Nissan Terrano II
ΕΚΤΟΣ ΔΡΟΜΟΥ ME ΕΝΔΥΜΑ ΠΟΛΗΣ
H εικόνα της αγοράς των αυτοκινήτων 4X4 με δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου
μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση ακόμα και στους γνώστες των πραγμάτων.
Υπάρχουν πραγματικά σκληροτράχηλα αυτοκίνητα-εργαλεία για κίνηση εκτός
δρόμου, μεγάλα πολυτελή 4X4 με εφάμιλλες των προηγούμενων δυνατότητες εκτός
δρόμου και μικρά τετρακίνητα «τζιπάκια» με πολιτισμένο χαρακτήρα και κομψή
εμφάνιση που όμως έχουν και δυνατότητες κίνησης σε ανώμαλα εδάφη. O
υποψήφιος αγοραστής βρίσκεται μπροστά σε ένα γόρδιο δεσμό τον οποίο ανέλαβε
να λύσει η Nissan σχεδιάζοντας το Terrano II.
Κείμενο-φωτογραφίες: Π. Σακελλαρίου
ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Τύπου κατά τη διάρκεια της επίσημης παρουσίασης του Τεράνο
II, που έγινε στο Σαντιγύ (Chantilly) της Γαλλίας, ο εκπρόσωπος της Νισάν
χαρακτήρισε το νέο τζιπ της εταιρίας σαν «Ράμπο με βραδινό ένδυμα». Με
αυτήν την έκφραση, τόνισε το διπλό χαρακτήρα του νέου αυτοκινήτου, που
σχεδιάστηκε για να συνδυάσει τις δυνατότητες ενός Λαντ Ρόβερ με τον
πολιτισμένο χαρακτήρα και την άνεση ενός επιβατικού αυτοκινήτου. Το
αποτέλεσμα είναι ένα αυτοκίνητο που δίνει την εντύπωση ενός μεγαλωμένου...
Βιτάρα με πλούσιο εξοπλισμό, που όμως έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες
κίνησης εκτός δρόμου. Θα λέγαμε πως η Νισάν κατασκεύασε το «Ρέιντζ Ρόβερ
του φτωχού». Το νέο αυτοκίνητο απευθύνεται εξίσου και στις δύο κατηγορίες
αγοραστών τετρακίνητων αυτοκινήτων κάθε εδάφους: αυτούς που αγοράζουν ένα
τέτοιο αυτοκίνητο για στιλ και αυτούς που χρειάζονται πράγματι ένα εργαλείο
στη δουλειά τους ή στον ελεύθερο χρόνο τους κοντά στη φύση. Γι? αυτό η
Νισάν φιλοδοξεί να αυξήσει το μερίδιό της στην αγορά αυτής της κατηγορίας
οχημάτων στην Ευρώπη, από 28,6%, που είναι σήμερα, σε 31,4% (σε συνεργασία
με την Φορντ που θα παράγει το Τεράνο II με το δικό της σήμα και άλλο
όνομα). Το αυτοκίνητο αυτό είναι σημαντικό και για έναν ακόμα λόγο: είναι
το πρώτο σχεδόν 100% ευρωπαϊκό (σχεδιασμός και κατασκευή) Νισάν.
Το Τεράνο II παράγεται με δύο αμαξώματα, τρία επίπεδα εξοπλισμού (LX, SLX
και SGX) και δύο κινητήρες.
Το αμάξωμα είναι τρίθυρο ή πεντάθυρο. O σχεδιασμός έχει γίνει στο ιταλικό
στούντιο IDEA πάνω στους άξονες που έδωσαν στους Ιταλούς οι άνθρωποι της
Νισάν. Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ όμορφο και κομψό αμάξωμα (και στις δύο
εκδόσεις) που πραγματικά αξίζει το χαρακτηρισμό του τζιπ με την πιο
πολιτισμένη εμφάνιση. Στη μέση περίπου του αμαξώματος υπάρχει μία έντονη
ανάγλυφη γραμμή που τονίζει το διπλό χαρακτήρα του. Πάνω από τη γραμμή αυτή
υπάρχουν οι απαλές καμπύλες που έχουν τα αμαξώματα όλων των σύγχρονων
αυτοκινήτων, ενώ από κάτω υπάρχουν οι τεράστιοι τροχοί, οι λασπωτήρες, τα
στιβαρά «μαρσπιέ» και η μεγάλη απόσταση από το έδαφος, που μαρτυρούν τις
εκτός δρόμου δυνατότητες του αυτοκινήτου. O αεροδυναμικός συντελεστής έχει
τιμή 0,44 και είναι από τους χαμηλότερους της κατηγορίας.
Οι κινητήρες του Τεράνο II είναι ένας τουρμποντίζελ και ένας
βενζινοκινητήρας. O τουρμποντίζελ έχει χωρητικότητα 2,7 λίτρων και αποδίδει
ισχύ 100 ίππους/4000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 22,5 Kg.m/2200 σ.α.λ. O
κινητήρας βενζίνης, με τον οποίο θα εισάγεται το αυτοκίνητο στη χώρα μας,
έχει τέσσερις κυλίνδρους με συνολική χωρητικότητα 2,4 λίτρων, τρεις
βαλβίδες ανά κύλινδρο και αποδίδει ισχύ 124 ίππους/5200 σ.α.λ. και μέγιστη
ροπή 20 Kg.m/4000 σ.α.λ. Τη λειτουργία του κινητήρα ελέγχει ένα
ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό σύστημα ανάφλεξης και ψεκασμού, ενώ για τον έλεγχο
των ρύπων υπάρχει τριοδικός καταλύτης.
H κίνηση μεταδίδεται μόνιμα στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου
κιβωτίου 5 ταχυτήτων, ενώ η τετρακίνηση επιλέγεται μέσω ενός ενδιάμεσου
κιβωτίου μεταφοράς, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα επιλογής High-Low, με
τη σχέση παραπέρα μείωσης των στροφών στη θέση Low να είναι 2,02:1.
Κεντρικό διαφορικό δεν υπάρχει, όμως το πίσω είναι περιορισμένης ολίσθησης,
ενώ υπάρχουν και αυτόματες πλύμνες ελεύθερου τροχασμού στους μπροστινούς
τροχούς. H ύπαρξη του πίσω μπλοκέ διαφορικού σημαίνει πως για να κολλήσει
το αυτοκίνητο πρέπει να χάσουν την πρόσφυσή τους τρεις τροχοί ταυτόχρονα,
πράγμα εξαιρετικά απίθανο. Το σύστημα δεν είναι μόνιμης τετρακίνησης και
έτσι στην άσφαλτο το αυτοκίνητο είναι πισωκίνητο.
O σχεδιασμός των αναρτήσεων φανερώνει την προσπάθεια συμβιβασμού της
απαίτησης για άνεση και για δυνατότητα κίνησης σε ανώμαλα εδάφη. Εμπρός η
ανάρτηση είναι ανεξάρτητη με διπλά ψαλίδια και ράβδους στρέψης. Πίσω
υπάρχει άκαμπτος άξονας με πέντε συνδέσμους (τέσσερις υστερούντες βραχίονες
και ράβδο Πανάρ) και ελικοειδή ελατήρια. Υπάρχουν αντιστρεπτικές δοκοί
εμπρός και πίσω, ενώ μεγάλη προσοχή έχει δοθεί στη ρύθμιση της σκληρότητας
των αμορτισέρ και της ενδοτικότητας των ελαστικών συνδέσμων της ανάρτησης
ώστε να συνδυάζεται η άνεση στην κίνηση σε άσφαλτο με τη δυνατότητα κίνησης
εκτός δρόμου. Το σύστημα διεύθυνσης είναι υποβοηθούμενο με
επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια. Τα φρένα είναι αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά και
ταμπούρα πίσω. Σύστημα ABS δεν προσφέρεται ούτε σαν έξτρα επειδή, όπως μας
είπαν οι μηχανικοί της Νισάν, υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες με την εφαρμογή
ABS και στους τέσσερις τροχούς τετρακίνητων οχημάτων.
Είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε ένα τρίθυρο βενζινοκίνητο Τεράνο II στο
εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο της Γαλλίας. H θέση οδήγησης είναι καλή
και η εργονομία σωστή. Το εσωτερικό θυμίζει «κανονικό» επιβατικό
αυτοκίνητο. Το γκρι πλαστικό, καλής ποιότητας, κάνει έντονη την παρουσία
του αλλά γενικά η ποιότητα κατασκευής του αυτοκινήτου είναι τουλάχιστον
πολύ καλή. O οδηγός κάθεται ψηλά και έχει καλή ορατότητα προς τα εμπρός,
αλλά μέτρια προς το πλάι και πίσω. Πάντως οι μεγάλοι εξωτερικοί καθρέφτες
βοηθούν τον οδηγό στην κατόπτευση των γύρω χώρων ή αυτοκινήτων. Οι χώροι
για τους επιβάτες είναι μεγάλοι και ο εξοπλισμός (στην έκδοση SGX) κάτι
περισσότερο από καλός.
Στην άσφαλτο το αυτοκίνητο ταξιδεύει ήσυχα και πολιτισμένα. Το επίπεδο του
θορύβου είναι χαμηλό και μόνο σε ταχύτητες πάνω από 130 χλμ./ώρα γίνεται
αισθητός ο θόρυβος του κινητήρα. Το επίπεδο των αεροδυναμικών θορύβων είναι
και αυτό χαμηλό, ενώ και τα μεγάλων διαστάσεων λάστιχα (215 R 15) δεν
ακούγονται παρά μόνο στις υψηλές ταχύτητες. H αίσθηση του αυτοκινήτου είναι
σφιχτή και το αμάξωμα δεν πλέει. Οι μπροστινοί επιβάτες ταξιδεύουν πολύ
άνετα (όπως σε ένα επιβατικό αυτοκίνητο), αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους
πίσω επιβάτες. Μείναμε όμως με την εντύπωση πως η μειωμένη άνεση των πίσω
επιβατών οφείλεται στον κακό σχεδιασμό του πίσω καθίσματος και ειδικότερα
στην λάθος κλίση της πλάτης του και όχι στην ύπαρξη του άκαμπτου πίσω άξονα
με τη σκληρή ρύθμιση ελατηρίων και αμορτισέρ. Το τιμόνι με την δυνατή
υποβοήθηση είναι ελαφρύ και έχει την χαρακτηριστική αμερικάνικη «νεκρή»
αίσθηση στην άσφαλτο. H οδική συμπεριφορά είναι ελαφρά υποστροφική με
τάσεις υπερστροφής στο όριο, το οποίο όμως σπάνια θα πλησιάσει ο μέσος
οδηγός μια και ο χαρακτήρας του αυτοκινήτου δεν εμπνέει για γρήγορη
οδήγηση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι το βενζινοκίνητο Τεράνο είναι σχετικά
γρήγορο. Τα 100 χλμ./ώρα από στάση, σύμφωνα με τον κατασκευαστή, έρχονται
σε 13,2'' για το τρίθυρο και σε 14'' για το τετράθυρο. H τελική ταχύτητα
είναι 160 χλμ./ώρα. H κατανάλωση σύμφωνα με τις τυποποιημένες μετρήσεις δεν
είναι υπερβολική. 8,5-8,7 λίτρα/100 χλμ. με 90 χλμ./ώρα, 11,8-12,3
λίτρα/100 χλμ. με 120 χλμ./ώρα και 13,1-13,3 λίτρα/100 χλμ. στην πόλη, όπου
η πρώτη τιμή αντιστοιχεί στο τρίθυρο και η δεύτερη στο πεντάθυρο αμάξωμα.
Στο ανώμαλο έδαφος οδηγήσαμε όλες τις εκδόσεις του Τεράνο II. Εκτός δρόμου
το αυτοκίνητο βρίσκεται στο στοιχείο του. Έχοντας επιλέξει τετρακίνηση και
«Low» το Τεράνο ξεπερνάει κάθε εμπόδιο με χαρακτηριστική ευκολία, ενώ
μπορεί να ακινητοποιείται σχεδόν και να ξεκινά πάλι χωρίς χρήση συμπλέκτη.
Οι συχνές αλλαγές ταχυτήτων δεν αποτελούν πρόβλημα χάρη στο θετικό επιλογέα
με την σφιχτή αίσθηση. O χειρισμός του τιμονιού είναι εύκολος, χάρη στην
δυνατή υποβοήθηση, και τώρα το τιμόνι μεταφέρει πληροφορίες στον οδηγό για
τη θέση των τροχών και την κατάσταση του δρόμου. Στο ανώμαλο έδαφος με
μαλακό ή λασπωμένο χώμα, η ανάρτηση ελέγχει αποτελεσματικά τις κινήσεις του
αυτοκινήτου, μεταφέροντας βέβαια αρκετά τραντάγματα στο χώρο των επιβατών.
Μένει να δούμε πως συμπεριφέρεται το αυτοκίνητο στα βραχώδη ανώμαλα εδάφη
της χώρας μας.
Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, μπορούμε να πούμε πως οι άνθρωποι της Νισάν
πέτυχαν τον αρχικό τους στόχο με κάποιους (απαραίτητους) μικρούς
συμβιβασμούς στο θέμα της άνεσης σε ασφάλτινες διαδρομές. Σχεδίασαν ένα
όχημα κάθε εδάφους, όμορφο και κομψό όσο και ένα σύγχρονο επιβατικό, με
ανάλογη σχεδίαση εσωτερικού χώρου και πλούσιο επίπεδο εξοπλισμού, άριστη
ποιότητα κατασκευής, που έχει τη δυνατότητα ενός σχετικά άνετου ταξιδιού
στην άσφαλτο, με καλή οδική συμπεριφορά, χαμηλή κατανάλωση, ενώ ταυτόχρονα
δεν έκαναν κανένα συμβιβασμό στις εκτός δρόμου δυνατότητες του αυτοκινήτου.
Ελπίζουμε πως και η τιμή του Τεράνο II στην Ελλάδα θα του επιτρέψει να
καταλάβει στην αγορά τη θέση που έχει προβλέψει η Νισάν και για τις άλλες
χώρες της Ευρώπης και ότι δεν θα είναι απρόσιτο όπως τα μεγαλύτερα και
πανάκριβα, στη χώρα μας, 4Χ4._Π.Σ.