Bugatti EB112
Μια Bugatti για τους σύγχρονους καιρούς...
H αλήθεια είναι ότι η εμφάνιση στην έκθεση της Γενεύης της νέας Μπουγκάτι
ελάχιστα ξεκαθάρισε την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η εταιρία στο μέλλον.
Μετά από την αγωνιστική EB110 η εταιρία παρουσίασε την δική της άποψη για
ένα πολυτελές σεντάν της δεκαετίας του ?90: την EB112.
Του T. Περίνι
H ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ και η χλιδή που περιέβαλε την παρουσίαση της νέας Μπουγκάτι
EB112 προκάλεσε τον ενθουσιασμό των ειδικών και του κοινού. Σίγουρα για ένα
τέτοιο αυτοκίνητο θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά;
Στην περίπτωση αυτή δεν είναι μόνο το «Μπουγκάτι» που δημιουργεί το
ενδιαφέρον, αλλά και το όνομα του Τζόρτζιο Τζουτζάρο που βρίσκεται πίσω από
το ιδιόρρυθμο σχήμα της. O κορυφαίος σχεδιαστής της Ιταλντιζάιν ήταν ο
ιδανικός άνθρωπος για το σχεδιασμό του εντυπωσιακού και πολυτελέστατου
αυτοκινήτου, κάτι που αποδεικνύεται και από την επιτυχία του αποτελέσματος.
Παράλληλα όμως με την εξωτερική εμφάνιση, το όνομα της νέας Μπουγκάτι
συνοδεύει και η τεχνολογική υπεροχή. O νέος, δωδεκακύλινδρος, σε διάταξη V
κινητήρας που αποδίδει γύρω στους 460 ίππους, η μόνιμη τετρακίνηση και το
κατασκευασμένο από ανθρακονήματα αυτοφερόμενο πλαίσιο, είναι στοιχεία
αρκετά για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού και να φέρουν το νέο
αυτοκίνητο στο κέντρο του ενδιαφέροντος.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Τι θα γίνει όταν τα φώτα της έκθεσης σβήσουν και
το σόου τελειώσει; Θα μπορέσει το απαστράπτον όχημα να σηματοδοτήσει την
απαρχή της συνεργασίας και ενός λαμπρού μέλλοντος μεταξύ Μπουγκάτι και
Ιταλντιζάιν; Το να κάνει κανείς τέτοιες ερωτήσεις είναι το ίδιο επικίνδυνο
με το να προσπαθεί να τις απαντήσει. Όταν έχεις όμως να κάνεις με μεγάλες
εταιρίες και τεράστια χρηματικά ποσά, η πρόκληση είναι να προσπαθείς να
δεις πίσω από την εντυπωσιακή εμφάνιση και να αντικρύσεις την σκληρή
πραγματικότητα. Ας αρχίσουμε όμως από την εμφάνιση...
H επιστροφή του στιλ...
H EB112, με το ασυνήθιστο σχήμα των «δύο όγκων», παρουσιάστηκε σαν ένα
τετραθέσιο αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων με μήκος μεγαλύτερο από 5 μέτρα. Σε
αντίθεση με τη σχεδιαστική του νοοτροπία, η οποία ευνοεί τα «ψηλά»
αυτοκίνητα σε βάρος αυτών με μεγάλο μήκος, ο Τζουτζάρο σχεδίασε ένα
αυτοκίνητο με μήκος 5,070 μ. και πλάτος 1,960 μ. Ταυτόχρονα όμως
«στενεύοντας» βαθμιαία το σχήμα σε όλες τις διαστάσεις κατάφερε να
«ελαφρύνει» τη μορφή του δίνοντας την εντύπωση ενός πιο ευέλικτου
αυτοκινήτου, παρά το μεγάλο του όγκο. Μάλλον τα κατάφερε. H Μπουγκάτι EB112
δείχνει αρκετά σπορτίβ, χάρις στο μεταξόνιο των 3,2 μ. και τους, σχετικά,
κοντούς προβόλους. Σε απόλυτες διαστάσεις πάντως δεν είναι ιδιαίτερα
κοντοί, αφού καλύπτουν ελαστικά 255/55 ZR 17 ιντσών και τροχούς πλάτους 8,5
ιντσών. Οι στρογγυλεμένες επιφάνειες, με την επεξεργασία που έχουν υποστεί,
θυμίζουν τις αντίστοιχες των αναπαλαιωμένων Μπουγκάτι και δίνουν στο
αυτοκίνητο μια συμπαγή αίσθηση. Το αεροδυναμικό σχήμα με το μυτερό εμπρός
τμήμα δίνει την αίσθηση της δύναμης και των υψηλών επιδόσεων. H
προσωπικότητα του αυτοκινήτου είναι ένας συνδυασμός της μοντέρνας αντίληψης
του Τζουτζάρο και της κληρονομιάς της Μπουγκάτι.
O ίδιος ο Τζουτζάρο εξομολογείται ότι για το σχεδιασμό της EB112:
«...Εμπνεύστηκα από τη λεπτομερή ανάλυση των Μπουγκάτι του παρελθόντος. O
σκοπός ήταν να συλλάβω τη δημιουργικότητα η οποία ενέπνευσε το σχεδιασμό
τους. Με αυτόν τον τρόπο θα ήταν δυνατόν να αναβιώσω τις βασικές
λειτουργικές και σχεδιαστικές αρχές τους. H επίδραση των μοντέλων του ?20
και του ?30 -η δίθυρη Type 50 και Type 70 ιδίως- είναι κάτι παραπάνω από
προφανής».
H αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα κανείς δεν θα μπορούσε να πει τι σχήμα θα
προτιμούσε ο κ. Ετόρε Μπουγκάτι να είχαν τα αυτοκίνητά του, αν ζούσε και
δημιουργούσε στις ημέρες μας. Σίγουρα θα εκμεταλλευόταν τη σύγχρονη
τεχνολογία και θα ζητούσε, για παράδειγμα, ένα μονοκόμματο τζάμι για το
πίσω παράθυρο. Κατά τη γνώμη μας, όσον αφορά το σχήμα ο Ετόρε Μπουγκάτι θα
ήταν πολύ πιο προοδευτικός και θα ήθελε να σχεδιάσει ένα αυτοκίνητο σαν το
Ξέντος 6 της Μάζντα, πολύ πριν αυτή το κάνει πραγματικότητα. Από τη στιγμή,
όμως που ο Τζορτζέτο Τζουτζάρο και ο Ρομάνο Αρτιόλι δεν μπορούν να...
αντικαταστήσουν τον Μπουγκάτι, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, θα
πρέπει κανείς να είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά τους.
H Μπουγκάτι EB112 είναι μια έξοχη προσπάθεια αναβίωσης παλιών σχεδιαστικών
προτύπων. Ένας μάλιστα γνωστός σχεδιαστής αυτοκινήτων αφού εξέτασε το
αυτοκίνητο της έκθεσης δήλωσε ότι: «έδειξε στους Ιάπωνες πως γίνεται η
αναβίωση των αυτοκινήτων του παρελθόντος. Είναι ο καλύτερος
ρετρό-σχεδιασμός που έχουμε δει μέχρι τώρα».
Εσωτερικό
Το εσωτερικό της EB112 είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα των δυνατοτήτων του
ιταλού σχεδιαστή και των ανθρώπων του να σχεδιάζουν καταπληκτικούς
εσωτερικούς χώρους πάνω σε τροχούς. M' όλους τους φυσικούς περιορισμούς σε
χώρους το εσωτερικό είναι πλούσιο και πολυτελές, χωρίς συμβιβασμούς. Βέβαια
η EB112 είναι περισσότερο σπορτίβ και μάλλον χαμηλή για μια πολυτελή
λιμουζίνα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολα σαν το
εσωτερικό μιας «πραγματικής Μπουγκάτι». Ίσως επειδή ο Τζουτζάρο μας έχει
παρουσιάσει κατά καιρούς και καλύτερες δουλειές. Σύμφωνα με τον Τζουτζάρο,
«το εσωτερικό ακολουθεί τις κλασικές γραμμές του αμαξώματος. Προσπαθήσαμε ο
εσωτερικός χώρος να αποπνέει ζεστασιά, άνεση και ποιότητα - όπως θα έπρεπε
για ένα αυτοκίνητο αυτού του επιπέδου. Το επάνω τμήμα της εσωτερικής
επένδυσης είναι καλυμμένο με δέρμα, όπως και οι πόρτες. Επίσης έχει
χρησιμοποιηθεί ξύλο σε ορισμένες λεπτομέρειες».
Σχεδιάζοντας το εσωτερικό για τέσσερις επιβάτες ο Τζουτζάρο τοποθέτησε πίσω
μεγάλα και άνετα καθίσματα, τύπου μπάκετ τα οποία κυριολεκτικά αγκαλιάζουν
τον επιβάτη, δίνοντας πολύ καλή πλευρική στήριξη και άνεση. Βλέποντας τα
καθίσματα μπορεί κανείς να φανταστεί την ευχαρίστηση του επιβάτη στην
περίπτωση που ο ενθουσιώδης οδηγός αποφασίσει να εκμεταλλευτεί τις
δυνατότητες του αυτοκινήτου, ξεχνώντας ότι δεν είναι μόνος μέσα στο
αυτοκίνητο.
Με τελική ταχύτητα κοντά στα 300 χλμ./ώρα η καταπάτηση του ορίου ταχύτητας
θα είναι κάτι πολύ εύκολο σε οποιοδήποτε κράτος. Όσον αφορά πάντως την
παθητική ασφάλεια, οι αερόσακοι για τον οδηγό και το συνοδηγό είναι σίγουρα
κάποια εξασφάλιση, όχι όμως καθοριστική.
Ένα κινούμενο πρωτότυπο
Ένα ακόμα χάρισμα της EB112 είναι ότι το αυτοκίνητο της έκθεσης δεν ήταν
ένα στατικό έκθεμα, αλλά ένα πραγματικό αυτοκίνητο. Από τη στιγμή που
ξεφορτώθηκε από το φορτηγό, ο 12κύλινδρος κινητήρας του πήρε μπροστά και το
αυτοκίνητο οδηγήθηκε στην αίθουσα. Οι άνθρωποι της Ιταλντιζάιν μας
βεβαίωσαν ότι σχεδιάστηκε με σκοπό να περάσει τις δοκιμές για την έγκριση
τύπου και να βγει στην παραγωγή.
H προσπάθεια των μηχανικών της Μπουγκάτι ήταν ανάλογη αυτής των ανθρώπων
της Ιταλντιζάιν για τη δημιουργία ενός καταπληκτικού αυτοκινήτου. H καρδιά
της EB112 είναι ένας ολοκαίνουργιος κινητήρας με δώδεκα κυλίνδρους σε
διάταξη V, με περιεχόμενη γωνία μόλις 60ψ και χωρητικότητα 6 λίτρων. H θέση
του κινητήρα είναι εμπρός, κοντά στο κέντρο του αυτοκινήτου και όχι πάνω
από τον εμπρός άξονα όπως συνηθίζεται. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η ροπή
αδράνειάς του, κάτι που ευνοεί το ζύγισμα, συνεισφέρει στη σταθερότητα και
το κράτημα. Στη συνέχεια του κινητήρα είναι το εξατάχυτο, χειροκίνητο
κιβώτιο. Ακολουθώντας το πρότυπο της EB110 η κίνηση μεταδίδεται και στους
τέσσερις τροχούς μέσω τριών διαφορικών.
Πιστή στην παράδοση της Μπουγκάτι, οι μηχανικοί σχεδίασαν ένα εντελώς νέο
αυτοφερόμενο πλαίσιο και το κατασκεύασαν με βασικό υλικό τα ανθρακονήματα.
Το αμάξωμα είναι από ελαφρά κράματα αλουμινίου. O συνδυασμός είναι ο
ιδανικός για την επίτευξη της μέγιστης ακαμψίας με το ελάχιστο βάρος.
Βέβαια με συνολικό βάρος 1750 κιλά η EB112 απέχει πολύ από το να
χαρακτηριστεί ένα «ελαφρύ σεντάν», φανταστείτε όμως τι θα γινόταν αν ήταν
κατασκευασμένη από χάλυβα!
Σύμφωνα με τους τεχνικούς της εταιρίας το πλαίσιο είναι χωρισμένο σε δύο
τμήματα. Το εμπρός είναι η βάση του κινητήρα και του συστήματος μετάδοσης
κίνησης και είναι απομονωμένο από το δεύτερο, το οποίο περιλαμβάνει την
καμπίνα των επιβατών. O προφανής λόγος είναι η μείωση των κραδασμών και των
θορύβων με την παράλληλη βελτίωση της άνεσης. Το πίσω μέρος περιλαμβάνει
ένα υποπλαίσιο το οποίο στηρίζει την πίσω ανάρτηση και το διαφορικό.
H ανάρτηση περιλαμβάνει διπλά ψαλίδια, σχεδιασμένα για να καλύπτουν τις
αυξημένες απαιτήσεις του αυτοκινήτου. Το σύστημα διεύθυνσης είναι
υποβοηθούμενο, ενώ υπάρχει σκέψη και για ένα σύστημα διεύθυνσης το οποίο θα
περιλαμβάνει και τους πίσω τροχούς. Τέλος το σύστημα πέδησης είναι
δανεισμένο από την ελαφρύτερη, αλλά και πιο γρήγορη, EB110. Όσον αφορά τις
επιδόσεις του αυτοκινήτου, εκτιμάται ότι η τελική του ταχύτητα θα φτάνει τα
300 χλμ./ώρα, ενώ για τα 0-100 χλμ./ώρα θα χρειάζεται γύρω στα 4.7''.
Το αυτοκίνητο οδηγήθηκε από κάποιους, φιλικά προσκείμενους προς την
εταιρία, δημοσιογράφους, πριν μπει στο πλοίο για την Ιαπωνία. H πιο έντονη
εντύπωση που τους δημιουργήθηκε ήταν ο πολύ μικρός κύκλος στροφής και οι
ανυπόφοροι κραδασμοί που κυριαρχούσαν στην καμπίνα των επιβατών όταν η
ταχύτητά του ήταν γύρω στα 30 χλμ./ώρα. Πάντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι,
κανείς δεν οδήγησε το αυτοκίνητο με ταχύτητα πάνω από τα 50 χλμ./ώρα.
Το πρόβλημα των κραδασμών και του θορύβου είναι σύνηθες για τα σύγχρονα
αυτοφερόμενα πλαίσια από ανθρακονήματα. Για τη λύση του θα χρειαστεί
σχεδιασμός από την αρχή των εδράσεων του κινητήρα.
Σύμφωνα με τον κ. Ρομάνο Αρτιόλι θα περάσουν γύρω στα δύο χρόνια μέχρι να
ολοκληρωθούν οι αλλαγές και να μπορέσει να βγει στην παραγωγή. Με τιμή γύρω
στα 200.000 δολάρια (περίπου 40 εκατομ. δρχ.) το 1995 ο ρυθμός παραγωγής θα
φτάνει γύρω στις 300 EB112 το χρόνο._G.Ρ.
TEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κύλινδροι 12 σε διάταξη V, σε διαμήκη τοποθέτηση
Κυβισμός 5.994 κ.εκ.
Βαλβίδες 5 ανά κύλινδρο
Εκκεντροφόροι 4 (δύο σε κάθε πλευρά του V)
Τροφοδοσία Ψεκασμός πολλαπλών σημείων
Μεγ.ισχύς 460 PS/ 6.300 σ.α.λ.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κίνηση Στους 4 τροχούς
Κιβώτιο Χειροκίνητο 6 ταχ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός: Διπλά ψαλίδια
Πίσω: Διπλά ψαλίδια
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Αεριζόμενοι δίσκοι
Πίσω Αεριζόμενοι δίσκοι
ABS
H πικρή πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα...
Πέρα από τη λάμψη των παρουσιάσεων οι οποίες αποτέλεσαν και τη βιτρίνα της
έκθεσης της Γενεύης, υπήρξαν και ορισμένα... παρατράγουδα. Πρώτα-πρώτα
αγνοήθηκε εντελώς από τον Τύπο και τους επισκέπτες η Μπουγκάτι EB110, το
γνωστό σπορ διθέσιο, της οποίας η παραγωγή άρχισε πριν από λίγες εβδομάδες.
Αν και κανείς δεν τόλμησε να ρωτήσει τον ευερέθιστο κ. Αρτιόλι, πιστεύω ότι
από όλων το μυαλό πέρασε το ακόλουθο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν να πουλά
σήμερα την EB110 με τιμή 485 εκατομ. λιρέτες και να υποστηρίζει ότι το 1995
η τιμή της EB112 θα είναι μόνο 300 εκατομμύρια λιρέτες;
Βέβαια αν κάποιος τολμούσε να εκφράσει το παραπάνω ερώτημα θα εισέπραττε
την έκρηξη του κ. Αρτιόλι. O υπεύθυνος της Μπουγκάτι θα άρχιζε να μιλάει
για τουλάχιστον ένα τέταρτο της ώρας, παραπονούμενος για την κριτική στάση
του Τύπου εναντίον του και την αδυναμία του να εκτιμήσει τη διορατικότητα,
την αντοχή και τις δυνατότητές του.
Μάλιστα ο εν λόγω κύριος προσέφερε ένα τρανό παράδειγμα του τρόπου που
αντιμετωπίζει τους δημοσιογράφους. O κύριος Τζίνο Ρανκάτι, ένας από τους
παλαιότερους και πιο έγκυρους δημοσιογράφους, τον ρώτησε δύο φορές για το
πόσες EB110 έχουν πωληθεί μέχρι σήμερα. O κ. Αρτιόλι απέφυγε να απαντήσει
πιστεύοντας ότι η προσοχή του κοινού θα ήταν στραμμένη προς την EB112, έτσι
ώστε η προηγούμενη ερώτηση τελικά να ξεχαστεί.
Μετά την επίσημη ενημέρωση οι άνθρωποι της Ιταλντιζάιν μας εκμυστηρεύθηκαν
ότι η συμφωνία τους με την Οτομομπίλι Μπουγκάτι σχετικά με την παραγωγή των
300 αυτοκινήτων ετησίως απείχε αρκετά από την ολοκλήρωσή της. Οι συζητήσεις
επικεντρώνονταν στο ποιος θα χρηματοδοτούσε, κατασκεύαζε και θα διηύθηνε το
εργοστάσιο που θα κατασκεύαζε περισσότερες από μία EB112 για κάθε εργάσιμη
ημέρα. Πάντως οι άνθρωποι της Ιταλντιζάιν είναι πολύ σκεπτικοί για τη
δυνατότητα πραγματοποίησης του εγχειρήματος. Αλλωστε οι αποτυχίες του
Αζντεκ-Αουντι και του Νάζκα-ΒΜW είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το πρώτο
είχε μια αρκετά υψηλή τιμή (τρεις φορές υψηλότερη από αυτήν που
ανακοινώθηκε για την EB112) αποθαρρύνοντας τους υποψήφιους αγοραστές. Από
την άλλη το Νάζκα θα μπορούσε να βγει σε περιορισμένη παραγωγή, αλλά το
περιθώριο κέρδους θα ήταν πολύ μικρό, ακόμα και αν η τιμή του ήταν διπλάσια
από αυτή που ανακοινώθηκε για την EB112.
Με αυτά τα δεδομένα είναι εύκολο να αναρωτηθεί κανείς το πόσο σοβαρός
μπορεί να είναι ο κ. Αρτιόλι όταν υποστηρίζει ότι το 1995 θα μπορεί να
παράγει και να πουλά 300 EB112 ετησίως στην τιμή των 300 εκατομ. λιρετών.
Το άλλο ενδιαφέρον ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί η Ιταλντιζάιν
υποστηρίζει ένα τέτοιο σχέδιο και κατά πόσο πιστεύει ότι μπορεί να επιτύχει
και να αποφέρει κέρδη; Σύμφωνα με πηγές του Τουρίνου ο Τζουτζάρο ενοχλήθηκε
πολύ από το γεγονός ότι δεν του ανατέθηκε ο σχεδιασμός της πρώτης
Μπουγκάτι, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να αναδείξει το ταλέντο του. H EB112
είναι ίσως η ευκαιρία που ζητούσε. Επίσης η Ιταλντιζάιν, μόλις τελείωσε τα
προγράμματα που της είχαν ανατεθεί από την Σέατ (για ένα δίθυρο παράγωγο
του Ίμπιθα) και την Ιβέκο (για μια νέα σειρά ελαφρών φορτηγών). Αυτό
σημαίνει ότι οι μηχανικοί και οι τεχνίτες της κάθονται άπρακτοι και
περιμένουν τα νέα προγράμματα, τα οποία μπορεί και να αργήσουν μήνες μέχρι
να φτάσουν στην εταιρία.
Στο μεταξύ ο τεχνικός διευθυντής της Οτομομπίλι Μπουγκάτι, ο μηχανικός
Νίκολα Ματεράτσι, υπέβαλε ξαφνικά την παραίτησή του στις 5 Απριλίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες αυτό συνέβη μετά την απόφαση του κ. Αρτιόλι να
παραδώσει τις πρώτες EB110, παρά την αντίθεση του κ. Ματεράτσι, ο οποίος
υποστήριζε ότι τα αυτοκίνητα δεν ήταν ακόμα έτοιμα να βγουν στους δρόμους.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η νέα EB112 με τιμή 300 εκατομ. λιρέτες
είναι μια πραγματική ευκαιρία. Αυτοί που μπορούν να διαθέσουν το ποσό αυτό
καλό θα είναι να ετοιμάσουν την ανάλογη επιταγή. Αν όμως δεν μπορούν να
ρισκάρουν την προκαταβολή θα μπορούσαν να περιμένουν μέχρι το 1995, οπότε
τα αυτοκίνητα θα είναι έτοιμα προς παράδοση. Ακόμα και αν η τιμή τους έχει
αυξηθεί, μπορεί και να αξίζουν τα λεφτά τους._G.Ρ