Renault Clio Williams
ΤΙΜΗΣ ENEKEN
Το καλό γίνεται καλύτερο και με την ευκαιρία, απονέμονται τα εύσημα στο
Βρετανό εταίρο. Όλα αυτά, για το δίλιτρο Κλειώ, ένα εκπληκτικό αυτοκίνητο
που ανεβάζει ακόμη ψηλότερα τα «στάνταρ» για αυτοκίνητα με τον κωδικό GTi.
Κείμενο, φωτογραφίες: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
ΚΟΡΣΙΚΗ, Μάιος 1993. Λίγες μόλις ώρες μετά τον τερματισμό του τοπικού αγώνα
του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος όπου νικητές δεν ήταν μόνο η Φορντ και ο
Ντελεκούρ, αλλά και η Ρενό με τους Ρανιοτί, Ορέιγ!
Οι Γάλλοι κέρδισαν την νεοσύστατη κατηγορία F2 για αυτοκίνητα με
ατμοσφαιρικούς κινητήρες έως 2000 κ.εκ. «Όπλο» τους το νέο, δίλιτρο Κλειώ,
με τον κωδικό Γουϊλιαμς, αυτοκίνητο που είχαμε τη χαρά να δοκιμάσουμε στο
νησί την επομένη του αγώνα.
«Αυτές οι πτήσεις επιφυλάσσουν εκπλήξεις» επισημαίνει συνάδελφος
σχολιάζοντας το ταξίδι από το Παρίσι στο Αζασιό.
«Ο λόγος, το αυτονομιστικό κίνημα», συμπληρώνει ο τρίτος της συντροφιάς και
αντιλαμβάνεστε ότι ειδικά ο γράφων, με γνωστή την αντιπάθειά του σε ό,τι
ίπταται, χρειαζόταν κάτι πολύ δυνατό ώστε να φτιάξει η διάθεσή του.
Τα μπλε Κλειώ με τις «χρυσές» Σπιντλάιν των 15 ιντσών και τα χαμηλά
(185/55) Πάιλοτ της Μισλέν, περίμεναν Γάλλους και Έλληνες συντάκτες στο
αεροδρόμιο του νησιού.
Νωρίτερα ο κατατοπιστικός, αλλά αγενής (δεν έκανε τον κόπο ούτε να
συστηθεί) εκπρόσωπος τύπου του εργοστασίου, αναφέρθηκε στις αλλαγές σε
σχέση με το συμβατικό 16S των 1.8 λίτρων και επεσήμανε τις δυσκολίες της
διαδρομής.
Στενοί δρόμοι, με ποικιλία στροφών που επιφυλάσσουν εκπλήξεις, ανηφορικά
και κατηφορικά κομμάτια, λείο οδόστρωμα, αλλά αίφνης σαμαράκια σε γρήγορες
καμπές ή, ακόμη χειρότερα, στη ζώνη φρεναρίσματος κλειστής στροφής, είναι
τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ειδικές διαδρομές του «γύρου» και
ειδικότερα της περιοχής όπου δοκιμάσαμε το Κλειώ.
Το αυτοκίνητο, αποδείχθηκε, συγκλονιστικό!
«Τοποθετημένο» σε αυτό το περιβάλλον που στολισμένο με τις ενδείξεις,
«flying», «arriv_e», «d_part», Carlos, Didi_, Francois κλπ., θυμίζει πεδίο
μάχης, αποδείχθηκε σε ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει αυτήν τη στιγμή η
αυτοκινητοβιομηχανία στην κατηγορία GTi!
Δεν υπερβάλλουμε, ούτε επηρεαστήκαμε από το περιβάλλον.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι (για ελάχιστο ακόμα χρόνο, ευτυχώς!) της Ρεζί
ξανακτύπησαν. Πήραν στα χέρια τους το «χρυσό» Κλειώ των 1800 κ.εκ. και σε
συνεργασία με τους τεχνικούς της αγωνιστικής ομάδας του Πατρίκ Λαντόν, που
δύο χρόνια όργωσαν τις ειδικές διαδρομές, έφτιαξαν το απόλυτο αυτοκίνητο
της κατηγορίας, τόσο σε έκδοση παραγωγής όσο και σε αγωνιστική.
H συνταγή είναι απλή, αλλά πέρα του ότι αποδείχθηκε και αποτελεσματική,
επιβεβαιώνει περίτρανα ότι σήμερα μόνο οι Γάλλοι ανησυχούν και παρουσιάζουν
μικρά-μεσαία αυτοκίνητα επιδόσεων, με προσωπικότητα, αλλά και ποιότητα που
αγγίζει την αντίστοιχη γερμανικών μοντέλων.
Το μπλε σκούρο ταιριάζει με το χρυσό χρώμα που έχουν βαφτεί οι ζάντες, ενώ
οι ενδείξεις Williams, 2.0 κλπ., δένουν περίφημα με το σύνολο προδίδοντας
κομψότητα, αλλά και επιθετική διάθεση. Ίσως όχι ανάλογη με του Μάνσελ, αλλά
τουλάχιστον αντίστοιχη των σημερινών άσων που κινούν τις βρετανικές βολίδες
με τη γαλλική καρδιά.
O κινητήρας του δικού «μας» Ρενό δεν διαθέτει 10 κυλίνδρους και η
χωρητικότητά του δεν φτάνει τα 3.5 λίτρα. Τέσσερις κύλινδροι, 16 βαλβίδες,
2 EEK και 1998 κ.εκ., είναι τα στοιχεία που διαμορφώνουν τις «νέες» τιμές.
Σημειώστε: 150 ίπποι/6100 σ.α.λ., μέγιστη ροπή 18.2 kg.m/4500 σ.α.λ., τιμές
«αστείες» σε σχέση με τους 700+ ίππους του κ. Καθηγητή, αλλά αντίστοιχες με
το συναγωνισμό.
Το κυριότερο; Τιμές που φτάνουν και περισσεύουν «στο δρόμο», όπου
πιστοποιούνται και οι αρετές του πλαισίου.
Πέρα από τις μεγαλύτερες ζάντες (κατά μισή ίντσα στο πλάτος), οι επεμβάσεις
στην ανάρτηση είναι λίγες αλλά σημαδιακές. Τα σκληρότερα αμορτισέρ
συνδυάζονται με σκληρότερα ελατήρια και ράβδους μεγαλύτερης διαμέτρου.
Προσθέστε τη διαφορετική γεωμετρία της ανάρτησης μπροστά, συνέπεια
χρησιμοποίησης των ψαλιδιών του 19 16S που αυξάνουν το μετατρόχιο κατά 34
χιλιοστά και ιδού η... Κορσική.
Θέση οδήγησης υπεράνω κριτικής, τιμόνι με δερμάτινη επένδυση και την
ιδανική διάμετρο, χειρολαβή του επιλογέα με τις ενδείξεις χαραγμένες σε
γαλάζια επιφάνεια, πίνακας οργάνων με πρόσθετες ενδείξεις που σχετίζονται
με την πίεση και τη θερμοκρασία του λαδιού και πάμε για μία γρήγορη βόλτα
στα ανεβάσματα προς την Μπαστιά και στο κατέβασμα προς το Αζασιό.
O δρόμος που ξετυλίγεται μπροστά σου δείχνει φιλικός και άδειος, χωρίς
κυκλοφορία. Με το τέλειο σύστημα διεύθυνσης τοποθετείς το Κλειώ στην
ιδανική τροχιά. Κανένα πρόβλημα με το «άγνωστο». H ελπίδα ξεφυτρώνει όχι
από τη... θάλασσα, αλλά από την ελαστικότητα του κινητήρα. Θυμίζει
περισσότερο τον υπερτροφοδοτούμενο του 5GT παρά οτιδήποτε αντίστοιχο
ατμοσφαιρικών προδιαγραφών. Δεν χρειάζεται να καταφύγεις στον επιλογέα για
να επανακτήσεις ταχύτητα. H δύναμη στις μεσαίες στροφές και η ευστροφία
στις υψηλές, σε συνδυασμό με την ποικιλία των στροφών, σε παρασύρουν στο να
κρατάς τον κινητήρα ψηλά. O δυνατός ήχος για τον «συνειδητοποιημένο» είναι
υπέροχος. Μόλις όμως συνηθίσεις στο περιβάλλον και γνωρίζεις καλύτερα το
σύνολο, αντιλαμβάνεσαι ότι τα πάντα εναρμονίζονται στις 4000-4500 σ.α.λ.
και μπορείς να κινηθείς πολύ γρήγορα, επιλέγοντας ακόμη μία ταχύτητα. Το
ταχύμετρο διατηρείται ψηλά, οι τροχοί δεν διαμαρτύρονται αν κάνεις το λάθος
και στρίψεις βίαια το τιμόνι, ενώ έχεις απόθεμα δύναμης, τόσο αν πέσουν οι
στροφές στις 3000, όσο και αν θέλεις να επιταχύνεις για να «καλύψεις»,
εκμεταλλευόμενος ένα γρήγορο S με ορατότητα.
Στην τελευταία περίπτωση ή σε κλειστή στροφή χωρίς ορατότητα, κινδυνεύεις
να βρεθείς αντιμέτωπος με ανύποπτο Κορσικανό ή ακόμη χειρότερα, με
επισκέπτη του νησιού που χαζεύει τη «σκληρή» φύση σε ανοιξιάτικη έκδοση.
Κανένα πρόβλημα. Ξεπερνάς τη δυσκολία μόνο με χτυποκάρδι, χάρη στα τέλεια
φρένα δανεισμένα από τη μικρή έκδοση.
Είναι και φιλικό το νέο 16βάλβιδο Κλειώ που θα έπρεπε να φέρει το
διακριτικό Ragnioti και όχι Williams, αφού αποτελεί πρότυπη κατασκευή για
πραγματικούς οδηγούς, που ακόμη και αν μπορούν να επενδύσουν τα χρήματα
μίας Φεράρι, προτιμούν για τις δικές τους στιγμές, διακριτικές κατασκευές
που δεν κοστίζουν περιουσίες.
Το 1991 ήταν το Μιάτα. Τον προηγούμενο χρόνο το 323 GT-R. Ιαπωνικά
αυτοκίνητα και τα δύο προσφέρονται για τέλειες διαδρομές, είτε σε ρυθμούς
μεγάλου τουρισμού είτε στο αποκαλούμενο όριο.
Σήμερα το 1993, οι Γάλλοι έφτιαξαν ένα GTi με... ιαπωνική ποιότητα, γαλλική
άνεση (κανένα πρόβλημα με την σκληρή ανάρτηση, πιστέψτε μας), εκρηκτικές
επιδόσεις (0-100 7.8'', 0-1000 μ. 28.6'', τελική ταχύτητα 215 χιλ.) και
υποδειγματική οδική συμπεριφορά ανώτερη ακόμη και σε σχέση με τα εξελιγμένα
205 (Ραλλύ και GTi) των συμπατριωτών.
Το Κλειώ 16S ήταν στην κορυφή για όσους ειδικούς λάτρεις των πραγματικών
GTi. Όσοι ήθελαν κάτι πιο πολιτισμένο έστρεφαν αλλού το κεφάλι. Σήμερα μόνο
αν τίθεται θέμα χώρων και τιμής, δικαιολογείται διαφορετική επιλογή.
Το Ρενό Κλειώ 2.0 Γουϊλιαμς, που διαθέτει και αξιοπρεπές επίπεδο βασικού
εξοπλισμού, δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από το συναγωνισμό σε σχέση με τα
«μεγάλα» πολιτισμένα GTi, ενώ βρίσκεται σε δική του κλάση σε ό,τι αφορά την
οδική του συμπεριφορά.
O «μεγάλος» κινητήρας δεν έχει βελτιώσει μόνο τις επιδόσεις, αλλά έχει
καταστήσει το αυτοκίνητο πολυτάλαντο και έχει συνδυαστεί περίφημα με το
σασί απεριορίστων δυνατοτήτων που διαθέτει το Κλειώ.
H πρόταση είναι ιδανική και για όσους ανήσυχους θέλουν να αγωνιστούν.
Οι εναλλακτικές προτάσεις είναι πολλές και εξαρτώνται από τα διαθέσιμα
χρήματα. Το «κιτ» της κατηγορίας N δεν ξεπερνάει το 1.5 εκατ. δραχμές, ενώ
στην έκδοση γκρουπ A προσφέρονται δύο κιβώτια με 5 και 6 σχέσεις.
O Αλέν Ορέιγ που ήταν μαζί μας στην Κορσική βρίσκει το αυτοκίνητο
συγκλονιστικό στο... χώμα, ενώ οι επιδόσεις της ομάδας στην Κορσική, όπως
και η προσπάθεια όσων με γκρουπ N στον ίδιο αγώνα, πιστοποιούν τις
δυνατότητες του αυτοκινήτου κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες.
Μακάρι τον επόμενο χρόνο την Ρενό, που δείχνει το δρόμο της σωτηρίας των
Ράλλυ τουλάχιστον σε ιδιωτικό επίπεδο με τον «κιτ-πελάτη», να μιμηθούν και
άλλοι κατασκευαστές.
Από την αντιπαράθεση θα βγει κερδισμένος ο καταναλωτής αφού πάντα είναι
αναγκαία η πολύ καλή βάση..._Σ.Χ.