Ράλλυ Φθιώτιδος, έγραψε η ιστορία και με την ευκαιρία,
δικαιώθηκαν όσοι χρόνια ολόκληρα φωνάζουν ότι δεν υπάρχουν «θεοί» αλλά
10-12 αξιόλογοι οδηγοί ικανοί για το καλύτερο... ευκαιρίας δοθείσης.
Αντίστοιχα, πριν παρασυρθείτε σε συμπεράσματα και σχόλια, λάβετε σοβαρά υπ?
όψιν ότι τα αυτοκίνητα στις ειδικές διαδρομές δεν πηγαίνουν μόνα τους και
το κυριότερο, ακόμη και αυτοκίνητα κορυφής γίνονται κουρέλια σε χρόνο μηδέν
αν δεν συντηρούνται σωστά και σοβαρά.
Δεν έχει σημασία ποιος ή ποιοι δικαιώθηκαν στο φετινό Φθιώτιδος που ίσως
δεν μείνει στην ιστορία σαν ο αγώνας των συμπτώσεων, αλλά αποδειχθεί
ιστορικό γεγονός. Αυτό που μένει στους αγώνες είναι το αποτέλεσμα και καλώς
ή κακώς, την επόμενη ημέρα ουδείς θυμάται το πως επετεύχθη.
Για την ιστορία λοιπόν και χωρίς διάθεση σχολιασμού, οι Τεν Τεν-Στιβαχτάρης
με Λάντσια Δέλτα γκρουπ A, εκμεταλλευόμενοι το χορό των εγκαταλείψεων,
κατετάγησαν δεύτεροι, μία θέση μπροστά από τους Κωνσταντακάτο-Αζέτ που
κέρδισαν στο νήμα την κατηγορία N από τους Βωβό-Μουζάκη που ακολούθησαν και
στη γενική κατάταξη.
Στην πέμπτη θέση, οι Γκάλο-Κωτσονόπουλος με την πισωκίνητη Κορόλα όπως
πάντα κέρδισαν την κλάση τους, ενώ πατήρ και υιός Χατζητσοπάνης που
ακολούθησαν στη γενική με το Μάζντα 323 GTX, κέρδισαν όσους ευαίσθητους με
την επιλογή τους να συμμετάσχουν «μαζί» σε αγώνα, όπως άλλωστε και οι
Πανουργιά στον περασμένο αγώνα.
Εν ηρεμία και με... επαγγελματικό συμβόλαιο στην τσέπη, οι Κοκκίνης- Μόκκας
κέρδισαν την κλάση 1300 με το 205 Ραλλύ της Λάιον. Στην ίδια κλάση, ο
Βαζάκας «πυροβόλησε», προσπάθησε, δοκίμασε, άγγιξε το θαύμα εντυπωσιάζοντας
στη Μακρυράχη, αλλά τελικά εγκατέλειψε προδομένος από το κιβώτιο του
Σαρέιντ.
Στον αγώνα με Τογιότα Στάρλετ (σοφή η κίνηση της T.E.), ο Γρηγόρης Νιώρας,
ανέβασε ψηλότερα το δείκτη του σκορ, ενώ ο Αργυρίου βελτίωσε τα ποσοστά
θεαματικότητας. Αντιμετωπίζοντας προβλήματα, οι Λουκάς, Δριβάκος και
Γαλανάκης ακολούθησαν τους «δύο». Σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη του Ζήβα
εξασφάλισαν και πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια.
Αφήσαμε για το τέλος την ευρωπαϊκή κλάση των 2000 κυβικών εκατοστών που
πήρε τις πραγματικές της διαστάσεις με την άφιξη του δίλιτρου Αστρα, που
μοιράζονται οι Καλτσούνης-Έξαρχος. Με την ευκαιρία, ο πετυχημένος ντίλερ
της Όπελ και έμπειρος οδηγός-προετοιμαστής κέρδισε την κλάση από το Μονιό
που τη φετινή χρονιά κινεί επιθετικά το Γκολφ.
Στην ίδια κλάση ο Κοτζαβασίλογλου εγκατέλειψε.
Συνολικά τερμάτισαν 33 πληρώματα από τα 46 που ξεκίνησαν.
Μετά το Ράλλυ Φθιώτιδος στις βαθμολογίες προηγούνται οι Στρατισίνο,
Κοκκίνης, Μονιός και Γκάλο.
Μακάρι η συνέχεια σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον στην εξέλιξη του
Πρωταθλήματος να είναι αντίστοιχη._Σ.Χ.
«ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ, με όλο τον εξοπλισμό και μαζί με τους ανθρώπους που την
συντηρούν.» Όλα αυτά για μία από τις Δέλτα HF του Τζένεσις Ράλλυ σπορ,
αυτοκίνητο που μοιράστηκαν οι Τσάδαρης-Καφάογλου, οι νικητές του Ράλλυ
Φθιώτιδος. Χαρακτηριστικά του αγώνα, η άξια νίκη του νεοφώτιστου σε ρυθμούς
γενικής δημοσιογραφικού πληρώματος και ο χορός των εγκαταλείψεων που
επέτρεψε σε άλλους συνδυασμούς, να επιβιώσουν και να φιγουράρουν ψηλά στην
κατάταξη.
Στην ομάδα N, οι εγκαταλείψεις των λογικών φαβορί άνοιξαν το δρόμο στους
Κωνσταντακάτο, Βωβό που είχαν το δικό τους αγώνα. Τελικός νικητής ο κύριος
Γιάννης ο πρεσβύτερος, χειριστής του μαύρου Σιέρα. Χαμένοι, μόλις στο νήμα
για μία χούφτα «δεύτερα», οι Βωβός-Μουζάκης (φωτό), ευτύχησαν να βρεθούν με
την κόκκινη Δελτόνα στον τερματισμό.
«Φιλικά, Καλτσούνης.» Με την υποστήριξη της προσωπικής του επιχείρησης ο
Χάρης Καλτσούνης εισήγαγε ένα προσεγμένο Όπελ Αστρα με κινητήρα 200 ίππων
και κιβώτιο 6 σχέσεων. Με το συνοδηγό του Κώστα Έξαρχο κέρδισαν την κλάση
παρόλα τα προβλήματα νεότητας που αντιμετώπισαν. Χαμένος ο Μονιός
αντιπαρέθεσε πείσμα στην ανωτερότητα του Όπελ αλλά προδόθηκε από προβλήματα
που παρουσίασε το Γκολφ.
Ξαναγεννήθηκε η κλάση 1600 της κατηγορίας N. Τελικός νικητής ο ταχύτερος
Λαμιώτης οδηγός, Γιάννης Ανδρικόπουλος που πετούσε με το Πεζό 205 GTi και
δεν δυσκολεύτηκε να επιβληθεί στους Μαργαρώνη (Χιουντάι) και Τσαγκουρνό
(Κορόλα).
Νίκη στην κλάση 1300 για τους Κοκκίνη-Μόκκα που κυνήγησαν βαθμούς με το
Πεζό 205. Στην ίδια κλάση ο Βαζάκας εντυπωσίασε πριν εγκαταλείψει, ενώ τη
δική τους εσωτερική μάχη είχαν οι διεκδικητές του κυπέλλου Στάρλετ που έχει
προκηρύξει η Τογιότα Ελλάς. Στον τελικό απολογισμό η σειρά είναι: Νιώρας,
Αργυρίου, Λουκάς και Δριβάκος-Ζωτιάδης (φωτό).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ KAI ΣΧΟΛΙΑ
Του Νικόλα Σ. Ζαλμά
AN, αμέσως μετά τον τερματισμό του ράλλυ Φθιώτιδος του ?92, εκεί στην
πανέμορφη περιοχή των λουτρών της Υπάτης, ελέγετο, ότι τον αγώνα της
επόμενης χρονιάς, θα κέρδιζαν οι N. Τσάδαρης-Η. Καφάογλου με μια ομάδος A
Ντελτόνα που νοίκιασαν από το Τζένεσις τημ, που με τη σειρά του το είχε
αγοράσει από τον Γουσταύο Τρέλιες τι θα σχολιάζατε;
Αν πάλι σας λέγανε ότι δεύτεροι θα ήταν οι Τεν Τεν-Στιβαχτάρης με μια
Ιντεγκράλε και τρίτοι (πρώτοι N) οι Γ. Κωνσταντακάτος-Αζέτ ειλικρινά θα
ήθελα να ακούσω τα σχόλια υμών...
Όλα αυτά όμως, συνέβησαν, τη δεύτερη μέρα του Μαϊου του ?93 και αναμφίβολα
σηματοδότησαν μια νέα εποχή στους ελληνικούς αγώνες ράλλυ.
Παραμονές Ακρόπολις λοιπόν, με τέσσερις αγώνες ήδη να έχουν γίνει
αναδεικνύοντας τέσσερις διαφορετικούς νικητές. Πρωτοφανές αυτό για την
ελληνική πραγματικότητα όπου αυτή η γλυκιά κούκλα, η Πρώτη Γενικής, είχε
ελάχιστους και πιστούς εραστές. Συνήθως τους αντικαθιστούσε ανά δεκαετίες.
Φέτος, αλλάζοντας συνήθειες, δόθηκε (...ολότελα μεν, δίκαια δε) σε τέσσερις
διαφορετικούς συνδυασμούς μπερδεύοντας και εκπλήσσοντας.
Τελικά, είχε άραγε δίκιο ο Γιώργος Μοσχούς με εκείνη τη δηλωσή του ότι το
αυτοκίνητο πάει μόνο του και τα λοιπά με τα θρησκευτικά υπονοούμενα και
περιεχόμενα;...
Ή μήπως η αλήθεια κρύβεται στις δηλώσεις του κ. Γιάννη περί «παροπλισμένων
οδηγών», «αλανών» και «παντιλικίων»;
O καθείς ας δώσει τις απαντήσεις του κατά το δοκούν αν και η αλήθεια ίσως
να κρύβεται, ως συνήθως, κάπου στη μέση...
O Λώρης Μελετόπουλος πραγματοποίησε στο Φθιώτιδος την τελευταία εμφάνισή
του ως αγωνιζόμενος, κάνοντας και μια πολύ ευγενική χειρονομία στο
τερματισμό της Ρεντίνας με αποδέκτη τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους.
Της Ρεντίνας, όπου δεν πρόλαβε ο ίδιος να φθάσει τοις άλλοις επιθυμίες
πειθόμενος. Θεαματικό μεν, άδοξο δε, φινάλε για τον «Ελ Εμ» που (λογικά) θα
το προτιμούσε λιγότερο ανάποδο και περισσότερο χαρούμενο. Κρίμα...
Ένας άλλος Γιάννης, «έκανε την έκπληξη» κερδίζοντας την κατηγορία N. Από τα
«χάιλαντς» της Σκωτίας ο Γ. Κωνσταντακάτος έχει ασφαλώς πολλά να ζηλέψει
από τον ενθουσιασμό και το σφρίγος της εποχής που κατέβαινε ως «Σημετρά»
τον Κουβαρά σε 6 λεπτά με 1.300 γκρουπ 1. Κάθε εποχή, όμως κρύβει τις
χαρές, τις χάρες της και με τη συνδρομή του Ηλία από το δεξί μπάκετ, πέρασε
ένα πολύ ευχάριστο κυριακάτικο πρωινό φεύγοντας από τη Λαμία με τα έπαθλα
της κατηγορίας N.
Της κατηγορίας N της οποίας οι βασικοί μνηστήρες ατύχησαν. Το μικτό πλήρωμα
της Νισάν δοκίμασε την οδύνη της εγκατάλειψης για πρώτη φορά με το GTi-R
(στο M. Ρόδο ήταν έξοδος), ενώ ο «Στρατισίνο» είχε τουλάχιστον άλλον ένα
λόγο να είναι στεναχωρημένος... (χίλιους Νικόλα, αλλά ας είναι...Σ.Χ.)
Οι Παναγιωτόπουλος-Πάνου δοκίμασαν για άλλη μια φορά τα νεύρα τους με το
επιεικώς προβληματικό «κληροδότημά» τους.
Τα πληρώματα της ΕΛΜΑ ατύχησαν ωσαύτως. Οι Πειραιώτες ντίλερς ελαφρώς
υπερέβαλαν, πράγμα που ατυχώς το επλήρωσαν, ενώ ο Μαρουσιώτης δεν κατάφερε
να εκμεταλλευτεί τις συμβουλές του έμπειρου συνοδηγού του,
αφού το αυτοκίνητο εγκατέλειψε από το γνωστό... μεταδοτικό σύνδρομο.
H είδηση από όλα τα παραπάνω βρίσκεται στο ότι μετά από πολλές δεκαετίες το
πρωτάθλημα αποκτά ένα ιδιότυπο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Οι βαθμοί έχουν
«απλώσει» σε διάφορους συνδυασμούς, πολλά είναι πιθανά, ανοικτά για
πολλούς.
Το 40ο ράλλυ Ακρόπολις θα αποτελέσει ένα είδος λυδίας λίθου στην υπόθεση
«τίτλος» που αρκετοί τον επιθυμούν αλλά μυστηριωδώς ουδείς το
δηλώνει....Ν.Σ.Ζ.